برچسب: خجالت

3 ماه قبل - 96 بازدید

یکی از مشکلات درونگرایی افراد که با آن روبه‌رو هستند وجود درک نادرست از درون‌گرایی در جامعه است. درون‌گرایی به ‌اشتباه خجالتی ‌بودن یا حتی از نظر اجتماعی ناهنجاربودن در نظر گرفته می‌شود. اما این‌طور نیست، این‌ها ربطی به درون‌گرایی ندارند؛ افراد برون‌گرا هم ممکن است خجالتی یا از نظر اجتماعی عجیب باشند. درون‌گرایی ویژگی شخصیتی است که تنهایی، درون‌نگری و تفکر عمیق را ترجیح می‌دهد. مهم‌ترین نکته این است که فرد انرژی خود را از کجا می‌گیرد؟ تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که تفاوت‌های منحصربه‌فردی بین مغز افراد درون‌گرا و برون‌گرا وجود دارد. در بدن انسان، دو انتقال‌دهنده‌ی عصبی برای فرمان‌دادن مغز به اعصاب وجود دارد: دوپامین و استیل‌کولین. درون‌گراها بیشتر به استیل‌کولین متکی‌اند و برون‌گرایان به دوپامین. درحالی‌که دوپامین باعث ایجاد هیجان و شادی می‌شود، استیل‌کولین به درون‌گراها آرامش و خرسندی می‌دهد. استیل‌کولین نیز باعث شادی و لذت می‌شود، اما به روشی متفاوت از دوپامین. بنابراین، درون‌گرابودن به‌هیچ‌وجه نقص نیست. مهم چالش‌های است که درون‌گرایان ممکن است در برخورد با برون‌گرایان با آنها مواجه شوند. در این مقاله، به برخی از آنها و راه‌حل‌های‌شان اشاره شده است. انتظارات اجتماعی در بسیاری از فرهنگ‌ها برون‌گرابودن و اجتماعی‌بودن مطلوب تلقی می‌شوند و برخی ویژگی‌های درون‌گراها ضعف در نظر گرفته می‌شوند. این نگرش باعث فشار اجتماعی بر درون‌گراها می‌شود تا برون‌گراتر شوند که ممکن است برای آنها ناراحت‌کننده و خسته‌کننده باشد. شبکه‌سازی شبکه‌سازی، که یکی از مؤلفه‌های مهم و اصلی موفقیت حرفه‌ای در نظر گرفته می‌شود، برای افراد درون‌گرا ممکن است دلهره‌آور یا خسته‌کننده باشد. ممکن است برای آنها نزدیک‌شدن به غریبه‌ها یا شرکت در رویدادهای گروهی بزرگ مشکل باشد. به این خاطر، افراد درون‌گرا رویدادهای شبکه‌ای و اجتماعی را طاقت‌فرسا و خسته‌کننده می‌دانند. فشار برای ایجاد روابط اجتماعی ممکن است باعث اضطراب شود، به‌خصوص زمانی که با جمعیت زیاد و محیط‌های پرسروصدا همراه باشد. صحبت‌کردن درون‌گراها برای اثبات خود مخصوصاً هنگام صحبت‌کردن در محیط‌های پرجمعیت ممکن است با مشکل مواجه شوند. این مسئله ممکن است ابراز ایده‌ها و نظرهای‌شان را با مشکل روبه‌رو کند. مصاحبه‌های شغلی در مصاحبه‌های شغلی، ویژگی‌های برون‌گرایی مانند اشتیاق‌داشتن و کاریزماتیک‌بودن اغلب موردتوجه قرار می‌گیرند، درحالی‌که تمایلات درون‌گرایی مثل تفکر عمیق و ارزیابی دقیق مسائل ممکن است نادیده گرفته شوند. این مسئله درون‌گراها را هنگام رقابت‌های شغلی در موقعیت دشوارتری قرار می‌دهد. کار گروهی بسیاری از محیط‌های شغلی بر کار گروهی و همکاری تأکید دارند، اما درون‌گراها ممکن است ترجیح