مسوولان محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که اتحادیه اروپا روند ساخت فارم پرورش مرغ تخمی را برای ۲۰۰ زن نیازمند و بی‌سرپرست، در این ولایت آغاز کرده است. مولوی عبدالستار محمد، رییس زراعت، آبیاری و مالداری حکومت سرپرست در ننگرهار گفت که این فارم‌ها در ولسوالی‌های کوزکنر، چپرهار و رودات این ولایت ساخته خواهد شد. آقای محمد تاکید کرد که این فارم‌ها در داخل خانه‌های زنان نیازمند ساخته می‌شوند. او افزود که برای هر زن ۳۰ قطعه مرغ تخمی و وسایل مورد نیاز فارم توزیع خواهد شد. وی در مورد هزینه این پروژه جزییات ارائه نکرده است. از سویی هم، زنان مستفیدشده‌ تطبیق چنین پروژه‌ها را در زمینه خودکفایی زنان مهم عنوان کرده و از نهادهای خواستار تطبیق پروژه‌های بیشتر شدند. آنان می‌گویند که با تطبیق این پروژه می‌توانند خانواده‌شان در امر تامین مخارج زندگی همراهی کنند. این در حالی است که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، شمار زیادی از زنان و دختران وظایف خود را از دست داده‌اند. در آخرین مورد، طالبان فعالیت‌ آرایشگاه‌های زنانه را در سراسر کشور ممنوع اعلام کرد که در پی آن، هزاران زن در سراسر کشور شغل خود را از دست داده‌اند. با این وجود برخی از این زنان تلاش می‌کنند تا در همکاری با نهادهای مددرسان مخارج خانواده‌های‌شان را تامین کنند. قابل ذکر است که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، فقر و گرسنگی در کشور افزایش یافته است.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت سرپل می‌گویند که یک زن در ولسوالی کوهستانات این ولایت از سوی شوهرش به قتل رسیده است. فرماندهی پولیس سرپل امروز (چهارشنبه، ۱۱ اسد) با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد در روستای«نگاله» از مربوطات ولسوالی کوهستانات این ولایت رخ داده است. در ادامه آمده است که این زن به‌نام خدیجه بوده، ۲۵ سال سن داشته و باشنده‌ی اصلی روستای«جرغان» ولسوالی کوهستانات ولایت سرپل می‌باشد. پولیس گفت که خدیجه توسط شوهرش «خفه» شده و جان باخته است. از سویی هم، محمد آصف صداقت، فرمانده پولیس ولسوالی کوهستانات ولایت سرپل نیز با تایید این خبر، گفت که یک تن را در پیوند به این قتل بازداشت کرده است. آقای صداقت تاکید کرد که فرد بازداشت شده، شوهر خدیجه است و مظنون اول این پرونده می‌باشد که اکنون تحت نظارت نیروهای پولیس قرار دارد. فرمانده پولیس ولسوالی کوهستانات در مورد هویت شوهر خدیجه چیزی نگفت؛ اما افزود که پرونده‌ی او به نهادهای عدلی و قضایی سپرده شده و تحقیقات در موردش جریان دارد. او تصریح کرد که تا اکنون انگیزه و علت اصلی این قتل مشخص نشده است. این درحالی است که در هفته‌های اخیر قتل‌های مرموز و خودکشی زنان و دختران در برخی از ولایت‌های کشور افزایش یافته است‌. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، حکومت سرپرست تمامی فرصت‌های کاری و شغلی زنان و دختران را از آنان گرفته و آن‌ها را خانه‌نشین کرده‌اند. در آخرین مورد، طالبان فعالیت‌ آرایشگاه‌های زنانه را در سراسر کشور ممنوع اعلام کرد که در پی آن، هزاران زن در سراسر کشور شغل خود را از دست داده‌اند.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرد که در نیمه‌ی اول سال ۲۰۲۳ میلادی به بیش از ۲۰ میلیون افغان خدمات ضروری صحی و تغذیه ارائه کرده که ۵۰ درصد آن کودکان بوده‌اند. این نهاد امروز (چهارشنبه، ۱۱ اسد) گزارش شش‌ماهه‌ اول سال جاری میلادی خود از «وضعیت بشردوستانه در افغانستان» را منتشر کرده است. در ادامه آمده است که که از ماه جنوری تا ماه جون سال جاری میلادی، حدود هشت میلیون کودک را از نظر سوءتغذیه‌ی حاد بررسی کرده‌ است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل می‌گوید که این کودکان در مراکز صحی ثابت و سیار یونیسف مورد بررسی قرار گرفته‌اند. یونیسف تاکید کرد که از میان این کودکان، تقریبا ۳۵۰ هزار نفر آنان که ۵۶ درصد شان دختران بودند، به‌دلیل «ضایعات شدید» بستری شده‌اند. در گزارش آمده است که آنان در نیمه‌ی اول سال ۲۰۲۳ میلادی در مقایسه با زمان مشابه سال ۲۰۲۲ میلادی، ۳۱ درصد بیشتر کودکانی با ضایعات شدید را درمان کرده‌اند. این نهاد گفت که میزان افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان نیز از ۲۸.۳ میلیون نفر در ماه جنوری امسال به ۲۹.۲ میلیون نفر در ماه می افزایش یافته است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفت که افزایش تعداد افرادی که به خدمات حفاظتی تخصصی نیاز دارند، سبب افزایش افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه شده است. همچنین در بخش از گزارش یونیسف آمده است که در این مدت به بیش از شش صد و ۳۳ هزار کودک که ۶۰ درصد آن دختران بودند، در ۳۱ ولایت افغانستان خدمات آموزشی از طریق برنامه‌ی آموزشی «جامعه‌محور» ارائه کرده است. این در حالی است که یونیسف پیش از این اعلام کرده بود که برای رسیدگی به نیازهای ۱۹ میلیون نفر در افغانستان، از جمله ۱۰.۳ میلیون کودک، نیاز فوری به ۱.۴۵ میلیارد دالر بودجه است. با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، فقر و گرسنگی در کشور افزایش یافته است.

