در ادامه‌ی وضع محدودیت بر حقوق زنان و دختران افغان، اعضای ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان می‌گویند که مردم افغانستان مانند سایر ملت‌های جهان حق دارند تا سرنوشت خود را تعیین کنند و همچنان هیچ چیزی کم‌تر از رهایی از چنگ حکومت فعلی را نمی‌خواهند.
این ائتلاف با نشر اعلامیه‌ای گفته است که حکومت فعلی در طول حاکمیت خود بر کشور، در کنار دیگر موارد نقض حقوق بشری و سرکوب مردم افغانستان، زنان و دختران را از دسترسی به آموزش و سایر حقوق اساسی‌شان محروم کرده که این یک جنایت نابخشودنی است.
در ادامه آمده است که حق آموزش یکی از اساسی‌ترین حقوق انسانی است که نه تنها قوانین و ارزش‌های بین‌المللی، بلکه ارزش‌های دینی و بومی مردم افغانستان نیز به آن ارج گذاشته و به آن جایگاه ویژه قایل است.
ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان، با اشاره به ۲۰ سال جنگ حکومت فعلی با حکومت پیشین، گفته است: «ما جنایات آنان از جمله، حمله به مکتب سید الشهدا و آموزشگاه موعود تا کشتار جوانان روشن‌دل و آگاه در دانشگاه کابل و مسمومیت دختران دانش‌آموز در سرتاسر افغانستان را نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم.»
زنان معترض می‌گویند: «با شناختی که از اعضای حکومت فعلی داریم، فعال شدن مکتب‌های دخترانه، زمینه‌ساز افراطیت و رشد آن شده و بقای نظام متعصب را از طریق آلوده‌سازی و شستشوی مغزی زنان» تضمین می‌کند.»
ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان نوشته است: «داعیه‌ی اصلی مبارزات ما تا امروز، پایان دادن به نظام سرکوب‌گر و حکومت فعلی در افغانستان است.»
آنان افزوده‌اند: « ما حکومت فعلی را به رسمیت نمی‌شناسیم و ما می‌دانیم که حکومت سرپرست تغییرناپذیر هستند و هیچ‌گاهی به ارزش‌های انسانی و برابری خواهانه‌ی زنان و دختران تمکین نخواهند کرد.»
در اعلامیه آمده است که عدم مشروعیت حکومت فعلی و ایجاد یک نظام فراگیر و مبتنی بر اراده‌ی مردم و متکی بر اشتراک معنادار زنان، مذاهب و همه‌ی اقوام کشور نیز از خواست‌های این ائتلاف است.
براساس گفته‌های جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان، در مدت حاکمیت حکومت فعلی بر افغانستان، زنان و دختران متحمل هرگونه شکنجه و ظلم شده‌اند و نیز شماری از آن‌ها کشته و شماری هم تا اکنون لادرک هستند.
آنان تاکید کردند: «ما باور داریم که زیر سایه‌ی حکومت فعلی، عدالت اجتماعی برای زنان و گروه‌های مذهبی و اقوام به حاشیه رانده‌شده فراهم نخواهد شد.»
در ادامه آمده است که تنها باز شدن مکتب‌ها، آن‌هم با نصاب آموزشی مورد علاقه‌ی حکومت فعلی، اوضاع کشور را بهبود نمی‌بخشد.
ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان در ادامه تاکید کردند که به داعیه‌ی اصلی مبارزات خود پای‌بند هستند و از سایر شهروندان کشور نیز می‌خواهند تا در کنار آن‌ها بایستند.
در حالی این ائتلاف خواستار حمایت مردم می‌شود که بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است.
وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر را از آموزش باز ماند.
همچنین در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.
