یک زن در ولایت فراه با فروش ۵۰۰ گرام طلا و هزینه کردن ۳۰ هزار دالر آمریکایی، سرک کوچه‌های قریه خود در ولسوالی اناردره این ولایت را آسفالت کرده و سیستم برق آفتابی نیز ایجاد کرده است. این خانم آهو بشیری نام دارد و از ۳۰ سال به این طرف در ولایت هرات زندگی می‌کند. این خانم توانسته است که کوچه و پس کوچه‌های این قریه را کانکریت‌ریزی کند و همچنان سیستم برق آفتابی را برای یک هزار خانواده فعال بسازد. مردم قریه‌ی «ذهکن» در ولسوالی اناردره او را مادر سخاوتمند می‌نامند، می‌گویند که سی سال پیش خانه‌اش در این قریه را ترک کرده و هرات رفته است. مردم این قریه می‌گویند که آهو بشیری پس از برگشت به قریه‌ی خود، تصمیم گرفت تا نیم‌ کیلو طلا و 30 هزار دالر آمریکایی پول نقد خود را برای کانکریت‌ریزی و سیستم برق آفتابی کوچه‌های این قریه هزینه کند. آهو بشیری گفته است: بعد از سی سال یک دفعه به وطن خود برگشتم و دیدم بسیار گردوخاک است و تمام مردم به خصوص کودکان در گردوخاک گم شده‌اند، به فرزند خود عزت‌الله گفتم، من طلاهای خود را می‌فروشم و به مردم کمک می‌کنم. پول‌های خود را در این کوچه‌ها مصرف می‌کنم تا مردم از خاکوگرد نجات یابند، یک کیلو طلای دیگر هم دارم و تصمیم دارم یک تالار برای مردم بسازم.» در همین حال، عزت‌الله بشیری، پسر این زن می‌گوید که مادرش، برق سولری برای قریه نیز فراهم ساخته است. او تاکید کرد: «کوچه‌های این قریه سمنت شد و با نصب بیش از صد تخته سولر، کوچه‌ها و پس‌کوچه‌های این قریه نیز روشن شد، بانی این کار خیر، مادر مت است که پس از این اقدام برخی از تاجران نیز دست به انجام کارهای خیر در این قریه زدند.» این اقدام آهو بشیری، باعث خرسندی باشندگان این قریه شده است. باشندگان قریه‌ی ذهکن می‌گویند که به کمک این زن، اکنون باشندگان این قریه برق و کوچه‌های پاک دارند. آنان افزوده‌اند: «تامین برق برای ما بسیار خوب شده است و همچنین کوچه‌ها زیاد خرابی داشت، ولی فعلا بسیار خوب شده است و با لباس پاک و تمیز می‌توانیم گشت‌وگذار کنیم.» همچنین حیات‌الله مهاجر فراهی، معین نشرات وزارت اطلاعات و فرهنگ نیز از این اقدام آهو بشیری استقبال نموده و می‌گوید که مردم باید در کنار حکومت ایستاده و در آبادی افغانستان سهم بگیرند. باشندگان این روستا از ساختن این پل استقبال کرده و نهادهای خیریه و تاجران می‌خواهند که به زیرساخت به ویژه‌های سرک‌های عمومی این ولسوالی نیز توجه کنند. باید گفت که با وجود سرازیر شدن میلیون‌ها دالر در کشور هنوز هم باشندگان شماری از روستا در نقاط دور دست افغانستان در رفت‌وآمد با مشکلات جدی روبرو هستند. شهروندان افغانستان همواره از مسوولان حکومتی خواستار ساختن سرک و پل‌های معیاری در روستاها و شاهراه‌ها شدند.