شکردخت جعفری، مخترع و فیزیک‌دان طبی اهل افغانستان اعلام کرد که به تازگی کتاب جدیدش را نوشته که در ماه جولای سال جاری چاپ می‌شود.
خانم جعفری امروز (چهارشنبه، ۲۰ ثور) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که کتابی تحت عنوان «شکر» که داستان زندگی خودش است، در مورد محدودیت‌ها و چالش‌های که در زندگی‌اش داشته تا موفقیت‌هایش را در این کتاب بیان کرده است.
وی تاکید کرد: «ایده نوشتن این کتاب از دوره دکترا در ذهنم بود و با تشویق دوستان و آشنایان موفق شدم که کتابم را تمام کنم.»
او افزوده است: «وقتی داستان زندگی‌ام، محدودیت‌ها و سختی‌ها را برای دوستان و همکاران قصه می‌کردم، آنان می‌گفتند که کاش می‌شد این قصه‌ها را تبدیل به کتاب کرد، شروع به نوشتن این کتاب کردم که بالاخره کامل شده است.»
این مخترع افغانستانی علاوه کرد: «هرجایی که می‌رفتم و دستاوردهایم را ارائه می‌کردم، از من خواستار جزییات بیشتر در مورد زندگی و مشکلاتم می‌شدند. با سقوط افغانستان و شروع وضعیت بد زنان و دختران، تصمیم گرفتم که داستان زندگی خود را بنویسم و برای دختران و زنان افغانستان نشان دهم مشکلات و سختی دایمی نیست و باید مقاومت کرد.»
خانم جعفری در ولایت دایکندی متولد شده است. او لیسانس خود را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز ایران گرفته و در سال ۱۳۸۹ برای دوره ماستری وارد دانشگاه ساری بریتانیا شد.
وی دوره دکتری خود را در مرکز فیزیک هسته‌ای و تشعشع دانشگاه بریتانیا گذرانده است.
او چند سال پیش اختراع دستگاه «دوزسنج» ثبت تششعات پرتو درمانی سرطان را در بریتانیا ثبت کرده بود. با استفاده از این دوزسنج که با استفاده از مهره‌های ساده شیشه‌ای ساخته، می‌توان میزان اشعه‌ای را که بیماران سرطانی در زمان رادیوتراپی دریافت می‌کنند، با دقت بسیار بالا و در بازه زمانی مناسب اندازه‌گیری کرد.
قابل ذکر است که اختراع دوم اش که در ادامه‌ی کار قبلی او است، یک سیستم دو بعدی و سه بعدی دوزسنجی است که در داخل بدن بیمار سرطانی قرار داده می‌شود، وقتی بیمار تحت تداوی رادیوتراپی قرار می‌گیرد، مقدار دقیق تشعشع دریافتی بدن بیمار را ثبت می‌کند و داکتران با خوانش آن، سنجش میزان اشعه دریافتی بدن بیمار را در می‌یابند.
هر دو اختراع خانم جعفری تا کنون در کشورهای اروپایی، آمریکا، چین، هند و تقریبا در ۲۰ شفاخانه بریتانیا مورد استفاده قرار گرفته است.
در حالی خانم جعفری داستان و مشکلات زندگی‌اش را در قالب یک کتاب به تحریر درآورده است که بیش از ۵۹۰ روز است که حکومت افغانستان دروازه‌های مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم را مسدود کرده است.
وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی در تاریخ ۲۹ قوس سال گذشته اعلام کرده بود که براساس فیصله‌ی کابینه و دستور مولوی ندامحمد ندیم، سرپرست این وزارت، تحصیل دختران در دانشگاه‌های کشور الی امر ثانی «معطل» بماند.
به تعقیب این محدودیت‌ها، وزارت اقتصاد کشور کار زنان در موسسات داخلی و بین‌المللی را منع کرد. در تازه‌ترین مورد زنان و دختران از کار در دفاتر سازمان ملل نیز منع شده‌اند.
همچنین زنان و دختران در افغانستان از رفتن به پارک‌های تفریحی، سالون‌های ورزشی، حمام‌های عمومی، سفر بدون محرم و معاینه توسط پزشکان مرد نیز بازداشته شده اند.
