آنی دیلارد (با نام خانوادگی قبلی دوک ؛ متولد ۳۰ آوریل ۱۹۴۵) نویسندهای آمریکایی است که بیشتر به خاطر نثر رواییاش در هر دو حوزه داستان و غیرداستان شناخته میشود. او آثاری در زمینه شعر، مقاله، نثر و نقد ادبی و همچنین دو رمان و یک خاطره منتشر کرده است. کتاب او با عنوان «زائر در تینکر کریک» که در سال ۱۹۷۴ منتشر شد، جایزه پولیتزر ۱۹۷۵ را برای آثار غیرداستانی عمومی از آن خود کرد . دیلارد از سال ۱۹۸۰ به مدت ۲۱ سال در بخش زبان انگلیسی دانشگاه وسلیان ، در میدلتاون، کنتیکت ، تدریس کرد .
دیلارد در ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در پیتسبورگ از فرانک و پم دوک به دنیا آمد . او بزرگترین دختر از سه دختر خانواده است.
جزئیات دوران کودکی را میتوان از زندگینامه، دیلارد، «کودکی آمریکایی» (۱۹۸۷)، که درباره بزرگ شدن در محله پوینت بریز پیتسبورگ در دهه ۱۹۵۰ در «خانهای پر از کمدین» است، استخراج کرد. او مادرش را به عنوان یک فرد پرانرژی و غیرمتعارف توصیف میکند. پدرش موضوعات مفید بسیاری مانند لولهکشی، اقتصاد و پیچیدگیهای رمان « در جاده» را به او آموخت ، اگرچه در پایان نوجوانیاش او کمکم متوجه شد که هیچکدام از والدینش معصوم نیستند.
دیلارد در زندگینامه خود، مطالعه طیف گستردهای از موضوعات از جمله زمینشناسی، تاریخ طبیعی، حشرهشناسی، اپیدمیولوژی و شعر و موارد دیگر را شرح میدهد. از جمله کتابهای تأثیرگذار دوران جوانی او میتوان به «راه طبیعی برای طراحی» و «کتاب میدانی برکهها و نهرها » اشاره کرد، زیرا این کتابها به ترتیب راهی برای تعامل با لحظه حال و راهی برای فرار به او میدادند. روزهای او پر از کاوش، کلاسهای پیانو و رقص، جمعآوری سنگ، جمعآوری حشرات، نقاشی و خواندن کتابهایی از کتابخانه عمومی از جمله تاریخ طبیعی و تاریخ نظامی مانند تاریخ جنگ جهانی دوم بود .
او تا کلاس پنجم در مدارس دولتی پیتسبورگ و سپس تا دانشگاه در مدرسه الیس تحصیل کرد .
دیلارد در کالج هالینز در رونوک، ویرجینیا تحصیل کرد و در آنجا به تحصیل زبان انگلیسی، الهیات و نویسندگی خلاق پرداخت. دیلارد اظهار داشت: «در دانشگاه یاد گرفتم که چگونه از دیگران یاد بگیرم. تا آنجا که به من مربوط میشد، نوشتن در دانشگاه شامل آنچه آنی کوچولو برای گفتن داشت، نبود، بلکه شامل آنچه والاس استیونز برای گفتن داشت، میشد. من به دانشگاه نیامدم تا افکار خودم را فکر کنم، من آمدم تا آنچه را که به آن فکر شده بود یاد بگیرم.» او مدرک لیسانس هنر را در سال ۱۹۶۷ و مدرک کارشناسی ارشد هنر را در سال ۱۹۶۸ دریافت کرد.
دیلارد چند سال اول پس از فارغالتحصیلی را به نقاشی رنگ روغن، نویسندگی و نوشتن خاطرات گذراند. چندین شعر و داستان کوتاه او منتشر شد و در این مدت او همچنین برای برنامه مبارزه با فقر لیندون بی. جانسون کار میکرد .
از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۸، دیلارد به عنوان محقق مقیم در دانشگاه وسترن واشنگتن در بلینگهام، واشنگتن مشغول به کار بود.
دیلارد از آن زمان تاکنون مدرک دکترای افتخاری از کالج بوستون ، کالج کنتیکت و دانشگاه هارتفورد دریافت کرده است.
