نویسنده: گوهرشاد

2 سال قبل - 217 بازدید

جانان سایق، سخنگوی وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث حکومت سرپرست اعلام کرده است که شمار جان باختگان و زخمی‌های زمین‌لرزه در ولایت هرات تا اکنون به حدود چهارهزار نفر رسیده است. آقای سایق این آمار را بعد از ظهر روز (دوشنبه، ۱۷ میزان) در یک نشست خبری اعلام کرده است. او در این نشست خبری شمار دقیق جان باختگان و زخمی‌ها را مشخص نکرد.وی تاکید کرد که بر اثر این زمین‌لرزه، در ۲۰ قریه‌ حدود دوهزار خانه نیز تخریب شده است. سخنگوی وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث حکومت سرپرست علاوه کرد که عملیات نجات و جستجو هنوز در مناطق زلزله‌زده ادامه دارد و ۳۰ تیم نجات که شمار کارمندان آن‌ها به هزار نفر می‌رسد، در ساحه حضور دارند. این در حالی است که زلزله‌ی ۶.۳ ریشتری روز شنبه، ولسوالی زنده‌جان و شماری دیگر از ولسوالی‌های هرات و ولایات همجوار هرات را لرزاند. این زمین‌لرزه با پس‌لرزه‌های متعدد نیز همراه بود که باعث افزایش تلفات انسانی و خسارات مالی شده است.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 499 بازدید

