دست‌کم یک هزار دختر دانش‌آموز به مناسبت دو سالگی ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم از سوی حکومت سرپرست، در نامه‌ای به رهبران جهان، سازمان ملل و کشورهای اسلامی گفته‌اند که به‌شدت ناامید گردیده و نگران آینده نامعلوم‌شان می‌باشند.
این دختران که از ۲۱ ولایت کشور این نامه را نوشته و امضاء کرده‌اند، می‌گویند که ممنوعیت از آموزش، آنان را از تحصیل و مکتب دور نکرده؛ بلکه دختران را از جامعه دور نگه‌داشته است.
آنان در نامه تاکید کرده‌اند: «ما خود را شکسته و درون قفس حس می‌کنیم، خیلی ناامید شده‌ایم و نگران آینده نامعلوم خود هستیم.»
دختران می‌گویند که پس از ممنوعیت آموزش آنان بالاتر از صنف ششم شاهد خودکشی‌ها، ازدواج‌های زیر سن و قتل‌های مرموز بوده‌اند.
دانش‌آموزان دختر از نهادهای بین‌المللی، کشورهای اسلامی، سازمان ملل متحد و کشورهای عضو آن خواسته‌اند تا در کنار دختران و فعالان حقوق آموزش بایستند و با حمایت خود صداهای مشروع آنان را را تقویت کنند.
این در حالی است که روز گذشته سازمان عفو بین‌الملل نیز گفته بود که حکومت سرپرست باید در مورد منع زنان و دختران از آموزش پاسخگو باشد.
گفتنی است که در حال حاضر افغانستان تنها کشوری در جهان می‌باشد که دختران در آن از حق آموزش محروم هستند.
همچنین بیش از دو سال می‌شود حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است.
وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.
همچنین در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.
