ایلان ماسک در گفتگو با پیتر دیاماندیس(Diamandis)، بنیانگذار جایزه ایکس(XPRIZE)، در مورد نیروی رو به رشد هوش مصنوعی گفتگو کرد و یک چارچوب زمانی برای اولین مأموریت‌های بدون سرنشین و سرنشین‌دار اسپیس‌ایکس به مریخ تعیین کرد و از کاهش جمعیت و افزایش ربات‌های انسان‌نما سخن گفت. ایلان ماسک مطمئنا چندین ماه پر هیجان را پشت سر گذاشته است. اسپیس‌ایکس عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان داد و برای اولین بار در جهان پیشران سوپرهوی آن توسط بازوهای برج پرتاب در هوا گرفته شد و این موفقیت، راه را برای ساخت بزرگترین پرتاب‌گرهای فضایی تاریخ که مستقیما از مدار شروع به پایین آمدن می‌کنند و درست در بالای پیشران خود قرار گرفته و در عرض چند ساعت آماده پرتاب بعدی می‌شوند، باز کرد. این امر، صنعت فضایی را متحول خواهد کرد و تاثیر قابل توجهی بر هزینه‌های پرتاب به ازای وزن خواهد داشت و همچنین پایه‌ و اساسی برای هدف نهایی ماسک در طول زندگی‌اش یعنی ساخت یک مستعمره انسانی پایدار در مریخ خواهد بود. به نقل از نیواطلس، در کنار آن، راه‌اندازی روبوون و سایبرکب تسلا نیز یک نمایش سرگرم کننده بود و ماسک، برنامه‌های این شرکت برای تاکسی رباتیک کاملا خودران را به تفصیل بیان کرد. شرکت نورالینک نیز دومین بیمار ایمپلنت مغزی خود به نام الکس را که از این تراشه برای انجام بازی‌های ویدیویی و استفاده از نرم افزار CAD استفاده می‌کند، درمان کرد. در همین حال، هوش مصنوعی ایکس(X Ai) در قدرتمندترین دسته از ابررایانه‌های آموزشی هوش مصنوعی جهان، یعنی کلوسوس(Colossus) قرار گرفت و تمام زیرساخت‌ها و سیم‌کشی‌های ۱۰۰ هزار پردازنده گرافیکی nVidia H100 را در ۱۲۲ روز به پایان رساند. این شرکت اکنون پردازنده‌های گرافیکی بیشتری نسبت به متا ای‌آی، اپن‌ای‌آی و گوگل ای‌آی(Google AI، OpenAI، Meta AI)، مایکروسافت یا خود nVidia در اختیار دارد و ماسک می‌گوید ظرف چند ماه، قدرت پردازشی دو برابری خواهد داشت. بنابراین، اگر گروه او رویکرد درستی داشته باشد، ماسک خود را در موقعیتی عالی قرار داده است تا مدل زبانی Grok AI X را بالاتر از مدل‌های چت‌ جی‌پی‌تی اُپن‌ای‌آی قرار دهد تا به طور بالقوه طی یک تا دو سال آینده به رهبری جهانی در فناوری هوش مصنوعی تبدیل شود. او در چند هفته اخیر بیش از هر چیز دیگری به سیاست علاقه‌مند بوده است و به معنای واقعی کلمه به عنوان حامی شماره یک دونالد ترامپ فعالیت کرده است. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به گفتگوی ایلان ماسک و پیتر دیاماندیس در مورد حوزه‌هایی که ماسک بر روی آنها کار می‌کند. ماسک مطمئنا از مشغول بودن لذت می‌برد، اما زمانی را صرف کرد تا از طریق ارتباط ویدیویی به پیتر دیاماندیس بپیوندد تا در مورد آینده هوش مصنوعی گفتگو کند. ایلان ماسک در مورد سرعت بهبود هوش مصنوعی اینگونه توضیح داد: تعیین دقیق آینده آن دشوار است، اما من با اطمینان خاطر می‌توانم بگویم که سالانه ۱۰ برابر بهتر می‌شود و بنابراین