بیماری‌های مقاربتی (STD)یکی از شایع ترین بیماری‌ها در بین مردان و زنان است که باعث مشکلات جدی می‌شوند. کلامیدیا یکی از شایع ترین بیماری‌هایی است که ممکن است برای بسیاری از افراد ایجاد شود. این بیماری مرد و زن نمی‌شناسد و سنین مختلفی را درگیر می‌کند. اگر به بیماری کلامیدیا مبتلا شده‌اید و یا علائم این بیماری را دارید، بهتر است که برای درمان آن اقدام کنید. کلامیدیا چیست؟ کلامیدیا ‏(Chlamydia) یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که می‌تواند باعث عفونت در مردان و زنان شود. این بیماری توسط یک باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود. یکی از مشکلاتی که این بیماری دارد، آسیبی است که ممکن است به سیستم تولید مثل زنان برساند. برخی از عوارضی که این بیماری ایجاد می‌کند، دائمی هستند. در واقع ممکن است که برای خانم‌ها نازایی ایجاد کند و یا بارداری را برای آن‌‌‌ها مشکل سازد. همچنین یکی از عوارض عفونت کلامیدیا برای زنان افزایش احتمال بارداری خارج از رحمی است. علائم کلامیدیا علائم عفونت کلامیدیا در زن و مرد چندان تفاوتی ندارد. هرچند ممکن است که در زنان با شدت بیشتری بروز پیدا کند. البته بهتر است به خاطر داشته‌باشید که این بیماری علائم چندانی ندارد و معمولا تا زمان ایجاد عوارض بدون علامت باقی می‌ماند. در صورت بروز علائم، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید: درد هنگام ادرار کردن ترشحات غیرمعمول از واژن و یا آلت تناسلی در زنان، درد در شکم، خونریزی بعد از رابطه جنسی و خونریزی بین قاعدگی در مردان، درد و تورم در بیضه‌ها اگر فکر می‌کنید در معرض خطر ابتلا به عفونت مقاربتی (STI) هستید یا علائم کلامیدیا دارید، حتما برای آزمایش به پزشک عمومی، مراجعه کنید. عوامل خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا چیست؟ هر یک از شرایط زیر ممکن است احتمال ابتلا به کلامیدیا را در شما افزایش دهد، اما کسانی که از نظر جنسی فعال هستند در معرض ابتلا به عفونت کلامیدیا قرار دارند. البته باید یادآور شد که این بیماری معمولاً از طریق رابطه جنسی یا تماس با مایعات تناسلی آلوده (منی یا مایع واژن) پخش می‌شود. بالای ۲۵ سال سن داشتن می‌تواند یکی از عوامل خطر باشد رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، مقعدی یا دهانی عدم استفاده از کاندوم و رعایت نکردن بهداشت تماس اندام تناسلی شما با اندام تناسلی همسرتان؛ این بدان معناست که شما می‌توانید کلامیدیا را از فردی دریافت کنید، حتی اگر دخول، ارگاسم یا انزال وجود نداشته باشد. منی یا مایع واژن آلوده به چشم شما وارد شود همچنین می‌تواند توسط یک زن باردار به نوزادش منتقل شود. داشتن بیش از یک شریک جنسی به خاطر داشته باشید که کلامیدیا نمی‌تواند از طریق تماس‌های معمولی مانند بوسیدن و در آغوش گرفتن، یا از طریق حمام مشترک، حوله، استخر، صندلی توالت یا کارد و چنگال منتقل شود. تشخیص کلامیدیا چگونه انجام می شود؟ یکی از اصلی‌ترین قدم‌ها برای درمان این بیماری، تشخیص درست آن است. شما زمانی می‌توانید داروهای لازم و مناسب برای این بیماری را دریافت کنید که این بیماری را شناخته باشید. یکی از اصلی‌ترین مواردی که به تشخیص این بیماری کمک می‌کند، شرح حال بیمار و معاینه‌ی فیزیکی است. البته که با این موارد نمی‌توان به طور کامل مطمئن بود که کلامیدیا ایجاد این عفونت را کرده‌است. بنابراین اگر با علائم کلامیدیا مواجه شدید، باید به دکتر زنان و یا اورولوژیست مراجعه کنید. معمولا زمانی که خانم به دکتر زنان مراجعه می‌کند و بیماری کلامیدیا در او تشخیص داده‌می‌شود، برای درمان همسر او نیز اقدام می‌شود. داروها برای هر دو طرف داده می‌شوند تا درمان انجام شود. همچنین درخواست می‌شود که در طول مدت درمان از رابطه جنسی اجتناب شود. عوارض: آسیب اولیه‌ای که کلامیدیا ایجاد می‌کند اغلب مورد توجه قرار نمی‌گیرد؛ با این حال، کلامیدیا می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود. در زنان، کلامیدیا درمان نشده، می‌تواند باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود. برخی از عوارض PID عبارتند از: تشکیل بافت اسکار که لوله‌های فالوپ را مسدود می‌کند. حاملگی خارج از رحم ناباروری درد طولانی مدت لگن/شکم مردان به ندرت مشکلات سلامتی