بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل است. بیماری آلزایمر فرآیند بیولوژیکی است که با ظاهر شدن انباشته شدن پروتئین‌ها به شکل پلاک‌های آمیلوئید و گره‌های نوروفیبریلاری در مغز آغاز می‌شود. این باعث می‌شود سلول‌های مغز به مرور زمان بمیرند و مغز کوچک شود. علائم اولیه بیماری آلزایمر شامل فراموش کردن رویداد‌ها یا مکالمات اخیر است. با گذشت زمان، بیماری آلزایمر منجر به از دست دادن جدی حافظه می‌شود و بر توانایی فرد برای انجام کار‌های روزمره تأثیر می‌گذارد. هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. در مراحل پیشرفته، از دست دادن عملکرد مغز می‌تواند باعث کم آبی، تغذیه نامناسب یا عفونت شود. این عوارض می‌تواند منجر به مرگ شود. اما دارو‌ها ممکن است علائم را بهبود بخشند یا کاهش دهند. برنامه‌ها و خدمات می‌توانند به حمایت از افراد مبتلا به این بیماری و مراقبان آن‌ها کمک کنند. علائم از دست دادن حافظه علامت اصلی بیماری آلزایمر است. در اوایل بیماری، افراد ممکن است در یادآوری رویداد‌ها یا مکالمات اخیر دچار مشکل شوند. با گذشت زمان، حافظه بدتر می‌شود و علائم دیگری بروز می‌کند. در ابتدا، فردی که به این بیماری مبتلا است ممکن است در به خاطر سپردن و یاد اوری مشکل داشته باشد با بدتر شدن علائم و نشانه‌ها، یکی از اعضای خانواده یا دوستان ممکن است بیشتر متوجه این مسائل شود. تغییرات مغزی ناشی از بیماری آلزایمر منجر به علائم زیر می‌شود که با گذشت زمان بدتر می‌شوند. حافظه همه گاهی اوقات با حافظه مشکل دارند، اما از دست دادن حافظه مربوط به بیماری آلزایمر پایدار است. با گذشت زمان، از دست دادن حافظه بر توانایی عملکرد در محل کار و خانه تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است: جملات و سؤالات را بار‌ها و بار‌ها تکرار کنید. مکالمات، قرار‌ها یا رویداد‌ها را فراموش کنید. اقلام را اشتباه قرار دهند، اغلب آن‌ها را در مکان‌هایی قرار دهند که منطقی نیست. در جا‌هایی که قبلاً خوب می‌شناختند گم شوید. نام اعضای خانواده و‌اشیاء روزمره را فراموش کنید. در یافتن کلمات مناسب، بیان افکار یا مکالمه مشکل دارید. تفکر و استدلال بیماری آلزایمر باعث ایجاد مشکل در تمرکز و تفکر، به ویژه در مورد مفاهیم انتزاعی مانند اعداد می‌شود. انجام بیش از یک کار به طور همزمان بسیار سخت است. ممکن است مدیریت امور مالی، موجودی دسته چک و پرداخت قبوض به موقع دشوار باشد. در نهایت افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است اعداد را تشخیص ندهند. قضاوت و تصمیم‌گیری بیماری آلزایمر تصمیم‌گیری و قضاوت معقول را سخت می‌کند. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در محیط‌های اجتماعی انتخاب‌های ضعیفی داشته باشند یا برای نوع نامناسب آب و هوا لباس بپوشند. حل مشکلات روزمره ممکن است سخت باشد. ممکن است فرد مبتلا به آلزایمر نداند که چگونه با سوختن غذا در اجاق گاز برخورد کند یا چگونه هنگام رانندگی تصمیم بگیرد. برنامه‌ریزی و انجام کار‌های آشنا فعالیت‌های معمولی که شامل تکمیل مراحل به ترتیب خاصی است نیز برای افراد مبتلا به آلزایمر سخت است. آن‌ها ممکن است در برنامه‌ریزی و پختن غذا یا انجام یک بازی مورد علاقه دچار مشکل شوند. با پیشرفت بیماری آلزایمر، مردم فراموش می‌کنند که چگونه کار‌های اساسی مانند لباس پوشیدن و حمام کردن را انجام دهند. علل علل دقیق بیماری آلزایمر به طور کامل شناخته نشده است. اما در سطح پایه، پروتئین‌های مغز مانند همیشه عمل نمی‌کنند. این کار سلول‌های مغزی را که نورون‌ها نامیده می‌شوند مختل می‌کند و باعث ایجاد یک سری رویداد‌ها می‌شود. نورون‌ها آسیب می‌بینند و ارتباط خود را با یکدیگر از دست می‌دهند. آن‌ها در نهایت می‌میرند. دانشمندان بر این باورند که برای اکثر افراد، بیماری آلزایمر ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سبک زندگی و محیطی است که در طول زمان بر مغز تأثیر می‌گذارد. در کمتر از ۱ درصد افراد، آلزایمر ناشی از تغییرات ژنتیکی خاصی است که تقریباً تضمین می‌کند که فرد به این بیماری مبتلا شود. برای افراد این گروه، بیماری معمولاً در میانسالی شروع می‌شود. این بیماری سال‌ها قبل از اولین علائم شروع می‌شود. آسیب اغلب در ناحیه‌ای از مغز که حافظه را مدیریت می‌کند شروع می‌شود. از دست دادن نورون‌ها در یک الگوی تا حدی قابل پیش‌بینی به سایر مناطق مغز گسترش می‌یابد. در مرحله آخر بیماری، مغز کوچک شده است. محققان در تلاش برای درک علت بیماری آلزایمر بر نقش دو پروتئین متمرکز شده‌اند: پلاک‌ها بتا آمیلوئید قطعه‌ای از پروتئین بزرگتر است. وقتی این قطعات در کنار هم جمع می‌شوند، بر ارتباط بین سلول‌های مغزی تأثیر می‌گذارند. توده‌ها رسوبات بزرگتری به نام پلاک آمیلوئید را تشکیل می‌دهند. درهم و برهم. پروتئین‌های تاو نقشی در پشتیبانی و سیستم انتقال داخلی سلول‌های مغز برای حمل مواد مغذی و سایر مواد ضروری دارند. در بیماری آلزایمر، پروتئین‌های تاو تغییر شکل می‌دهند و به ساختار‌هایی به نام درهم تنیده‌های نوروفیبریلاری سازماندهی می‌شوند. گره‌ها سیستم حمل و نقل را مختل می‌کنند و باعث آسیب به سلول‌ها می‌شوند. عوامل خطر عوامل خطر ابتلا به آلزایمر شامل سن، سابقه خانوادگی، سبک زندگی و عوامل دیگر است. سن سن بالا قوی‌ترین عامل خطر شناخته شده برای بیماری آلزایمر است. آلزایمر بخشی از پیری معمولی نیست. اما با افزایش سن، احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می‌یابد. سابقه خانوادگی و ژنتیک خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در صورتی که یکی از بستگان درجه یک مانند والدین یا خواهر یا برادر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شود، بیشتر است. اینکه چگونه ژن‌ها در میان خانواده‌ها بر خطر تأثیر می‌گذارند تا حد زیادی مشخص نیست. جنسیت به طور کلی تعداد زنان مبتلا به آلزایمر بیشتر از مردان است. شاید به این دلیل که معمولاً زن‌ها بیشتر از مردان عمر می‌کنند و سن بالا یکی از فاکتور‌های مهم در ابتلا به آلزایمر است. سایر موارد: سندروم‌دان مصرف بیش از حد الکل الودگی هوا کم خوابی و‌بی خوابی سبک‌زندگی‌ناسالم ضربه به سر تشخیص: هنوز هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند با تشخیص صددرصد، بیماری آلزایمر را تأیید کند. از آنجایی که علائم آلزایمر به‌کندی پیشرفت می‌کند، تشخیص این بیماری معمولاً دشوار است. با این حال برخی آزمایش‌های تصویربرداری مغزی می‌توانند رسوبات پروتئینی به نام آمیلوئید را در مغز شناسایی کرده و قبل از شروع علائم اصلی بیماری، امکان درمان را فراهم کنند. سایر روش‌های تشخیصی: عکس‌برداری‌های مغزی سی اسکن وMEI درمان: در حال حاضر درمان بیماری آلزایمر بیشتر شامل درمان‌های علامتی، درمان اختلالات رفتاری و دارو‌های کاهنده سیر پیشرفت بیماری است. درمان خاصی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما برخی دارو‌ها می‌توانند به طور موقت بدتر شدن علائم زوال عقل را کاهش دهند. دارو‌ها و سایر مداخلات نیز می‌توانند به علائم رفتاری کمک کنند. که حتماً باید تحت نظر پزشک متخصص باشد پیشگیری آیا می‌توانم خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهم؟ در حالی که برخی از عوامل خطر برای آلزایمر وجود دارد که نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید، مانند سن و ژنتیک، ممکن است بتوانید سایر عوامل را برای کمک به کاهش خطر مدیریت کنید. عوامل خطر برای بیماری آلزایمر عبارتند از: سن (افزایش سن عامل خطر اصلی است). ژنتیک آسیب سر ضربه‌ای. افسردگی بیماری‌های قلبی عروقی و بیماری‌های عروق مغزی. فشار خون بالا. کلسترول بالا. دیابت. سیگار کشیدن چاقی. تحقیقات نشان می‌دهد که داشتن یک سبک زندگی سالم به محافظت از مغز در برابر زوال شناختی کمک می‌کند. استراتژی‌های زیر ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کند: از نظر ذهنی فعال بمانید: بازی‌های رومیزی انجام دهید، بخوانید، جدول کلمات متقاطع انجام دهید، یک آلت موسیقی بنوازید یا سرگرمی‌های دیگری را انجام دهید که به «قدرت مغز» نیاز دارد. فعالیت بدنی داشته باشید: ورزش باعث افزایش جریان خون و اکسیژن به مغز می‌شود که ممکن است بر سلامت سلول‌های مغز تأثیر بگذارد. اگر در فعالیت‌هایی شرکت می‌کنید که خطر آسیب سر را افزایش می‌دهند، از پوشش محافظ سر استفاده کنید. از نظر اجتماعی فعال بمانید: به طور منظم با دوستان و خانواده صحبت کنید و در فعالیت‌های گروهی مانند خدمات مذهبی، کلاس‌های ورزشی، باشگاه‌های کتاب یا کار داوطلبانه اجتماعی شرکت کنید. سالم بخورید: رژیم غذایی مدیترانه‌ای یا DASH یا رژیم غذایی سالم دیگری که حاوی آنتی اکسیدان است را دنبال کنید. نوشیدنی‌های الکلی را در حد اعتدال مصرف کنید. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

سرطان رحم زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های غیرطبیعی در رحم، شروع به رشد خارج از کنترل می‌کنند. دو نوع اصلی سرطان رحم وجود دارد. سرطان آندومتر از پوشش داخلی رحم (آندومتر) شروع می شود و حدود ۹۵٪ از تمام موارد را تشکیل می‌دهد. و سارکوم رحم که در بافت عضلانی (میومتر) ایجاد می‌شود و شکل نادرتر سرطان رحم است. سرطان رحم اغلب به عنوان سرطان آندومتر شناخته می‌شود زیرا این شایع‌ترین شکل است. رحم چیست و چه کاربردی دارد؟ رحم عضوی عضلانی و گلابی شکل است که در قسمت تحتانی شکم، بین مثانه و مجرای پشتی (رکتوم) یافت می‌شود. این بخش از دستگاه تناسلی زنانه همراه با تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، دهانه رحم و واژن است. رحم یک اصطلاح پزشکی برای رحم است. پوشش داخلی رحم شما آندومتر نامیده می‌شود. هر ماه این پوشش ضخیم می‌شود، رشد می‌کند و سپس به عنوان یک دوره ماهانه از رحم می‌افتد. در دوران بارداری، رحم شما از جنین در حال رشد محافظت می‌کند. همچنین لایه‌هایی از ماهیچه در رحم وجود دارد که میومتر نامیده می شود. قسمت پایینی رحم دهانه رحم است که به آن «گردن رحم» نیز می‌گویند.