فصل زمستان آخرین نفس‌هایش را می‌کشید، چند روز به نوروز باقی‌مانده بود و طبیعت حال و هوای بهار را بخود گرفته، آفتاب گاهی می‌تابید،گاهی هم چهره‌اش را پشتِ ابرها پنهان می‌کرد. از برف و باران زمستانی خبری نبود، آفتاب و ابرها با هم‌دیگر جای‌شان را عوض می‌کردند. ‎سوز سردی ولایت نیمروز کم‌کم جای خود را به هوای بهاری می‌داد. روزهای رخصتی سال نو آغاز شده بود. ‎مادر شگوفه از او و خواهر بزرگ‌ترش(مینا) خواست تا برای سال نو در کارهای خانه  وی را همراهی کند. ‎ولی شگوفه که بسیار دختر کوشا و پر تلاش بود؛ برای امتحان رقابتی بین اول نمره‌های مکتب‌شان آمادگی می‌گرفت. شگوفه از صنف اول تا صنف دهم از جمله دانش‌آموزان ممتاز مکتب بوده و همیشه اول نمره صنف بود. ‎او  که لاغر اندام، قدبلند و آدم خوش‌برخورد بود؛ نزد اداره و دانش‌آموزان مکتب به‌ویژه هم‌صنفی‌هایش به اخلاق  نیکو  زبان‌زد همه بود. مکتب شگوفه که نیم‌ساعت از خانه‌ای‌شان فاصله داشت در مسیر راه مکتب کلینک قرار داشت. هر روز شگوفه زنان و کودکان را که از راه‌های دور برای تداوی به کلنیک می‌آمدند، دیده و این‌ها باعث شده بود که شگوفه اراده نموده و آینده‌ی خود را به بخش طبی گِرِه بزند. ‎او بسیار تلاش می‌کرد تا به این آرزویش رسیده، زنان و دختران محروم از امکانات صحی در ولایت نیمروز  را تداوی کند. ‎پس از  ختم رخصتی‌های سال نو، مکاتب دوباره شروع شد و امتحان رقابتی روز سه‌شنبه سال تعلیمی ۱۴۰۰ آغاز گردید. شگوفه با اشتیاق و آمادگی که گرفته بود به امتحان شرکت کرد . ‎با وجودی که آمادگی لازم را برای امتحان داشت در دل دعا می‌کرد تا مقام نخست را کسب کند. چند روز بعد از امتحان یک روز در برنامه  صبحگاهی مکتب مسوولین اداره، از سه دانش‌آموز برتر و اول نمره‌های مکتب تقدیر نمود . ‎شگوفه بسیار هیجان داشت، ضربان قلب اش تُند تُند می‌زد و برای شنیدن نام‌هاي دانش‌آموزانِ برتر لحظه‌شماری می‌کرد. ‎ با شنیدن صدای مدیر مکتب (شگوفه از صنف دهم موفق به کسب مقام نخست این رقابت شده است)، بسیار خرسند شده از خوشی اشک به چشمانش حلقه زد. شگوفه بخاطری که این خبر خوب را به مادر و خانواده‌اش برساند، هر قدر گام‌هایش را تند تند بر می‌داشت، مسیر کوتاه نمی‌شد. وقتی به خانه رسید؛ این خوشی را با مادر و خواهرش در میان گذاشت. ‎شگوفه برعلاوه‌ی درس‌های مکتب، کورس زبان انگلیسی و کمپیوتر هم می‌رفت. برای آینده‌ای درخشان خود و دوستان‌اش امیدوار بود . ‎شگوفه با دوستان‌اش از بام تا شام درس می‌خواندند تا به هدفِ تعیین شده‌ی خویش نایل آمده و مصدر خدمت به مردم و جامعه خویش شوند. شگوفه دوست داشت داکتر شود. برای پوشیدن چپنِ سفیدِ پرافتخار طبابت؛ آستینِ تلاش  را بالا زده بود . ‎او شب ها دیر می‌خوابید و صبح‌ها زودتر از همه از خواب بیدار می‌شد. روز‌های بهاری شگوفه، با تلاش و پشت‌کارش به خوبی می‌گذشت، ماه سرطان  آغاز شده و بهار رو به اتمام بود، از طرف اداره برای شاگردان مکاتب گفته شده بود که یک‌ماه بعد (ماه اسد) امتحان‌های چهارو‌نیم ماه آغاز می‌شود. ‎شگوفه با شنیدن این خبر، به درس خواندن و کوشش خود افزود، درس‌هایش را با تقسیم اوقاتِ منظم می‌خواند تا این بار نیز اول نمره صنف شود.  ‎بی‌خبر از این که این امتحان در شرایط دیگری اخذ می‌شود. ‎روزهای تابستان آغاز شده و هوا در شهر زرنج مرکز ولایت نیمروز گرم‌تر شده بود. شگوفه صبح‌ها به مرکز آموزشی و بعد از چهار ساعت درس، رأس ساعت  ۱۲ ظهر در گرمای طاقت‌فرسا به مکتب می‌رفت . ‎او با تلاش‌های شبانه‌روزی خود امید داشت تا  روزی بتواند در آبادی افغانستان سهم داشته باشد. او دختری زحمت‌کشِ بود که برای رسیدن به صلح و تحقق رویاهایش تلاش می‌کرد و در بین خانواده و اقوامش دختر آرام ودرس خوان مطرح شده بود. ‎شگوفه بی‌خبر از سرنوشت تاریک آینده‌اش که قلم‌زن سرنوشت برایش چه تدبیر سنجیده سرگرم طرح و پلان‌های آینده خود بود. ‎او بی‌خبر از این که در یک چشم بهم‌زدن همه امید و آرزوهایش باید دفن خاک گردد. رویاهایش، چپن سفید داکتری اش، آینده که باید با دستان دخترانی موفقِ مثل شگوفه رقم بخورد همه به باد فنا می‌رود . ‎بالاخره در گرم‌ترین روزهای تابستان، وقتی از مکتب به خانه باز می‌گشت خبری سقوط چند ولایت اطراف نیمروز بدست نیروهای وحشی را شنید. ‎اوضاع در شهر زرنج هم خراب شده بود، همه جای شهر نظامی شده تانگ و موترهای نظامیان در شهر؛ هرطرف در گشت‌وگذار بود و مردم سراسیمه. زنان و دختران سر درگم شده بودند. همه‌ی شهر را وحشت گرفته بود . ‎ یک‌باره شهر آرام‌شان تکه‌تکه می‌شد. رُعب و وحشت همه جا را فرا گرفته بود. بوی ترس حتی به مشام کودکان نیز رسیده بود. بعد از چند شب کوتاه و روزهای دراز تابستانی  آن روز شوم برای تمام دختران زیبایی افغانستانی که هرگز منتظرش نبود؛ رسید . ‎اول ولایات بعد کابل بدست وحشتناک‌ترین لشکر جهل سقوط کرد. شگوفه از این خبر شوکه شد، باورکردن چنین خبر برای شگوفه  سخت و سنگین بود. حس می‌کرد این ویرانی،سر درگمی، شکست یک خواب است ولی نه؛ تلخ‌ترین واقعیت زندگی او بود. ‎با روی کار آمدن دوباره حکومت سرپرست در افغانستان، شگوفه از مکتب رفتن باز ماند .طالبان فرمانی را صادر کردند تا دخترانی بالای صنف ششم به مکتب نروند . ‎این  خبر یک صدمه روحی بزرگ در زندگی شگوفه زحمت‌کش بود، او که شب ها تا دیر وقت با فورمول‌های ریاضی و درس‌های علوم اجتماعی، علوم طبیعی و علوم انسانی می‌جنگید و روزها به درس‌های انگلیسی،کمپیوتر و مکتب‌اش می‌رسید؛ این خانه‌نشینی آغاز مرگ تدریجی او و هم‌صنفی‌‌هایش بود. ‎درب مکتب‌ها به روی دانش‌آموزان دختر بسته شد و باز بودن مراکز آموزشی؛ تنها دل‌گرمی برای دختران بود .او با یک قلب ویران و امیدوار صبح‌های زود روانه آموزش‌گاه می‌شد. زندگی تلخ او همین طور می‌گذشت ولی ناامید نشده بود . ‎از سقوط افغانستان یک سال و نیم گذشت .شهر زرنج چهره دیگری گرفته بود. شگوفه مثل ماه‌های قبل در این یک سال و چند ماه؛ آموزش کمپیوتر و انگلیسی را در آموزش‌گاه فرا می‌گرفت. او برای آینده‌ی روشن و روزهای بهتر قوی‌تر گام بر می‌داشت . ‎هر روز صبح وقت از کوچه‌ی خرابه محله‌شان می‌گذشت و روانه کورس می‌شد ولی رونق، دل‌گرمی و شادابی سال پیش را در سیمای شهر و مردم نمی‌دید. به هم‌صنفی‌هایش، درس‌های که در این یک‌ونیم سال  عقب ماند، فورمول‌های ناخوانده و استاد‌های مهربان‌اش فکر می‌کرد. وقتی نزدیک شهر می‌گردید با دیدن چهره‌های ترسناک گروه جهل (طالبان ) وحشت می‌کرد. آه بلندی می‌کشید که وطن زیبایش ،شهر پاک و صفا به دست چه آدمایی افتاده است. ‎شگوفه و همه دختران افغانستانی برای ادامه درس‌های‌شان در آموزشگاه‌‌ها  پناه آورده و مجبور بودند برای دیده‌نشدن صورت‌شان رو بند سیاه طالبانی را بپوشند .زندگی گیج و مبهم شگوفه همین طور می‌گذشت؛ ولی باز هم شگوفه مثل هزاران دانش‌آموز دیگر کشور، سرگرم آموزش بوده و امید داشتند تا شاید درب مکاتب به روی‌شان باز شود. تا این‌که فرمان تازه‌ای برای دختران صادر شد. این فرمان برابر بود با یک مرگ تدریجی دیگر برای دختران دانش آموز . ‎آری خراب‌ترین و مایوس‌کننده‌ترین خبر در تلویزیون خانه‌گگ کاه‌گِلی یک دخترک زیبا و پر تلاش بنام شگوفه نشر شد. ‎سر از فردایی آن روز مکاتب، دانشگاه‌ها، مراکز آموزشی، دفاتر و همه‌ی مراکز که در آن زنان و دختران فعالیت داشتند به روی زنان و دختران بسته شد.این آغاز یک ماجرایی دیگری بود برای رزمندگان راه علم و آزادی. ‎زنان و دختران شجاع سرزمین افغانستان، پس از آن روز خانه‌نشین شده از نفس‌کشیدن، زندگی کردن و ادامه‌دادن دانش و آموزش بازماندند . ‎اما برادر شگوفه (نورخان) که حامی این تصمیم طالبان بود و چند روز قبل از اعلام این تصمیم قصد داشت شگوفه را از رفتن به آموزش‌گاه منع نماید . ‎شگوفه برای رفتن به کورس نزد برادرش عذر و زاری با ریختن اشک کَند وگریز به آموزش‌گاه می‌رفت. ولی برادرش تصمیم قطعی گرفته بود و نمی‌خواست خواهرش دیگر درس بخواند تا برادرش نزد مردم وجوانان بی‌غیرت معرفی نشود. انگار همه‌ي دروازه‌ها به‌روی شگوفه نوجوان بسته شده بود . ‎زندگی‌اش چون شب تار تاریک شده بود. شب‌ها تا سحر گریه می‌کرد .او که آرزوی پوشیدن چپن سفید داکتری برای خدمت به زنان رنج‌دیده‌ی ولایت نیمروز را داشت، شگوفه‌ای که در سن کم می‌توانست خوب انگلیسی صحبت نماید و آشنای خوب با کمپیوتر داشت‌؛ تبدیل شده بود به یک روح سرگردان. ‎روز به روز لاغر تر می شد، افسردگی شدیدی سراغش آمده بود و دردهای زندگی، آرزو‌های که برایش محال شده بود، زجرِ خانه‌نشستن و یک عمر بی‌سوادی پای او را تا دروازه مرگ کشاند. او با استفاده از چادری (به قول یکی از نزدیکانش) با زندگی خداحافظی کرد و در آغوش خاک خوابیده و خانوداه‌ی خود را به سوگ نشاند. ‎هدیه ارمغان

ادامه مطلب


2 سال قبل - 228 بازدید

برنامه جهانی غذا یا (WFP) از آغاز روند ارسال کمک‌هایش به زلزله‌زدگان ولایت هرات در غرب افغانستان خبر داده است. این سازمان صبح امروز (دوشنبه، ۱۷ میزان) با نشر خبرنامه‌ای در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است که این روند از امروز آغاز شده است. برنامه جهانی غذا گفت که هر بسته حاوی آرد، روغن نباتی، حبوبات و نمک است و می‌تواند یک خانواده هفت نفره را برای یک ماه تغذیه کند. از سویی هم سفارت ترکیه در افغانستان اعلام کرده است که سرقنسول آن کشور در هرات ضمن بازدید از ساحات آسیب‌دیده، برای ۵۰۰ خانواده زلزله‌زده نیز بسته‌های کمکی توزیع کرده است. همچنین حسین امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه‌ی ایران نیز از ارسال کمک‌های کشورش به زلزله‌زدگان هرات خبر داده بود. در کنار آن حکومت سرپرست، مردم و تاجرین نیز به کمک مردم زلزله‌زده هرات شتافته است. براساس آخرین آمار‌ها، در پی وقوع این زمین‌لرزه تا کنون دو هزار و ۶۰۰ تن جان باخته و بیش از دو هزار تن دیگر زخمی و مفقود هستند. همچنین هزاران خانه در پی این حادثه طبیعی تخریب شده‌اند. با این وجود، روز گذشته اوچا یا دفتر هماهنگ کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد با نشر آمار گفته است که در زمین‌لرزه‌ی ولایت هرات تا اکنون یک هزار ۲۳ نفر جان باخته و یک هزار و ۶۶۳ نفر دیگر نیز زخمی شده‌اند. اوچا در گزارشی که شب گذشته منتشر کرد، گفته است که ۵۱۶ نفر دیگر در مناطق زلزله‌زده هنوز ناپدید هستند. این نهاد گفته است که تلاش‌های جستجو و نجات هنوز ادامه دارد و ممکن است شمار تلفات و افراد آسیب‌دیده در این زمین‌لرزه افزایش یابد. این در حالی است که زمین‌لرزه‌ی با قدرت ۶.۳ درجه‌ی ریشتر روز شنبه ولسوالی زنده‌جان و شماری دیگر از ولسوالی‌های ولایت هرات را لرزاند. این زمین‌لرزه با پس‌لرزه‌های متعدد نیز همراه بود که باعث افزایش تلفات و خسارات شد.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 327 بازدید

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت فاریاب می‌گویند که یک زن ۱۸ ساله در ولسوالی «خان چهارباغ» این ولایت خود را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. پولیس فاریاب با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این زن جوان حوالی ساعت ۹:۰۰ صبح روز (یک‌شنبه، ۱۶ میزان) در روستای «عرب‌شاه» از مربوطات ولسوالی «خان چهارباغ» خود را حلق‌آویز کرده است. در ادامه آمده است که این زن جوان متأهل بوده و در خانه‌ی پدرش خودکشی کرده است. در خبرنامه آمده است که علت خودکشی این زن «دعوای خانوادگی» می‌باشد. این در حالی است که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 316 بازدید

زمین لرزه یا بومَهَن، لرزش و تکان‌خوردن زمین است که به‌دلیل آزادشدن گازات و انرژی تخلیه‌شده و آزادشده از سنگ‌ها در گسل‌های پوسته زمین به مدت کوتاهی رخ می‌دهد. محلی را که منشأ زمین‌لرزه است و انرژی از آن‌جا خارج می‌شود «های‌پوستر» و نقطه‌ی بالای کانون در سطح زمین را مرکز سطحی زمین‌لرزه می‌گویند. پیش از وقوع زمین‌لرزه، لرزه‌های خفیف در منطقه رخ می‌دهد که به‌نام پیش‌لرزه معروف بوده و  زمین‌لرزه اصلی با شدت زیاد بعد از پیش لرزه رخ می‌دهد؛ اما زلزله‌های خفیفی که بعد از زلزله‌ی اصلی رخ می‌دهد به‌نام پس‌لرزه یاد می‌شود که ممکن است هفته‌ها تا حدود یک‌ماه طول بکشد. در واقع هر قدر عمق‌ زلزله بیشتر باشد خسارات سطحی کمتری را روی زمین ایجاد نموده اگر عمق زلزله کم‌ باشد، خسارات بیشتری روی سطح زمین ایجاد می‌کند. زیرا فشار اصلی روی سطح زمین واقع شده و سطح زمین بیشتر از عمق زمین می‌لرزد. روز (شنبه، ۱۵ میزان) حوالی ساعت 11:10 قبل از ظهر زلزله‌ی مخوفِ ولایت هرات را تکان داد که خسارات جانی و مالی زیادی را برای مردم هرات به همراه داشته است. مرکز اصلی این زلزله ولسوالی زنده‌جان ولایت هرات بوده و مردم ولسوالی‌های هم‌جوار آن (غوریان و گلران) نیز آسیب جدی‌تری نسبت به دیگر نواحی ولایت هرات، دیده است. نخستین زمین‌لرزه به بزرگی ۶.۳  ریشتر در ساعت 11:10 قبل از ظهر هرات را تکان داد که مرکز آن ولسوالی زنده‌جان در ۴۰ کلیومتری شمال‌ غربی ولایت هرات بوده است. به ادامه‌ی این زمین‌لرزه در ساعت 11:19 به قدرت ۵.۶ ریشتر در عمق ۲۰ کلیومتری زمین در منطقه‌ی «تیرپل» در شمال افغانستان رخ داده است. سومین زمین‌لرزه در ساعت 11:25 قبل از ظهر در شمال هرات به بزرگی ۴.۱ ریشتر در عمق ۱۵ ‌کلیومتری زمین در منطقه‌ی کوهستان رخ داده و چهارمین زمین‌لرزه نیز در ساعت ۱۱:۲۸ قبل از ظهر با قدرت ۲.۹ ریشتر در عمق ۲۱ کیلومتری زمین در منطقه غوریان رخ داده است. این زمین‌لرزه پس‌لرزه‌های زیادی داشته که به ترتیب با قدرت‌های ۴.۸ ریشتر، ۶.۲ ریشتر، ۴.۳ ریشتر، ۳.۷ ریشتر، ۶.۳ ریشتر، ۳.۶ ریشتر نواحی مختلف شهر هرات را لرزانده که پس‌لرزه‌های آن تا صبح روز دوشنبه ( ۱۷میزان) بعضی از مناطق هرات را نیز لرزانده است. این حادثه‌ی طبیعی که یکی از خطرناک‌ترین و مرگ‌بارترین حوادث صدسال اخیر عنوان شده است؛ خسارات هنگفتی مالی و جانی را به مردم هرات وارد نموده است. از سویی هم در چندین نواحی شهر هرات کمپ‌های جمع‌آوری کمک برای زلزله‌زدگان ایجاد شده و مردم هرات به قدر توان خود به آسیب‌دیده‌گان کمک نموده و تیم‌های محلی با وسایل اولیه‌ی نجات به سوی مناطق آسیب‌دیده شتافته است. فیض‌احمد محمدی، آمر حوادث طبیعی ریاست هلال‌احمر هرات به خبرنگاران گفت: « در زلزله‌ی روز شنبه، ۱۲ قریه در ولسوالی زنده‌جان آسیب جدی دیده که از این میان شش قریه به صورت کامل تخریب شده است.» هم‌چنان وی افزود که تنها در قریه‌ی «کشکک» ۲۷۰ نفر جان‌باخته و این قریه به صورت کامل تخریب شده است، ما به کمک مردم توانستم ۹۵٪ مردم را که زیر آوار گیرمانده بود نجات بدهیم و برای آسیب‌دیده‌گان کیت بهداشتی،‌ خیمه، ترپال و کمپل توزیع نموده و خدمات صحی انجام بدهیم.» به گفته‌ی آمر حوادث هلال احمر زلزله در داخل شهر هرات تلفات جانی نداشته است. نصیراحمد، یکی از اعضای تیم‌های نجات در قریه سربلند ولسوالی زنده به رسانه‌ی گوهرشاد گفت: «تعداد خانواده‌ی که در این قریه زندگی می‌کرد برای ما مشخص نشده و از زمان آغاز فعالیت تیم ما در این قریه ۳۵ جسد از زیر آوار بیرون آورده شده و  زخمی‌های حاد به شفاخانه‌های داخل شهر انتقال داده شده است.» وی در ادامه بیان کرد که اکثر جان‌باخته‌گان کودکان است. این حادثه‌ی طبیعی، خسارات مالی و جانی هنگفتی را در پی داشته و اکثر مردم ولسوالی زنده‌جان را بی‌خانمان نموده است. عزیزالله کودک ۱۲ ساله از قریه‌ي سربلند این ولسوالی به رسانه گوهرشاد گفت: « وقتی که زلزله رخ داد، زمین به شدتِ زیاد تکان می‌خورد که من راه رفته نمی‌توانستم و می‌خواستم پایم را به‌قصدِ قدم‌زدن بلند کنم، می‌غلطیدم.» عزیزالله که کودکی خوردسال بیش نیست، هنوز اتفاقات زندگی را تجربه نکرده با چشمان اشک‌آلود گفت: « یک خواهرم جان‌باخته و او را میان کمپل پیچیده، پیشِ برادرم پهلوی جان‌باخته‌های دیگر است، خواهری دیگرم که زخمی بود؛ او را به شهر برده و از او خبر ندارم.» قریه‌ی نایب رفیع یکی دیگر از بزرگ‌ترین قریه‌های ولسوالی زنده‌جان بوده که تلفات سنگینی را نیز داشته است.  به گزارش رسانه‌ها: «نفوس این قریه ۱۷۰۰ نفر بوده به تعداد ۱۰۰ نفر از این قریه جان سالم برده است که شامل چوپانان و دهاقین می‌شود. در گزارش دیگر از این قریه آمده است که نزدیک به ۴۰۰ الی ۵۰۰ نفر از این قریه زنده‌مانده و دیگران زیر آوارها جان داده اند.» هم‌چنان قریه‌ی کشکک که نفوس آن را ۳۷۰ نفر تشکیل می‌داده بودند، اکنون ۱۰۰ نفر زنده‌ مانده و ۲۷۰ نفر دیگر در اثر این حادثه جان شان‌را از دست داده‌اند. به‌صورت مجموعی در پی این حادثه ۲۰ قریه آسیب دیده است که از قریه‌های دیگر آمار دقیقی تا کنون در دست نیست. هم‌چنان یکی از شهروندان داوطلب به امدادرسانی برای زلزله‌زده‌گان به رسانه‌ی گوهرشاد گفت: «۱۲ جسد خوردسال را همرای یک جسد بزرگ‌سال از یک خانه‌ی آوارشده بیرون آوردیم که باشندگان محل می‌گفت این‌جا مدرسه بود و شاگردان به همرای استادشان در وقت زلزله مشغول آموزش بودند. با کاویدن و پس‌زدن آوارها به کیفِ دست یافتیم که مربوط طفل به‌نام فاطمه بوده و در برگ‌های دفتر کارخانگی‌اش بابا، مادر و وطن نوشته بودند.»‌ بعد از وقوع زمین‌لرزه مردم ولسوالی‌ها به شهر هرات رجوع نموده و دانشگاه هرات همراه لیلیه‌ی آن در اختیار این مردم قرار داده شده است. آمار قربانیان گزارشات حاکی از آن است که تا شام صبح دوشنبه ۱۷ میزان، آمار تلفات و زخمی‌ها رو به افزایش بوده و کار تیم‌های نجات در بعضی مناطق جریان دارد. وزارت دولت در مبارزه با حوادث تعداد تلفات ۲۶۲۰ نفر و تعداد زخمی‌ها را نیز بالای دو هزار نفر و مجموع اشخاص آسیب‌دیده از این واقعه را ۹۲۴۰ نفر بیان نموده است. این در حالی است که شفاخانه‌ای حوزوی هرات کفافِ زخمی‌ها و جان‌باخته‌ها را ننموده و بعضی‌ها را به شفاخانه‌های خصوصی راجع می‌نماید. با وجود این آمار مردم هرات سراسیمه بوده و از خانه‌های شان برآمده است. زیرا با گذشتن ۳۴ ساعت از این حادثه هنوز پس‌لرزه‌ها، گوشه و کناری هرات را می‌لرزاند. مردم شب‌ها را در خیابان‌ها و دشت‌ها -جاهایی که از نظر شان امن‌تر است- سپری می‌نمایند. این حادثه برای مردم هرات آن‌قدر شوکه‌کننده بوده که خواب را از چشمان مردم ربوده است. آنان از فروشنده‌های خیمه‌های سیار نیز نارضایتی نموده و می‌گویند: « خیمه‌های سیار که قبل از این حادثه ۸۰۰ افغانی بها داشت، اکنون فروشنده‌ها با سوء‌استفاده از وضعیت مردم این خیمه‌ها را  به ۳۰۰۰ افغانی می‌فروشد.» قابل ذکر است که آمار قربانیان و زخمی‌های این حادثه رو به افزایش بوده و تیم‌های امدادرسانی داوطلب مردمی از نواحی مختلف شهر هرات به مناطق زلزله‌زده رفته و به کمک‌ آن‌ها شتافته است. خیرین و اشخاص نیکوسیرت نیز برای یاری‌رسانی مردم آسیب‌دیده چیزی کم نگذاشته و مواد خوراکی و پوشاکی را به مناطق اسیب‌دیده رسانده و می‌رساند. نقطه‌ي عطف این امدادرسانی متوجه مادرپیر از مردم بادغیس می‌شود که با گدایی در کنار خیابان روزگار خود را می‌گذراند؛ او دیروز ۳۰ افغانی از نشستن در کنار خیابان بدست آورده بودند که آن‌را به کمپ امدادرسانی برای زلزله‌زده‌گان اهدا نموده است. بسیج کمک‌های مردمی کمک‌ها به مردمِ مناطق آسیب‌دیده جریان داشته،  شرکت هوایی کام‌ایر مبلغ ده میلیون افغانی و حکومت سرپرست ۱۰۰ میلیون افغانی را برای کمک اختصاص داده است. همچنین میروس عزیزی، رییس عزیزی بانک مبلغ ۲۰۰ میلیون افغانی و شهروندان نیمروز نیز ۵۷ لک افغانی برای زلزله‌زدگان کمک کرده‌اند. هم‌چنان در رابطه به این حادثه، حسن کاظمی قمی، سفیر و نماینده ویژه ایران در افغانستان، با سلیم حقانی رییس مبارزه با حوادث کابل دیدار نموده است. وی در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است. «هم‌زمان با کمک‌های ایران تلاش می‌کنیم کمیته‌ی تماس منطقه‌ای را برای کمک به زلزله‌زدگان هرات فعال کنیم». از سویی هم ریاست صحت‌عامه قندهار نیز تیم‌های صحی را همراه ادویه‌های لازم برای کمک به مردم زلزله‌زده‌ی هرات فرستاده‌اند. بنا به گزارش هرات تایمز قرار است یک محموله  پرواز نظامی از کشور ترکیه؛ شامل نیروی کمکی و بسته‌های کمکی به زلزله‌زدگان، در هرات نشست کند. در ادامه این کمک‌ها، دولت کانادا نیز اعلان نموده است که آن‌ها آسیب‌دیده‌گانِ‌ این حادثه‌ی الم‌ناک را در نظر دارند. ملالی جولی وزیر خارجه کانادا گفته است که کشورش آماده است تا به زلزله‌زدگان در افغانستان کمک کند. این در حالی است که حافظ منصور، رییس کار و امور اجتماعی این ولایت ضمن قدردانی از امدادگران و امدادرسانان  و تلاش‌شان برای جمع‌آوری کمک برای قربانیان این حادثه گفت: « ریاست کار و امور اجتماعی از تمام امکانات خود برای مجروحین حادثه کمک می‌نماید.» گزارشگر: رضا رامز

