ملاله یوسفزی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل میگوید که هیچگاه فکرش را هم نمیکرد که افغانستان عقبگرد کامل در قسمت آموزش دختران داشته باشد.
خانم یوسفزی این اظهارات را به مناسبت زادروزش، در یک نشستی در سازمان ملل متحد مطرح کرده و تاکید کرد که رهبران جهان باید در بخش آموزش، سرمایهگذاری بیشتر کنند.
وی از محدودیت آموزش بر دختران و زنان در افغانستان، بهعنوان بدترین وضعیت جهانی یاد کرد.
او افزود: «۱۰ سال پیش، میلیونها دختر افغان به مکتب میرفتند. از میان هر سه زن جوان در افغانستان، یکیشان در دانشگاهها مشغول آموزش بود. اما اکنون در سطح جهان، افغانستان یگانه کشوری است که زنان و دختران در آنجا از آموزش بازداشته شدهاند.»
این فعال حقوق بشر گفت: «به عنوان یک نوجوان درک میکردم که پیشرفت، کُند خواهد بود. اما هیچگاه تصور نمیکردم که چنین عقبگرد مکمل به میان میآید. اکنون تمامی زنان و دختران از آموزش دور ماندهاند و با از دست دادن امیدها، خانهنشین شدهاند.»
در حالی خانم یوسفزی برای آموزش دختران افغان دادخواهی میکند که حکومت فعلی از هنگامی تسلط بر افغانستان در ماه اگوست سال ۲۰۲۱ میلادی، اجازه نداد که دختران بالاتر از صنف ششم به مکتب بروند.
همچنین در ماه دسامبر سال ۲۰۲۲ میلادی، وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی دروازه دانشگاهها را نیز به روی بانوان بستند.
در کنار این محدودیتها، زنان و دختران از کار در ادارههای دولتی و موسسههای غیر دولتی نیز منع شدهاند.
همچنین امینه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد که در ماه جنوری سال جاری به افغانستان سفر کرده بود، نیز در این نشست از رهبران جهان خواست که هیچکس نباید از حق آموزش بیبهره بمانند.