چهار سال بعد، شاهد بهبود ۱۰ هزار برابری یا شاید حتی ۱۰۰ هزار برابری خواهیم بود. ایلان ماسک در مورد اینکه چه زمانی هوش مصنوعی از بشریت پیشی خواهد گرفت اینگونه بیان کرد: من فکر می‌کنم که احتمالا ظرف یک تا دو سال آینده هوش مصنوعی می‌تواند هر کاری را که یک انسان می‌تواند انجام دهد، پیش بگیرد. و احتمالا تا سه سال دیگر بتواند کارهایی را که همه انسان‌ها می‌توانند انجام دهند، انجام دهند. بنابراین پیش‌بینی من سال ۲۰۲۹، یا حوالی آن است. آیا هوش مصنوعی یک تهدید وجودی برای بشریت است؟ به احتمال زیاد هوش مصنوعی یک فناوری عالی است. مقداری احتمال در مورد بد بودن هوش مصنوعی نیز وجود دارد که می‌تواند ۱۰ تا ۲۰ درصد باشد. احتمال اینکه بد شود صفر نیست، اما در کل می‌توان گفت ۸۰ درصد را نیمه پر لیوان تشکیل داده است. شاید هم ۹۰ درصد. من فکر می‌کنم هوش مصنوعی یک تهدید وجودی مهم است، و چیزی که باید به آن توجه جدی کنیم نیز همین است. این احتمالا مهم‌ترین تهدید کوتاه مدت پیش‌رو باشد. نظر ماسک در مورد سقوط جمعیت جهانی چه بود؟ او تهدید بلندمدت را فروپاشی جمعیت جهانی دانست. نرخ زاد و ولد تقریبا در سرتاسر جهان در حال سقوط بوده است و ما به سمت وضعیتی پیش می‌رویم که برای مثال، بر اساس نرخ زاد و ولد فعلی، کره جنوبی حدود یک سوم جمعیت کنونی خود را خواهد داشت. اروپا از جمعیت فعلی خود تقریبا نیمی از جمعیت فعلی را از دست خواهد داد. باید بگویم، این اعداد در صورتی است که نرخ زاد و ولد به طور ناگهانی به ۲.۱ فرزند برای هر زن برگردد، که نقطه ثبات است. اگر این تاثیر ادامه یابد، شما خواهید دید که واقعا بسیاری از کشورها به ۵ درصد اندازه فعلی‌شان یا کمتر می‌رسند. ماسک در مورد آینده انرژی نیز صحبت کرد او بیان کرد: مقدار فوق العاده‌ای انرژی وجود خواهد داشت که برای هوش دیجیتال و همچنین برای برق رسانی حمل و نقل مورد نیاز است. این دو مورد بسیار مهم هستند. در دراز مدت، تقریبا تمام انرژی‌ای که ما دریافت می‌کنیم قرار است از خورشید باشد و یکی از راه‌های تمدن، پیشرفت در مقیاس کارداشف است. مقیاس کارداشف نقطه‌ای است که در آن افراد از تمام نیروی خورشید استفاده می‌کنند. نظر ماسک در مورد وضعیت انسان‌های رباتیک چه بود؟ او فکر می‌کند تا سال ۲۰۴۰، احتمالا تعداد ربات‌های انسان‌نما از تعداد انسان‌ها بیشتر شود. ماسک می‌گوید:  من اغلب به زمان‌بندی خوشبین هستم اگرچه رسانه‌ها وقتی زمان‌بندی‌هایم عقب می‌افتد آن را گزارش می‌کنند اما وقتی زودتر از موعد انجام می‌شود حرفی نمی‌زنند. برای مثال، ما تصور می‌کردیم که ساخت کارخانه ما در شانگهای حدود یک سال و نیم طول می‌کشد اما در ۱۱ ماه به پایان رسید.  