پتریشا گاسمن، معاون بخش آسیایی دیدبان حقوق بشر می‌گوید که وضع محدودیت بر زنان و دختران و وضعیت موجود در افغانستان، فعالیت کارمندان موسسات کمک‌رسان را دشوار ساخته است.
خانم گاسمن به وضع محدودیت‌های حکومت سرپرست بر کار زنان و دختران اشاره کرده و گفت که وضعیت در افغانستان، فعالیت کارمندان کمک‌رسان را که کاملاً بی‌طرفانه کار می‌کنند، خیلی دشوار ساخته است.
او تاکید کرد که عملیات سازمان‌های کمک‌رسان بین‌المللی، بیشتر مربوط به انعطاف‌پذیری است؛ اما آن‌ها در ارتباط به ادامه کارشان در افغانستان، در شرایطی بحرانی قرار دارند.
وی در ادامه تاکید کرد که دشوارتر از شرایط کار و عملیات کارمند امدادرسانی در افغانستان، کاهش بودجه کمک‌های بین‌المللی به مردم نیازمند افغانستان می‌باشد.
معاون بخش آسیایی دیدبان حقوق بشر افزود: «مشکل جدی که همین اکنون موسسات کمک‌رسان در افغانستان با آن روبرو هستند، کاهش کمک مالی می‌باشد که بالای همه عملیات کمک‌رسانی تاثیر گذاشته و زندگی بسیاری از افغان‌ها را به خطر مواجه کرده است.»
باید گفت که با سلطه‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، این کشور در بحران عمیق بشری فرو رفته است. بساط فقر و گرسنگی گسترده‌تر شده است و بیشتر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی کشور را ترک کرده‌اند.
سازمان ملل برای ارائه کمک‌های بشردوستانه به افغانستان در سال ۲۰۲۳، درخواست ۴.۶ میلیارد دلار کمک کرده است که تاکنون فقط ۵ درصد یعنی ۲۱۳ میلیون دلار آن تامین شده است.
همچنین حکومت سرپرست با وضع محدودیت‌های شدید، زنان و دختران را از کار در موسسات داخلی و بین‌المللی منع کرده است. این تصمیمات تاثیر منفی بر وضع اقتصادی افغانستان گذاشته است.
همزمان با این، برنامه جهانی غذا در افغانستان اعلام کرده بود که زنان در این کشور روز به روز آخرین راه نجات خود را از دست می‌دهند. این برنامه گفته است که این کمبود به این معنی است که یک میلیون مادر و کودک دیگر از حمایت تغذیه‌ای برخوردار نخواهند شد.
