یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد اعلام کرد که چارچوب استراتژیک جدید برای حمایت از مردم افغانستان را منتشر کرده و در این چارچوب اولویتهای این نهاد برای حمایت از مردم افغانستان تا سال ۲۰۲۵ میلادی مشخص شده است.
یوناما امروز (دوشنبه، ۱۲ سرطان) در رشته توییتی نوشته است که در این چارچوب استراتژیک، رویکرد سازمان ملل برای رسیدگی به نیازهای اساسی انسانی در افغانستان، اولویتدادن به نیازها و حقوق افراد آسیبپذیر، از جمله زنان و دختران، اطفال و جوانان، بیجاشدگان داخلی، عودتکنندگان، پناهندگان و اقلیتهای قومی و مذهبی را بیان مینماید.
در ادامه آمده است که این چارچوب استراتژیک تمرکز خاصی بر ارائهی کمکهای اصولی در پاسخ به محیط محدودکنندهی رو به افزایش دارد که همهی شهروندان افغانستان، بهویژه زنان و دختران با آن روبهرو هستند.
یوناما به نقل از رزا اوتنبایوا، فرستادهی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد و رییس یوناما برای افغانستان نوشته است: «چارچوب استراتژیک ما یک پیشنهاد قوی برای کمک به مردم افغانستان برای رفع نیازهای اولیهی انسانی آنان و تکمیلکنندهی کمکهای جاری بشردوستانهی نجاتدهنده است.»
در ادامه آمده است که این چارچوب استراتژیک در مشورهی نزدیک با کشورهای عضو سازمان ملل متحد، شرکا و دستاندرکاران ایجاد شده و در آن سه اولویت مشترک مکمل و تقویتکننده را شناسایی کردهاند.
یوناما افزود که یکی از این اولویتها خدمات ضروری پایدار در بخشهای کلیدی چون صحت، تغذیه، تعليم و تربیه، استخدام، آب، حفظالصحه و حفاظت اجتماعی معرفی شده است. این خدمات باید برای همه قابل دسترس، ارزان و بدون هرگونه تبعیض ارائه شود.
این نهاد بینالمللی دومین اولویت چارچوب استراتژیک خود را «فرصتهای اقتصادی و معیشت تقویتی» معرفی کرده و گفته است که از این طریق فرصتهای شغلی مناسب برای گروههای محروم، بهویژه زنان ایجاد خواهد شد.
همچنین آمده است که انسجام اجتماعی، شمولیت، برابری جنسیتی، حقوق بشر و حاکمیت قانون (بهعنوان پیشنیازهای توسعه پایدار و صلح در افغانستان)، تقویت مشارکت جامعهی مدنی و حمایت از همسویی چارچوبهای تنظیمی و قانونی افغانستان با اسناد بینالمللی حقوق بشر شامل سومین اولویت سازمان ملل میشود.
همچنین در بخش این چارچوب استراتژیک آمده است که دانيل اندرس، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد و هماهنگکنندهی کمکهای بشردوستانهی این نهاد گفته: «سازمان ملل و شرکای آن اذعان دارند که کمکهای بشردوستانه به تنهایی برای رسیدگی متداوم به درد و رنج بزرگ و فزایندهی انسانی مردم افغانستان در میانمدت و طولانیمدت کافی نخواهد بود.»
آقای اندرس میگوید که اجراییشدن کامل این چارچوب استراتژیک بستگی به اقدامات حکومت فعلی و حمایت تمویلکنندگان دارد.
یوناما افزود که محدودیتهای حکومت فعلی علیه زنان افغانستان در بخشهای مختلف، فعالیت فیزیکی زنان و دختران و مشارکت آنان در زندگی اقتصادی، اجتماعی و عمومی را محدود میکند.
این در حالی است که حکومت فعلی از زمان تسلط دوباره بر افغانستان محدودیتهای شدید علیه زنان و دختران کشور وضع کرده و از جمله تحصیل در نهادهای علمی و کارکردن آنان را در دفترهای سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بینالمللی و داخلی ممنوع کرده است.