تبخال تناسلی و بارداری
زنانی که قبل از بارداری تبخال تناسلی داشته‌اند، معمولاً می‌توانند انتظار داشته باشند که نوزاد سالم و زایمان طبیعی داشته باشند. با این حال، اگر در دوران بارداری تبخال تناسلی دارید، این خطر وجود دارد که کودک شما به یک بیماری جدی به نام تبخال نوزادی مبتلا شود. این می‌تواند کشنده باشد، اما اکثر نوزادان با درمان ضد ویروسی بهبود می‌یابند. اگر قبلاً تبخال تناسلی داشته‌اید، خطر ابتلای نوزاد به تبخال نوزادی کم است.
با این حال، علائم عمومی برای نوزادی که با تبخال متولد شده است (معمولاً از طریق زایمان واژینال منتقل می‌شود) ممکن است شامل بروز زخم‌های صورت، بدن و دستگاه تناسلی باشد. نوزادانی که با تبخال دستگاه تناسلی متولد می‌شوند، می‌توانند دچار عوارض بسیار شدید زیر شوند:
- نابینایی
- ضربه مغزی
- مرگ
بنابراین بسیار مهم است که اگر به تبخال تناسلی مبتلا و باردار هستید به پزشک خود بگویید. پزشک معمولاً اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از انتقال ویروس به کودک در حین زایمان انجام می‌دهد و احتمال دارد زایمان به‌صورت سزارین و نه طبیعی (از طریق واژن) انجام شود.
تشخیص تبخال تناسلی چگونه انجام می‌شود؟
پزشکان معمولاً می‌توانند بر اساس معاینه بالینی و نتایج آزمایشات آزمایشگاهی، تبخال دستگاه تناسلی را تشخیص دهند. برخی از مواردی‌که در تشخیص این بیماری کمک می‌کند، شامل موارد زیر هستند:
۱- کشت ویروسی: این آزمایش شامل گرفتن نمونه بافت با خراشیدن زخم‌ها برای آزمایش در آزمایشگاه است.
۲- آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR): از این آزمایش برای کپی‌کردن DNA از نمونه خون، بافت زخم یا مایع نخاعی استفاده می‌شود. سپس با آزمایش DNA می‌توان وجود HSV و نوع آن را مشخص کرد.
۳- آزمایش خون: به وسیله‌ی تجزیه و تحلیل آزمایش خون وجود آنتی‌بادی‌های HSV جهت تشخیص عفونت تبخال ثابت می‌شود.
تبخال تناسلی و رابطه جنسی
اگر تبخال دارید، باید با شریک جنسی خود در مورد خطرات آن صحبت کنید. استفاده از کاندوم ممکن است به کاهش این خطر کمک کند اما به طور کامل از شر این خطر، خلاص نمی‌شوید. داشتن زخم یا سایر علائم تبخال می‌تواند خطر گسترش بیماری را افزایش دهد. حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید، باز هم می‌توانید شریک جنسی خود را آلوده کنید.
شما ممکن است در مورد اینکه چگونه تبخال تناسلی بر سلامت، زندگی جنسی و روابط شما تأثیر می‌گذارد، نگران باشید. در حالی که تبخال قابل درمان نیست، مهم است که بدانید با دارو قابل کنترل است. درمان سرکوب‌کننده روزانه (یعنی استفاده روزانه از داروهای ضد ویروسی) می‌تواند خطر انتشار ویروس را به دیگران کاهش دهد.
عوارض تبخال تناسلی چیست؟
- عفونت تبخال می‌تواند باعث زخم یا شکستگی در پوست یا پوشش دهان، واژن و رکتوم شود. این روش، راه را برای ورود HIV به بدن فراهم می‌کند. حتی بدون زخم‌های قابل مشاهده، تبخال تعداد سلول‌های ایمنی را در پوشش اندام تناسلی افزایش می‌دهد. HIV (ایدز) سلول‌های ایمنی را برای ورود به بدن هدف قرار می‌دهد. ابتلا به HIV و تبخال تناسلی احتمال سرایت HIV به شریک جنسی‌تان را در طول رابطه جنسی دهانی، واژن یا مقعدی افزایش می‌دهد.
- عفونت نوزادی؛ نوزادان متولد‌شده از مادران آلوده می‌توانند در طی فرایند زایمان در معرض آلودگی با ویروس قرار بگیرند، که ممکن است منجر به آسیب مغزی، نابینایی یا حتی مرگ نوزاد شود.
