در آستانه‌ی دو سالگی تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، شماری از زنان و دختران معترض در یک حرکت اعتراضی در کابل، گفته‌اند که خواست همه‌ی مردم افغانستان، به‌ویژه زنان چیزی غیر از پایان بی‌قیدوشرط به حکومت فعلی نیست.
آنان با نشر قطع‌نامه‌ای از مردم و نیروهای آزادی‌خواه خواسته‌اند که در برابر عمل‌کرد و محدودیت‌های حکومت فعلی متحد شوند.
در ادامه آمده است که پس از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، چرخه‌ی زندگی عادی زنان متوقف شده و محدودیت‌های زن‌ستیزانه از سوی حکومت فعلی، جز نفس‌کشیدن، همه چیز را از زندگی آنان گرفته است.
در قطع‌نامه تاکید شده است که زنان افغانستان در این مدت با تجاوز جنسی در زندان‌ها، اعدام، کشتار، شکنجه، شلاق، خودکشی، فشار سنگین روانی، محرومیت از کار، آموزش و ازدواج‌های اجباری روبهرو بوده‌اند.
قابل ذکر است که زنان معترض افغانستان امسال از ۱۳ تا ۲۰ ماه آگست را «هفته‌ی همبستگی با مردم افغانستان» نام‌گذاری کرده و به این مناسبت اعتراضاتی علیه حکومت فعلی در داخل افغانستان و کشورهای مختلف جهان برگزار می‌کنند.
زنان معترضان می‌گویند که اکنون «آپارتاید جنسیتی» به‌صورت کامل اعمال می‌شود و زنان از زندگی اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، آکادمیک و اقتصادی به‌طور کل حذف شده‌اند.
همچنین زنان معترض در بخش از قطع‌نامه حکومت فعلی را به «تبعیض سیستماتیک»، «جنایت جنگی»، «نسل‌کشی» و «کوچ اجباری» ملیت‌های ساکن در افغانستان متهم کرده‌اند.
آنان تاکید کردند که افغانستان تحت کنترل حکومت سرپرست به صحرای بدون قاعده و قانونی می‌ماند که مردمش از شدت ناامیدی، فقط به خودکشی و فرار فکر می‌کنند.
زنان معترضان در این قطع‌نامه از سازمان ملل متحد و جامعه و شهروندان کشورهای جهان می‌خواهند که با آنان «هم‌صدا» شوند و از مبارزات‌شان علیه حکومت فعلی حمایت کنند.
آنان از سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری جهان خواسته‌اند که همکاری و دادخواهی کنند تا دادگاه کیفری بین‌المللی بررسی «جنایات ضدبشری حکومت فعلی» را در اولویت کاری خود قرار دهد.
قابل ذکر است که حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، زنان و دختران را از دسترسی به آموزش و کار منع کرده و بر حضور آنان در مکان‌های عمومی محدودیت‌های شدید وضع کرده است.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.
