آبمروارید یک ناحیه کدر در عدسی چشم شما (بخش شفاف چشم که به تمرکز نور کمک می کند) است. آبمروارید با افزایش سن بسیار شایع میشود. در واقع، بیش از نیمی از آمریکاییهای 80 ساله یا بالاتر یا آبمروارید دارند یا برای خلاص شدن از شر آبمروارید تحت عمل جراحی قرار گرفتهاند.
در ابتدا ممکن است متوجه کاتاراکت نشوید. اما با گذشت زمان، آبمروارید می تواند دید شما را تار، مه آلود یا کم رنگ کند. ممکن است در خواندن یا انجام سایر فعالیتهای روزمره مشکل داشته باشید. با گذشت زمان، آبمروارید می تواند منجر به کاهش بینایی شود.
خبر خوب این است که جراحی می تواند آبمروارید را از بین ببرد. جراحی آبمروارید بی خطر است و مشکلات بینایی ناشی از آبمروارید را اصلاح میکند.
انواع آبمروارید چیست؟
بیشتر آبمرواریدها به سن مربوط می شوند؛ به دلیل تغییرات طبیعی در چشمان شما با افزایش سن رخ می دهد. اما ممکن است به دلایل دیگری مانند پس از آسیب چشم یا پس از جراحی برای مشکل چشمی دیگر (مانند گلوکوم) به آبمروارید مبتلا شوید.
مهم نیست که چه نوع آبمروارید دارید، برای درمان آن به جراحی نیاز خواهید داشت.
علائم آبمروارید چیست؟
ممکن است در ابتدا، زمانی که آبمروارید خفیف است، هیچ علامتی نداشته باشید. اما با رشد آن، آبمروارید می تواند تغییراتی در بینایی شما ایجاد کند. برای مثال، ممکن است متوجه شوید که:
- یک هاله در اطراف چراغ ها میبینید
- دو برابر می بینید (گاهی اوقات با بزرگتر شدن آبمروارید این مشکل از بین می رود؛
- دیدی که ابری، تار، مه آلود یا فیلمی است؛
- تغییر در نحوه مشاهده رنگ (رنگ ها ممکن است محو شده یا واضح به نظر نرسند)؛
- حساسیت به نور شدید خورشید، چراغ های جلو یا لامپها؛
- تابش خیره کننده، از جمله هاله یا رگههای که در اطراف نور ایجاد می شود.
- مشکل دید در شب.
- تغییرات در نسخه بینایی شما، از جمله نزدیکبینی که بدتر میشود.
- برای خواندن به نور روشن تری نیاز دارید.
آیا آبمروارید دردناک است؟
آبمروارید معمولاً درد ندارد، اما میتواند با حساس تر کردن چشمان شما به نور باعث ناراحتی شود.
چه چیزی باعث آبمروارید میشود؟
علت اصلی آبمروارید، تجزیه تدریجی پروتئینهای عدسی شما است.
با این حال، برخی از عوامل ژنتیکی و محیطی میتوانند خطر ابتلا به آن را در سنین پایینتر در مقایسه با دیگران افزایش دهند.
عوامل خطر آبمروارید چیست؟
عوامل خطر برای تشکیل آبمروارید به سه گروه اصلی تقسیم می شوند: محیطی، پزشکی و ژنتیکی.
عوامل خطرزای محیطی
عوامل خطرزای محیطی آنهای هستند که در دنیای اطراف خود با آنها مواجه میشوید. آنها گاهی اوقات مواد سمی هستند که شماآنرا تنفس می کنید یا می بلعید. عوامل محیطی مضر هستند زیرا میزان رادیکال های آزاد را در بدن شما افزایش می دهند. اینها مولکولهای ناپایداری هستند که به سلولهای سالم آسیب میرسانند. رادیکالهای آزاد، با آسیب رساندن به سلولهای عدسی چشم، میتوانند منجر به تشکیل آبمروارید شوند.
عوامل خطرزای محیطی عبارت اند از:
- آلودگی هوا؛
- دود تنباکو؛
- الکل؛
- مواد شیمیایی صنعتی؛
- آفت کشها
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید؛
- سابقه پرتودرمانی در قسمت بالایی بدن شما.
محدود کردن قرار گرفتن در معرض محیطی ممکن است تشکیل آبمروارید را کند کند.
عوامل خطر پزشکی
- عوامل خطر پزشکی که میتوانند خطر ابتلا به آبمروارید را افزایش دهند عبارتند از:
- ابتلا به دیابت یا قند خون بالا؛
- انجام برخی جراحی های چشم، مانند گلوکوم؛
- استفاده از کورتیکواستروئیدها برای درمان برخی شرایط پزشکی (مانند آرتریت روماتوئید)؛
- داشتن بیماری های چشمی خاص، مانند پیگمانتوزای شبکیه یا یووئیت.
عوامل خطر ژنتیکی
سابقه خانوادگی آبمروارید خطر ابتلا به آن را افزایش میدهد. برخی جهشهای ژنتیکی منجر به آبمروارید مادرزادی میشوند (که در بدو تولد وجود دارد). وقتی صحبت از آبمروارید مرتبط با افزایش سن میشود، جهشهای ژنتیکی ممکن است لنز شما را در برابر آسیبهای ناشی از عوامل خطر محیطی آسیب پذیرتر کند.
بنابراین، در حالی که نمی توانید خطر ژنتیکی خود را تغییر دهید، دانستن سابقه خانوادگی و به اشتراکگذاری آن با پزشک تان کمک میکند.
تشخیص و آزمایشات
آبمروارید چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشکان چشم و اپتومتریست ها آبمروارید را از طریق یک معاینه جامع چشم تشخیص می دهند. پزشک چشمان شما را از نزدیک بررسی میکند تا علائم آبمروارید را جستجو کند و شدت آن را ارزیابی کند. پزشک شما همچنین از شما در مورد بینایی، سابقه پزشکی و اینکه آیا در انجام کارهای روزمره مشکل دارید، می پرسد.
آزمایشاتی برای تشخیص آبمروارید
تستهای خاصی که ممکن است داشته باشید عبارت اند از:
اندازهگیری قدرت بینایی
معاینه شبکیه
معاینهی میکروسکوپیک چشم (اسلیت لمپ)
نویسنده: داکتر معصومه پارسا