‌ اگرچه دهانه رحم بخشی از رحم است، سرطان دهانه رحم با سرطان رحم متفاوت تشخیص داده شده و درمان می‌شود. علائم سرطان رحم شایع‌ترین علامت سرطان رحم خونریزی غیر طبیعی از واژن است. اگرچه اکثر افراد مبتلا به خونریزی غیرطبیعی سرطان ندارند. خونریزی ممکن است به صورت خونریزی خفیف همراه با ترشحات آبکی شروع شود. این ممکن است با گذشت زمان سنگین‌تر شود. اکثر زنانی که سرطان رحم تشخیص داده شده اند در دوران یائسگی بوده اند، بنابراین، هرگونه خونریزی واژینال غیرعادی خواهد بود. در زنانی که یائسگی را سپری نکرده‌اند، خونریزی غیرمعمول واژینال ممکن است شامل موارد زیر باشد: دوره‌های قاعدگی که سنگین‌تر از حد معمول هستند خونریزی واژینال در بین دوره‌های طبیعی قاعدگی علائم کمتر شایع شامل درد در قسمت پایین شکم و درد هنگام رابطه جنسی است. اگر سرطان رحم به مرحله پیشرفته‌تری برسد، ممکن است علائم دیگری ایجاد کند. این علائم شامل موارد زیر است: درد در پشت، پاها یا لگن از دست دادن اشتها خستگی حالت تهوع علت سرطان رحم چیست؟ دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث سرطان رحم می‌شود، اما برخی موارد می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. عدم تعادل هورمونی یکی از مهم‌ترین خطرات سرطان رحم است. به طور خاص، اگر سطوح بالایی از هورمونی به نام استروژن در بدن خود داشته باشید، خطر شما افزایش می‌یابد. سایر علت ها شامل: افزایش سن وزن بدن بالاتر دیابت رادیوتراپی قبلی لگن بچه دار نشدن و ناباروری سابقه خانوادگی سرطان رحم، تخمدان یا روده شرایط ارثی سندرم لینچ یا سندرم کاودن برخی از انواع هورمون درمانی شروع دوره‌های قبل از ۱۲ سالگی یائسگی دیررس (سن ۵۵ سال یا بیشتر) هیپرپلازی آندومتر - ضخیم شدن پوشش داخلی رحم همیشه نمی‌توان از سرطان رحم پیشگیری کرد، اما تصور می‌شود برخی چیزها خطر ابتلا را کاهش می‌دهند. این شامل حفظ وزن، ورزش کردن، سبک زندگی سالم، بررسی سابقه خانوادگی می‌شود. انواع سرطان رحم اکثریت سرطان‌های رحم در سلول‌های تشکیل‌دهنده پوشش رحم (که آندومتر نامیده می‌شود) شروع می‌شود، به همین دلیل است که سرطان رحم اغلب سرطان آندومتر نامیده می‌شود. در موارد نادر، سرطان رحم می‌تواند در عضلات اطراف رحم شروع شود. این نوع سرطان سارکوم رحم نامیده می‌شود و ممکن است به روشی متفاوت از سرطان آندومتر درمان شود. سرطان رحم جدا از سایر سرطان‌های دستگاه تناسلی زنانه مانند سرطان تخمدان و سرطان دهانه رحم است. چه زمانی باید به پزشکم مراجعه کنیم؟ اگر علائم سرطان رحم یا سرطان آندومتر را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می‌پرسد. معاینه فیزیکی نیز انجام خواهد داد. پزشک شما می‌خواهد شرایط دیگری را که می‌تواند باعث خونریزی غیرطبیعی واژن شود را رد کند. این مورد می‌تواند شامل موارد زیر باشد: پولیپ هیپرپلازی آندومتر (ضخیم شدن پوشش رحم) فیبروم‌ها اندومتریوز پزشک در مورد آزمایشات تشخیصی با شما صحبت خواهد کرد. او همچنین می‌تواند شما را برای آزمایش به متخصصان معرفی کند. سرطان رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ هنگام تشخیص سرطان رحم، پزشک معمولاً با معاینه لگن و سونوگرافی شروع می ‌شود. در معاینه لگن، پزشک شما را از نظر هرگونه تورم یا توده معاینه فیزیکی می‌کند. سونوگرافی لگن از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر استفاده می‌کند. این آزمایش می‌تواند تومورهای رحم را تشخیص دهد اگر این آزمایش‌ها تومور را تشخیص دهند، پزشک شما را برای بیوپسی ارجاع می‌دهد. با این کار نمونه‌ای از سلول‌ها از رحم شما گرفته می‌شود. این‌ها از نظر سرطان رحم بررسی خواهند شد. پزشک ممکن است آزمایش‌های دیگری را نیز پیشنهاد کند، مانند: اسکن ام‌آرآی سی تی اسکن اسکن (PET) درمان سرطان رحم رایج‌ترین درمان برای سرطان رحم، برداشتن