ادامه مطلب


2 سال قبل - 661 بازدید

در ادامه‌ی بازداشت و اخراج پناه‌جویان افغان از پاکستان، این‌بار علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت ایران هشدار داده است که کشورش در حال شناسایی مهاجرینی است که به‌گونه غیرقانونی وارد ایران شده‌اند. دولت ایران نوار تصویری در حساب کاربری ایکس خود نشر کرده که در آن آقای جهرمی می‌گوید که مهاجرین غیرقانونی به کشورشان مسترد خواهند شد و مهاجرین قانونی هم ساماندهی می‌شوند. وی تاکید کرد که پس از تحولات سیاسی در افغانستان، «حجمی زیادی» از شهروندان این کشور به کشورهای همسایه مهاجرت کردند. او علاوه کرد که دولت ایران تلاش کرده مهاجرینی که قانونی وارد شده، ساماندهی کند و مانع ورود مهاجرین غیرقانونی شود. سخنگوی دولت ایران افزود که حجم زیاد مهاجرین و برخی از عوامل دیگر باعث شده است که افراد به‌گونه غیرقانونی وارد ایران شوند. در ادامه آمده است که دولت ایران شروع به شناسایی مهاجرین غیرقانونی کرده و این روند در ماه‌های اخیر سرعت پیدا کرده است. این درحالی است که به‌تازگی دولت پاکستان نیز به مهاجران و پناه‌جویان «غیرقانونی» افغانستان تا اول نوامبر مهلت داده تا آن کشور را ترک کنند. با این وجود نهادهای حقوق بشری درباره‌ی این تصمیم دولت پاکستان ابراز نگرانی کرده‌اند. با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان موج تازه‌ای از مهاجرت شکل گرفت که بیشتر این افراد به ایران و پاکستان مهاجر شدند. ترکیه یکی از مسیرهای اصلی مهاجران افغان برای رسیدن به اروپا بوده است. بیشتر این مهاجران از طریق ایران وارد ترکیه می‌شوند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 208 بازدید