دهند مستقل یا در گروه‌های کوچک‌تر کار کنند. این ممکن است احساس ارزشمند بودن و مشارکت در برخی کارها را برای آنها دشوار کند. افراد درون‌گرا ممکن است کار گروهی را دشوار بدانند، به‌خصوص کار با افرادی که به‌خوبی نمی‌شناسند. آنها ممکن است ترجیح دهند به‌تنهایی یا در گروه‌های کوچک‌تر کار کنند. صحبت‌های سطحی صحبت‌های سطحی برای درون‌گراها اغلب بی‌معنی و دشوار است. آنها ممکن است به سختی وارد مکالماتی شوند که هدف و نتیجه‌ی مشخصی ندارند. سخنرانی در جمع درحالی‌که صحبت‌کردن در جلسات کوچک ممکن است برای افراد درون‌گرا دشوار باشد، صحبت‌کردن در جمع برای آنها چالش‌برانگیز است. افراد درون‌گرا از قرارداشتن در مرکز توجه احساس ناراحتی می‌کنند. ممکن است در بلند صحبت‌کردن در جمع و برقراری ارتباط مؤثر مشکل داشته باشند. درک‌نشدن درون‌گراها ممکن است احساس کنند دیگران نیازشان به سکوت و تنهایی را درک نمی‌کنند و آن را با بی‌توجهی و بی‌ادبی اشتباه می‌گیرند. آنها ممکن است خجالتی، گوشه‌گیر یا بی‌علاقه تلقی شوند، درحالی‌که درواقع به صرف زمان برای تمدید انرژی مجدد نیاز دارند. تحریک بیش‌ازحد درون‌گراها در محیط‌های پرسروصدا یا شلوغ ممکن است بیش‌ازحد تحریک و عصبی شوند. این محیط‌ها به خستگی، اضطراب و عدم‌تمرکز در افراد درون‌گرا منجر می‌شود. احساس کم‌ارزش‌شدن درون‌گراها ممکن است احساس کنند که کم‌ارزش می‌شوند یا نادیده گرفته می‌شوند. آنها نیاز دارند برای اثبات خود و شنیده‌ شدن ایده‌های‌شان در محیطی گروهی تلاش زیادی بکنند. چند راهکار پیشنهادی برای غلبه بر چالش‌های گفته‌شده انتظارات اجتماعی با خودتان رو راست باشید. برای رسیدن به انتظارات اجتماعی سعی نکنید خودتان را تغییر دهید. مراقب نیازهای طبیعی خود باشید. با این کار از تحریک بیش‌ازحد و خستگی خود جلوگیری کنید. فعالیت‌های اجتماعی پیدا کنید که با علایق و ارزش‌های شما منطبق باشند. شبکه‌سازی شبکه‌سازی کوچک‌تر ولی با روابط عمیق‌تری برای کار و ارتباطات خود بسازید. برای آسان‌شدن مدیریت و هدایت گفت‌وگو نکات یا پرسش‌های مرتبط را ازقبل آماده کنید. به‌جای کمیت، روی کیفیت روابط اجتماعی تمرکز کنید، ارتباطات کم، اما قوی. صحبت‌کردن تمرین کنید که در گروه‌های کوچک یا با افراد نزدیک مثل خانواده و دوستان بیشتر صحبت کنید. برای احساس اطمینان و آمادگی بیشتر، نکات صحبت یا پرسش‌ها را ازقبل آماده کنید. به دنبال فرصت‌های مناسب و راحت برای به‌اشتراک‌گذاشتن تخصص یا ایده‌های خود باشید. مصاحبه‌های شغلی با تحقیق درباره‌ی شرکت و تمرین پرسش‌های احتمالی مصاحبه، از قبل برای مصاحبه آماده شوید. روی نقاط قوت خود تمرکز کنید و مهارت‌ها و تجربیات خود را برجسته کنید. درباره‌ی شخصیت و سبک کاری خود و این‌که چگونه می‌توانید برای شرکت مفید باشید صحبت کنید. کار گروهی تعادلی بین کار گروهی و انفرادی