مرکز خبرنگاران افغانستان اعلام کرد که یک روز پس از هجوم نیروهای حکومت سرپرست بر دوره‌ی‌ آموزش خبرنگاری شبکه رادیو و تلویزیون «همیشه‌بهار» در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار، دفتر این شبکه نیز از سوی حکومت سرپرست بسته شده است. این مرکز به نقل از اتل‌خان استانکزی، مدیر مسوول رادیو و تلویزیون «همیشه‌بهار» نوشته است که نیروهای امنیتی حکومت فعلی حوالی ساعت ۶:۰۰ بعد از ظهر دیروز (سه‌شنبه، ۱۰ اسد)، کارمندان این رسانه را اخراج و دروازه‌ی آن را قفل زدند. آقای استانکزی تاکید کرد: «نیروهای امنیتی فرماندهی پولیس به کارمندان رادیو و تلویزیون همیشه‌بهار گفته‌اند که به ما از سوی مقامات هدایت داده شده است تا مانع ادامه کار شویم و دروازه را قفل کنیم.» مرکز خبرنگاران افغانستان در اعلامیه‌ای گفته بود که نیروهای حکومت سرپرست روز دوشنبه هفته‌ی جاری به رادیو و تلویزیون محلی «همیشه‌بهار» به‌دلیل اشتراک دختران در یک دوره‌ی آموزش خبرنگاری، هجوم برده و این دوره‌ی آموزشی را متوقف کرده‌اند. این مرکز گفته است که در این دوره‌ی آموزشی، ۱۶ نفر به‌شمول شش دختر اشتراک کرده بودند. در اعلامیه آمده است: «نیروهای حکومت سرپرست ضمن رفتار خشونت‌آمیز با کارمندان رادیو و تلویزیون همیشه‌بهار و تهدید آنان، گفته‌اند که اجازه ندارند چنین برنامه‌ای را با حضور دختران برگزار کنند.» مرکز خبرنگاران افغانستان ضمن ابراز نگرانی عمیق نسبت به بسته‌شدن دروازه‌ی رادیو و تلویزیون «همیشه‌بهار»، این اقدام را خلاف قانون رسانه‌های همگانی کشور عنوان کرد. این مرکز تاکید کرد که این اقدام در راستای تشدید فشار و اعمال محدودیت‌های جدی بر رسانه‌های آزاد بوده و آن‌را محکوم کرده است. مرکز خبرنگاران افغانستان به ماده چهارم قانون رسانه‌های همگانی اشاره کرده که در آن آمده است: «هيچ شخص حقيقی يا حکمی نمی‌تواند فعاليت آزاد رسانه‌های خبری و يا معلوماتی را منع، تحريم، سانسور يا محدود نموده ويا طور ديگری در امور و نشرات رسانه‌های همگانی و معلوماتی مداخله کند.» رادیو «همیشه‌بهار» در سال ۱۳۹۰ و تلویزیون آن در سال ۱۳۹۷ خورشیدی در شهر جلال‌آباد تاسیس شده است. این شبکه برنامه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی تولید و نشر می‌کرد. ۳۵ نفر، از جله ۹ زن در این رسانه کار می‌کردند. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره‌ی بر افغانستان محدودیت‌های شدیدی بر کار رسانه‌ها و خبرنگاران وضع کرده‌اند و در مورد متعدد متهم به سرکوب، شکنجه و بازداشت خودسرانه‌ی خبرنگاران شده‌اند.

در ادامه‌ی واکنش‌ها به اظهارات اخیر رینا امیری، نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان، این‌بار «جنبش زنان برای صلح و آزادی» می‌گویند که اظهارات وی «غیرواقعی» و «خلاف مطالبات زنان» در افغانستان است. این جنبش با نشر اعلامیه‌ای تاکید کرده است که «هرگونه تعامل» با حکومت سرپرست را جفا به زنان و دختران افغانستان می‌دانند. در اعلامیه آمده است که نشست اخیر دوحه میان نمایندگان آمریکا و مقامات حکومت سرپرست، همانند گفتگوهای گذشته، «یک‌جانبه و بدون حضور مردم افغانستان» صورت گرفته است. اعضای «جنبش زنان برای صلح و آزادی» می‌گویند که توافق‌نامه‌ی دوحه که منجر به بازگشت دوباره‌ی حکومت فعلی به قدرت در افغانستان شد، «یک اشتباه استراتژیک» سیاست‌مداران آمریکایی بود و در آن دوره نیز مطالبات مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران از سوی نمایندگان ایالات متحده نادیده گرفته شد. آنان از جامعه‌ی جهانی، به‌ویژه ایالات متحده آمریکا خواسته‌اند که به‌جای سازش با حکومت سرپرست، مردم افغانستان را در نجات از چنگ رژیم آپارتاید جنسیتی حکومت فعلی، حمایت کند. رینا امیری در اظهارات جنجالی گفته بود که با اصرار «افغان‌ها و مدافعان حقوق بشر به ضرورت تعامل با حکومت سرپرست» در گفتگو با هیأت حکومت افغانستان اشتراک کرده‌ است. این اظهارات با واکنش‌های گسترده شهروندان افغانستان مواجه شده است و شمار زیادی از کاربران توییتر آن‌را «گمراه کننده» خوانده‌اند. همچنین «ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان» به سخنان خانم امیری واکنش نشان داده و گفته بود که وی حق دارد برای منافع آمریکا کار کند؛ اما به هیچ صورت حق ندارد از زنان افغانستان به‌عنوان ابزار استفاده کند. این جنبش گفته است که اظهارات رینا امیری مشمئزکننده و خلاف واقعیت است.

ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان به اظهارات اخیر رینا امیری، نماینده‌ی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان واکنش نشان داده و گفته است که وی حق دارد برای منافع آمریکا کار کند؛ اما به هیچ صورت حق ندارد از زنان افغانستان به‌عنوان ابزار استفاده کند. این جنبش (سه‌شنبه شب، ۱۰ اسد) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که اظهارات رینا امیری «مشمئزکننده» و خلاف واقعیت است. ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان در این اعلامیه از خانم امیری پرسیده است «زنانی که اصرار بر تعامل [با حکومت سرپرست] کرده، چه کسانی هستند و تعدادشان به چند نفر می‌رسد؟» این جنبش در ادامه از رینا امیری پرسیده است که دستاورد نشست دوحه با حکومت فعلی چه بوده و «با زنان مبارز افغانستان در کجای این مسیر مشوره صورت گرفته است ؟» آنان از رینا امیری خواسته‌اند: «بابت اظهارات نادرست و دروغ خود، از زنان و دختران افغانستان معذرت‌خواهی کند و صدای چند لابی حکومت سرپرست را صدای زنان و فعالان حقوق بشری نشمارد.» زنان معترض تاکید کردند که آن‌ها در جریان دو سال گذشته برای احقاق حقوق خود به جاده‌ها ریخته و در سراسر افغانستان «به جرم حق‌طلبی» زندانی و شکنجه شده‌اند؛ اما علی‌رغم تحمل زندان و شکنجه توسط نیروهای حکومت فعلی، هیچ‌گاهی خواستار تعامل مستقیم با آنان نشده‌اند. اعضای ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان مدعی هستتد که تعامل مستقیم جامعه‌ی بین‌المللی در دو سال گذشته هیچ دستاوری برای مردم افغانستان نداشته است و تنها منجر به مشروعیت‌بخشی «یک رژیم سرکوب و آپارتاید جنسیتی» شده است. این در حالی است که رینا امیری پس از نشست با هیأت حکومت سرپرست در دوحه، در توییتی نوشته است که «پس از اصرار گسترده‌ی افغان‌ها و مدافعان حقوق بشر به ضرورت تعامل مستقیم با حکومت فعلی»، در این نشست شرکت کرده است. این اظهارات با واکنش‌های گسترده‌ی شهروندان افغانستان مواجه شده است. همچنین در جریان دو سال گذشته دختران و زنان در افغانستان تحت حاکمیت حکومت فعلی از حق آموزش و کارشان محروم شده‌اند.

در ادامه‌ی محرومیت دختران از آموزش و کار، مرکز خبرنگاران افغانستان اعلام کرد که نیروهای حکومت سرپرست به رادیو و تلویزیون محلی «همیشه‌بهار» در ولایت ننگرهار به‌دلیل اشتراک دختران در یک دوره‌ی آموزش خبرنگاری، هجوم برده و این دوره‌ی آموزشی را متوقف کردند. این مرکز به نقل از اتل‌خان استانکری، مدیر مسوول رادیو و تلویزیون همیشه‌بهار نوشته است که این رویداد حوالی ساعت ۲:۳۰ دقیقه‌ی پس‌ازچاشت دیروز (دوشنبه، ۹ اسد) رخ داده است. وی گفته است که در این دوره‌ی آموزشی، ۱۶ تن به‌شمول شش دختر اشتراک کرده بودند که از سوی نیروهای حکومت سرپرست متوقف شده‌اند. او تاکید کرد: «نیروهای حکومت سرپرست ضمن رفتار خشونت‌آمیز با کارمندان رادیو و تلویزیون همیشه‌بهار و تهدید آنان، هشدار داده‌اند که اجازه ندارند چنین برنامه‌ای را با حضور دختران برگزار کنند و سپس با تهدید به شرکت‌کنندگان دستور دادند که هرچه زودتر آن‌جا را ترک کنند.» مرکز خبرنگاران افغانستان، هجوم نیروهای حکومت سرپرست به ساختمان رادیو و تلویزیون همیشه‌بهار در جلال‌آباد را اقدامی در جهت فشار و محدودکردن بیشتر فعالیت رسانه‌های آزاد دانسته و محکوم می‌کند. این مرکز گفت: «مطابق با قانون رسانه‌های همگانی، رسانه‌ها در انجام کارهای حرفه‌ای خود آزاد هستند و مسوولان نباید در کار آن‌ها محدودیت خلق کرده یا آن‌ها را تهدید کنند؛ بلکه باید از آن‌ها حمایت نمایند.» این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیت‌های شدیدی بر کار رسانه‌ها و خبرنگاران وضع کرده‌ است.

منابع محلی از ولایت دایکندی می‌گویند که ۲۱ زن و دختر در ولسوالی اشترلی این ولایت به یک بیماری ناشناخته مبتلا شده‌اند. منبع امروز (سه‌شنبه، ۱۰ اسد) به رسانه گوهرشاد گفت که این زنان از روستای «گنده‌نَی» از مربوطات ولسوالی اشترلی ولایت دایکندی می‌باشند. منبع تاکید کرد که این رویداد (جمعه شب، ۶ اسد) برابر با دهم محرم در مراسم عزاداری «شام غریبان» در مسجد «رانیو» این روستا  پس از آن رخ داد که ابتدا یک زن دچار ترس، دلهره و ضعف شده و به دنبال آن، این حالت به دیگران نیز سرایت کرده است. او افزود: «مردم وقتی این وضعیت را دیدند، شوکه شدند و بیماران را پای عَلَم مسجد آوردند تا شفا پیدا کنند، اما این کار هیچ‌گونه تاثیری نکرد.» منبع علاوه کرد که ۱۷ نفر از این بیماران برای درمان به شفاخانه‌ی ولایتی، ولایت دایکندی منتقل شده و هنوز بهبود نیافته‌اند. منبع می‌گوید که علایم این بیماری ترس، دلهره، ضعف، تشنج و بی‌حس دست‌ها و پاها می‌باشند. وی گفت که این یک بیماری ناشناخته است و تا اکنون داکتران نیز در مورد نوعیت این بیماری چیزی نگفته است. براساس معلومات منبع، شماری از بیماران مبتلا به این بیماری گاهی دچار تشنج شدید می‌شوند که چهار نفر به سختی می‌توانند یک بیمار را کنترل کنند. منبع با انتقاد از عمل‌کرد کادر صحی شفاخانه مرکزی دایکندی گفت که از این رویداد چهار شبانه روز می‌گذرد، اما هیچ‌گونه بهبودی در وضعیت صحی بیماران نیامده است. از سویی هم، سید مصطفی صالح، رییس اطلاعات و فرهنگ دایکندی در صحبت با رسانه گوهرشاد این موضوع را تایید کرده؛ اما از دادن جزییات خودداری کرده است. همچنین خواستیم در این باره نظر مسوولان ریاست صحت عامه‌ی ولایت دایکندی را با خود داشته باشیم؛ اما موفق به برقراری تماس با مسوولان مربوطه نشدیم. ولایت دایکندی، یک ولایت محروم و دور افتاده بوده که اکثریت مردم این ولایت متکی به زراعت و مالداری می‌باشند. تمام باشندگان این ولایت را مردم هزاره و شیعی مذهب تشکیل می‌دهند که همواره مورد بی‌رحمی و کم‌لطفی حکومت‌های فعلی و قبلی قرار گرفته‌اند.