پس من خیلی وقت‌ها زود به هدفم رسیده‌ام. اما زمانی که به سال ۲۰۴۰ برسیم، یعنی ۲۵ سال دیگر، حداقل ۱۰ میلیارد ربات انسان‌نما وجود خواهد داشت. قیمت آنها، فکر می‌کنم، بسیار پایین خواهد بود، احتمالا ۲۰ تا ۲۵ هزار دلار برای رباتی که می‌تواند هر کاری انجام دهد. پیش‌بینی آینده‌ای سرشار از فراوانی ماسک می‌گوید که با فرض اینکه ما در مسیر خوب هوش مصنوعی قرار داشته باشیم، فکر می‌کنم در آینده‌ای سرشار از فراوانی خواهیم بود. اساسا هر کسی می‌تواند هر کالا و خدماتی را که می‌خواهد داشته باشد. هزینه نهایی واقعی کالاها و خدمات در آینده بسیار پایین خواهد بود. گرفتن پیشران سوپرهوی در هوا ماسک در مورد این اقدام خارق‌العاده جدید گفت: این برای انسان‌ها بد نیست. هیچ هوش مصنوعی در آن دخیل نبود، خوشحالم که بگویم ما این کار را کاملا با مغز انسانی و بدون هوش مصنوعی انجام دادیم. ماسک روزی را متصور شد که هوش مصنوعی از اینکه انسان‌ها چنین کاری را به تنهایی انجام داده‌اند متعجب خواهد شد. زمان رسیدن اسپیس‌ایکس به مریخ ماسک می‌گوید: فکر می‌کنم تا دو سال دیگر بتوانیم چند فضاپیما را به مریخ پرتاب کنیم. بنابراین پنجره بعدی سفر به مریخ در حدود ۲۶ تا ۲۷ ماه دیگر خواهد بود. ما اکنون در ابتدای یک پنجره انتقال به مریخ هستیم که هر ۲۶ ماه یک بار اتفاق می‌افتد و بنابراین، ما اولین استارشیپ‌های بدون سرنشین خود را به مریخ می‌فرستیم و سپس اگر این کار انجام شود و تعداد دهانه‌های مریخ را افزایش ندهیم، انسان‌ها را دو سال بعد از آن می‌فرستیم. من نسبت به این برنامه در زمان حضور ترامپ در کاخ سفید خوشبین‌تر هستم، زیرا بزرگترین مانع پیشرفتی که در حال تجربه آن هستیم، مقررات بیش از حد است. دریافت مجوز پرتاب بیشتر از ساختن یک موشک طول می‌کشد. آمریکا و بسیاری از کشورها به دلیل مقررات بیش از حد به آرامی متوقف می‌شوند، مگر اینکه کاری برای رفع آن انجام شود و در نهایت انجام تقریبا هر پروژه بزرگی غیرقانونی خواهد شد و ما نخواهیم توانست به مریخ برویم. برنامه تولید ربات انسان‌نمای تسلا چیست؟ تولید محدود اُپتیموس در سال آینده در سال ۲۰۲۵ آغاز می‌شود و سپس باید در سال ۲۶ در حجم بالا تولید شود و پس از آن رشد خواهد کرد. این که بدانید چگونه می‌توان با دیدگاه‌های ایلان ماسک در مورد آینده رفتار کرد، همیشه کار سختی به حساب می‌آید و بنابراین باید مواردی که به نظرتان منطقی است را از حرف‌های ماسک باور کنید. او بی‌تردید جذاب‌ترین چهره زمان ما در زمینه فناوری است که مجموعه‌ای از شرکت‌ها را کنترل می‌کند، که بسیاری از آنها مرزها را جابجا می‌کنند و پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی در زمینه‌های پیشرفته دارند. سفر فضایی، هوش مصنوعی پیشرفته، رباتیک انسان‌نما، حمل‌ونقل الکتریکی و خودمختار، رابط‌های مغز و رایانه، رسانه‌های اجتماعی. او ممکن است بهترین انسانی باشد که به ما بگوید در آینده چه خواهد شد، زیرا ممکن است بیش از هر کس دیگری در تاریخ دست داشته باشد از آنجا که بشریت به سمت عصر فرافناوری حرکت می‌کند.

