سرطان دهانه رحم چیست؟ سرطان دهانه رحم یا (‏cervical cancer) از سطح دهانه رحم شروع می‌شود. زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های دهانه رحم شروع به تبدیل شدن به سلول‌های پیش سرطانی می‌کنند. همه سلول‌های پیش سرطانی به سرطان تبدیل نمی‌شوند، اما یافتن این سلول‌های مشکل‌ساز و درمان آن‌ها قبل از تغییر، برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم بسیار مهم است. انواع سرطان دهانه رحم دو نوع اصلی سرطان دهانه رحم وجود دارد: کارسینوم سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوم. حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد سرطان‌های دهانه رحم را سرطان سلول سنگفرشی تشکیل می‌دهد، در حالی که ۱۰ تا ۲۰ درصد آن آدنوکارسینوم است. دهانه رحم چیست؟ دهانه رحم پایین‌ترین قسمت رحم شما (جایی که کودک در دوران بارداری رشد می‌کند) است. کمی شبیه دونات است و رحم شما را به دهانه واژن شما متصل می‌کند. در بافت‌های ساخته شده از سلول‌ها پوشیده شده است. این سلول‌های سالم همان چیزی هستند که می‌توانند رشد کنند و به سلول‌های پیش سرطانی تبدیل شوند. سرطان دهانه رحم چقدر شایع است؟ افراد بین ۳۵ تا ۴۴ سال بیشتر به سرطان دهانه رحم مبتلا می‌شوند. میانگین سنی در هنگام تشخیص ۵۰ سال است. میزان مرگ و میر بر اثر سرطان رحم به دلیل غربالگری‌ها و واکسن (HPV) رو به کاهش است. شایع‌ترین علائم و نشانه‌های سرطان دهانه رحم چیست؟ مراحل اولیه سرطان دهانه رحم معمولاً با علائم همراه نیست و به سختی قابل تشخیص است. اولین علائم سرطان دهانه رحم ممکن است چندین سال طول بکشد تا ایجاد شود. یافتن سلول‌های غیر طبیعی در طول غربالگری سرطان دهانه رحم بهترین راه برای جلوگیری از سرطان دهانه رحم است. علائم و نشانه‌های مرحله اول سرطان دهانه رحم می‌تواند شامل موارد زیر باشد: ترشحات آبکی یا خونی واژن که ممکن است سنگین باشد و بوی بدی داشته باشد. خونریزی واژینال بعد از مقاربت، بین دوره‌های قاعدگی یا بعد از یائسگی دوره‌های قاعدگی ممکن است سنگین‌تر و طولانی‌تر از حد معمول طول بکشد. اگر سرطان به بافت‌ها یا اندام‌های مجاور گسترش یافته باشد، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: ادرار دشوار یا دردناک، گاهی اوقات همراه با خون در ادرار اسهال، یا درد یا خونریزی از مقعد هنگام مدفوع خستگی، کاهش وزن و اشتها احساس کلی بیماری کمردرد مبهم یا تورم در پاها درد لگن/شکم اگر خونریزی غیرطبیعی، ترشحات واژن یا هر علامت غیرقابل توضیح دیگری را تجربه کردید، باید معاینه کامل زنان را انجام دهید. چه چیزی باعث سرطان دهانه رحم می‌شود؟ بیشتر سرطان‌های دهانه رحم توسط ویروس (HPV)، یک عفونت مقاربتی ایجاد می‌شود. (HPV) از طریق تماس جنسی (مقعدی، دهانی یا واژینال) گسترش می‌یابد و می‌تواند منجر به سرطان شود. اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود به (HPV) مبتلا می‌شوند و متوجه نمی‌شوند زیرا بدن‌شان با عفونت مبارزه می‌کند. با این حال، اگر بدن شما با عفونت مبارزه نکند، می‌تواند باعث شود سلول‌های دهانه رحم به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند. (‏HPV) و سرطان دهانه رحم بیش از ۱۰۰ نوع (HPV) وجود دارد و نشان داده شده است که حدود ۱۲ نوع از آن‌ها منجر به سرطان می‌شود. تشخیص زودهنگام این نوع (HPV) در پیشگیری از سرطان دهانه رحم کلیدی است. غربالگری‌های منظم و معاینه منظم به شناسایی تغییرات سلولی قبل از تبدیل شدن به سرطان کمک کند. واکسن (HPV) می‌تواند با محافظت از شما در برابر (HPV) که تا ۹۰ درصد از سرطان‌های دهانه رحم را ایجاد می‌کند، از عفونت (HPV) جلوگیری کند. درد سرطان دهانه رحم چگونه است؟ درد ناشی از سرطان دهانه رحم ممکن است در مراحل اولیه بیماری چندان احساس نشود، شاید اصلاً چیزی احساس نکنید. همانطور که سرطان پیشرفت می‌کند و به بافت‌ها و اندام‌های مجاور گسترش می‌یابد، ممکن است درد در لگن خود احساس کنید یا مشکلات ادراری داشته باشید. سایر افراد به طور کلی احساس ناخوشی، خستگی یا از دست دادن اشتهای خود می‌کنند. سرطان دهانه رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ سرطان دهانه رحم به کندی و در طی سالیان متمادی ایجاد می‌شود. قبل از روی آوردن به سرطان، سلول‌های دهانه رحم شما تغییرات زیادی را تجربه می‌کنند. سلول‌های طبیعی در دهانه رحم شروع به ظاهر نامنظم یا غیر طبیعی می‌کنند. این سلول‌های غیر طبیعی ممکن است از بین بروند، ثابت بمانند یا به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند. غربالگری‌های منظم زنان با تست پاپ می‌تواند بیشتر موارد سرطان دهانه رحم را تشخیص دهد. پاپ اسمیر، آزمایشی است که سلول‌های دهانه رحم را جمع آوری می‌کند. این سلول‌ها از نظر علائم پیش سرطانی یا سایر بی‌نظمی‌ها بررسی می‌شوند. اگر پاپ شما غیرطبیعی برگشت، آزمایشات بیشتری لازم است. این می‌تواند شامل آزمایش (HPV) باشد، که یک آزمایش خاص است که سلول‌های دهانه رحم شما را برای عفونت (HPV) بررسی می‌کند. انواع خاصی از عفونت (HPV) با سرطان دهانه رحم مرتبط است. پزشک شما همچنین ممکن است دهانه رحم شما را معاینه کند و در صورت مشکوک بودن به سرطان، نمونه‌ای از بافت را برای بیوپسی بگیرد. تکنیک‌های زیادی وجود دارد که می‌توان برای به دست آوردن بافت استفاده کرد، مانند بیوپسی پانچ یا کورتاژ آندوسرویکس. در موارد دیگر، از یک حلقه سیم یا (conization) برای جمع آوری بافت از دهانه رحم برای بیوپسی استفاده می‌شود. اگر بیوپسی سرطان را تأیید کند، آزمایش‌های بیشتر مشخص می‌کند که آیا بیماری گسترش یافته است . این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد: مطالعات عملکرد کبد و کلیه آزمایش خون و ادرار عکس برداری با اشعه ایکس از مثانه، روده و حفره شکم مراحل سرطان دهانه رحم چیست؟ مرحله اول: سرطان فقط در دهانه رحم شما یافت می‌شود. پخش نشده و کوچک است. مرحله دوم: سرطان فراتر از دهانه رحم و رحم شما گسترش یافته است، اما هنوز به دیواره لگن (بافت‌هایی که قسمتی از بدن بین باسن شما را می‌پوشاند) یا واژن شما گسترش نیافته است. مرحله سوم: سرطان به قسمت پایین واژن شما گسترش یافته و ممکن است به دیواره لگن، حالب‌ها (لوله‌هایی که ادرار را حمل می‌کنند) و غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. مرحله چهارم: سرطان به مثانه، رکتوم یا سایر قسمت‌های بدن مانند استخوان‌ها یا ریه‌ها گسترش یافته است. چگونه متوجه می‌شوید که سرطان دهانه رحم دارید؟ اکثر مردم تا زمانی که به طور رسمی به این بیماری مبتلا نشده باشند، نمی‌دانند که به سرطان دهانه رحم مبتلا هستند. پزشک شما می‌تواند سرطان دهانه رحم را از طریق یک سری آزمایش و بیوپسی تایید کند. اولین علائم سرطان دهانه رحم معمولاً خفیف است و فقط توسط پزشک  قابل تشخیص است. مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم به احتمال زیاد باعث ایجاد علائم و نشانه ها می‌شود. سرطان دهانه رحم چگونه درمان می‌شود؟ تیم درمان سرطان دهانه رحم شامل یک متخصص انکولوژی زنان (پزشکی که در سرطان‌های اندام های تناسلی زنانه تخصص دارد) است. درمان توصیه شده برای سرطان دهانه رحم بر اساس فاکتورهای زیادی از جمله مرحله بیماری، سن و سلامت عمومی شما و اگر در آینده فرزندی می‌خواهید دارد، است. درمان‌های سرطان دهانه رحم عبارتند از پرتو درمانی، شیمی درمانی، جراحی، درمان هدفمند و ایمونوتراپی. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

فیبروم رحم یک نوع شایع تومور غیرسرطانی است که می‌تو‌اند در داخل و روی رحم رشد کند. همه فیبروم‌ها علائمی ایجاد نمی‌کنند، اما زمانی که علائمی ایجاد ‌کنند، علائم می‌تواند شامل خونریزی شدید قاعدگی، کمردرد، تکرر ادرار و درد در حین رابطه جنسی باشد. فیبروم‌های کوچک، اغلب نیازی به درمان ندارند، اما فیبروم‌های بزرگتر را می‌توان با دارو یا جراحی درمان کرد. همانطور که ذکر شد، فیبروم‌ها، توده‌های غیر سرطانی هستند که در داخل یا اطراف رحم ایجاد می‌شوند. زائده‌ها از بافت ماهیچه‌ای و فیبری تشکیل شده اند و اندازه آن‌ها متفاوت است. آن‌ها گاهی اوقات به عنوان میوم رحم یا لیومیوم شناخته می‌شوند. این بیماری می‌تواند باعث نازایی شود. این موضوع به نوع و شدت بیماری وابسته است. همچنین خطر دچار شدن به این بیماری در زنانی که نسبت به قدشان، افزایش وزن دارند، بالا و در زنانی که بچه‌دار شده اند، پایین است. بعد از یائسگی معمولاً فیبروم‌ها کوچک‌تر می‌شوند. علائم فیبروم رحم بسیاری از زنان از داشتن فیبروم غافل هستند زیرا هیچ علامتی ندارند و علائم آن معمولا به تعداد و اندازه آن‌ها بستگی دارد. زنانی که علائم دارند ممکن است این موارد را تجربه کنند: دوره‌های سنگین یا پریودهای دردناک لکه‌بینی و خونریزی مداوم بین دو پریود درد شکم درد پایین کمر نیاز مکرر به ادرار کردن احساس فشار به لگن یبوست درد یا ناراحتی در حین رابطه جنسی در موارد نادر، عوارض بیشتر ناشی از فیبروم می‌تواند بر بارداری تأثیر بگذارد یا باعث ناباروری شود. انواع فیبروم رحم انواع مختلفی از فیبروم‌های رحمی بسته به محل قرارگیری و نحوه چسبندگی آن‌ها وجود دارد. انواع خاصی از فیبروم‌های رحمی عبارتند از: فیبروم‌های داخل دیواره: این فیبروم‌ها در دیواره عضلانی رحم شما فرو رفته اند. آن‌ها رایج ترین نوع هستند. فیبروم ساب سروزال: این نوع فیبروم در زیر پوشش سطح خارجی رحم رشد می‌کند. آن‌ها می‌توانند بسیار بزرگ شوند و در لگن رشد کنند. فیبروم‌های زیر مخاطی: این فیبروم‌ها در زیر پوشش داخلی رحم رشد می‌کنند. (نادر است) چه کسانی به فیبروم مبتلا می‌شوند؟ بیشتر زنان ممکن است تا سن یائسگی دچار این بیماری شوند اما در مواردی احتمال بیشتر رشد فیبروم در رحم وجود دارد: زنان باردار کسانی که قاعدگی زودرس دارند. افرادی که سابقه فیبروم در خانواده خود دارند. زنان بالای ۳۰ سال زنانی که اضافه وزن دارند. چرا فیبروم‌ها ایجاد می‌شوند؟ به طور دقیق علت بوجود آمدن فیبروم رحم مشخص نیست، اما می‌توان برخی عوامل را در بروز این بیماری موثر دانست: ژنتیک (داشتن سابقه خانوادگی) داشتن اضافه وزن (چاقی) استرس نداشتن رژیم غذایی مناسب عدم توازن هورمونی استروژن هورمون تولید مثل زنانه است که توسط تخمدان‌ها تولید می‌شود. فیبروم‌ها معمولاً در سال‌های باروری زنان تا زمان یائسگی زمانی که سطح استروژن در بالاترین حد خود است، ایجاد می‌شود. هنگامی که سطح استروژن پایین است، مانند پس از یائسگی که دوره ماهانه یک زن متوقف می‌شود، تمایل به کوچک شدن دارند. عوارض فیبروم گاهی اوقات، فیبروم رحم می‌تواند عوارضی مانند کم خونی به دلیل از دست دادن مداوم خون در دوره‌های سنگین ایجاد کند. اکثر افراد مبتلا به فیبروم می‌توانند باردار شوند و بارداری طبیعی داشته باشند. اما برخی از فیبروم‌ها شکل رحم را تغییر می‌دهند و ممکن است خطر مشکلات زیر را ایجاد کند: ناباروری مشکلات در حین زایمان یا بعد از تولد زایمان زودرس سقط جنین فیبروم رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟ پزشک در مورد علائم و سلامت عمومی شما سوال خواهد کرد. او شما را معاینه خواهد کرد و ممکن است از شما بخواهد که معاینه داخلی انجام دهید. آزمایشاتی که می‌تواند به تشخیص فیبروم کمک کند عبارتند از: سونوگرافی لگن سونوگرافی واژینال ام آر آی لگن چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ از آنجایی که فیبروم‌ها اغلب علائمی ایجاد نمی‌کنند، گاهی اوقات به طور تصادفی در طی معاینه لگنی یا سنوگرافی  تشخیص داده می‌شوند. اگر علائم فیبروم را دارید به پزشک عمومی مراجعه کنید تا بتواند علل احتمالی را بررسی کند. اگر پزشک فکر می‌کند که شما ممکن است فیبروم داشته باشید، معمولاً شما را برای سونوگرافی برای تأیید تشخیص معرفی می‌کند. درمان فیبروم فیبروم‌ها اگر علائمی ایجاد نکنند نیازی به درمان ندارند. پس از یائسگی، اغلب بدون درمان کوچک می‌شوند. اگر علائم ناشی از فیبروم را دارید، معمولاً ابتدا دارو برای کمک به تسکین علائم توصیه می‌شود. همچنین داروهایی برای کمک به کوچک کردن فیبروم وجود دارد. اگر این روش‌ها بی اثر باشند، جراحی یا سایر روش‌های کم تهاجمی ممکن است توصیه شود.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا