کانی و یگناراجا، دستیار دبیرکل سازمان ملل متحد و مدیر منطقه‌ای دفتر توسعه سازمان ملل در آسیا-اقیانوسیه (یوان‌دی‌پی) اعلام کرده است، تخمین زده می‌شود که محدودیت‌های حکومت سرپرست بر زنان بین ۶۰۰ میلیون تا یک میلیارد دالر برای افغانستان ضرر اقتصادی داشته باشد. کانی ویگناراجا این موضوع را در صحبت با یک انجمن آلمانی مطرح کرده و گفته است که به قدرت رسیدن حکومت سرپرست بر افغانستان، نقطه عطفی برای این کشور بوده است. وی تاکید کرد که شهروندان افغانستان با سختی‌های شدید مواجه هستند و تقریباً ۸۵ درصد آنان با کم‌تر از یک دالر در روز زندگی می‌کنند. معیار جهانی خط فقر ۱.۹ دالر در روز است و درآمد پایین‌تر از آن، وضعیت فقر حساب می‌شود. او افزود که وضعیت پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان در ماه آگوست سال ۲۰۲۱ میلادی، به‌طور قابل توجهی بدتر شده و به‌ویژه برای زنان که اکنون با محدودیت‌های شدیدی روبه‌رو هستند و از تحصیل و بیشتر مشاغل محروم شدند. دستیار دبیرکل سازمان ملل و متحد و مدیر منطقه‌ای دفتر توسعه سازمان ملل متحد در آسیا-اقیانوسیه می‌گوید که این سازمان با این وضعیت سازگاری داشته و تلاش توسعه محلی تحت عنوان «آبادی» را آغاز کرده است. کانی ویگناراجا گفت: «ما بر حمایت مستقیم از مشاغل تحت مالکیت زنان، ایجاد شغل، خدمات اجتماعی اساسی، انرژی‌های تجدیدپذیر و مدیریت ریسک تمرکز می‌کنیم تا اقتصادهای محلی را فعال نگه داریم، امنیت غذایی و انرژی را تضمین کنیم، رفاه مردم را بهبود بخشیم و از آن‌ها در برابر بلایا محافظت کنیم.» وی تصریح کرد که جدیدترین تحقیقات دفتر توسعه سازمان ملل نشان می‌دهد که تولید ناخالص داخلی واقعی افغانستان از سال ۲۰۲۰ تا اکنون ۲۹ درصد کاهش یافته است و به روند نزولی خود ادامه می‌دهد. این مقام سازمان ملل متحد گفت که محدودیت‌های بر حقوق زنان به تنهایی بین ۶۰۰ میلیون تا یک میلیارد دالر ضرر اقتصادی داشته باشد. مدیر برنامه توسعه سازمان ملل  همچنان در بخشی از صحبت‌هایش به زلزله‌ی خیر هرات با اشاره کرده و گفت که این زمین‌لرزه حدود هزار و ۴۰۰ نفر که عمدتاً زنان و کودکان هستند، جان‌شان را از دست داده و ۱۵۰ هزار نفر دیگر آسیب دیده‌ است. او افزوده است: «هر کجا که بچرخید، می‌بینید که ویرانی بسیار زیاد است.» به‌گفته‌ی او، زیرساخت‌های کلیدی مانند مکاتب، جاده‌ها، درمانگاه‌ها و سیستم‌های تأمین آب به‌شدت آسیب دیده است. در حالی سازمان این گزارش را نشر می‌کند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.