مسوولان کتابخانه زن در کابل می‌گویند که این کتابخانه رسماً به دلیل تهدیدات امنیتی، محدودیت‌های وضع شده از سوی حکومت سرپرست بر زنانی که در این مکان تردد می‌کردند و مشکلات اقتصادی بسته شده است.
ژولیا پارسی، یکی از بیان‌گذاران این کتابخانه امروز (دوشنبه، ۲۲ حوت) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که کتابخانه زن، روز گذشته رسماً بسته شد و قفسه‌ها را خالی کرده اند.
خانم پارسی می‌گوید: «درش [کتابخانه] را قفل کردیم و کتاب‌ها را به خانه آوردیم. متاسفانه، در روزهایی که از همه جا، زنگ دشمنی با دانش شنیده می‌شود و سرزمین ما در تاریکی فرو رفته است، یکی از امیدهای روشنگری در کابل در منطقه‌ی پل سرخ خاموش شد.»
کتابخانه زن حدود شش و نیم ماه قبل توسط شماری از فعالان حقوق زن در کابل تاسیس شد. در این کتابخانه جلسات کتاب‌خوانی، گفتگوهای اجتماعی و دادخواهی برگزار می‌شد.
خانم پارسی تاکید کرد: «هدف ما از این کار ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی و آگاهی‌دهی برای زنان بود. در این مدت، همواره سعی کردیم این فانوس را روشن نگه‌داریم. ولی در نهایت، تلاش‌های ما منجر به ادامه‌ی فعالیت کتابخانه نشد.»
به گفته‌ی او، تهدیدات امنیتی و محدودیت‌هایی که حکومت فعلی در حوزه‌های مختلف بر زنان و دختران وضع کرد، فضا را برای ادامه‌ی فعالیت کتابخانه زن تنگ کرد. افراد حکومت سرپرست دست‌کم دو بار به کتابخانه زن هجوم آوردند و آن را «مهر و لاک» کردند.
همچنین این فعال حقوق زن می‌گوید که تقریباً در تمام دو ماه گذشته کتابخانه بسته بوده، اما افراد حکومت فعلی آن را زیر نظر داشتند.
خانم پارسی در بخشی از صحبت‌هایش می‌افزاید که علاوه بر محدودیت‌ها بر فعالیت زنان، فشارهای اقتصادی نیز باعث شد که این کتابخانه دیگر نتواند به فعالیتش ادامه دهد.
این کتابخانه با حمایت مالی گروهی از زنان در کابل و خارج از کشور آغاز به فعالیت کرده بود.
او تاکید کرد: «با آن‌هم، این زنان شجاع از پول نان خود برداشتند و روی ایجاد و تداوم فعالیت کتابخانه هزینه کردند. به رغم همه‌ی این‌ها، حمایت مالی آن‌چنانی از کتابخانه صورت نگرفت، هرچند ما ادامه دادیم، اما در نهایت بسته شد.»
وی بیان کرد که کتابخانه زن، برای زنان کابل تنها یک کتابخانه نبود، بلکه جایی برای گفتگو و دادخواهی بود.
ژولیا پارسی همچنان بیان کرد: «می‌خواهیم خاطرنشان سازیم که این آخرین قدم ما برای روشنگری نخواهد بود. زنان افغانستان تقریباً از همه‌ی حقوق‌شان محروم اند و عبور از چنین وضعیتی، مستلزم مبارزه توقف‌ناپذیر، ایستادگی و توسل به روش‌های مختلف مسالمت‌آمیز و مدنی است.»
در حالی کتابخانه زن در کابل بسته می‌شود که بیش از ۵۳۰ روز است که مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم بر روی دختران مسدود است. زنان و دختران اجازه کار در موسسات داخلی و بین‌المللی و آموزش در دانشگاه‌ها را نیز ندارند.
