فیزیولوژی بدن زنان که آن‌ها را به منظور بارداری و شیردهی آماده می‌کند معمولا نیاز به توجه بسیار دارد. درواقع دقت به همه جزئیات خاص این فیزیولوژی و سلامت کامل بدن زنان اهمیت ویژه‌ای دارد. چرا که زنان از سنین نوجوانی با تغییرات مربوط به جنسیت‌شان در بدن خود مواجه شده و هرگونه نارسایی درخصوص این تغییرات می‌تواند مشکلات عدیده‌ای را برای آن‌ها به همراه داشته باشد. ضمن اینکه این نارسایی‌ها، خود می‌توانند علائم یا نشانه‌هایی از بیماری‌های دیگر باشند. قاعدگی‌های منظم که نشان از عملکرد بی‌نقص ساعت بدن زنان دارد اصلی‌ترین نکته‌ای است که باید از سنین بلوغ دختران تا سنین یائسگی همواره مورد توجه باشد. پریود نامنظم ضمن معضلاتی که می‌تواند به‌همراه داشته باشد، خود نشانه‌ای برای بسیاری بیماری‌های نهفته است. اکنون قصد داریم درمورد پریود نامنظم بیشتر صحبت کرده و به بررسی زمانی بپردازیم که باید برای درمان به پزشک متخصص مراجعه شود. پریود نامنظم چیست؟ میانگین طول چرخه قاعدگی یک زن با دوره‌های قاعدگی منظم معمولاً از ۲۱ روز تا ۳۵ روز متغیر است. یک چرخه قاعدگی نامنظم، چرخه‌ای است که جریان، الگو یا زمان قاعدگی غیرطبیعی دارد. داشتن دوره‌های منظم و یک چرخه طبیعی لزوماً به این معنی نیست که چرخه‌های قاعدگی شما باید دقیقاً در همان زمان ماه مانند ساعت اتفاق بیفتند. در واقع، تعداد بسیار کمی از زنان چنین نظم قاعدگی دارند. اما مهم است که مطمئن شوید حداقل سه یا چند دوره در سال دارید. به این معنی که پریود شما حداقل هر ۳ ماه یک‌بار اتفاق می‌افتد. این برای حفظ سلامت سیستم تولیدمثل زنان مهم است. چرخه‌های قاعدگی نامنظم همچنین شامل تأخیر در پریود، پریودهای نامنظم یا از دست رفته، لکه بینی واژینال، خونریزی شدید یا خونریزی در زمانی که قرار نیست اتفاق بیفتد، می‌شود. چرخه قاعدگی نامنظم ممکن است از زمان منارک (اولین شروع پریود یک دختر) وجود داشته باشد، یا ممکن است یک مشکل جدید باشد که در فردی با چرخه قاعدگی قبلاً طبیعی ایجاد می‌شود. علل عوامل زیادی وجود دارند که باعث پریودهای نامنظم می‌شوند و علت دقیق آن تنها پس از مشاوره با پزشک و گرفتن شرح‌حال دقیق، معاینه فیزیکی  مربوطه قابل‌تعیین است. برخی از علل پریودهای نامنظم عبارت‌اند از: عدم تعادل هورمون‌های زنانه کاهش وزن شدید به دلیل اختلالات خوردن ورزش شدید بارداری از دست دادن زودهنگام بارداری سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) بیماری‌های زمینه‌ای مانند اختلالات هیپوفیز (تومورها) یا اختلال عملکرد تیروئید اضافه‌وزن برخی داروها مشکلات دستگاه تناسلی مانند بیماری التهابی لگن، فیبروم رحم یا آندومتریوز هورمون‌های استرس و سایر عوامل سبک زندگی نامنظم علائم علائم مهم نامنظمی پریود که باید به آنها توجه کرد شامل علائمی است که با الگوی نامنظم چرخه قاعدگی مرتبط هستند، یا هرگونه علائم بعدی که ممکن است با بیماری زمینه‌ای مرتبط باشند. برخی از علائم نامنظمی پریود که نشانه‌ای از پریودهای غیرطبیعی هستند عبارت‌اند از: تأخیر در پریود قطع پریود خونریزی غیرطبیعی واژن یا لکه بینی خونریزی در مواقعی