رفلاکس معده (GERD) یکی از بیماری‌های شایع دستگاه گوارشی است که بر حلقه عضلانی تأثیر می‌گذارد که بین مری و معده قرار دارد. برای معرفی مفهوم رفلاکس معده لازم است فرآیند آن را برایتان توضیح دهیم. در قسمت فوقانی معده جایی که محل اتصال مری به معده است، دریچه‌ای قرار دارد که در حالت معمول بسته است و زمانی باز می‌شود که غذا از مری به معده می‌آید. این دریچه را عضله تنگ‌کننده پایینی مری می‌گویند که در افراد مبتلا به ریفلاکس معده عملکرد درستی ندارد. یعنی یا دریچه کامل بسته نمی‌شود یا اینکه گاهی بی‌موقع باز می‌شود و نتیجه‌اش بازگشت محتویات معده به مری است. وجود آنزیم‌ها و اسیدی بودن محتویات معده به‌ مرور زمان به جداره مری آسیب می‌رساند و فرد به بیماری ریفلاکس معده مبتلا می‌شود. مشکل ذکرشده که با سوزش و درد در قسمت بالای شکم همراه است در ۳ حالت خفیف، متوسط و شدید بروز پیدا می‌کند. گاهی شدت و محل درد به‌ حدی است که با درد قلبی اشتباه می‌گیرند. علل بیماری ریفلاکس اسید یکی از علل شایع این بیماری، فتق هیاتال است. این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت بالایی معده و اسفنکتر تحتانی مری (LES) به بالای دیافراگم حرکت می‌کنند. دیافراگم، عضله‌ای است که معده را از قفسه سینه جدا می‌کند و به کنترل اسید معده کمک می‌کند. در صورت وجود فتق هیاتال، اسید می‌تواند به مری وارد شده و علائم بیماری ریفلاکس اسید را ایجاد کند. دیگر عوامل خطر برای ریفلاکس اسید عبارتند از: خوردن وعده‌های غذایی بزرگ یا دراز کشیدن بلافاصله پس از غذا. اضافه وزن یا چاقی. خوردن وعده غذایی سنگین و سپس دراز کشیدن به پشت یا خم شدن. مصرف میان‌وعده نزدیک به زمان خواب. نوشیدن برخی نوشیدنی‌ها مانند الکل، نوشابه‌های گازدار، قهوه یا چای. سیگار کشیدن. بارداری. مصرف برخی داروها مانند آسپرین، ایبوپروفن، شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای فشار خون. علائم GERD شایع‌ترین علامت بیماری GERD، سوزش سر دل مداوم است که ممکن است شامل موارد زیر باشد: احساس سوزش در معده که به قفسه سینه، گردن و گلو گسترش می‌یابد. طعم تلخ یا ترش در پشت دهان. بازگشت غذا یا مایعات از معده به دهان. دیگر علائم احتمالی GERD: احساس پری یا وجود توده‌ای در پشت گلو. سرفه مزمن. صدای خشن. بوی بد دهان. علائم هشداردهنده GERD در برخی موارد، علائم هشداردهنده مرتبط با GERD ممکن است ظاهر شوند. این علائم معمولاً پایدار بوده و علیرغم درمان پزشکی به‌تدریج بدتر می‌شوند. علائم هشدار شامل موارد زیر است: مشکل در بلع (دیسفاژی). درد هنگام بلع (ادینوفاژی). حالت تهوع یا استفراغ. کاهش وزن. کم‌خونی. خونریزی. اگر هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. عوارض رفلاکس معده‌ای با گذشت زمان، التهاب مزمن ناشی از ریفلاکس اسید می‌تواند منجر به عوارض زیر شود: التهاب بافت مری (ازوفاژیت): اسید معده می‌تواند به بافت مری آسیب برساند و باعث التهاب، خونریزی یا ایجاد زخم شود. ازوفاژیت می‌تواند دردناک باشد و بلع را دشوار کند. باریک شدن مری (تنگی مری): آسیب مداوم به قسمت تحتانی مری ناشی از اسید معده باعث تشکیل بافت اسکار می‌شود. این بافت اسکار، مسیر عبور غذا را تنگ کرده و مشکلات بلع ایجاد می‌کند. تغییرات پیش‌سرطانی در مری (مری بارت): آسیب طولانی‌مدت ناشی