- مشکلات مثانه؛ در بعضی موارد، زخم‌های مرتبط با تبخال دستگاه تناسلی می‌توانند باعث ایجاد التهاب در اطراف مجرای خارج‌کننده‌ی ادرار از مثانه می‌شود و این تورم می‌تواند منجر به انسداد مجرای ادراری به مدت چندین روز شود، که در این حالت نیاز به قراردادن سوند، جهت تخلیه‌ی مثانه است.
- مننژیت؛ در موارد نادر، عفونت هرپس سیمپلکس منجر به التهاب غشاها و مایع مغزی نخاعی اطراف مغز و نخاع می‌شود.
- التهاب رکتوم یا راست روده؛ تبخال دستگاه تناسلی می‌تواند منجر به التهاب غشا پوشاننده‌ی راست روده بخصوص در مردان همجنسگرا می‌شود.
راه پیشگیری از تبخال تناسلی چیست؟
شما می‌توانید شانس انتقال تبخال تناسلی را با موارد زیر کاهش دهید:
- استفاده از کاندوم هر بار که رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی دارید، اما اگر کاندوم ناحیه عفونی را نپوشاند تبخال همچنان منتقل می‌شود.
- بودن در یک‌رابطه تک همسری و نداشتن شریک‌های متعدد جنسی
- اجتناب از رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی در صورتی که شما یا شریک زندگی‌تان تاول یا زخم یا سوزن سوزن شدن یا خارش دارید که به معنای شیوع بیماری است.
- عدم استفاده از اسباب بازی‌های جنسی، در صورت استفاده آن‌ها را بشویید و روی آن‌ها کاندوم قرار دهید.
درمان
متاسفانه در حال حاضر درمان قطعی و کاملی برای بیماری تبخال تناسلی وجود ندارد، زیرا ویروس هرپس در بدن کاملا از بین نمی‌رود. با این حال، داروهایی وجود دارد مانند داروهای ضد ویروسی که می‌تواند از شیوع بیماری جلوگیری کرده یا آن را کاهش دهد. یک داروی روزانه ضد تبخال می‌تواند احتمال انتقال عفونت را به شریک جنسی شما کاهش دهد.
اگر تحت درمان قرار نگیرم چه اتفاقی می‌افتد؟
تبخال تناسلی می‌تواند باعث زخم‌های دردناک تناسلی شود و در افرادی با سیستم ایمنی سرکوب شده، می‌تواند شدید باشد. اگر زخم‌ها یا مایعات خود را لمس کنید، ممکن است تبخال را به قسمت دیگری مانند چشم خود منتقل کنید. برای جلوگیری از انتشار تبخال به قسمت دیگری از بدن، زخم‌ها یا مایعات را لمس نکنید. اگر زخم‌ها یا مایعات را لمس کردید، به سرعت دست‌های خود را به طور کامل بشویید تا از گسترش عفونت جلوگیری کنید.
زندگی با تبخال تناسلی
تبخال تناسلی شایع است، اما هنوز یک معضل اجتماعی به حساب می‌آید. تشخیص تبخال تناسلی ممکن است باعث ناراحتی شما شود. روانشناسان و مشاوران می‌توانند به شما کمک کنند تا با ناراحتی یا اضطراب ناشی از تبخال تناسلی مقابله کنید.
به یاد داشته باشید که تبخال می‌تواند توسط فردی که نمی‌داند به آن مبتلا است، منتقل شود و اولین علائم شما ممکن است مدت طولانی پس از اولین عفونت ظاهر شود. به همین دلیل مهم است که همیشه هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید و سایر نکات بهداشتی را رعایت کنید. هنگامی که تاول، زخم یا علائم دارید، ایمن‌ترین کار اجتناب از رابطه جنسی است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر متوجه شدید که قسمتی از پوست اندام تناسلی شما غیرعادی به نظر می‌رسد، به پزشک مراجعه کنید و از او بخواهید که تبخال را بررسی کند. هنگامی که پزشک شما عفونت HSV را تایید کرد، می‌تواند درمان مناسب را به شما ارائه دهد. هر زمان که تاول ظاهر شد، باید برای درمان به پزشک مراجعه کنید.
همچنین باید یک هفته پس از شروع درمان برای اولین بار با پزشک خود مروری داشته باشید تا نتایج خود را بررسی کرده و مطمئن شوید که درمان موثر است. اگر تا به حال تشخیص تبخال تناسلی داشته‌اید و در دفع ادرار مشکل دارید، به پزشک مراجعه کنید. اگر درد دارید، یا شیوع مکرر دارید یا از داروهای ضد ویروسی بهبودی حاصل نکرده‌اید، با پزشک خود صحبت کنید. لطفا از درمان‌های خودسرانه جدا خودداری کنید.
نویسنده: داکتر معصومه پارسا
