با ادامهی وضع محدودیتهای شدید از سوی حکومت سرپرست بر آموزش و کار دختران و زنان، دیدبان حقوق بشر میگوید که تشدید سرکوب پس از گذشت ۲ سال از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، بحران بشردوستانه و محدودیتهای شدید علیه زنان، جان میلیونها نفر را تهدید میکند.
این نهاد امروز (پنجشنبه، ۱۹ اسد) با نشر گزارشی گفته است که از زمان تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، محدودیتها بر حقوق زنان، دختران و رسانهها تشدید یافته است.
در گزارش آمده است که حکومت فعلی در دو سال گذشته، زنان و دختران را از حق تحصیل، کار، سفر و حضور در اجتماع محروم کرده است.
دیدبان حقوق بشر تاکید کرد که حکومت فعلی سانسور گستردهای بر رسانهها و دسترسی به اطلاعات وضع کرده و بر بازداشت روزنامهنگاران و منتقدان خود ادامه داده است.
در گزارش آمده است که بیش از ۲۸ میلیون تن در افغانستان در معرض ناامنی شدید غذایی قرار دارند که این وضعیت به یکی از بدترین بحرانهای بشردوستانه در جهان مبدل شده است.
براساس معلومات این نهاد، چهار میلیون نفر از جمله، ۳٫۲ میلیون کودک زیر ۵ سال در افغانستان دچار سوءتغذیهی حاد هستند.
مردم افغانستان و کابوس حقوق بشر
دیدبان حقوق بشر به نقل از فرشته عباسی، پژوهشگر افغانستان در این نهاد نوشته است: «مردم افغانستان در یک کابوس بشردوستانه و حقوق بشری تحت حاکمیت حکومت فعلی زندگی میکنند.»
خانم عباسی با انتقاد از عملکرد حکومت فعلی افزود: «رهبری حکومت سرپرست باید فوراً قوانین و سیاستهای توهینآمیز خود را متوقف کرده و جامعهی بینالمللی باید آنها را در قبال بحرانهای کنونی مسوول بداند.»
او تاکید کرد که در کنار دههها جنگ، رویدادهای آبوهوایی شدید و بیکاری گسترده، وضع محدودیتهای شدید بر حقوق زنان و دختران از سوی حکومت فعلی از دلایل اصلی ناامنی غذایی بوده است.
وی افزود که در نتیجه بسیاری از مشاغل از بین رفته و به ویژه منجر به اخراج بسیاری از زنان از کار و ممنوعیت کار زنان در سازمانهای بشردوستانه به جز در بخشهای محدود گردیده است.
پژوهشگر افغانستان در دیدبان حقوق بشر گفت که در ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲ میلادی، حکومت فعلی با ممنوعیت کار زنان، به معیشت آنها آسیب وارد کرده و این بحران به گونهی شدید به زنان و دخترانی آسیب رسانده است که در حال حاضر برای دسترسی به غذا، مراقبتهای بهداشتی و مسکن مشکل بیشتری دارند.
وی علاوه کرد: «سیاستهای زنستیزانهی حکومت فعلی نشاندهندهی بیتوجهی کامل به حقوق اولیهی آنها است. سیاستها و محدودیتهای آنها نه تنها به زنان افغانستانی که فعال و مدافع حقوق هستند، بلکه به زنان عادی که به دنبال یک زندگی عادی هستند نیز آسیب میزند.
خانم عباسی در ادامه تاکید کرد که واکنش حکومت فعلی به بحران عظیم بشردوستانهی افغانستان، سرکوب بیشتر حقوق زنان بوده است.
دیدبان حقوق بشر میگوید که کشورهای کمککننده باید راههایی برای کاهش بحران بشری افغانستان پیدا کنند، به نحویکه منجر به تقویت سیاستهای سرکوبگرانه حکومت فعلی علیه زنان نشوند.
در حالی دیدبان حقوق بشر به عملکرد حکومت فعلی واکنش نشان میدهد که نزدیک به دو سال است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است.
وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاهها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیونها دانشآموز دختر از آموزش باز بماند.