اوچا یا دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی کمک‌های بشردوستانه در  افغانستان، شمار جان‌باختگان زمین‌لرزه‌های هرات را یک‌هزار و ۲۳ نفر گزارش داده و اعلام کرده است که ۵۱۶ نفر دیگر نیز مفقود شده‌اند. اوچا یک‌شنبه‌شب (۱۶ میزان) با نشر گزارشی افزوده است که در این حادثه یک‌هزار و ۶۶۳ نفر دیگر نیز زخمی شده‌اند. این نهاد تاکید کرد که این آمار از ۱۱ روستا در ولسوالی زنده‌جان گردآوری شده است. دفتر سازمان ملل برای هماهنگی کمک‌های بشردوستانه گفت که در مجموع، ۱۱ هزار و ۵۸۵ نفر در ولسوالی‌های‌ زنده‌جان، انجیل، گلران، کهسان و کشک رباط سنگی از زمین‌لرزه متأثیر شده‌اند. اوچا گفت که عملیات جستجو و نجات همچنین ادامه دارد. این در حالی است که زمین‌لرزه‌‌ای با قدرت ۶.۳ درجه ریشتر و در عمق ۱۴ کیلومتری زمین حوالی ساعت ۱۱:۰۰ قبل از ظهر روز شنبه ولسوالی زنده‌جان و شماری دیگر از ولسوالی‌های هرات را لرزاند. این زمین‌لرزه با چندین پس‌لرزه دیگر به همراه بود که باعث افزایش تلفات و خسارات شد. گفته می‌شود که ده روستا بر اثر این زمین‌لرزه به‌صورت کامل ویران شده است. همچنین کارزار برای جمع‌آوری کمک از سوی فعالان و نهادهای رسانه‌ای آغاز شده است. برخی از کشورها نیز وعده‌ی کمک داده‌اند. در عین حال، حکومت سرپرست اعلام کرده است که ۱۰۰ میلیون افغانی برای کمک و رسیدگی به آسیب‌دیدگان زلزله در هرات اختصاص داده‌ و یک کمیسیون ویژه را نیز در این زمینه ایجاد و توظیف کرده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 219 بازدید

جمعیت هلال احمر افغانی که تحت مدیریت حکومت سرپرست قرار دارد، شمار جان‌باختگان زمین‌لرزه در ولایت هرات را بیش از ۴۰۰ نفر اعلام کرده است. این نهاد صبح امروز (یک‌شنبه، ۱۶ میزان) آمار تلفات زمین‌لرزه را نشر کرده و شمار زخمیان را هم صدها نفر گفته است.جمعیت هلال احمر افغانی تاکید کرد که ممکن است تلفات این زمین‌لرزه افزایش یابد. در ادامه آمده است که عملیات جستجو و بیرون‌کشیدن افراد از زیر آوار جریان دارد.براساس معلومات موجود، شماری از روستاها از جمله «کشکک»، «سیاه آب» و «سین جو» به طور کامل تخریب شده‌اند. همچنین براساس آخرین آماری که اوچا یا دفتر سازمان ملل برای هماهنگی کمک‌های بشردوستانه، دیشب از تلفات زمین‌لرزه در هرات منتشر کرده است. در این اعلامیه مرگ دست‌کم ۱۰۰ نفر و زخمی‌شدن ۵۰۰ نفر دیگر در هشت روستا در ولسوالی زنده‌جان تایید شده است.گفته می‌شود که این روستاها کاملا ویران و صدها نفر زیر آوار شده‌اند. اوچا تصریح کرد که گزارش‌های تاییدنشده نشان می‌دهد که رقم جان باختگان ممکن است نزدیک به ۳۲۰ نفر باشد.به گفته‌ی اوچا در زمین‌لرزه‌های پی‌هم دیروز ۴۶۵ خانه در هرات تخریب و ۱۳۵ خانه آسیب دیده است. اوچا افزوده است که این حادثه در مجموع ۴۲ هزار نفر را متاثر کرده‌، از جمله یک هزار ۴۰۰ نفر آواره شده‌اند. همچنین طبق اطلاعات مرکز لرزه‌نگاری امریکا، دیروز ساعت ۱۱:۱۱ پیش از چاشت، زمین‌لرزه‌ای به قدرت ۶.۳ درجه ریشتر در عمق ۱۴ کیلومتری زمین در ولسوالی زنده‌جان هرات رخ داده است. منابع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این زمین‌لرزه در ولایت‌های فراه و بادغیس نیز خسارات برجای گذاشته است، اما آماری از میزان خسارات منتشر نشده است. این در حالی است که سال گذشته در ولایت‌های پکتیکا و خوست در شرق افغانستان زمین‌لرزه مرگ‌بار رخ داد و جان حدود هزار نفر را گرفت. این یکی زمین‌لرزه‌های مرگ‌بار طی سال‌های اخیر در کشور بود.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 217 بازدید

