یک پژوهش حیرت‌آور جدید نشان می‌دهد که پزشکان به زودی می‌توانند دیابت نوع ۲ را با استفاده از صدای بیماران تشخیص دهند. دانشمندان مدت‌ها نگران بوده‌اند که میلیون‌ها شخص مبتلا به دیابت تشخیص داده نشوند، اما اکنون نمونه‌های صدای بیمار که مدت آنها فقط ۲۵ ثانیه است، همراه با داده‌های اولیه سلامتی مانند سن، جنسیت، قد و شاخص توده بدنی می‌توانند نشان دهند که آیا شخص مورد نظر به دیابت مبتلاست یا خیر. یک پژوهش جدید و امیدوارکننده نشان می‌دهد که هوش مصنوعی با استفاده از صدای ضبط‌ شده روی تلفن همراه می‌تواند دیابت را تشخیص دهد. دانشمندانی که مدل هوش مصنوعی را روی بیش از ۶۰۰ بزرگسال آزمایش کردند، دریافتند که این مدل در بیش از دو سوم موارد دقیق است. موسسات خیریه و کارشناسان از این روش ابتکاری استقبال کردند، اما هشدار دادند که بررسی‌های بیشتری باید انجام شود. ابیر البیجی، کارشناس سلامت دیجیتال در «موسسه بهداشت لوکزامبورگ» (LIH) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: بیشتر روش‌های کنونی غربالگری دیابت نوع ۲ نیاز به زمان زیادی دارند و تهاجمی، آزمایشگاهی و پرهزینه هستند. ترکیب هوش مصنوعی با فناوری صوتی می‌تواند با از بین بردن این موانع، آزمایش را در دسترس‌تر کند. این پژوهش اولین گام در جهت استفاده از تحلیل صدا به عنوان یک راهبرد بسیار مقیاس‌پذیر برای غربالگری دیابت نوع ۲ است. پژوهشگران در این پروژه، ۶۰۷ صدای ضبط‌ شده را برای شناسایی ویژگی‌های صوتی مورد بررسی قرار دادند که افراد غیر دیابتی را از افراد مبتلا به دیابت متمایز می‌کردند. از همه شرکت‌کنندگان خواسته شد تا جملاتی را بخوانند که مستقیما با تلفن همراه یا لپ‌تاپ آنها ارائه شده‌اند. سپس پژوهشگران با استفاده از پردازش سیگنال توانستند تغییرات ظریف را در زیر و بم شدن، لحن و شدت صدا شناسایی کنند که برای گوش انسان غیرقابل تشخیص است. یک روش پیشرفته هوش مصنوعی تا ۶۰۰۰ ویژگی صوتی دقیق را ثبت کرد و یک روش دیگر روی ۱۰۲۴ ویژگی کلیدی تمرکز داشت. مدل هوش مصنوعی دارای میزان دقت ۶۶ درصد در زنان و ۷۱ درصد در مردان بود. پژوهشگران خاطرنشان کردند که این مدل در زنان ۶۰ سال به بالا و افراد مبتلا به فشار خون عملکرد بهتر داشته است. دکتر لوسی چمبرز، رییس بخش تحقیقات «انجمن دیابت انگلستان» (Diabetes UK) درباره یافته‌های این پژوهش گفت: تشخیص سریع و دقیق برای پیشگیری از عوارض جدی و محدودکننده زندگی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بسیار مهم است اما متأسفانه امکان دارد که علائم به راحتی نادیده گرفته شوند و در حال حاضر حدود ۱.۲ میلیون نفر در بریتانیا با دیابت نوع ۲ تشخیص‌داده‌نشده زندگی می‌کنند. استفاده از هوش مصنوعی برای توسعه روش‌های راحت و مقرون‌به‌صرفه غربالگری دیابت نوع ۲، به شناسایی افراد بیشتری که به درمان و حمایت نیاز دارند، کمک می‌کند، کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد و خطر عوارض بلندمدت دیابت را کاهش می‌دهد. ما مشتاقانه منتظر پژوهش‌های بیشتر درباره فناوری‌های نوآورانه تحلیل صدا با هوش مصنوعی برای غربالگری دیابت هستیم.

برای شماری از افراد مبتلا به دیابت، روزه گرفتن می‌تواند منجر به افزایش خطر سلامتی شود. نوع دیابت، درمان فعلی پزشکی و بیماری‌های احتمالی همراه و ثانویه و همچنین نوع فعالیتی که فرد انجام می‌دهد، در خطر سلامتی در طول روزه‌داری تأثیر دارد. مهمتر از همه، خطر هیپوگلیسمی شدید (سطح قند خون پایین) و همچنین هایپرگلیسمی (سطح قند خون بالا) باید ارزیابی شود. بنابراین، مشورت با پزشک معالج قبل از شروع ماه رمضان مهم است. افراد دیابتی باید به کنترل منظم قند خون، تغذیه، ورزش و مصرف داروهای خود توجه داشته باشند. اندازه گیری سطح قند خون باید به طور منظم در ماه رمضان انجام شود، زیرا تغییر ریتم غذا خوردن، می‌تواند بر قند خون تأثیر بگذارد. به خصوص بعد از وعده غذای افطار، سطح قند خون باید اندازه گیری شود تا از هیپرگلیسمی جلوگیری شود. تغییر در رفتار خوردن و آشامیدن در ماه رمضان می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سطح قند خون داشته باشد. یک برنامه غذایی که شامل جایگزین‌های سالم برای برخی از غذاهای رایج است، مانند خوردن سبزیجات و سالاد بیشتر به جای غذاهای سرخ شده و شیرین، می‌تواند به جلوگیری از افزایش سطح قند خون بعد از غذا کمک کند. به دلیل افزایش خطر کاهش سطح قند خون و یا کمبود مایعات بدن (کم آبی) باید از فعالیت بدنی سنگین در طول روزه‌داری اجتناب شود. با این حال، حتی در این مرحله، ورزش‌های سبک تا متوسط، مانند پیاده روی، بسیار مهم است و باید هر روز انجام شود. در ماه رمضان ممکن است هیپوگلیسمی در روز و هیپرگلیسمی در شب افزایش یابد. بنابراین، مهم است که در مورد درمان دیابت از قبل با پزشک، صحبت کنید و در صورت لزوم، دوز، زمان مصرف یا نوع دارو را تنظیم کنید. فشار خون و سطح چربی خون نیز می‌تواند تحت تأثیر تغییرات در عادات خوردن و آشامیدن قرار گیرد. این نیز باید در طول درمان در نظر گرفته شود و با پزشک معالج در میان گذاشته شود.