یک متخصص در زمینه هوش مصنوعی که بررسی کاملی روی ادبیات علمی در مورد هوش مصنوعی انجام داده و به این نتیجه رسیده است که هیچ مدرکی برای حمایت از این تصور وجود ندارد که هوش مصنوعی را می‌توان به طور ایمن کنترل کرد. دکتر رومن وی یامپولسکی از کارشناسان برجسته هوش مصنوعی می‌گوید ما با یک رویداد تقریباً تضمین شده با پتانسیل ایجاد یک فاجعه وجودی روبرو هستیم. علاوه بر این، حتی اگر مکانیسم‌ها یا روش‌هایی برای کنترل هوش مصنوعی پیشنهاد شده باشد، دکتر رومن وی یامپولسکی معتقد است که این اقدامات برای تضمین ایمنی کافی نخواهند بود. کار او در زمینه «ایمنی هوش مصنوعی» تا حدی توسط ایلان ماسک و موسسه آینده زندگی(FLI) که توسط مکس تِگمارک استاد دانشگاه MIT و ژان تالین یکی از بنیانگذاران اسکایپ تاسیس شده است، پشتیبانی شده است. موسسه آینده زندگی همان موسسه‌ای است که برای توسعه ابزارهای هوش مصنوعی قدرتمندتر از GPT-4 درخواست کرد این پروژه با یک توقف شش ماهه روبرو شود. نامه سرگشاده این موسسه توسط بیش از 33 هزار نفر از جمله ایلان ماسک، استیو وزنیاک هم‌بنیانگذار اپل، یوشوا بنجیو، پدرخوانده هوش مصنوعی و سایر کارشناسان امضا شده است. نگرانی در مورد مدیریت و تنظیم مقررات برای هوش مصنوعی با نفوذ ابزارهای جدید هوش مصنوعی در بازار طی یک سال گذشته، دکتر یامپولسکی پیشنهاد می‌کند که سیستم‌های هوش مصنوعی پیشرفته به دلیل غیر قابل پیش‌بینی بودن و استقلال ذاتی، با وجود مزایای بالقوه‌شان، همیشه خطراتی را به همراه خواهند داشت. دکتر یامپولسکی در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: «چرا بسیاری از پژوهشگران تصور می‌کنند که مشکل کنترل هوش مصنوعی قابل حل است؟ تا آنجا که ما می‌دانیم، هیچ گواهی برای آن وجود ندارد، هیچ مدرکی وجود ندارد. قبل از شروع تلاش برای ساخت یک هوش مصنوعی کنترل شده، مهم است که نشان دهیم مشکل قابل حل است.» وی افزود: «این همراه با آماری که نشان می‌دهد توسعه اَبَرهوش مصنوعی یک رویداد تقریباً تضمین شده است، نشان می‌دهد که ما باید از تلاش‌های ایمنی قابل توجهی در زمینه هوش مصنوعی حمایت کنیم.» [caption id="attachment_10880" align="aligncenter" width="681"] عکس: شبکه‌های اجتماعی[/caption] توسعه ابرهوش مصنوعی اجتناب‌ناپذیر است از آنجایی که هوش مصنوعی در حالت ابرهوشمندی می‌تواند به تنهایی یاد بگیرد، تطبیق یابد و به صورت نیمه مستقل عمل کند، اطمینان از ایمن بودن آن، به ویژه با وجود افزایش قابلیت‌های آن به طور فزاینده‌ای چالش برانگیز می‌شود. می‌توان گفت که هوش مصنوعی فوق هوشمند «ذهن» خود را خواهد داشت. پس چگونه آن را کنترل کنیم؟ آیا قوانین رباتیک آیزاک آسیموف که رفتار اخلاقی بین انسان و ربات را برقرار می‌کند، هنوز در دنیای امروز اعمال می‌شود؟ دکتر یامپولسکی که حوزه اصلی مورد علاقه او ایمنی هوش مصنوعی است، توضیح داد: ما با یک رویداد تقریبا تضمین شده با پتانسیل ایجاد یک فاجعه وجودی روبرو هستیم. وی افزود: جای تعجب نیست که بسیاری این را مهم‌ترین مشکلی که بشریت تا به حال با آن روبرو بوده است، توصیف می‌کنند. نتیجه می‌تواند رفاه یا انقراض بشر باشد. یکی از چالش‌های اصلی، تصمیم‌گیری‌های بالقوه و شکست موجودات فوق‌ هوشمند است که پیش‌بینی و تهدید آن‌ها