رحم با جراحی (هیسترکتومی) است. پزشک شما، گزینه‌های درمانی را با شما در میان می‌گذارد. هیسترکتومی می‌تواند سرطان رحم را در مراحل اولیه درمان کند، اما دیگر نمی‌توانید باردار شوید. جراحی برای سرطان رحم احتمالا شامل برداشتن تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ نیز می‌شود. رادیوتراپی یا شیمی درمانی نیز گاهی اوقات همراه با درمان جراحی استفاده می‌شود. زندگی با سرطان رحم زندگی با سرطان چالش برانگیز است و سرطان رحم می‌تواند زندگی شما را به روش‌های خاصی تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، اگر هیسترکتومی انجام دهید، زندگی جنسی شما ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. ممکن است برای شما از نظر فیزیکی سخت‌تر باشد که رابطه جنسی داشته باشید و میل جنسی کاهش یافته است. ممکن است برای شما مفید باشد که با افراد دیگر در مورد وضعیت خود صحبت کنید، از جمله اعضای خانواده، شریک زندگی خود یا سایر افراد مبتلا به سرطان رحم. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

کیست‌های تخمدان (Ovarian Cysts) توده‌های شایعی هستند که روی یا داخل تخمدان ایجاد می‌شوند. انواع مختلفی از کیست تخمدان وجود دارد. معمولا علائمی ایجاد نمی‌کنند و بعضی از آن‌ها بدون درمان از بین می‌روند. انجام معاینات منظم لگن می‌تواند به کاهش شانس شما برای تجربه مشکلات مربوط به کیست کمک کند. کیست تخمدان چیست؟ کیست تخمدان، کیسه‌ای پر از مایع یا مواد نیمه جامد است که روی یا درون یک یا هر دو تخمدان شما تشکیل می‌شود. تخمدان‌ها اندام‌های کوچکی در لگن هستند که سلول‌های تخمک را نگه می‌دارند و هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون را می‌سازند. کیست‌های تخمدان انواع مختلفی دارند که اکثر آن‌ها بدون درد و بی‌ضرر (خوش خیم) هستند. معمولاً کیست تخمدان علائمی ایجاد نمی‌کند. احتمالاً متوجه نخواهید شد که دارید، مگر اینکه پزشک شما در طول معاینه معمول لگن یا روش تصویربرداری، آن را پیدا کند. به ندرت، کیست تخمدان می‌تواند عوارضی ایجاد کند. برنامه ریزی منظم برای معاینات لگن و صحبت با پزشک در مورد علائمی که ممکن است تجربه کنید، می‌تواند به جلوگیری از هر گونه مشکل در کیست کمک کند. انواع کیست تخمدان اکثر کیست‌های تخمدان، کیست‌های عملکردی هستند. آن‌ها در پاسخ به تغییرات بدن شما در طول چرخه قاعدگی شکل می‌گیرند. به ندرت، کیست‌های تخمدان به دلایل غیر مرتبط با قاعدگی ایجاد می‌شوند. کیست‌های عملکردی: کیست‌های عملکردی شایع‌ترین نوع کیست تخمدان هستند و به بیماری مرتبط نیستند. آن‌ها در نتیجه تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) رخ می‌دهند. این کیست‌ها می‌تواند نشانه‌ای از عملکرد تخمدان‌های شما باشد. کیست‌های عملکردی معمولاً در طول زمان، معمولاً در عرض ۶۰ روز، بدون درمان خاصی کوچک می‌شوند. کیست‌های فولیکولی: یک کیسه کوچک در تخمدان، به نام فولیکول یاد می‌شود و هر ماه یک تخمک را به عنوان بخشی از چرخه قاعدگی آزاد می‌کند. کیست فولیکولار زمانی تشکیل می‌شود که فولیکول تخمک را آزاد نکند. در عوض، فولیکول با مایع پر می‌شود و بزرگتر می‌شود. کیست جسم زرد: پس از اینکه فولیکول تخمک را آزاد می‌کند، گروهی از سلول‌های تولید کننده هورمون جسم زردی را تشکیل می‌دهد. کیست زمانی تشکیل می‌شود که مایع در جسم زرد جمع می‌شود و باعث رشد آن می‌شود. گاهی اوقات به کیست‌های عملکردی کیست ساده نیز