با ادامه‌ی وضع محدودیت‌های شدید از سوی حکومت سرپرست بر آموزش و کار دختران و زنان در افغانستان، زنان معترض و شماری از اعضای جنبش زنان عدالت‌خواه می‌گویند که دوسال می‌شود که زنان از انسانی‌ترین و اساسی‌ترین حقوق خود محروم شده و بساط ظلم و ستم در هر گوشه‌ی افغانستان پهن شده است.
اعضای این جنبش در آستانه‌ی دوسالگی تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، علیه حکومت سرپرست دست به اعتراض زدند.
آنان می‌گویند که حکومت سرپرست در نتیجه یک معامله «شوم و ننگین» بر افغانستان تسلط پیدا کرده است.
زنان معترض تاکید کردند: «از روزی که حکومت فعلی بر افغانستان حاکم شده است چیزی جز محدودسازی زنان، کشتار بی‌گناهان، کوچ‌های اجباری ساکنان بومی و غصب زمین‌های آنان به گوش جهان نمی‌رسد.»
اعضای جنبش زنان عدالت‌خواه از عمل‌کرد کشورها و سازمان بین‌المللی در قبال سیایت‌های زن‌ستیزانه و آپارتاید جنسیتی حکومت فعلی به شدت انتقاد کرده و افزوده‌اند که جهان نیز به شکل بی‌شرمانه و منفعل نظاره‌گر «تاخت‌وتاز وحشیانه» حکومت سرپرست است و تمام ادعاهای خود در مورد حمایت از حقوق بشر و حقوق زنان را فراموش کرده است.
آنان ایجاد یک حکومت قانون‌مند، همه‌شمول و پاسخگو به مردم و جهان را تنها راه حل مشکل افغانستان عنوان کردند.
در حالی این جنبش خواهان رسیدگی به حقوق زنان و دختران افغان می‌شود که نزدیک به دو سال است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است.
وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.
قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.
همچنین افغانستان یگانه کشور در جهان است که دختران و زنان در آن از رفتن به مکتب‌های متوسطه و لیسه و همچنان دانشگاه‌ها محروم شده‌اند.