را دشوار می‌کند. با افزایش استقلال هوش مصنوعی، کنترل انسان روی آن کاهش می‌یابد که منجر به نگرانی‌های ایمنی می‌شود. دکتر یامپولسکی ایجاد تعادل بین توانایی و کنترل هوش مصنوعی را پیشنهاد و اذعان می‌کند که ابرهوش ذاتاً فاقد قابلیت کنترل است. وی همچنین درباره اهمیت همسویی هوش مصنوعی با ارزش‌های انسانی بحث می‌کند و روش‌هایی را برای به حداقل رساندن خطرها مانند اصلاح‌پذیری، شفافیت هوش مصنوعی و طبقه‌بندی به عنوان قابل کنترل یا غیرقابل کنترل پیشنهاد می‌کند. با وجود این چالش‌ها، دکتر یامپولسکی ادامه تحقیقات و سرمایه‌گذاری در ایمنی و امنیت هوش مصنوعی را تشویق و تأکید می‌کند که اگرچه دستیابی به هوش مصنوعی صد درصد ایمن ممکن است دست نیافتنی باشد، اما تلاش برای بهبود ایمنی آن همواره ارزشمند است. دکتر یامپولسکی، دانشیار دانشگاه لوئیزویل است که نتایج تحقیقات خود را در کتابی با عنوان «هوش مصنوعی غیر قابل توضیح، غیر قابل پیش‌بینی، غیر قابل کنترل» منتشر کرده است.

سایت علمی ساینمگ گزارش داده است که یک حسگر رباتیک که در «دانشگاه کمبریج» ساخته شده و مبتنی بر هوش مصنوعی است، پس از آموزش دیدن توانست خط بریل را دو برابر سریع‌تر از انسان بخواند. در گزارش آمده است که گروهی از پژوهشگران انگلیسی یک حسگر رباتیک ساخته‌اند که از روش‌های مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده می‌کند تا خط بریل را تقریبا دو برابر سریع‌تر از بیشتر انسان‌ها بخواند. گروه پژوهشی دانشگاه کمبریج از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی برای آموزش دادن حرکت سریع روی خطوط متن بریل به حسگر رباتیک استفاده کردند. این ربات توانست خط بریل را با سرعت ۳۱۵ کلمه در دقیقه و با دقت نزدیک به ۹۰ درصد بخواند. اگرچه ربات بریل‌خوان به عنوان یک فناوری کمکی توسعه نیافته است، اما پژوهشگران می‌گویند حساسیت بالای مورد نیاز برای خواندن خط بریل، آن را به یک آزمایش ایده‌آل در ساخت دست‌های رباتیک یا پروتزهایی با حساسیت نوک انگشتان انسان تبدیل می‌کند. نوک انگشتان انسان به طور قابل توجهی حساس هستند و به ما کمک می‌کنند تا اطلاعاتی را در مورد دنیای اطراف خود جمع‌آوری کنیم. نوک انگشتان ما می‌توانند تغییرات کوچک را در بافت یک ماده تشخیص دهند یا به ما کمک کنند تا بدانیم هنگام برداشتن یک جسم باید چقدر نیرو استفاده کنیم. برای مثال، برداشتن تخم‌ مرغ بدون شکستن آن یا برداشتن توپ بولینگ بدون انداختن آن. بازتولید این سطح از حساسیت در یک دست رباتیک با صرفه‌جویی کردن در انرژی، یک چالش بزرگ در حوزه مهندسی است. پژوهشگران آزمایشگاه پروفسور فومیا آیدا در دپارتمان مهندسی دانشگاه کمبریج سعی دارند راه‌حل‌هایی را برای این مهارت‌ها و مهارت‌های دیگری ارائه دهند که برای انسان آسان، اما برای ربات‌ها دشوار هستند. پارث پوتدار، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: «نرمی نوک انگشتان، یکی از دلایلی است که ما می‌توانیم اشیا را با فشار مناسب در دست