انجمن وکلای آمریکا میگوید که همهی دولتها اقدامات نسلکشی علیه مردم هزاره و دیگر گروههای اقلیت تحت تعقیب در افغانستان را به رسمیت بشناسند و از آن جلوگیری کنند. این انجمن در گزارشی به کنگرهی آمریکا گفته است که مردم هزاره از اواخر قرن نزدهم قربانی اعمال خشونتآمیز و کشتار جمعی غیرقابل توصیف به دست حاکمان مختلف افغانستان بوده و این روند تاهنوز نیز ادامه دارد. انجمن وکلای آمریکا خواستار اقدام دفتر عدالت جنایی جهانی وزارت امور خارجهی ایالات متحده برای ترویج عدالت و تلاشهای پاسخگویی برای پایان دادن به معافیت از مجازات برای نسلکشی در افغانستان شده است. همچنین این انجمن از کنگرهی آمریکا خواسته است که برای تقویت چارچوبهای ملی، منطقهای و بینالمللی به هدف جلوگیری از جنایات جمعی در افغانستان و محافظت از گروههایی در معرض خطر مانند هزارهها اقدام کند. این انجمن مروری کوتاه بر برخی رویدادهایی است که بهگفتهی این انجمن، به وخامت اوضاع حقوق بشری مردم هزاره کمک کرده و مساوی با نسلکشی است. در گزارش آمده است که اولین نمونهی قتلعام وحشیانه علیه هزارهها که توسط مؤرخان ثبت شده، در زمان عبدالرحمانخان، حاکم پشتون از ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۱ رخ داده که نزدیک به ۶۰ درصد هزارهها قتلعام و به کشورهای همسایه و آسیای مرکزی آواره شدهاند. در گزارش آمده است که عبدالرحمانخان هزارهها را بهعنوان «کافر» طبقهبندی کرد و با تجاوز و قتل، هزارهجات را تخلیه و با صدور فرمانهای سلطنتی اجازهی استفاده از زمینهای هزارهها توسط کوچیها را صادر کرد. انجمن وکلای آمریکا میگوید که تبعیض و انسانیتزدایی که توسط عبدالرحمانخان برای توجیه آزار و اذیت هزارهها بهکار میرفت، دوباره توسط حکومت فعلی در دههی ۱۹۹۰ مورد استفاده قرار گرفت. قتلعام افشار همچنین در گزارش انجمن وکلای آمریکا به نقل از دیدبان حقوق بشر آمده است که در جریان جنگهای تنظیمهای جهادی از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳، «شواهد قانعکنندهی» وجود داشت مبنی بر اینکه جناحها بهطور منظم و عمداً غیرنظامیان و مناطق غیرنظامی را برای حمله هدف قرار میدادند و بیپروا و بدون تفکیک سلاح به مناطق غیرنظامی شلیک میکردند. به نقل از این گزارش، در فبروری ۱۹۹۳ نیروهای جمعیت اسلامی و اتحاد اسلامی بر سر منطقهی افشار کابل با نیروهای حزب وحدت درگیر شدند، اگرچه گفته میشود که نیروهای حزب وحدت از منطقه فرار کردند، اما گروههای جناح جمعیت و اتحاد در جریان حملهی زمینی به هزارهها حمله کردند. انجمن وکلای آمریکا نوشته است که گزارشهای دیگر حاکی از آن است که افراد مسن، زنان، کودکان و حتا سگهایشان سر بریده شده و بدنشان در چاهها انداخته شدند. این علاوه بر گزارش شاهدان عینی از تجاوز جنسی، شکنجه، آدمربایی، غارت، و کار اجباری است. قتلعام مزار شریف در گزارش انجمن وکلای آمریکا دربارهی کشتار غیرنظامیان عمدتا هزاره توسط نیروهای حکومت فعلی در مزار شریف آمده است که اگرچه