دوازده نفر از سیاست‌مداران برجسته‌ی زن از کشورهای مختلف جهان در نامه‌ای سرگشاده به سازمان ملل متحد، خواستار مشارکت فعال و مستقیم زنان و دختران افغانستان در سومین نشست دوحه شده‌اند.
این نامه روز (چهارشنبه، ۶ سرطان) در حاشیه‌ی «اجلاس جهانی رهبران زن-۲۰۲۴» صادر شده و امضاکنندگان این نامه می‌گویند که طرد زنان افغانستان از سوی جامعه‌ی بین‌المللی «ظالمانه» است، صدای آنان را به حاشیه خواهد برد و حقوق آنان را تضعیف خواهد کرد.
این نامه را ویوسا عثمانی، رییس‌جمهور کوزوو، هیلاری کلینتون، وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا، جولیا گیلارد، نخست‌وزیر سابق استرالیا، شهرزاد اکبر، رییس پیشین کمیسیون حقوق بشر افغانستان، هلن کلارک، نخست‌وزیر پیشین نیوزیلند، پاتریشیا اسپینوزا، وزیر خارجه‌ی سابق مکزیک، ماریا فرناندا اسپینوزا، رییس سابق مجمع عمومی سازمان ملل متحد، دالیا گریباوسکایت، رییس‌جمهور سابق لیتوانیا، کارلا کوپل، معاون دانشکده‌ی خدمات خارجی ادموند آ.والش، سانا مارین، نخست‌وزیر سابق فنلاند، مونیکا مک ویلیامز، عضو سابق مجلس قانون‌گذاری ایرلند شمالی و ملان ورویر، مدیر اجرایی مؤسسه جرج تاون برای زنان، صلح و امنیت امضا کرده‌اند.
آنان در نامه‌شان تاکید کردند که محرومیت زنان افغانستان با منشور سازمان ملل متحد، قطع‌نامه‌ی ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد زنان، صلح و امنیت و نُه قطع‌نامه‌ی مرتبط دیگر و کنوانسیون رفع کلیه‌ی اشکال تبعیض علیه زنان در مغایرت است.
آنان تاکید کردند که حذف زنان افغانستان از نشست دوحه، با موضع جامعه‌ی جهانی در مورد حقوق زنان افغانستان در تضاد است و اعتبار و اثربخشی نشست دوحه را تضعیف می‌کند.
در ادامه آمده است: «ما نباید مسیری را برای حکومت سرپرست باز کنیم تا مشروعیت گسترده‌تری، به‌شمول رفتار ظالمانه‌ی‌شان با زنان بدست آورد. اجازه دادن به حکومت فعلی برای دیکته‌کردن شروط گفتگوی دوحه، سوء‌استفاده‌های ظالمانه‌ی آنان را که به آپارتاید جنسیتی تبدیل می‌شود، مشروعیت می‌بخشد.»
در نامه‌ی آمده است: «این لحظه‌ی تعیین‌کننده‌ای برای جامعه‌ی جهانی است تا با اصرار بر حضور زنان افغانستان بر سر میز مذاکره، تعهد تزلزل‌ناپذیر خود را به زنان و دختران افغانستان نشان دهد.»
باید گفت که سومین نشست نمایندگان ویژه‌ی کشورها در امور افغانستان قرار است روزهای یک‌شنبه و دوشنبه هفته‌ی آینده به میزبانی سازمان ملل متحد در دوحه قطر برگزار شود.
همچنین دعوت حکومت سرپرست به این نشست و حذف زنان، باعث انتقادات گسترده شده و جنبش‌های اعتراضی زنان، کنش‌گران حقوق بشر و فعالان مدنی افغانستان فراخوان تحریم این نشست را صادر کرده‌اند و در شماری از شهرهای جهان نیز تظاهرات کرده‌اند.