ناشی از کلامیدیا دارند. عفونت می‌تواند باعث تب و درد در لوله‌های متصل به بیضه‌ها شود. و باعث التهات و ‌متورم شدن بیضه‌ها نیز شود، این امر در موارد نادر می‌تواند منجر به ناباروری شود. کلامیدیا درمان نشده، نیز ممکن است شانس ابتلا به HIV را افزایش دهد. آسیب سایر نواحی بدن کلامیدیا می‌تواند گاهی به سایر نقاط بدن نیز آسیب برساند. معقد: عفونت کلامیدیا می‌تواند باعث آسیب به معقد شود که با درد، خونریزی، اسهال و ترشحات در این ناحیه همراه است. گلو: رابطه جنسی دهانی راه رایجی برای ابتلا به کلامیدیا نیست زیرا باکتری‌ها غشاهای مخاطی واژن، آلت تناسلی یا مقعد را به غشاهای گلو ترجیح می‌دهند. با این حال، اگر فردی دچار کلامیدیا در گلو شود، رابطه جنسی دهانی شایع ترین علت است. چشم: درصورتی که چشم‌ها به باکتری آلوده شوند باعث تورم و التهاب درچشم می‌شود که با درد و خارش و ترشحات چرکی همراه است. مدت بیماری برای اکثر افراد، علائم کلامیدیا بین یک هفته تا سه ماه پس از رابطه جنسی محافظت نشده ظاهر می‌شود. اما ممکن است بیش از سه ماه طول بکشد. پزشک شما ممکن است در هنگام تشخیص عفونت، اطلاعات بیشتری در مورد بیماری به شما بدهد به عنوان مثال: پزشک پس از معاینه و تشخیص می‌تواند به شما بگوید که عفونت به لوله‌های فالوپ یا بیضه‌های شما سرایت کرده است یا خیر. اگر از نظر جنسی فعال هستید، انجام آزمایشات منظم برای بیماری‌های مقاربتی مهم است زیرا ممکن است ناآگاهانه دچار عفونت شده باشید. بارداری و کلامیدیا اگر باردار هستید و به کلامیدیا مبتلا شده‌اید، می‌توانید عفونت را در حین زایمان به نوزاد خود منتقل کنید. این می‌تواند باعث عفونت چشم یا ذات‌الریه در کودک شما شود. ابتلا به کلامیدیا نیز ممکن است احتمال زایمان زودهنگام را نیز افزایش دهد. اگر باردار هستید، باید در اولین ویزیت قبل از زایمان، آزمایش کلامیدیا انجام دهید. در مورد معاینه، آزمایش و درمان صحیح با پزشک خود صحبت کنید. آزمایش و درمان، بهترین راه برای جلوگیری از مشکلات سلامتی است. چگونه می توان از کلامیدیا جلوگیری کرد؟ تنها راه برای جلوگیری کامل از بیماری‌های مقاربتی این است که رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی محافظت شده  داشته باشید. اگر از نظر جنسی فعال هستید، موارد زیر می‌توانند شانس ابتلا به کلامیدیا را کاهش دهند: قرار گرفتن در یک رابطه طولانی مدت متقابل تک همسری با شریکی که آزمایش شده و کلامیدیا ندارد. استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی. افراد فعال جنسی میتوانند از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی بدون کاندوم با شریکی که کلامیدیا دارد به کلامیدیا مبتلا شوند. جوانان فعال جنسی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کلامیدیا هستند؛ این به دلیل رفتارها و عوامل بیولوژیکی رایج در بین جوانان است. مردان همجنس‌گرا و دوجنسه نیز در معرض خطر هستند زیرا کلامیدیا می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی و مقعدی نیز گسترش یابد. درمان درمان مناسب می‌تواند کلامیدیا را درمان کند. بهترین دارو برای درمان این بیماری استفاده از آنتی‌بیوتیک است و مهم است که تمام داروهایی را که پزشک به شما می‌دهد برای درمان عفونت خود مصرف کنید. داروی کلامیدیا را با کسی به اشتراک نگذارید. هنگامی که به درستی مصرف شود، عفونت را متوقف می‌کند و می‌تواند احتمال بروز مشکلات در آینده را کاهش دهد. اگرچه دارو عفونت را متوقف می‌کند، اما هیچ آسیب دائمی ناشی از بیماری را از بین نمی‌برد. عفونت مکرر با کلامیدیا شایع است. شما باید حدود سه ماه پس از درمان مجدداً آزمایش انجام دهید، حتی اگر شریک جنسی شما نیز تحت درمان باشد. اگر پرسش شما این است که چه زمانی می‌توانیم بعد از درمان کلامیدیا دوباره رابطه جنسی داشته باشیم؟ باید گفت که تا زمانی که شما و شریک جنسی‌تان درمان را کامل نکنید، نباید دوباره رابطه جنسی داشته باشید و حتما با پزشک خود در این باره مشورت کنید. اگر کلامیدیا داشته‌اید و در گذشته دارو مصرف کرده‌اید، همچنان می‌توانید دوباره این عفونت را دریافت کنید. این ممکن است در صورت داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم با فردی که کلامیدیا دارد، اتفاق بیفتد. نویسنده: داکتر معصومه پارسا