دیلارد در کتاب «زندگی با داستان» (۱۹۸۲) «نظریه خود را در مورد اینکه چرا مسطحسازی شخصیت و روایت نمیتواند در ادبیات اتفاق بیفتد، همانطور که وقتی هنرهای تجسمی فضای عمیق را برای صفحه تصویر رد کردند، اتفاق افتاد» ارائه داد. او بعداً گفت که در فرآیند نوشتن این کتاب، خودش را به نوشتن یک رمان قدیمی ترغیب کرده است.
«ملاقات با نویسندگان چینی» اثری روزنامهنگاری از دیارد است. یک بخش از آن در چین اتفاق میافتد، جایی که دیلارد پس از سقوط گروه چهار نفره ، عضو هیئتی متشکل از شش نویسنده و ناشر آمریکایی بود . در نیمه دوم، دیلارد میزبان گروهی از نویسندگان چینی است که آنها را به همراه آلن گینزبرگ به دیزنیلند میبرد . دیلارد این اتفاق را «خندهدار» توصیف میکند.
در سال ۱۹۸۸، دیلارد با رابرت دی. ریچاردسون ، زندگینامهنویس تاریخی، ازدواج کرد . او پس از ارسال نامهای از طرفدارانش در مورد کتابش «هنری ثورو: زندگی ذهن» با او آشنا شد. آنها تا زمان مرگ ریچاردسون در سال ۲۰۲۰ با هم بودند.
دیلارد میگوید پس از دانشگاه «از نظر معنوی بیبندوباری» پیدا کرد. اولین کتاب منثور او، زائر در تینکر کریک ، نه تنها به مسیح و کتاب مقدس ، بلکه به اسلام ، یهودیت ، بودیسم و معنویت اینوئیت نیز اشاره میکند . دیلارد برای مدتی حدود سال ۱۹۸۸ به کاتولیک رومی گروید. این موضوع به تفصیل در مروری بر آثار او در نیویورک تایمز در سال ۱۹۹۲ شرح داده شده است.
در سال ۱۹۹۴، او جایزه کمپین را که هر ساله توسط سردبیران آمریکا به یک نویسنده کاتولیک اهدا میشود، از آن خود کرد. در کتاب خود در سال 1999، با عنوان «فعلاً »، او از کنار گذاشتن مسیحیت و پوچی ظاهری برخی از آموزههای مسیحی سخن میگوید، در حالی که اظهار میکند هنوز به مسیحیت پایبند است و همچنان به ارزش قائل شدن برای نویسنده کاتولیک، تیار دو شاردن، ادامه میدهد . وبسایت شخصی او دین او را «هیچ» ذکر کرده است.
آثار آنی دیلارد شامل مجموعهای از جستارها، رمانها و اشعار است. از جمله آثار مشهور او میتوان به “زائر نهر تینکر” (۱۹۷۴)، “آموزش مکالمه به سنگ” (۱۹۸۲)، “زندگی با نوشتن” (۱۹۸۹)، “راه زنده ماندن” (۱۹۹۲) و “خانواده میتری” (۲۰۰۷) اشاره کرد.
آثار برجسته آنی دیلارد:
- “زائر نهر تینکر” (Pilgrim at Tinker Creek):
این کتاب که جایزه پولیتزر را برای او به ارمغان آورد، شامل جستارهایی درباره طبیعت و تجربیات نویسنده در رابطه با آن است.
- “آموزش مکالمه به سنگ” (Teaching a Stone to Talk):
این مجموعه جستارها نیز به موضوعات طبیعت و زندگی میپردازد و به کاوش در روابط انسان و محیط زیست میپردازد.
- “زندگی با نوشتن” (The Writing Life):
این کتاب به بررسی فرآیند نویسندگی و تجربیات نویسندگان میپردازد.
- “راه زنده ماندن” (The Living):
این رمان یک اثر تاریخی است که زندگی مهاجران اروپایی و بومیان منطقه Puget Sound در اواخر قرن نوزدهم را روایت میکند.
- “خانواده میتری” (Maud Martha):
این رمان داستانی از زندگی زنی به نام میتری است که در طول سالها با مشکلات و تجربیات مختلفی دست و پنجه نرم میکند.
- “صبحهایی مثل این” (Tickets for a Prayer Wheel):
این مجموعه شامل اشعاری است که مضامینی مشابه با جستارهای او را در بر دارند.
- “وفور” (For the Time Being):
این کتاب که در سال 2017 منتشر شد، یک مجموعه جستار است که به بررسی موضوعاتی مانند مرگ، معنویت و معنای زندگی میپردازد.
علاوه بر این آثار، آنی دیلارد در طول سالها کتابها و مقالات دیگری نیز منتشر کرده است.