بصیره ساعی متولد سال ۱۳۳۱ هجری خورشیدی در دیار خواجه عبدالله انصاری (رح)، ولایت باستانی هرات بوده که ایام کودکی و نوجوانی را در آغوش گرم خانواده و زیر سایه‌ی پر مهر و محبت پدر و مادر سپری نموده است. وی از عاملین موفقیت و حامیان خود از پدر، برادر، همسر و فرزند خویش نام‌برده و حضور آنان را در موفقیت‌های خود بسا ارزش‌مند توصیف نموده است.
بصیره ساعی، دوران آموزش ابتدایی را در ولایت هرات آغاز نموده و در سال ۱۳۴۹ از لیسه عالی مهری هروی سند فراغت دوره‌ی آموزش بلکوریا را کسب نموده‌اند. خانم ساعی با فراغت از مکتب با تشویق‌های مداوم پدر خویش روبرو شده که باعث اشتراک وی در آزمون کانکور سراسری کشور و ادامه تحصیل وی در رشته‌ی ساینس دانشگاه کابل شده است.
وی پس از فراغت از دانشگاه کابل، به هرات برگشته و به سمت آموزگار در خدمت فرزندان معارف ولایت هرات قرار گرفت. خانم ساعی در سال ۱۳۵۵ هجری خورشیدی به عنوان استاد در لیسه مهری هروی مشغول سمت آموزگاری شده است. خانم ساعی مسلک معلمی را با ابهت عاشقانه و ریاضت‌کشی در راه تعلیم فرزندان این مرز و بوم، به عنوان یک عشق انتخاب نموده و همواره زحمت‌های بی‌قید و شرطی را در این عرصه تحمل نموده و تجربه تدریس در مکاتب چون: ملکه جلالی و لیسه‌های ذکور و نسوان لشکرگاه را نیز در کارنامه‌ی مسلکی خویش دارد.
خانم ساعی که دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی بیولوژی دانشکده‌ي ساینس دانشگاه کابل بوده، وی در بخش آموزش و پرورش و هم‌چنین فعالیت‌های تربیتی فرزندان این مرز و بوم زحمات زیادی را متقبل و ریاضت‌کشی بسیار در تعلیم و تربیه فرزندان این میهن زیر نظر خانواده‌ي معارف افغانستان نموده، با شاگردان مِهر رفاقت داشته و شاگردان از وی درس ایثار و شجاعت را آموخته است که این عمل و رویه‌های نیک اجتماعی شاگردان‌شان، وی را خرسند ساخته و از سال‌های زحمت خویش در عرصه تعلیم و تربیت رضایتِ خاطر دارد.
خانم ساعی مسلک معلمی را مقدس پنداشته و سال‌های کاری خویش را در این عرصه پرچالش می‌داند؛ وی خاطرات خود را شیرین و تلخ عنوان می‌کند. هم‌چنان وی آموزگاری را یک مسلک پرچالش دانسته و معتقد است که ناممکنِ وجود نداشته و همواره برای تقابل با چالش‌ها و غلبه بر آن؛ باید راه‌کارهای مفید را مدنظر داشت.«برای هر کدام از چالش‌ها همیشه یک راه‌کار مشخصی پیدا کردم و آن را با حوصله‌مندی حل نمودم»
وی با خدمات شایسته‌ی که در عرصه‌ی آموزش و پرورش در افغانستان انجام داده است، بارها از سویی ادارات انتفاعی و غیرانتفاعی افغانستان مورد تقدیر قرار گرفته است که به طور نمونه به چند گزینه‌ی آن اشاره می‌کنیم.
- تحسین نامه‌ی درجه دوم وزارت معارف
- تحسین نامه‌ی درجه سوم وزارت معارف
- مدال ملالی ( قهرمان معرکه میوند)؛ وی در سال ۱۳۸۸ با خدمات شایسته خود در راه معارف به کسب این مدال نایل گردید، این در حالی است که در افغانستانی معدود زنان برنده‌ی این مدال گردیده است.
خانم ساعی که مکتب را در سال‌های پیش از دوره‌ی اول تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان تمام کرده بود. با این وجود وی در این دوره به آموزش دختران خویش و همسایه‌های خویش مصروف بوده است که آن دوره را یک دوره تاریک یاد می‌کند. « حکومت سرپرست در دوره‌ی قبل یک دوران سیاه بوده که زنان و دختران را در حصار خانه قرار داده بود، با آن وجود باز هم نتوانست مانع فعالیت‌ها و پیش‌رفت‌های زنان و ودختران شوند. من تمام تلاشم را کردم که دخترانم را برای یک تحول بزرگ آماده کنم.» این تلاش خانم ساعی در عرصه‌ي تحول برای دختران شان نتیجه داده که اکنون دختر مهتر شان لبسانس رشته‌ی اقتصاد و دختر کهتر شان ماستر رشته‌ی اقتصاد است.
هم‌چنین خانم ساعی فعالیت‌های اجتماعی چشم‌گیری نیز داشته که می‌توان موارد زیر را نام برد
- حصور فعال در ورکشاپ‌ها و سیمینارهای حقوق زنان پس از تحولات سال ۲۰۱۱ میلادی.
- اشتراک و عضو گروپ زنان فعال هرات در کنفرانس‌های ملی کابل و مزار شربف بخاطر مسایل حقوقی و مشارکت زنان.
- قرار گرفتن در ترکیب هیأتی از زنان نخبه‌ی هرات از طرف ریاست امور زنان و سفر رسمی به ایران به نمایندگی از زنان هرات.
- مدت هفت سال عضو هیأت رییسه‌ی شورای متخصصان.
- مشاور خانواده در رادیو سحر هرات.
- مشاور خانواده در رادیو کلید هرات.
- مشاور روانی و تربیتی در حل مشکلات اجتماعی شاگردان لیسه مهری هروی.
- برگزاری کارگاه‌های آموزشی با همکاری؛ شورای متخصصان، کمیسیون مستقل حقوق بشر و مؤسسه‌ی واسا برای معلمان مکاتب
آثار:
- هزار نکته‌ی کانکوری بیولوژی
- احساس (مقاله‌ها و مسایل ادبی)
- خاطرات یک آموزگار
نویسنده: محمدرضا رامز
