۱- حذف وعده سحری، موجب زخم معده، سوخت ناقص چربی‌ها، بوی بد دهان و کم آبی بدن می‌شود. و عوارض ناشی از آن عبارت از:
- افت قند خون
- رفلاکس معده (ترش کردن)
- کاهش یادگیری
- بی‌حوصلگی و خستگی
- افت فشار خون
۲- ورزش کردن بلافاصله بعد از افطار: بعد از خوردن غذا جریان خون در دستگاه گوارش متمرکز می‌شود و ورزش باعث اختلال در فرآیند هضم و جذب غذا می‌شود. راه‌حل این است که حداقل دو ساعت بین صرف غذا و تمرین فاصله باشد.
۳- نخوردن میوه: میوه منبع مناسبی از ویتامین‌ها و مواد معدنی است که بدن در ماه رمضان به آن نیاز دارد. میوه به مبارزه با چاقی و کاهش وزن کمک می‌کند. ازهمین رو، ضروری است در خلال این ماه به مصرف میوه اهتمام ورزید.
۴- نوشیدن آب زیاد موقع افطار: مصرف آب زیاد باعث پر شدن معده می‌شود و مانع مصرف غذا می‌شود. برای رفع تشنگی بهتر است موقع افطار چند جرعه آب و بعد از هر دو ساعت یک لیوان میل کنید.
۵- مصرف غذاهای حاوی سدیم بالا: سدیم باعث تحریک تشنگی در طول ساعاتی که روزه هستید، می‌شود.
غذاهای حاوی سدیم شامل غذاهای منجمد و کنسروها و غذاهای حاوی نمک‌های زیاد می‌شود.
سبزیجات حاوی سدیم شامل اسفناج، چغندر، باقلا سبز، کرفس، زردک می‌شود.
۶- مصرف نوشیدنی و شیرینی جات از افطار تا سحر که حاوی مقادیر زیاد قند، مواد افزودنی، رنگ‌های افزودنی هستند، باعث چاقی و اختلال در هضم غذا می‌شوند.
