در ادامه‌ی وضع محدودیت علیه زنان و دختران در افغانستان، ملاله یوسفزی، فعال حقوق بشر و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل صلح می‌گوید که زنان و دختران افغان در حاشیه رنج می‌برند و اقدامات حکومت فعلی علیه زنان و دختران، «آپارتاید جنسیتی» است.
خانم یوسفزی این موضوع را در جریان سخنرانی‌اش در بنیاد نلسون ماندلا، رهبر آزادی‌خواه افریقای جنوبی مطرح کرده است.
وی تاکید کرد که پیش از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، زنان نقش مهمی در اجتماع بازی می‌کردند. دختران و زنان در سراسر کشور در سن‌های مختلف به مکتب و دانشگاه می‌رفتند و در حال رشد بودند.
او افزود که حکومت فعلی پس از بازگشت به قدرت، مانند دهه ۹۰ میلادی دوباره به سرکوب سیستماتیک زنان و دختران افغانستان آغاز کرده که این وضعیت در یک مدت کوتاه سرخط خبرهای جهان بود؛ اما جهان زود به مردم افغانستان پشت کرد.
این فعال حقوق بشر و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل صلح گفت که خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و تفکیک جنسیت در هر جای جهان وجود دارد؛ اما موضوع «آپارتاید جنسیتی» کاملاً متفاوت است.
ملاله یوسفزی تاکید کرد که «آپارتاید جنسیتی» یک سیستم است و از سوی کسانی انجام می‌شود که در قدرت هستند.
خانم یوسفزی تاکید کرد که حکومت فعلی به شکل بسیار ساده زنان ودختران را زیر نام دین و مذهب سرکوب می‌کند، در حالی که این حقیقت ندارد. تنها کسانی‌که به حقیقت باور ندارند، اعضای حکومت فعلی هستند و می‌خواهند در قدرت بمانند. آن‌ها بهانه‌های مختلف فرهنگی و امنیتی استفاده کرده تا اقدامات خود را توجیه کنند.
وی از رهبران تمام کشورهای جهان نیز خواست که در کنار دختران و زنان افغانستان بی‌ایستند و این فرصتی است که حکومت فعلی را در قبال اعمال‌شان پاسخگو قرار دهند.
در حالی خانم یوسفزی از حقوق زنان و دختران افغان دفاع می‌کند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است.
وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.
در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.
علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