بگیریم. برای ربات‌ها، نرمی یک ویژگی سودمند است اما اطلاعات زیادی نیز باید از حسگر دریافت شوند و داشتن هر دو ویژگی به صورت هم‌زمان، به ویژه هنگام برخورد داشتن با سطوح انعطاف‌پذیر یا تغییرشکل‌پذیر دشوار خواهد بود.» خط بریل یک آزمون ایده‌آل برای نوک انگشت ربات است، زیرا از آن جهت که نقطه‌ها در هر الگوی حروف بسیار نزدیک به هم هستند، خواندن آن به حساسیت بالایی نیاز دارد. پژوهشگران از یک حسگر برای ساخت یک ربات بریل‌خوان استفاده کردند که خواندن انسان را با دقت بیشتری تقلید می‌کند. دیوید هاردمن از پژوهشگران این پروژه گفت: «خوانندگان رباتیک خط بریل وجود دارند، اما آنها فقط یک حرف را در هر مرتبه می‌خوانند و خواندن آنها مانند انسان‌ها نیست. بریل‌خوان‌های رباتیک موجود به یک روش ثابت کار می‌کنند. آنها الگوی یک حرف را لمس می‌کنند، آن را می‌خوانند، از سطح فاصله می‌گیرند، دوباره حرکت می‌کنند و روی الگوی حرف بعدی پایین می‌آیند. ما چیزی می‌خواهیم که واقع‌بینانه‌تر و بسیار کارآمدتر باشد.» حسگر رباتیکی که پژوهشگران در این پروژه استفاده کردند، دارای یک دوربین در نوک انگشت است و با استفاده از ترکیبی از اطلاعات دوربین و حسگرها می‌خواند. پوتدار گفت: این یک مشکل دشوار برای متخصصان رباتیک است زیرا پردازش تصویر زیادی باید انجام شود تا تاری حرکت را از بین ببرد و این به زمان و انرژی نیاز دارد. این گروه پژوهشی، الگوریتم‌های یادگیری ماشینی را توسعه دادند تا خواننده رباتیک بتواند پیش از تشخیص دادن حروف با حسگر، تصاویر را محو کند. آن‌ها الگوریتم را روی مجموعه‌ای از تصاویر واضح از خط بریل با تاری جعلی اعمال‌شده آموزش دادند. پس از این که الگوریتم یاد گرفت حروف را محو کند، پژوهشگران از یک مدل بینایی رایانه‌ای برای شناسایی و طبقه‌بندی کردن هر حرف استفاده کردند. هنگامی که الگوریتم‌ها گنجانده شدند، پژوهشگران ربات خواننده خود را با اعمال آن روی ردیف‌هایی از خطوط بریل آزمایش کردند. بریل‌خوان رباتیک در هر دقیقه توانست ۳۱۵ کلمه را با دقت ۸۷ درصد بخواند که دو برابر سریع‌تر و دقیق‌تر از یک بریل‌خوان انسان است. هاردمن گفت: با توجه به این که ما از الگوریتم تاری جعلی استفاده کردیم، تعجب‌آور بود که ربات چقدر در خواندن خط بریل دقیق عمل می‌کند. ما یک مبادله خوب را بین سرعت و دقت پیدا کردیم که در مورد خوانندگان انسانی نیز صدق می‌کند. پوتدار گفت: سرعت خواندن خط بریل، یک روش عالی برای بررسی کردن پویایی عملکرد سیستم‌های حسگر لمسی است. بنابراین، یافته‌های ما می‌توانند کاربردهایی را فراتر از خط بریل داشته باشند و برای کارهایی مانند تشخیص دادن بافت‌های سطح یا لغزش ربات روی آنها اجرا شوند. پژوهشگران امیدوارند که در آینده بتوانند این فناوری را در مقیاس یک دست یا پوست انسان بسازند. این پژوهش با پشتیبانی «برنامه توسعه پژوهش جهانی سامسونگ» (Samsung Global Research Outreach Program) انجام شد. این پژوهش در مجله IEEE Robotics and Automation Letters به چاپ رسید.