هزارهها تحت آزار و اذیت دولت ربانی (۱۹۹۲-۱۹۹۶) قرار گرفتند، اما ظهور مجدد حکومت فعلی در آن زمان، مشکلات بزرگ دیگری را برای امنیت این گروه قومی ایجاد کرد. در این گزارش به نقل از دیدبان حقوق بشر آمده است که در جریان تسلط حکومت فعلی در آن زمان، بر شهر مزار شریف در آگوست ۱۹۹۸ تخمین زده میشود که بین دو هزار تا پنج هزار غیرنظامی «بهطور سیستماتیک و وحشیانه اعدام شدهاند». کارشناسان خاطرنشان کردند که این خشونت «یک عیاشی از کشتار است که بهدلیل تعصبات نژادی و مذهبی انجام میشود.» قتلعام یکاولنگ در سال ۲۰۰۱ میلادی همچنین در بخشی از گزارش انجمن وکلای آمریکا آمده است که در ماه جنوری ۲۰۰۱، نیروهای حکومت فعلی در آن زمان، عملیات جستوجو را در یکاولنگ بامیان انجام دادند و ۳۰۰ مرد غیرنظامی را بازداشت کردند. طبق این گزارش، این افراد به نقاط تجمع معینی برده شدند و سپس توسط جوخهی تیراندازی در معرض دید عموم تیرباران شدند. این انجمن تاکید کرد که حکومت فعلی در آن زمان، این اقدامات شنیع را بهعنوان «مجازات دستهجمعی» برای باشندگان محلی که با نیروهای مخالف همکاری میکردند، در نظر داشتند. ادامهی اعمال نسلکشی انجمن وکلای آمریکا در گزارش خود گفته است که نسلکشی هزارهها تا امروز ادامه دارد. طبق گزارش این انجمن، از زمان عبدالرحمانخان، بسیاری از کسانی که قدرت را در افغانستان در دست داشتند، از جمله حکومت فعلی و جناحهای جدیدتر مانند داعش خراسان به جنایات علیه هزارهها ادامه دادهاند. در این گزارش آمده است که حتی در کشورهای دیگر، هزارهها دیگر در امنیت نیستند و در خطر خشونت و تبعید اجباری توسط سایر دولتهای منطقه قرار دارند. درگیری هزارهها و کوچیها همچنین در گزارش انجمن وکلای آمریکا به درگیری در هزارهجات، بهویژه غزنی و میدان وردک بین کوچیهای پشتون و هزارهها بر سر چراگاه نیز اشاره شده است. در گزارش آمده است که اقدامات عبدالرحمانخان در مصادرهی زمین از هزارهها و دادن آن به کوچیها از طریق فرمان سلطنتی تأثیرات آسیبزای ماندگاری بر جامعهی هزاره داشت. کارشناسان معتقد اند که حکومت فعلی به سوءاستفاده از رویدادهای تاریخی برای ادامهی الگوهای خشونت علیه هزارهها ادامه میدهند. کوچهای اجباری در گزارش انجمن وکلای آمریکا آمده است که کوچهای اجباری به ابزار رایج حکومت سرپرست در برابر هزارهها تبدیل شده است. در گزارش آمده است که هزاران هزاره از ولایتهای هلمند، کابل، میدان وردک و بلخ در سه سال گذشته به زور از خانههای خود بیرون رانده شدهاند. طبق این گزارش، در سال ۲۰۲۱ تخمین زده میشود که بیش از دو هزار و ۵۰۰ خانوادهی هزاره مجبور به ترک خانههای خود شدند و هیچ راهحل قانونی برای اعتراض به دستورات به آنان داده نشد. در این گزارش به خشونت علیه هزارهها در جوی نو ارزگان اشاره شده و آمده است که این مردم با کوچ اجباری مواجهاند. از زمان تسلط دوبارهی حکومت سرپرست بر افغانستان، موارد متعددی از قتل باشندگان منطقهی هزارهنشین ولسوالی خاص ارزگان گزارش شده است.
