اهمال کاری یعنی به تعویق انداختن وظایف تا لحظه‌ی آخر یا انجام دادن‌شان پس از موعد مقرر.هرچقدر هم که منظم باشید باز احتمالش وجود دارد که به جای انجام کارهایتان چندین ساعت را با انجام کارهای بیهوده مثل تماشای تلوزیون ویا گشتن در شبکه‌های اجتماعی هدر دهید. شاید یک پروژه‌ی کاری را به تعویق بیندازید، تکالیف‌تان را دیر انجام دهید یا کارهای خانه را نادیده بگیرید؛ طرحواره‌ی اهمال کاری در هر جنبه ای از زندگی ممکن است اثر منفی زیادی بر شغل، مفیدیت کارها و زندگی شما بگذارد که در ادامه به معرفی ابعاد مختلفی از ازین موضوع میپردازیم. انواع اهمال کاری: بعضی از محققان اهمال کاران را به دو دسته تقسیم می‌کنند: اهمال کاران منفعال و اهمال کاران فعال. اهمال کار منفعل: کار را به تعویق می‌اندازد، چون با تصمیم‌گیری و عمل به تصمیم‌هایش مشکل دارد. اهمال کار فعال: عمداً کار را به تعویق میاندازد، زیرا تحت فشار کار کردن باعث می‌شود احساس کند به چالش کشیده شده و انگیزه گرفته است. برخی محققان هم اهمال کاران را بر اساس سبک‌های اهمال کاری آن‌ها دسته‌بندی می‌کنند. این سبک‌ها عبارت‌اند از: کمال‌گرا: از ترس اینکه نتواند وظیفه‌ی خود را به نحو احسنت تکمیل نماید آن را به تعویق می‌اندازد. رویا پرداز: کار‌ها را به تعویق می‌اندازد؛ زیرا خوب به جزئیات توجه نمی‌کند. مبارزه طلب: اعتقاد به این دارد که نباید دیگران برایش برنامه‌ریزی و تعیین تکلیف کنند. نگران: وظایف را بابت ترس از تغییر یا ترک امنیت و آسایش چیزهای که برای او آشناست به تعویق می‌اندازد. بحران ساز: وظایف‌ش را به تعویق می‌اندازد؛ چون از کار کردن تحت فشار لذت می‌برد. افراط‌گر: بیش از حد مسئولیت می‌پذیرد و به این ترتیب زمان کافی برای شروع و انجام کاری پیدا نمی‌کند. تفاوت اهمال کاران با غیر اهمال کاران: کسانی که اهمال کاری نمی‌کنند روی کاری تمرکز می‌کنند که نیاز است تا انجام داده شود. آن‌ها هویت شخصی قوی‌تری دارند و کمتر نگران آنچه روان‌شناسان عزت نفس جمعی می‌نامند (اینکه دیگران چه احساسی نسبت به ما دارند) هستند و بیشتر به عزت نفس شخصی اهمیت می‌دهند، یعنی هرآن احساسی که نسبت به خودمان داریم. به گفته‌ی پیرس استیل، روان‌شناس، اغلب ویژگی شخصیتی وظیفه‌شناسی در افرادی که اهمال کاری نمی‌کنند برجسته‌تر است، افرادی که خیلی وظیفه‌شناس‌اند در زمینه‌های دیگری‌مان اند تأدیب نفس، استمرار و مسئولیت‌پذیری شخصی نیز بسیار بهتر عمل می‌کنند. عواقب طرح‌واره‌ی اهمال کاری: اهمال کاری تنها در مواردی که شدت پیدا کند و بر زندگی روزمره‌ی فرد تأثیر منفی بگذارد تبدیل به مشکلی جدی می‌شود. در چنین مواقعی مشکل فقط ضعف مدیریت زمان نیست؛ بلکه مسئله بخش بزرگی از سبک زندگی آنهاست. ممکن است این افراد قبض‌های خود را دیر پرداخت کنند، کار‌های بزرگ پروژه را تا شب قبل از ختم موعد به انجام نرسانند، کادو خریدن را تا روز قبل از تولد به تعویق بیندازند و حتی مالیات‌های خود را دیر پرداخت کنند که همه‌ی این‌ها عواقب بدی بر زندگی فرد بر جای خواهد گذاشت. متأسفانه، اهمال کاری ممکن است تأثیر جدی بر چندین جنبه از زندگی داشته باشد، جنبه‌هایی مانند سلامت روان، وضعیت اجتماعی، حرفه‌ای و مالی که چند نمونه‌شان عبارت‌اند از: استرس و بیماری بیشتر سنگین‌تر شدن بار مسئولیت روابط اجتماعی نارضایتی از جانب دوستان، خانواده و همکاران سایر پیامد‌ها نحوه‌ی غلبه بر اهمال کاری: شاید بپرسید چطور می‌توانیم دست از اهمال کاری برداریم؟ خوشبختانه روش‌های متفاوتی برای مبارزه با اهمال کاری وجود دارد که برخی از این روش‌ها را در ادامه به معرفی می‌گیریم: یک فهرست انجام کار درست کنید: برای اینکه از مسیر انجام کار‌هایتان منحرف نشوید، بد نیست در کنار هر مورد فهرست خود یک تاریخ تحویل بنویسید. قدم‌های کوچک بردارید: موارد فهرست خود را به مراحل کوچک و قابل کنترل تقسیم کنید تا کار‌هایتان خیلی استرس‌زا به نظر نیایند. علائم هشدار دهنده را بشناسید: به تمام افکار اهمال‌گرانه‌ی خود دقت کنید و با تمام وجود تلاش کنید در برابر این میل مقاومت کنید. اگر به فکر اهمال کاری افتادید، خود را مجبور کنید که چند دقیقه برای خود وقت بگذارید. عوامل حواس‌پرتی را حذف کنید: از خود بپرسید که چه چیزی بیشتر حواس شما را پرت می‌کند و تمام این منابع حواس‌پرتی را حذف کنید. از خود تقدیر کنید: وقتی موردی از فهرست کار‌هایتان را به موقع انجام دادید، به خود تبریک بگویید و با انجام کاری که دوست دارید به خودتان پاداش بدهید. جیمز کلیر در کتاب \\\" خرده عادت‌ها\\\" می‌گوید: من اغلب در زمان بی‌حوصلگی به سمت رسانه‌های اجتماعی کشیده می‌شوم، اگر حتی کسری از ثانیه احساس خستگی کنم به سراغ تلفن همراهم می‌روم. بسیار آسان است که این حواس‌پرتی‌ها را با این عنوان که فقط به یک زنگ تفریح کوچک نیاز دارم توجیه کنید؛ اما با گذر زمان آن‌ها ممکن است روی هم انباشته و به مسئله‌ی جدی تبدیل شوند. کشش دایمی فقط یک دقیقه‌ی دیگر مرا از انجام هر کار نتیجه بخشی باز می‌دارد. اهمال کاری از جمله مشکلات بسیار رایجی است که اگر برای رفع و حل آن فکری نکنیم ممکن است عواقب بسیار جدی برایمان داشته باشد که در این مقاله ضمن بررسی چیستی و چرایی طرح‌واره‌ی اهمال کاری، راهکار‌هایی برای مقابله با آن نیز معرفی کردیم. اگر علاقه دارید در این باره اطلاعات بیشتری کسب کنید و اوضاع زندگی‌تان را بهبود ببخشید پیشنهاد می‌شود تا مطالعه‌تان را در این زمینه افزایش دهید. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

اهمال کاری یعنی به تعویق انداختن وظایف تا لحظه‌ی آخر یا انجام دادن‌شان پس از موعد مقرر.هرچقدر هم که منظم باشید باز احتمالش وجود دارد که به جای انجام کارهایتان چندین ساعت را با انجام کارهای بیهوده مثل تماشای تلوزیون ویا گشتن در شبکه‌های اجتماعی هدر دهید. شاید یک پروژه‌ی کاری را به تعویق بیندازید، تکالیف‌تان را دیر انجام دهید یا کارهای خانه را نادیده بگیرید؛ طرحواره‌ی اهمال کاری در هر جنبه ای از زندگی ممکن است اثر منفی زیادی بر شغل، مفیدیت کارها و زندگی شما بگذارد که در ادامه به معرفی ابعاد مختلفی از ازین موضوع میپردازیم. علل طرحواره اهمال کاری: تا به حال شده تصور کنید برای انجام یک پروژه یک هفته فرصت دارید ولی متوجه شوید که موعد تحویل آن روز بعد بوده است؟ ما اغلب تصور میکنیم پروژه‌ها زودتر از آن چیزی که زمان می‌برند تمام  می‌شوند و این باعث میشود تصور کنیم که هنوز زمان زیادی برای انجام همان فعالیت داریم و در نتیجه نوعی احساس امنیت کاذب به ما دست می‌دهد. یکی از مهم ترین عواملی که منجر به طرحواره‌ی اهمال کاری می‌شود این تصور است که برای انجام کاری بخصوص حتما باید انگیزه‌ی داشته باشیم یا چیزی به ما الهام شود. واقعیت این است که اگر شما برای انجام وظایف خود صبر کنید تا از لحاظ ذهنی در شرایط ایده آل قرار بگیرید به خصوص آن وظایفی که دلخواه شما نیستند، احتمالا زمان مناسب هیچوقت فرا نمی‌رسد و آن کار هیچوقت انجام نمی‌شود. در ادامه به سایر عوامل میپردازیم:  دانش آموز یا دانشجو بودن: محققان می‌گویند که احتمال اهمال کاری در میان محصلان رواج بیشتری دارد، تحقیقات حاکی از این بوده اند که هشتاد تا نود و پنج درصد از دانشجویان روزانه اهمال کاری می‌کنند به خصوص زمانی که پای تکمیل پروژه‌های و تکالیف شان در میان باشد. به اعتقاد محققین برخی تحریفات شناختی باعث طرحواره‌های اهمال کاری تحصیلی می‌شوند؛ به عنوان مثال: زمان باقیمانده برای اجرای فعالیت‌هارا بیش از حد در نظر می‌گیرند. زمان لازم برای برخی فعالیت‌ها را کم در نظر می‌گیرند. به اشتباه در نظر دارند که برای تکمیل یک پروژه باید به لحاظ ذهنی در شرایط کاملا ایده آل قرار داشته باشند. افسردگی: ممکن است گاهی اهمال کاری از تبعات افسردگی نیز باشد، ناامیدی، درماندگی و کمبود انرژی شروع کردن و به پایان رسانیدن ساده ترین کارها را هم مشکل می‌کند. افسردگی همچنین ممکن است باعث احساس شک به خود نیز شود زمانی که نمی‌دانید چطور برای انجام پروژه ای دست به کار شوید در این حالت یعنی به توانایی‌های‌تان اطمینان ندارید و به خودتان نیز شک دارید و حتی ممکن است به این نتیجه برسید که پشت گوش انداختن آن کار بسیار راه آسانتری است. اختلال وسواس جبری (OCD): اهمال کاری در بین افرادی که اختلال وسواس جبری دارند نیز بسیار معمول است زیرا این عارضه اغلب با کمالگرایی ناسازگار همراه می‌شود که زمی‌نه ساز ترس از ارتکاب اشتباهات جدید، شک به این‌که آیا کاری را به درستی انجام می‌دهید یا نه و نگرانی درباره‌ی انتظارات دیگران از خودتان است.افراد مبتلا به اختلال وسواس جبری اغلب به بلاتکلیفی گرایش دارند که باعث می‌شود بجای تصمیم گیری وعملکرد قاطعانه دچار طرحواره‌ی اهمال کاری شوند. اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD): بسیاری از بزرگسالان دچار اختلال کمبود توجه بیش فعالی با اهمال کاری دست و پنجه نرم می‌کنند. وقتی محرک‌های بیرونی و افکار درونی خودتان حواس‌تان را پرت می‌کند شروع یک کار برای‌تان بسیار سخت می‌شود مخصوصا درصورتی که آن کار برایتان جدید باشد و یا جذابیتی نداشته باشد. آیا اهمال کاری نوعی بیماری روانی است؟ اهمال کاری نوعی بیماری روانی نیست اما در برخی موارد ممکن است نشانه‌ی نوعی از بیماری زمینه‌ای مانند افسردگی، اختلال وسواس جبرییا اختلال ADHD باشد. چرا اهمال کاری می‌کنیم؟ ما اغلب برای توجیه رفتارهای خود بهانه‌های زیادی می‌تراشیم. به گفته‌ی محققان چند دلیل اصلی اهمال کاری در نزد مردم موارد زیر می‌باشند: ندانستن اینکه چه کاری باید انجام شود؛ ندانستن شیوه‌ی انجام کار؛ بی میلی به انجام کار؛ اهمی‌ت ندادن به تمام شدن یا نشدن کار؛ اهمی‌ت ندادن به زمان انجام شدن کار؛ نداشتن حس و حال انجام کار؛ عادت داشتن به صبر کردن تا لحظه‌ی آخر؛ اعتقاد فرد به اینکه تحت فشار بهتر کار می‌کند؛ تصور فرد از خودش اینطور که در لحظه‌ی آخر می‌تواند کار را انجام دهد نداشتن انگیزه‌ی شروع کار فراموش کردن مقصر دانستن بیماری یا ضعف جسمانی منتظر زمان مناسب ماندن نیازمند بودن به زمانی برای تفکر درمورد کار به تعویق انداختن یک کار برای انجام کار دیگری اسکات یانگ در کتاب "بیش یادگیری" می‌گوید: بیشتر تعلل‌ها ناخودآگاه اند، تعلل می‌کنید اما آن را به شکل تعلل نمی‌بینید در عوض آن را استراحتی که واقعا نیاز است یا خوش گذراندن چون زندگی همیشه کار نیست می‌ بینید. مشکل این دو طرز فکر نیست مشکل زمانی است که از آنها برای پوشاندن رفتار واقعی‌تان استفاده می‌کنید.نمی‌خواهید کاری را که باید روی آن متمرکز شوید انجام دهید به این دلیل که از آن کار متنفرید یا کار دیگری هست که بیشتر دل‌تان می‌خواهد انجام دهید؛ اولین قدم برای جلوگیری از تعلل تشخیص آن است. ادامه دارد... نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»