شماری از زنان معترض و اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان در جریان کارزار ۱۶ روزه مبارزه با خشونت علیه زنان در افغانستان اعلام کرده‌اند که زنان و دختران کشور به دلیل محرومیت از حقوق‌شان، با آینده‌ی تاریکی مواجه هستند.
اعضای این شبکه با برگزاری یک حرکت اعتراضی در یک مکان سر بسته در شهر کابل، گفته‌اند که زنان و دختران در سراسر افغانستان از تمامی حقوق اساسی و انسانی خود محروم هستند.
آنان تاکید کردند که زنان و دختران افغان در کنار محدودیت‌های موجود، در معرض خشونت‌های خانگی، ازدواج اجباری و تبعیض جنسیتی نیز قرار دارند.
زنان معترض علاوه کردند که زنان افغانستان از ادامه‌ی این وضعیت به شدت متاثیر شده و نمی‌دانند که چه آینده‌ای در انتظار آنان قرار دارند.
اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان گفته‌اند که زنان و دختران افغانستان در «محرومیت» و «محکومیت» کامل به‌سر می‌برند و فضای وحشت‌ناکی را که حکومت سرپرست برای آن‌ها خلق‌کرده‌اند، تجربه می‌کنند.
در ادامه آمده است که زنان و دختران افغانستان علاوه بر تبعیض جنسیتی، مورد شکنجه، سرکوب، بازداشت تجاوز جنسی و حتی قتل قرار گرفته‌اند.
زنان معترض می‌گویند که در حال حاضر، پریسا آزاد، منیژه صدیقی، ندا پروانی و همسرش و ژولیا پارسی و پسرش چهار زن معترض در زندان‌های حکومت سرپرست به‌سر می‌برند و هیچ معلوماتی از وضعیت آن‌ها در دسترس نیست.
آنان گفته‌اند که زنان زندانی باید فوراً و بدون قید و شرط از بند آزاد شوند.
سازمان عفو بین‌الملل از روز شنبه (۴ قوس) برابر با روز جهانی محو خشونت علیه زنان، کارزار ۱۶ روزه برای پایان دادن به خشونت‌ها علیه زنان در افغانستان را آغاز کرده است.
این در حالی است که پیش از این نیز نهادهای مدافع حقوق زنان از بازداشت خودسرانه و شکنجه زنان معترض از سوی حکومت سرپرست نگرانی کرده بوده‌اند.
حکومت سرپرست پس از تسلط بر افغانستان، محدودیت‌های شدیدی بر زنان و دختران وضع کرده است.
دختران و زنان از آموزش و کار در نهادهای داخلی و بین‌المللی نیز منع شده‌اند.