که نباید چرخه‌های قاعدگی طولانی‌مدت خونریزی نامنظم خونریزی شدیدتر گرفتگی‌های قاعدگی سایر علائمی که می‌توانند نشان‌دهنده بیماری زمینه‌ای باشند که می‌تواند بر قاعدگی تأثیر بگذارد عبارت‌اند از: اضافه‌وزن شدید کمبود شدید وزن می‌تواند نشان‌دهنده اختلال تغذیه‌ای زمینه‌ای باشد ضربان قلب سریع، تعریق بیش از حد یا توده‌ای در گردن برای بیماری احتمالی تیروئید رشد بیش از حد مو و آکنه برای سندرم تخمدان پلی‌کیستیک زمینه‌ای اختلالات بینایی یا سردرد می‌تواند نشان‌دهنده تومور هیپوفیز زمینه‌ای در مغز باشد عوارض برخی از زنان جوان ممکن است به‌اشتباه فکر کنند که قطع پریود طبیعی است، یا آن را راحت می‌دانند و ازاین‌رو از مراجعه به پزشک به دلیل پریودهای نامنظم خود خودداری می‌کنند. اما درک این نکته بسیار مهم است که بی‌نظمی‌های قاعدگی همیشه باید توسط یک متخصص پزشکی باتجربه ارزیابی شود. نادیده‌گرفتن علائم هشداردهنده قاعدگی نامنظم می‌تواند به طور بالقوه منجر به عوارض ناخواسته طولانی‌مدت مانند مشکلات باروری یا افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم به دلیل تجمع طولانی‌مدت پوشش رحم شود. بیماری‌های تشخیص داده نشده؛ مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک همچنین می‌توانند منجر به عوارض طولانی‌مدت مانند سندرم متابولیک - چاقی، کلسترول بالا و دیابت شوند. همچنین ممکن است خطر مشکلات باروری و سرطان رحم را افزایش دهد. بررسی پزشکی پریودهای نامنظم توسط یک پزشک متخصص زنان باتجربه قطعاً ضروری است. درمان پریودهای نامنظم اگر برای تشخیص علت پریودهای نامنظم خود به آزمایش نیاز داشته باشید، پزشک عمومی شما ممکن است شما را به متخصص زنان ارجاع دهد. اگر به درمان نیاز داشته باشید، به علت آن بستگی دارد. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

محققان می‌گویند به فرمول خاصی دست یافته‌اند که می‌تواند خونریزی دوران قاعدگی زنان را به حالت ژلاتینی درآورد و از نشت خون روی لباس‌ و رختخواب در دوران پریود جلوگیری کند. محققان می‌گویند که یکی از اضطراب‌های شایع در دوران قاعدگی زنان، نشت خون پریود و لک شدن لباس‌ها و رختخواب است. محققان برای رفع این مشکل و کمک به زنان در این دوران، محصولی را با استفاده از نوعی جلبک و الکل قند ساخته‌‌اند که می‌تواند خون را به حالت ژلاتینی درآورد. آنان می‌گویند که این محصول به صورت پودر طراحی شده و می‌توان آن را به نواربهداشتی‌های پنبه‌ای اضافه کرد یا آن را داخل کاپ قاعدگی قرار داد تا خون جمع‌آوری شده به حالت ژلاتینی درآید. دکتر کری شامپین، متخصص زنان و زایمان، ضمن یادآوری نیازهای زنان در دوران قاعدگی، به نیویورک پست گفت: «نشت خون در دوران قاعدگی یکی از ترس‌های استفاده کنندگان از محصولات بهداشتی دوران قاعدگی است که منجر به خجالت و غیبت از مدرسه و کار می‌شود.» این داکتر گفت: « کاربران محصولات بهداشتی دوران قاعدگی همیشه به دنبال محصولی هستند که راحت و متناسب با بدن آنها و همچنین با حداقل خطر نشت باشد.» بدون خطر سندرم شوک سمی این فرمول شامل ماده‌ای است که رشد باکتری «استافیلوکوکوس