پیدا کنید تا نقاط قوت خود را به حداکثر برسانید. نیازها و سبک کاری خود را با اعضای گروه در میان بگذارید تا از سوء‌تفاهم جلوگیری شود. به دنبال اعضای گروه‌ی حمایت‌کننده باشید. کسانی که از نقاط قوت شما قدردانی کنند و به رشد شما در زمینه‌های که مشکل دارید کمک کنند. برای صحبت‌های سطحی تمرین کنید درحالی‌که افراد درون‌گرا ممکن است از صحبت‌های سطحی فراری باشند، این‌ صحبت‌ها بخشی ضروری از ایجاد روابط اجتماعی‌اند. تمرین خوش‌و‌بش‌کردن و صحبت‌کردن درباره‌ی امور روزمره با خانواده و دوستان باعث می‌شود راحت‌تر به مکالمه‌های این‌چنینی بپردازید. نقطه‌ی تعادل بین کار گروهی و انفرادی را پیدا کنید زمانی که به افراد درون‌گرا فرصت کار به‌تنهایی یا در گروه‌های کوچک‌تر داده شود پیشرفت می‌کنند. بااین‌حال، یافتن تعادل بین کار فردی و گروهی برای توسعه‌ی مهارت‌های اجتماعی مهم است. برای سخنرانی در جمع آماده شوید ازقبل تمرین‌کردن برای سخنرانی در جمع باعث اعتمادبه‌نفس و راحتی بیشتر حین سخنرانی می‌شود. همچنین، تمرکز بر پیامِ در حال انتقال، به‌جای تمرکز بر مخاطب، نیز باعث کاهش اضطراب می‌شود. قبل از شرکت در رویدادهای اجتماعی هدف خود را مشخص کنید قبل از شرکت در رویدادی شبکه‌ای و اجتماعی (مثل برگزاری جلسه و میتینگ) اهداف و مقاصد خود را در گفت‌وگو تعیین کنید. این کار باعث می‌شود که تمرکز بیشتری داشته باشید و کمتر تحت فشار قرار بگیرید. به دیگران درخصوص درون‌گرایی آموزش دهید با آموزش دیگران درباره‌ی درون‌گرایی و نیازهای آنها به تنهایی و سکوت به اطرافیان کمک کنید شما را درک کنند و از سوءتفاهم جلوگیری کنید. زمانی که بیش‌ازحد تحریک می‌شوید، استراحت کنید استراحت‌کردن شامل بیرون‌رفتن برای هوای تازه یا یافتن فضایی آرام برای استراحت و تمرکز مجدد می‌شود. از خودتان دفاع کنید در جایگاه فردی درون‌گرا بهتر است ایده‌ها و نظرهای خود را در محیط‌های گروهی بیان کنید و بدین‌ترتیب خود را ابراز کنید. همچنین، یافتن همراه یا دوستی که از نظر شما پشتیبانی و آن را تقویت کند مفید است. سخن پایانی: درون‌گراها در زندگی با چالش‌هایی روبه‌رو هستند. برخی از آنها احساس می‌کنند در دنیایی که گویا برای برون‌گراها درست شده وضعیت مناسبی ندارند. راهبرد‌های ساده‌ی بالا می‌توانند باری را که بسیاری از درون‌گراها روی دوش خود احساس می‌کنند سبک کند. افراد درون‌گرا این توانایی را دارند که با چالش‌های طبیعی مانند انتظارات اجتماعی، شبکه‌سازی، مصاحبه‌های شغلی، جلسات گروهی و سخنرانی‌های عمومی بااعتمادبه‌نفس و موفقیت بیشتری روبه‌رو شوند. زمانی که از این راهکارها استفاده کردند و هم‌زمان به نوع خلق‌وخوی درون‌گرای خود پایبند مانده اند، می‌توانند با سهولت بیشتری به فعالیت اجتماعی مناسب خودشان بپردازند. موفقیت آنها با کمک‌گرفتن از مشاور متخصص بیشتر و چشم‌گیرتر خواهد شد. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب


10 ماه قبل - 208 بازدید

در بخش اول مقاله به معرفی و توضیح اختلال اضطراب اجتماعی پرداختیم و حال در این بخش قصد داریم تا عوامل بوجود آورنده‌ی آن، علائم و راهکارهای درمانی این اختلال را به بحث بگیریم، پس در ادامه با ما همراه باشید تا با آگاهی در این باره به علم بیشتری در این زمینه دست یابیم. عوامل بوجود آورنده‌ی اضطراب اجتماعی در افراد مختلف متفاوت است ولی معمولا می‌تواند شامل موارد زیر باشد: ملاقات با افراد ناآشنا صحبت با دیگران در محل کار و سایر محیط‌های اجتماعی سخنرانی در حضور جمع خوردن غذا و یا آشامیدن در حضور دیگران اجرای برنامه و یا نمایش در حضور دیگران متاسفانه بسیاری از این افراد به علت عدم آگاهی از این موضوع به دنبال حل این اختلال نیستند زیرا گمان می‌کنند این موضوع بخشی از شخصیت آن‌هاست در حالی که ممکن است برای مسائل دیگری همچون افسردگی یا سایر موارد از یک مشاور و یا کارشناس کمک بگیرند. علائم اضطراب اجتماعی اختلال اضطراب اجتماعی تاثیرات زیادی بر جسم و روان افراد دارد و باعث بروز علائم جسمانی، عاطفی و رفتاری می‌شود. این علائم که در برخی شرایط اجتماعی بروز می‌کنند، می‌توانند شامل موارد زیر باشند: علائم جسمانی شامل (سرخ شدن صورت، تعریق، لرزیدن، حالت تهوع، افزایش ضربان قلب و خالی شدن ذهن.) احساس وحشت و یا حملات پنیک ترس و خجالت شدید از تجربه‌ی احساس اضطراب در مقابل دیگران ترس شدید از مورد قضاوت قرار گرفتن احساس ترس و وحشت در موقعیت‌هایی که باید با فرد ناآشنایی صحبت کنند توجه بیش از حد به جزئیات رفتاری و پوششی خود و تجربه‌ی احساس خجالت مشکل در صحبت در حضور دیگران اجتناب از حضور در موقعیت‌هایی که ریسک اضطراب را به همراه داشته باشد حالت صاف و خشک بدنی مشکل در برقراری تماس چشمی و یا حفظ تماس چشمی حساسیت به انتقاد عزت نفس پایین و گفتگوی درون ذهنی منفی با خود این علائم می‌توانند بر ابعاد مختلفی از زندگی افراد همچون تحصیل، کار  و روابط او تاثیر بگذارند و حتی گاهی آن‌ها را به شدت مختل کند. درصورت درمان نشدن این اختلال، فرد ممکن است نتواند توانایی‌های خود را در زندگی فردی، شغلی و تحصیلی خود شکوفا کند زیرا به صورت معمول از شرکت در هرنوع فعالیتی که  حضور دیگران را به همراه داشته باشد، اجتناب می‌کند و از توسعه‌ی روابط با دیگران باز می‌ماند. در حالات شدید و یا مزمن، اختلال اضطراب اجتماعی می‌تواند منجر به سایر مشکلات همچون افسردگی و یا سوءمصرف مواد شود. در کودکان این علائم معمولا در هنگام تعامل با بزرگسالان غریبه و همسالان ظاهر می‌شود و احساس اضطراب‌شان را به صورت رفتارهای زیر نشان می‌دهند: گریه کردن رفتار پرخاشگرانه و پرتاب کردن اشیاء سکوت محض و بی‌تحرکی چسبیدن به والدین و یا فرد مراقب جمع شدن به سمت درون بدن خودداری از صحبت در موقعیت‌های اجتماعی راهکارهای درمانی برای اختلال اضطراب اجتماعی روش‌های مختلف درمانی می‌تواند به بهبود و مدیریت علائم این اختلال، کسب اعتماد به نفس و توانایی غلبه بر حالات اضطرابی‌شان کمک کند که در صورت عدم تشخیص و شناسایی این علائم می‌تواند در تمام طول عمر فرد وی را همراهی کند. هرچند با توجه به شرایط محیطی و ذهنی فرد می‌تواند شدت آن کمتر و یا بیشتر شود. برای درمان این اختلال از دو روش روان درمانی، دارو درمانی و درصورت لزوم از تلفیق هردوی آن‌ها استفاده صورت می‌گیرد. روان درمانی: در روش روان درمانی با توجه به رویکردهای متفاوتی که هر درمانگر مورد استفاده قرار می‌دهد اغلب با تغییر در الگوهای ذهنی و فکری مراجع به تغییر رفتار و بهبود جوانب بیماری او پرداخته می‌شود. درمان شناختی رفتاری و یا CBT (Cognitive Behavior Therapy) یک روش درمانی رایج برای کمک به بهبود بیماران می‌باشد. هدف از این روش درمانی کمک به افراد در مسیر شناخت و تغییر افکار یا عقاید منفی درباره‌ی موقعیت‌های اجتماعی است. و هدف بعدی آن تغییر رفتار و واکنش‌های فرد نسبت به موقعیت‌هایی است که باعث بوجود آمدن اضطراب در او می‌شوند. درمان شناختی رفتاری به فرد کمک می‌کند تا متوجه شود که افکار خود اوست که می‌تواند نحوه‌ی رفتار او را تعیین کند نه رفتار و قضاوت دیگران و اینکه بسیاری چیزها صرفا زاده‌ی ذهن خود او هستند و هیچ نوع وجود خارجی ندارند. روش مواجه درمانی یا غرقه سازی نیز یکی از روش‌های کمک کننده برای درمان این اختلال می‌باشد. با این رویکرد فرد به تدریج با شرایطی که از آن می‌ترسد، روبرو می‌شود. البته این رویارویی با همکاری و کمک یک درمانگر و در یک محیط امن صورت می‌گیرد تا از آسیب و عوارض احتمالی جلوگیری شود. دارو درمانی: برای درمان علائم اختلال اضطراب اجتماعی از طیف وسیعی از داروها استفاده می‌شود که شامل سه دسته از داروهای ضد اضطراب، ضد افسردگی و مسدود کنند‌ه‌های بتا هستند که با توجه به تخصص درمانگر و با توجه به نیاز و وضعیت مراجع می‌توانند توصیه و تجویز شوند. نکاتی برای غلبه بر اضطراب اجتماعی دامنه‌ی تعاملات خود را به تدریج افزایش دهید برای فعالیت‌های آرام بخش وقت بگذارید افکار خودتان را بازنگری کنید از مصرف موارد و الکل خودداری کنید برای تشخیص و درمان از یک فرد کارشناس کمک بگیرید سخن پایانی: اختلال اضطراب اجتماعی یک اختلال نسبتا شایع در حوزه‌ی سلامت روان می‌باشد که درصورت درمان نشدن می‌تواند باعث بروز سایر مشکلات روحی روانی در فرد شود و همچنان عدم تشخیص و درمان آن می‌تواند زندگی یک انسان در ابعاد مختلف دچار مشکل کند. پس با آگاهی از این اختلال می‌توانیم در مسیر بهبود و درمان خود و اطرافیان‌مان عملکرد بهتر و کارآمدتری داشته باشیم. نویسنده: مرضیه بهروزی «روانشناس بالینی»

ادامه مطلب