از اسید می‌تواند باعث تغییرات سلولی در بافت پوششی قسمت تحتانی مری شود که خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می‌دهد. آزمایش‌های تشخیصی اگر دو بار یا بیشتر در هفته علائم رفلاکس اسید دارید یا داروها تسکین پایداری برایتان ایجاد نمی‌کنند، باید به پزشک مراجعه کنید. علائم شایع مانند سوزش سر دل، معمولاً برای تشخیص بیماری رفلاکس اسید کافی هستند، به‌ویژه اگر تغییر سبک زندگی، داروهای ضد اسید یا مسدودکننده‌های اسید به کاهش علائم کمک کنند. اگر این روش‌ها مؤثر نبود یا علائم شدید و مکرر داشتید، پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تأیید تشخیص و بررسی مشکلات دیگر تجویز کند: رادیوگرافی بلع باریم: بررسی مری و معده پس از نوشیدن مایع حاوی باریم. اندوسکوپی: مشاهده مری و معده با استفاده از یک لوله باریک مجهز به دوربین. تعیین pH مری: اندازه‌گیری سطح اسیدیته در مری برای شناسایی رفلاکس. فشارسنجی مری: بررسی فشار و حرکت ماهیچه‌های مری. درمان و پیشگیری درمان دارویی: آنتی‌اسیدها برای خنثی‌کردن اسید معده. مهارکننده‌های پمپ پروتون مانند پنتوپرازول و امپرازول برای کاهش تولید اسید. داروهای افزایش‌دهنده تون عضلانی اسفنکتر تحتانی مری. همه این داروها باید با توجه به شرایط بیمار و تشخیص پزشک مصرف شوند. پیشگیری و مراقبت: از نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های کافئین‌دار یا اسیدی مانند کاکائو، قهوه، چای، نوشابه‌های گازدار و مرکبات (پرتقال، لیموترش و...) اجتناب کنید. مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر را کنار بگذارید. از دراز کشیدن بلافاصله پس از غذا خوردن پرهیز کنید. مصرف حجم زیادی از مایعات همراه با غذا و غذاهای چرب را کاهش دهید. از غذاهای تند و سبزیجاتی مانند پیاز، سیر و نعناع اجتناب کنید. هنگام خواب، بالاتنه خود را بالاتر از پایین‌تنه قرار دهید. از پوشیدن لباس‌ها و کمربندهای تنگ خودداری کنید. با رعایت این توصیه‌ها می‌توان علائم رفلاکس اسید را کاهش داد و از بروز عوارض آن جلوگیری کرد. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

زخم معده یا Stomach Ulcer به‌دلیل از بین رفتن پوشش محافظ معده بر اثر ترشح بیش از حد اسید معده ایجاد می‌شود. این اسید باعث بروز زخم‌های بازی در معده خواهد شد که در موارد حاد با درد، التهاب شدید و خونریزی همراه است. درد گوارشی یک وضعیت آزاردهنده جسمانی است که در صورت عدم درمان می‌تواند زندگی روزمره فرد را مختل کند. زخم معده از انواع رایج دردهای گوارشی محسوب می‌شود که خوشبختانه در حال حاضر قابل درمان خواهد بود، اما باید جدی گرفته شود. زیرا این بیماری با وجود این‌که مرگ و میر بالایی ندارد اما به‌دلیل شیوع نسبتا زیاد (حدود 15 درصد) از لحاظ روانی، اجتماعی و اقتصادی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر شما هم گاهی دچار دردهای خفیف تا شدید در معده می‌شوید تا انتهای این مقاله همراه ما باشید که می‌خواهیم علت، علائم، روش تشخیص و راه‌کارهای درمان زخم معده را بررسی کنیم. زخم‌های گوارشی شامل زخم‌های باز در لایه داخلی معده و قسمت بالایی روده کوچک هستند. شایع‌ترین علامت زخم معده، درد معده است. انواع زخم‌های گوارشی: زخم معده: زخمی که در داخل معده ایجاد می‌شود. زخم اثنی عشر: زخمی که