اورئوس» را که می‌تواند باعث «سندرم شوک سمی» شود را مهار می‌کند. سندروم شوک سمی یک وضعیت پزشکی نادر اما جدی ناشی از یک عفونت باکتریایی است. داکتران می‌گویند که این سندروم وقتی ایجاد می‌شود که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس وارد جریان خون شده و سمومی را تولید می‌کند. همچنین برخی از محققان معتقدند که ارتباطی میان سندروم شوک سمی و استفاده از کاپ‌ قاعدگی و تامپون قاعدگی در  دوران پریود وجود دارد. با این حال دانشمندان می‌گویند برای اینکه مطمئن شوند این فرمول جلوی رشد  باکتری «استافیلوکوکوس اورئوس» را می‌گیرد باید تحقیقات بیشتری انجام دهند. میزان خونریزی در دو روز اول پریود به طور کلی شدت بیشتری دارد. این خونریزی‌ چند روز قبل از اینکه کاملا قطع شود، کاهش می‌یابد. کسانی که در این دوران از تامپون‌ استفاده می‌کنند برای جلوگیری از نشستی و همچنین آلودگی باید هر ۴ تا ۶ ساعت یک بار آن را تعویض کنند. از سوی دیگر کسانی که از نواربهداشتی استفاده می‌کنند باید محصولی را انتخاب کنند که مناسب‌ شکل بدن آنها باشد تا از نشتی خون پریود جلوگیری کنند.

سرطان تخمدان یا (Ovarian cancer) یک تومور سرطانی تخمدان است. ممکن است از خود تخمدان یا معمولاً از ارتباط ساختارهای مجاور مانند لوله‌های فالوپ یا پوشش داخلی شکم منشأ بگیرد. تخمدان از سه نوع سلول مختلف از جمله سلول‌های اپیتلیال، سلول‌های زایا و سلول‌های استرومایی تشکیل شده است. وقتی این سلول‌ها غیر طبیعی می‌شوند، توانایی تقسیم شدن و تشکیل تومور را دارند. این سلول‌ها همچنین می‌توانند به سایر قسمت‌های بدن حمله کرده یا گسترش یابند. هنگامی که این روند شروع می‌شود، ممکن است علائم مبهم وجود نداشته باشد. علائم با پیشرفت سرطان بیشتر قابل توجه می‌شوند. این علائم ممکن است شامل نفخ، خونریزی واژن، درد لگن، تورم شکم، یبوست، از دست دادن اشتها و... باشد. نواحی شایعی که سرطان ممکن است به آن‌ها گسترش یابد شامل پوشش داخلی شکم، غدد لنفاوی، ریه‌ها و کبد است. تخمدان‌ها دستگاه تناسلی زنان شامل دو تخمدان است که یکی در هر طرف رحم است. تخمدان‌ها دو غده تخمه مرغی شکل هستند که تخمک و همچنین هورمون‌های استروژن و پروژسترون تولید می‌کنند. علائم سرطان تخمدان هنگامی که سرطان تخمدان برای اولین بار ایجاد می‌شود، ممکن است علائم قابل توجهی ایجاد نکند. هنگامی که علائم سرطان تخمدان رخ می‌دهد، معمولاً به سایر بیماری‌های شایع‌تر نسبت داده می‌شود. با این حال، علائم و نشانه‌های سرطان تخمدان ممکن است شامل موارد زیر باشد: خون ریزی واژن نفخ یا تورم شکم هنگام غذا خوردن به سرعت احساس سیری می‌کند کاهش وزن ناراحتی در ناحیه لگن خستگی کمر درد تغییر در عادات روده مانند یبوست نیاز مکرر به ادرار کردن علل ابتلا به سرطان تخمدان مشخص نیست چه چیزی باعث سرطان تخمدان می‌شود، اگرچه پزشکان مواردی را شناسایی کرده اند که می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. پزشکان می‌دانند که سرطان تخمدان زمانی شروع می‌شود که سلول‌های داخل یا نزدیک تخمدان‌ها تغییرات (جهش) در DNA خود ایجاد کنند. DNA یک سلول حاوی