شماری از روزه‌داران نگرانند که علی‌رغم اینکه روزه می‌گیرند، کمتر از ماه‌های دیگر غذا می‌خورند اما نه تنها لاغر نمی‌شوند، بلکه دچار اضافه وزن می‌شوند. باید بدانید که دلایل زیادی وجود دارد که شماری از روزه‌داران دچار افزایش وزن می‌شوند: ۱- ما در ماه رمضان، به جای صبحانه، ناهار، شام و میان وعده‌ها، در دو وعده اصلی افطار و سحر مقدار زیادی کالری دریافت می‌کنیم. این تجمع کالری و تغییر سبک غذاخوردن می‌تواند حجم معده را افزایش داده و باعث ورم شکم و به مرور زمان، باعث افزایش وزن شود. ۲- معمولا در ماه رمضان، میوه، خرما و به‌طور کلی کربوهیدرات بیشتری مصرف می‌کنیم؛ برای مثال حلیم، زولبیا، بامیه و نان بیشتری مصرف می‌کنیم که همگی می‌توانند از عوامل چاقی در این ماه به حساب بیایند. ۳- در ماه رمضان، زمان و کیفیت خواب به هم می‌ریزد و همین موضوع می‌تواند باعث افزایش درصد چربی بدن شود. ۴- معمولا در این ماه افراد قادر به انجام فعالیت‌ها و ورزش‌های همیشگی خود نیستند و با کاهش تحرک، متابولیسم و کالری سوزی بدن کم شده و به مرور افزایش وزن اتفاق میفتد. ۵- شماری از روزه‌داران تا نیمه شب (سحری) پرخوری را کنار نمی‌گذارند. این افراد با این گمان که اگر در فرصت کوتاه افطار تا سحر بیشتر بخورند، راحت‌تر می‌توانند از پس گرسنگی در روز آینده برآیند، بیشتر می‌خورند. اما این کار سبب چاق شدن آن‌ها میشود. ۶- روزه‌دارانی که زیاد به مهمانی‌های افطاری می‌روند و نمی‌توانند خوش اشتهایی‌شان را در برابر غذا کنترل کنند، دچار اضافه وزن می‌شوند. ۷- روزه‌دارانی که سحری نمی‌خورند و با این گمان که وعده‌ی شام می‌تواند جایگزین مناسبی برای سحری باشد، بیشتر دچار اضافه وزن می‌شوند. زیرا بدن آن‌ها در طول روز بشدت دچار افت قند خون میشود و تمایلش به مصرف غذاهای شیرین و پرکالری زیاد میشود و اینگونه در افطار پرخوری می‌کند و همین زمینه‌ساز افزایش وزن میشود.