در قسمت داخلی روده کوچک (دوازدهه) ظاهر می‌شود. علل شایع زخم معده: عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) استفاده طولانی‌مدت از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) استرس و غذاهای تند باعث ایجاد زخم معده نمی‌شوند، اما ممکن است علائم را تشدید کنند. علائم زخم معده بسیاری از افراد مبتلا به زخم معده، علائمی ندارند. اگر علائمی وجود داشته باشد، ممکن است شامل موارد زیر باشد: درد مبهم یا سوزش معده: در برخی افراد، درد ممکن است بین وعده‌های غذایی یا شب‌ها بدتر شود. در برخی دیگر، درد بعد از غذا خوردن تشدید می‌شود. احساس سیری یا نفخ آروغ زدن سوزش سردل حالت تهوع علائم خونریزی ناشی از زخم معده: استفراغ خون (به رنگ قرمز یا سیاه) وجود خون تیره در مدفوع یا مدفوع سیاه و قیری‌شکل احساس سرگیجه یا غش کردن چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر خون استفراغ می‌کنید، مدفوع سیاه یا خونی دارید، یا دچار سرگیجه می‌شوید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اگر آنتی‌اسیدها و مسدودکننده‌های اسید بدون نسخه درد شما را کاهش می‌دهند، اما درد دوباره بازمی‌گردد، به پزشک متخصص مراجعه کنید. زخم معده: شایع و قابل درمان زخم معده شایع و قابل درمان است، اما اگر برای مدت طولانی بدون درمان رها شود، می‌تواند به مشکلات جدی منجر شود. برخی از زخم‌ها ممکن است به طور مداوم خونریزی کنند که می‌تواند باعث از دست دادن قابل‌توجه خون در طول زمان شود. علل زخم معده زمانی ایجاد می‌شود که اسید معده یا روده کوچک، لایه محافظ دستگاه گوارش را تخریب کرده و زخم باز دردناکی ایجاد کند که ممکن است خونریزی کند. دستگاه گوارش به طور طبیعی با لایه‌ای از مخاط پوشیده شده است که از اسید محافظت می‌کند. با این حال، افزایش اسید یا کاهش مخاط می‌تواند به ایجاد زخم منجر شود. علل شایع: هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori): این میکروب در لایه مخاطی معده و روده کوچک زندگی می‌کند و معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما در برخی موارد، می‌تواند باعث التهاب و تحریک لایه داخلی معده شود که در نهایت به زخم منجر می‌شود. استفاده مداوم از مسکن‌های خاص: مصرف مداوم داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB)، ناپروکسن سدیم (Aleve) و کتوپروفن، می‌تواند باعث تحریک یا التهاب معده شود. این داروها شامل استامینوفن (Tylenol) نمی‌شوند. عوارض زخم معده درمان‌نشده ممکن است منجر به موارد زیر شود: خونریزی داخلی انسداد مسیر معده به اثنی‌عشر سوراخ شدن دیواره معده یا روده سرطان معده ناشی از عفونت هلیکوباکتر پیلوری روش‌های تشخیص گرفتن تاریخچه پزشکی و شرح حال بیمار انجام اندوسکوپی سی‌تی اسکن آزمایش خون آزمایش مدفوع تست تنفسی درمان زخم معده برای درمان زخم معده، ابتدا علت بیماری شناسایی می‌شود. پزشک گوارش بر اساس علت، بهترین روش درمان را انتخاب می‌کند که شامل استفاده از دارو یا در موارد حاد جراحی است. درمان‌های غیر جراحی: آنتی‌بیوتیک‌ها مهارکننده‌های پمپ پروتون مسدودکننده‌های گیرنده هیستامین عوامل محافظت‌کننده سلولی آنتی‌اسیدها درمان جراحی: در موارد نادر و پیچیده، زخم معده ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. نویسنده: داکتر معصومه پارسا