می‌گویند. سایر کیست‌ها: همه‌ی کیست‌های تخمدان در پاسخ به چرخه قاعدگی ایجاد نمی‌شوند. آن‌ها همیشه نشانه بیماری نیستند، اما پزشک ممکن است از شما بخواهد آن‌ها را تحت نظر داشته باشد تا مطمئن شود که عوارضی ایجاد نمی‌کنند. این نوع کیست‌ها عبارتند از: سیستادنوما: این کیست‌ها روی سطح تخمدان تشکیل می‌شوند. آن‌ها را می‌توان با مایعی رقیق و آبکی یا غلیظ‌تر و مخاطی پر کرد. کیست‌های درموئید: کیست‌های درموئید از سلول‌هایی تشکیل شده اند که انواع بافت‌های بدن انسان از پوست، مو، دندان و حتی بافت مغز را تشکیل می‌دهند. اندومتریوما: این نوع کیست‌ها با بافت آندومتر پر می‌شوند. همان بافتی که هر ماه در طول قاعدگی خونریزی می کنید. سرطان تخمدان: بر خلاف شرایط فوق، کیست‌های سرطانی تخمدان (تومورها)، توده‌های جامد سلول‌های سرطانی هستند. چه کسانی به کیست تخمدان مبتلا می‌شوند؟ هر کسی که تخمدان دارد، ممکن است به کیست تخمدان مبتلا شود. موارد زیر فاکتورهای مهمی آمد که در ابتلا به کیست تخمدان نقش دارند: سن: اگر یائسگی را سپری نکرده باشید، کیست تخمدان شایع‌تر است. وضعیت بارداری: احتمال تشکیل و باقی ماندن کیست در دوران بارداری بیشتر است. سابقه کیست تخمدان: اگر قبلاً به کیست تخمدان مبتلا شده اید، احتمال ابتلا به کیست تخمدان بیشتر است. شرایط پزشکی فعلی در صورت داشتن موارد زیر احتمال ابتلا به کیست تخمدان در موارد زیر وجود دارد: اندومتریوز، مشکلات هورمونی یا اگر داروهایی برای کمک به تخمک گذاری مصرف می‌کنید. چه چیزی باعث ایجاد کیست تخمدان می‌شود؟ تخمک گذاری علت اصلی کیست تخمدان است. علل دیگر عبارتند از: تولید مثل غیر طبیعی سلولی: تولید مثل سلول‌های غیر معمول می‌تواند باعث ایجاد کیست‌هایی مانند درموئید و سیستادنوما شود. اندومتریوز: این کیست‌ها اغلب در مراحل پیشرفته اندومتریوز روی تخمدان ایجاد می شوند. بیماری التهابی لگن (PID): عفونت‌های شدید لگن می‌تواند به تخمدان‌های شما سرایت کند و باعث ایجاد کیست شود. علائم و نشانه‌های کیست تخمدان چیست؟ برخی از کیست‌های کوچک‌تر هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند. در این موارد ممکن است حتی ندانید که کیست دارید. کیست‌های بزرگ‌تر ممکن است باعث موارد زیر شوند: درد لگن یا درد مبهم در کمر و پشت احساس پری (نفخ) در قسمت پایین شکم شما که ممکن است در یک طرف بدن شما بیشتر احساس شود. درد هنگام مقاربت پریودهای دردناک اضافه وزن بدون دلیل تکرر ادرار خون‌ریزی بدون دلیل در مواردی حتی حالت تهوع و اسهال این علائمی که باقی می‌مانند می‌تواند نشان دهنده وضعیتی به نام سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک وضعیتی است که باعث پریودهای نامنظم و سایر مشکلات مرتبط با هورمون از جمله چاقی و ناباروری می‌شود. سایر علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک عبارتند از  (افزایش رشد موهای بدن) و مشکل در کاهش وزن. تشخیص و درمان کیست روی تخمدان می‌تواند در طول معاینه لگن یا در آزمایش تصویربرداری مانند سونوگرافی لگن پیدا شود. بسته به اندازه کیست و پر شدن آن از مایع یا جامد، پزشک شما احتمالاً آزمایشاتی را برای تعیین نوع آن و اینکه آیا به درمان نیاز دارید، توصیه می‌کند. معمولاً با سنوگرافی قابل تشخیص است و به جز در موارد حاد که نیاز به جراحی می‌باشد، سایر موارد با اقدامات تسکینی و دارو قابل حل و درمان است.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا