شماری از ائتلاف‌ها و شبکه‌های مدافع حقوق زن در نامه‌ی به‌ آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه‌ی ایالات متحده آمریکا درباره‌ی نشست نمایندگان آن کشور با حکومت سرپرست در قطر واکنش نشان داده و گفته‌اند که سرنوشت ۱۷ میلیون زن افغانستان که در خانه‌های‌شان زندانی اند چطور خواهد شد؟ این نهادها در نامه‌ای سرگشاده به وزیر امور خارجه‌ی آمریکا، آن کشور را به چشم‌پوشی از خواسته‌های زنان و دختران و مردم افغانستان متهم کردند. در نامه آمده است که خواسته‌های زنان و مردم افغانستان، جلوگیری از جرایم و جنایات جنگی، احترام به حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و تشکیل حکومت همه‌شمول می‌باشند. این نهاد تاکید کردند که آمریکا این خواسته‌های زنان و مردم افغانستان را نادیده گرفته و همانند توافق دوحه، بدون تعامل با زنان و جامعه‌ مدنی افغانستان، با حکومت فعلی درباره‌ی اعتمادسازی بحث می‌کند. این شبکه‌ها و ائتلاف‌ها از ایالات متحده آمریکا و سایر بازی‌گران جهانی خواسته‌اند که باید در برابر افغانستان شفاف و پاسخگو باشند و از خواست‌های آنان به‌حیث وسیله و ابزار استفاده نکنند. نمایندگان آمریکا و حکومت فعلی هفته‌ی پیش در قطر باهم دیدار و گفتگو کردند؛ اما این دیدار، پس از اظهارات رینا امیری، نماینده‌ی ویژه آمریکا برای زنان و حقوق بشر در افغانستان مورد انتقاد قرار گرفت. خانم امیری در توییتی نوشته بود که پس از «اصرار گسترده‌ی افغان‌ها و مدافعان حقوق بشر به ضرورت تعامل مستقیم با حکومت فعلی»، در نشست با سران حکومت سرپرست شرکت کرده است. با این وجود منتقدان رینا امیری می‌گویند که اظهارات او خلاف واقعیت و خواسته‌های زنان افغانستان است. همچنین این شبکه‌ها و ائتلاف‌ها در نامه‌ای به وزیر خارجه‌ی ایالات متحده از دولت آمریکا خواسته‌اند که در مورد بیانیه‌ی وزارت خارجه‌ی این کشور درباره‌ی گفتگوی مقام‌های آمریکایی با سران حکومت سرپرست توضیح دهد. این در حال یاست که در بیانیه‌ی وزارت خارجه‌ی آمریکا آمده است که نمایندگان این کشور در گفتگو با سران حکومت سرپرست ساحاتی را برای اعتمادسازی در حمایت از مردم افغانستان شناسایی کردند. اما نهادهای مدافع حقوق زنان از آنتونی بلینکن پرسیده‌اند که این ساحات کدام‌ها اند؟ قابل ذکر است که نشست نمایندگان آمریکا با مقامات حکومت سرپرست در قطر با واکنش‌های گسترده شهروندان افغانستان مواجه شده است و شمار زیادی از کاربران توییتر آن‌را «گمراه کننده» خوانده‌اند.

منابع محلی از ولایت دایکندی می‌گویند که یک فرد ناشناس در ولسوالی کجران این ولایت یک زن ۴۰ ساله را به ضرب گلوله به قتل رسانده است. منبع امروز (پنج‌شنبه، ۱۲ اسد) به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد روز گذشته در روستای «زرد کلان» از مربوطات ولسوالی کجران رخ داده است. به گفته‌ی منبع، این زن ۴۰ ساله فاطمه نام دارد و باشنده‌ی اصلی ولسوالی کجران بوده که در خانه‌اش تیرباران شده است. منبع تاکید کرد که یک فرد مسلح ناشناس وارد خانه‌ی او شده و وی را به قتل رسانده است. در ادامه آمده است که در بدن این زن ۶ فیر مرمی کلاشینکوف اصابت کرده که فاطمه در اثر آن، جان باخته است. او گفت که قاتل این زن پس از رویداد از ساحه متواری شده و اکنون نیز لادرک می‌باشد. وی تصریح کرد که تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی قتل این زن روشن نیست و تحقیقات از سوی نیروهای حکومت سرپرست در این زمینه جریان دارد. با تماس‌های مکرر با غلام‌علی جاوید، سخنگوی پولیس ولایت دایکندی موفق به دریافت معلومات کامل در این مورد نشدیم. این درحالی است که در هفته‌های اخیر قتل‌های مرموز و خودکشی زنان و دختران در برخی از ولایت‌های کشور افزایش یافته است‌. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، حکومت سرپرست تمامی فرصت‌های کاری و شغلی زنان و دختران را از آنان گرفته و آن‌ها را خانه‌نشین کرده‌اند. در آخرین مورد، طالبان فعالیت‌ آرایشگاه‌های زنانه را در سراسر کشور ممنوع اعلام کرد که در پی آن، هزاران زن در سراسر کشور شغل خود را از دست داده‌اند.

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که در سه روز گذشته نشرات سه رسانه در این ولایت، از سوی مسوولان محلی حکومت سرپرست به دلایل نامعلوم متوقف شده است. منبع امروز (پنج‌شنبه، ۱۲ اسد) به رسانه گوهرشاد گفت که در گام نخست، روز دوشنبه هفته‌ی جاری، دروازه‌ی رادیو و تلویزیون «همیشه بهار» از سوی نیروهای حکومت سرپرست بسته شده و روز گذشته نیز فعالیت‌های رادیو «نن یا امروز» و رادیو «ځوانان یا جوانان» متوقف شدند. مسوول یکی از رسانه‌ها گفته است که نیروهای حکومت سرپرست هیچ‌گونه دلیل قناعت‌بخش برای بستن هر سه رسانه ارائه نکردند. منبع تاکید کرد که مشکل دوشنبه هفته‌ی جاری، هنگامی آغاز شد که رادیو و تلویزیون همیشه بهار، یک دوره‌ی آموزشی خبرنگاری را برای شماری از جوانان به شمول شش دختر آغاز کرده بود. منبع افزود که در روز نخست درس، نیروهای حکومت سرپرست وارد صنف درسی شده، کارمندان رادیو و تلویزیون همیشه بهار را مورد ضرب‌وشتم قرار داده و استودیوهای آن‌ها را بسته کردند. رادیو و تلویزیون همیشه بهار در ده سال گذشته، همواره دوره‌های آموزشی خبرنگاری را دایر می‌کرد و تا اکنون ۲۹ مرتبه فارغ داده است. قابل ذکر است که هر سه رسانه، بنابر مشکل اقتصادی، یک خانه مشترک را در شهر جلال آباد به کرایه گرفته بودند و از همانجا نشرات شانرا پخش می کردند. از سویی هم، ظریف کریمی، مسوول نی یا نهاد حامی رسانه‌های آزاد افغانستان در صحبت با رسانه گوهرشاد این خبر را تایید کرده است. آقای کریمی گفت که دلیل بسته شدن این رسانه‌ها برگزاری یک صنف آموزشی مختلط و بعضی تخطی‌ها بیان شده است. او تاکید کرد که نهادهای حامی رسانه‌ها تلاش دارند که این موضوع به زودترین فرصت حل شده و رسانه‌ها دوباره به فعالیت‌شان آغاز کنند. وی از جامعه‌ی بین‌المللی به ویژه سازمان ملل متحد خواسته است که جلو محدودیت‌های حکومت سرپرست بر آزادی بیان را بگیرند. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره‌ی بر افغانستان محدودیت‌های شدیدی بر کار رسانه‌ها و خبرنگاران وضع کرده‌اند و در مورد متعدد متهم به سرکوب، شکنجه و بازداشت خودسرانه‌ی خبرنگاران شده‌اند.

سازمان جهانی غذا اعلام کرده است که ۳.۲ میلیون نفر در افغانستان مبتلا به سوءتغذیه هستند. این نهاد امروز (پنج‌شنبه، ۱۲ اسد) در رشته توییتی این آمار ار اعلام کرده است. سازمان جهانی غذا گفت که در سال جاری (سال ۲۰۲۳  میلادی) برای بیش از چهار میلیون زن و کودک افغانستانی کمک‌های بشردوستانه توزیع کرده است. در ادامه آمده است که این کمک‌ها شامل مواد غذایی ويژه‌ی جلوگیری از ابتلا به سوءتغذیه کودکان و زنان بود است. این سازمان پیش از این نیز از توزیع مواد غذایی، به‌ویژه به زنان و کودکان برای پیش‌گیری از سوءتغذیه خبر داده بود. همچنین یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل با نشر گزارشی گفته است که در نیمه‌ی اول سال ۲۰۲۳ میلادی به بیش از ۲۰ میلیون نفر خدمات ضروری صحی و تغذیه ارائه کرده که ۵۰ درصد آن کودکان بودند. این نهاد گفته است که در سال ۲۰۲۳ میلادی، حدود ۲۹.۲ میلیون نفر در افغانستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند. همچنین در ادامه آمده است که افغانستان هم‌زمان با بحران‌های خشک‌سالی، سیلاب، ناامنی، بی‌ثباتی سیاسی_اقتصادی و آوارگی مواجه است. سازمان جهانی غذا در حالی از ابتلای ۳.۲ میلیون نفر به سوءتغذیه خبر می‌دهد که با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، این کشور در بحران عمیق بشری فرو رفته است. بساط فقر و گرسنگی گسترده‌تر شده است و بیشتر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی کشور را ترک کرده‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرد که ۲۵ ولایت افغانستان شرایط خشک‌سالی «شدید» و «فاجعه‌بار» را تجربه می‌کنند. این نهاد گزارشی در وب‌سایت خود منتشر کرده، نوشته است که افغانستان برای سومین سال متوالی خشک‌سالی را تجربه می‌کند. اوچا تاکید کرد که خشک‌سالی‌های شدید زندگی ۵۰ درصد از جمعیت افغانستان را تحت تاثیر قرار داده است. این سازمان بین‌المللی گفت که افغانستان در سال ۲۰۲۲، بدترین خشکسالی در ۳۰ سال گذشته را پشت سر گذاشت و اکنون به سومین سال متوالی خشکسالی وارد شده است. در ادامه آمده است، از آنجای‌که حدود ۶۰ درصد از معیشت مردم افغانستان از طریق کشاورزی تامین می‌شود، خشکسالی‌های سه سال اخیر جمعیت نیازمند به کمک در این کشور را چند برابر افزایش داده و آمار مبتلایان به سوءتغذیه، مرگ‌ومیر کودکان و مادران، مهاجرت‌های داخلی و روستاهای متروکه را بالا برده است. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ سازمان ملل افزود که افغانستان در میان ۱۰ کشوری است که شرایط آب‌وهوایی شدید و بلایای طبیعی، از جمله خشک‌سالی، طوفان، برف‌کوچ و زمین‌لرزه را تجربه می‌کند. اوچا در گزاشی تصریح کرده است که شماری از این بلایای طبیعی در حال شدت‌گرفتن است، زندگی و معیشت میلیون‌ها نفر را در معرض خطر قرار داده است. این نهاد می‌گوید که افغانستان در فهرست کشورهایی که در معرض خطر و بحران قرار دارند در جایگاه چهارم قرار دارد. همچنین در ادامه آمده است که در فهرست کشورهای آسیب‌پذیر از تغییرات اقلیمی و کم‌آمادگی در برابر این تغییرات از نظر شاخص سازگاری جهانی نوتردام، در رتبه‌ی هشتم موقعیت دارد. اوچا می‌گوید که مردم افغانستان به‌صورت قابل ملاحظه در برابر تغییرات اقلیمی مقاوم بوده‌اند، اما نیاز است که از آنان در برابر اثراتی که تغییرات اقلیمی بر زندگی‌شان گذاشته، حمایت فوری صورت گیرد. یافته‌های این نهاد نشان می‌دهد که افغانستان در حال حاضر با یک بحران زیست محیطی بزرگ از جمله جنگل‌زدایی بی‌امان و تخریب زمین‌ها و مراتع مواجه است. دفتر هماهنک‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل گفت: «بیابان‌زایی بیش از ۷۵ درصد از کل مساحت مناطق شمالی، غربی و جنوبی افغانستان را تحت تاثیر قرار داده، پوشش گیاهی مرتع را کاهش داده، تخریب زمین را تسریع کرده و بر کشاورزی محصولات زراعی در چهار دهه اخیر اثر گذاشته است.»

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد که طی سال جاری میلادی، ۲۶۲ مرکز صحی در سراسر افغانستان به دلیل کم‌بود بودجه متوقف شده است. این نهاد با نشر گزارشی گفته است که آژانس‌های سازمان ملل متحد در سال جاری میلادی در برابر درخواست بودجه دو میلیارد دلاری، فقط ۷۴۴ میلیون دلار بودجه بشردوستانه دریافت کرده‌اند. اوچا تاکید کرد که به دلیل کاهش بودجه کمک‌های بشردوستانه، توزیع کمک غذایی به هشت میلیون انسان نیازمند در افغانستان متوقف شده است. در ادامه آمده است که افغانستان یکی از کشورهایی است که بیشترین میزان کودکان و مادرانِ دچار سوءتغذیه را دارد. بر اساس این گزارش، بیش از سه میلیون کودک و ۸۴۰ هزار مادر شیرده و باردار در افغانستان دچار سوءتغذیه شدید یا متوسط  بوده و به کمک غذایی و صحی نیاز دارند. قابل ذکر است که مراکز صحی افغانستان، پیش از تسلط حکومت فعلی، از طریق طرح‌های حمایتی سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا(USAID)  و برخی دیگر از کشورها فعالیت می‌کردند و بودجه مورد نیازشان از این منابع تامین می‌شد. اما با تسلط حکومت سرپرست، این طرح‌ها متوقف و در نتیجه، نزدیک به دو هزار مرکز کوچک و بزرگ تشخیصی و صحی در افغانستان تعطیل شدند. گزارش‌های اخیر این سازمان تعداد افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه را ۲۹.۲ میلیون نفر اعلام کرده است. سازمان ملل متحد بلاهای طبیعی، از جمله خشک‌سالی‌های پی‌درپی، افزایش میزان فقر، و دشواری‌های اقتصادی در افغانستان را دلیل این وضع اعلام کرده است. این در حالی است که کارشناسان اقتصادی می‌گویند که یکی از عوامل کاهش کمک‌های بشردوستانه برای افغانستان، اعمال محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان و دختران است. پس از آن‌که حکومت فعلی زنان را از کار در اداره‌های غیردولتی داخلی و بین‌المللی منع کردند، رساندن کمک به میلیون‌ها زن و دختر نیازمند در افغانستان قطع شد.