نهاد بریتانیایی (Index on Censorship) اعلام کرده است که مرتضی بهبودی، خبرنگار افغانستانی-فرانسوی که حدود ۹ ماه است در زندان حکومت سرپرست به‌سر می‌برد، برای جایزه‌ی آزادی بیان این نهاد نامزد شده است. این نهاد در اعلامیه‌ای گفته است که مرتضی بهبودی به همراه یک خبرنگار هندی و یک رسانه‌ی سومالیایی برای دریافت این جایزه نامزد شده‌اند. در اعلامیه آمده است که مرتضی بهبودی به‌دلیل ادامه‌‌دادن شجاعانه‌ به پوشش خبری در کشوری که در دوره جوانی‌اش در آن‌جا یک روزنامه‌نگار بود، توسط نیروهای حکومت فعلی بازداشت و زندانی شده است. این نهاد بریتانیایی تاکید کرده است که آقای بهبودی از زمان تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، با رسانه‌های مختلف از جمله«Business Insider، France 2، TV5 Monde، France 24، Liberation، La Croix» همکاری داشته است. این در حالی است که مرتضی بهبودی در پنجم جنوری ۲۰۲۳ میلادی، برای پوشش رویدادهای خبری از فرانسه به افغانستان آمده بود و حین مراجعه به وزارت اطلاعات و فرهنگ در کابل، از سوی نیروهای حکومت فعلی بازداشت شد. با این وجود الکساندرا مستواجا، همسر مرتضی بهبودی در مطالب مختلف در شبکه اجتماعی ایکس خود گفته بود که مرتضی در زندان استخبارات حکومت فعلی با فشارهای شدید روحی و روانی دست‌پنجه نرم می‌کند. این درحالی است که نیروهای حکومت سرپرست در هفته‌های گذشته نیز چندین خبرنگار را در ولایت‌های غزنی، ارزگان، قندهار، ننگرهار، قندوز، پکتیا، خوست و… بازداشت کرده بودند. این خبرنگاران پس از چند روز دوباره رها شدند. بر اساس معلومات مرکز خبرنگاران افغانستان، در حال حاضر دو خبرنگار و کارمند رسانه‌ای در زندان به‌سر می‌برند. طبق اطلاعات این مرکز، مرتضی بهبودی، خبرنگار افغانستانی-فرانسوی و امین‌الله عالمی، صاحب‌امتیاز و مدیرمسوول رادیوی محلی «ممتاز» در فاریاب همچنان در بند به‌سر می‌برند. همچنان مدیرمسوول و دو خبرنگار رادیو نسیم ولایت دایکندی نیز روز گذشته از سوی حکومت فعلی بازداشت شدند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 230 بازدید

منابع محلی از ولایت دایکندی می‌گویند که نیروهای استخبارات حکومت سرپرست، مدیرمسوول و دو خبرنگار «رادیو نسیم» را بار دیگر از شهر نیلی مرکز این ولایت بازداشت کرده‌اند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این سه تن حوالی ساعت ۱۲:۰۰ ظهر روز (شنبه، ۱۵ میزان) بازداشت و به ریاست استخبارات ولایت دایکندی منتقل شده‌اند. منبع تاکید کرد که ابتدا رییس اطلاعات و فرهنگ حکومت فعلی در دایکندی وارد دفتر رادیو نسیم شد و پس از آن نیروهای استخبارات به دفتر این رسانه‌ هجوم آوردند و سلطان‌علی جوادی، مدیرمسوول و صیف‌الله رضایی و مجتبی قاسمی، خبرنگاران آن را بازداشت کردند. مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت دایکندی تا اکنون در مورد بازداشت این خبرنگاران ابراز نظر نکرده‌اند. این در حالی است که نیروهای استخبارات حکومت سرپرست، حدود ۱۰ روز قبل نیز به دفتر رادیو نسیم در دایکندی هجوم برده و مدیرمسوول و دو خبرنگار این رسانه محلی را بازداشت و دفتر این رسانه را مسدود کرده بودند. با این وجود، مرکز خبرنگاران افغانستان به تاریخ ششم میزان اعلام کرده بود که این خبرنگاران پس از پنج ساعت بازداشت از سوی نیروهای استخبارات، آزاد شدند، اما دفتر این رسانه همچنان مسدود است. همچنین استخبارات حکومت سرپرست در دایکندی پیش از این تجهیزات «رادیو آفتاب» و تلویزیون محلی «سبزها» را نیز ضبط کرده است. این درحالی است که نیروهای حکومت سرپرست در هفته‌های گذشته نیز چندین خبرنگار را در ولایت‌های غزنی، ارزگان، قندهار، ننگرهار، قندوز، پکتیا، خوست و… بازداشت کرده بودند. این خبرنگاران پس از چند روز دوباره رها شدند. بر اساس معلومات مرکز خبرنگاران افغانستان، در حال حاضر دو خبرنگار و کارمند رسانه‌ای دیگر در زندان به‌سر می‌برند. طبق اطلاعات این مرکز، مرتضی بهبودی، خبرنگار افغانستانی-فرانسوی و امین‌الله عالمی، صاحب‌امتیاز و مدیرمسوول رادیوی محلی «ممتاز» در فاریاب همچنان در بند به‌سر می‌برند

ادامه مطلب