دستورالعمل‌هایی است که به سلول می‌گوید چه کاری انجام دهد. این تغییرات به سلول‌ها می‌گوید که به سرعت رشد کرده و تکثیر شوند و توده‌ای (توموری) از سلول‌های سرطانی ایجاد کنند. سلول‌های سرطانی زمانی به زندگی خود ادامه می‌دهند که سلول‌های سالم بمیرند. آن‌ها می‌توانند به بافت‌های مجاور حمله کنند و از تومور اولیه جدا شوند تا به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند (متاستاز) علاوه بر ژنتیک، سبک زندگی و محیط می‌تواند بر خطر ابتلا به سرطان تخمدان تأثیر بگذارد. چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به سرطان تخمدان هستند؟ برخی افراد بیشتر در معرض ابتلا به سرطان تخمدان هستند. این افراد شامل کسانی هستند که: کسانی که سابقه خانوادگی سرطان تخمدان در مادر، مادربزرگ، خواهر و... را دارند. تغییرات ارثی در ژن‌ها. بیماری‌های ژنتیکی دیگری مانند سندرم لینچ و اندومتریوز دارند. درمان جایگزین هورمونی انجام داده‌اند. اضافه وزن دارند یا چاق هستند. مسن‌تر هستند، به خصوص آن‌هایی که یائسگی را پشت سر گذاشته اند. انواع سرطان تخمدان نوع سلولی که سرطان در آن شروع می‌شود، نوع سرطان تخمدان شما را تعیین می‌کند و به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دهد کدام درمان برای شما بهترین است. انواع سرطان تخمدان عبارتند از: سرطان اپیتلیال تخمدان: این نوع رایج‌ترین است. این شامل چندین زیرگروه، از جمله سرطان سروز و کارسینوم موسینوس است. تومورهای استرومایی: این تومورهای نادر معمولاً در مراحل اولیه نسبت به سایر سرطان‌های تخمدان تشخیص داده می‌شوند. تومورهای سلول زایا: این سرطان‌های نادر تخمدان معمولا در سنین پایین‌تر رخ می‌دهد. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر علائمی دارید که شما را نگران می‌کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. سرطان تخمدان چگونه تشخیص داده می‌شود؟ بعداز مراجعه به پزشک متخصص: در مورد سابقه پزشکی شما، از جمله علائم شما سوال خواهد شد. در مورد سابقه سلامت خانوادگی شما، از جمله بستگانی که سرطان تخمدان داشته اند، سوال خواهد کرد. یک معاینه فیزیکی از جمله معاینه لگن انجام خواهد شد. احتمالا تست‌های تصویربرداری انجام خواهد شد. ممکن است برخی آزمایش‌ها مانند آزمایش خون را انجام دهید. اغلب تنها راه برای اطمینان از ابتلا به سرطان تخمدان، بیوپسی از بافت است. بیوپسی در طول عمل جراحی برای برداشتن تومور انجام می‌شود. راه‌های درمان سرطان تخمدان چیست؟ درمان‌های سرطان تخمدان ممکن است شامل موارد زیر باشد: جراحی برای برداشتن هر چه بیشتر سرطان شیمی درمانی درمان هدفمند، که از داروها یا سایر موادی استفاده می‌کند که به سلول‌های سرطانی خاص با آسیب کمتری به سلول‌های طبیعی حمله می‌کنند. پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که آزمایش ژنتیکی برای بررسی تغییرات ژنی که خطر ابتلا به سرطان تخمدان را افزایش می‌دهد، انجام دهید. دانستن اینکه آیا تغییر ژن را دارید یا خیر، ممکن است به پزشک شما کمک کند تا در مورد برنامه درمانی شما تصمیم بگیرد. نویسنده: داکتر معصومه پارسا