عفونت تریکوموناس یا تریکومونیازیس یک بیماری شایع مقاربتی است که اکثر افرادی که به آن مبتلا هستند، هیچ علامت خاصی را تجربه نمی‌کنند. در واقع سالانه میلیون‌ها نفر مبتلا به تریک‌مونیازیس تشخیص داده می‌شوند اما از مسری بودن خود آگاه نیستند. این عفونت در خانم‌ها بسیار رایج‌تر است و بیشتر در خانم‌های مسن بروز می‌کند. انتقال این عفونت بسیار ساده است و به راحتی از طریق رابطه جنسی محافظت نشده، از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. برای جلوگیری از عفونت با انگلی که باعث ایجاد Trichomoniasis می‌شود، هر دو طرف در رابطه جنسی باید با راه‌های جلوگیری از شیوع بیماری آشنا بوده و در صورت ابتلا، تحت درمان قرار گیرند. شما می‌توانید با استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، خطر ابتلا به این عفونت را کاهش دهید. اگر می‌خواهید در ارتباط با علائم و نحوه درمان تریکومونیازیس بیشتر بدانید، توصیه می‌شود ادامه مقاله را از دست ندهید. تریکومونیازیس چیست؟ تریکومونیازیس یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط یک انگل ایجاد می‌شود. در زنان، تریکومونیازیس می‌تواند باعث ترشحات بدبوی واژن، خارش ناحیه تناسلی و ادرار دردناک شود. مردانی که تریکومونیازیس دارند معمولاً هیچ علامتی ندارند. زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس باشند. درمان تریکومونیازیس مصرف آنتی بیوتیک است. برای جلوگیری از ابتلای مجدد، شرکای جنسی باید همزمان درمان شوند. توقف زودهنگام درمان یا برقراری تماس جنسی قبل از از بین رفتن عفونت، می‌تواند منجر به عفونت مجدد شود. علائم عفونت تریکومونازیس اگرچه بیماری تریکوموناس دارای علائم مشخصی است، اما افراد مبتلا به تریک اغلب هیچ علامتی ندارند و معمولاً در طولانی‌مدت دچار عوارض خاصی نمی‌شوند. بااین‌حال، علائم ممکن است در طول زمان ایجاد شود. هنگامی که علائم و نشانه‌ها ایجاد می‌شود، برای مردان و زنان متفاوت است. در زنان، علائم و نشانه‌های تریکومونیازیس عبارتند از: مقدار زیادی از ترشحات رقیق و اغلب بدبو از واژن، که ممکن است شفاف، سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد. قرمزی، سوزش و خارش ناحیه تناسلی درد همراه با ادرار یا رابطه جنسی ناراحتی در ناحیه تحتانی معده در مردان، تریکومونیازیس به ندرت علائم ایجاد می‌کند. با این حال، وقتی مردان علائم و نشانه‌هایی دارند، ممکن است شامل موارد زیر باشد: خارش یا تحریک داخل آلت تناسلی سوزش با ادرار یا بعد از انزال ترشح از آلت تناسلی خروج ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی بیماری تریکومونازیس چگونه انتشار می‌یابد؟ تریکومونیازیس توسط نوعی انگل کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این انگل در طول رابطه جنسی به‌راحتی از فرد آلوده به فرد غیر آلوده منتقل می‌شود. به دلیل داخلی بودن اندام تناسلی زنان، این بیماری در آن‌ها شایع‌تر است. عمده‌ترین قسمت بدن که درگیر این انگل شده و عفونی می‌شود، دستگاه تناسلی تحتانی (فرج، واژن، دهانه رحم یا مجرای ادرار) است. در مردان شایع‌ترین عضو بدن که عفونی می‌شود، داخل آلت تناسلی (مجرای ادرار) است. در طول رابطه جنسی، انگل معمولاً از آلت تناسلی به واژن یا از واژن به آلت تناسلی انتشار می‌یابد. تریکومونیازیس همچنین می‌تواند از واژن به واژن دیگر نیز سرایت کند. طبق آمارهای منتشرشده، انتقال این انگل از سایر اعضای بدن مانند دست‌ها، دهان یا مقعد شایع نیست و نمی‌تواند در این اندام‌ها ایجاد عفونت کند. از نظر علائم نیز مشخص نیست که چرا برخی از افراد مبتلا به عفونت، علائم را واضح نشان می‌دهند درحالی‌که برخی دیگر از افراد مبتلا، هیچ علامتی ندارند. تحقیقات نشان داده که شدت علائم احتمالاً به عواملی مانند سن، جنسیت و وضعیت سلامت فرد بستگی دارد. بااین‌وجود، نکته‌ای که شایان توجه است این است که افراد آلوده بدون علائم، می‌توانند عفونت انگلی را به‌راحتی به دیگران منتقل کنند. زمان بین قرار گرفتن در معرض انگل و عفونت ناشناخته است. اما تصور می‌شود که بین چهار تا ۲۸ روز باشد. حتی بدون علائم، شما یا همسرتان همچنان می‌توانید عفونت را گسترش دهید. چه عواملی خطر ابتلا به تریکومونازیس را افزایش می‌دهد؟ عوامل خطر ابتلا به تریکومونیازیس عبارتند از: شرکای جنسی متعدد سابقه سایر عفونت‌های مقاربتی (STD) سابقه داشتن تریکومونیازیس رابطه جنسی بدون کاندوم عوارض عفونت تریکومونیازیس ابتلا به تریکومونیازیس باعث تحریک در ناحیه تناسلی می‌شود که ممکن است ورود سایر عفونت‌های مقاربتی (STD) به بدن یا انتقال آن‌ها به دیگران را آسان‌تر کند. تریکومونیازیس باعث آسان‌تر شدن ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) می‌شود. تریکومونیازیس با افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم یا پروستات مرتبط است. عفونت تریکومونیازیس درمان نشده می‌تواند ماه‌ها تا سال‌ها ادامه داشته باشد. عوارض این عفونت در زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس: زایمان خیلی زود هنگام (قبل از موعد) نوزادی با وزن کم ممکن است با عبور نوزاد از کانال زایمان، عفونت به نوزاد منتقل شود. پیشگیری از تریکومونازیس تنها راه جلوگیری قطعی از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی این است که رابطه جنسی واژینال، مقعدی، یا دهانی بدون کاندوم نداشته باشید. اگر از نظر جنسی فعال هستید، می‌توانید راهکارهای زیر را برای کاهش احتمال ابتلا به تریکومونیازیس انجام دهید: با فردی که آزمایش بیماری‌های مقاربتی انجام داده و نتایج آزمایش آن منفی شده، در رابطه باشید. هر بار که رابطه جنسی دارید، از کاندوم،‌ آن هم به روش صحیح استفاده کنید. این کار شانس ابتلا به تریکومونیازیس را کاهش می‌دهد. برای همسر خود در مورد خطرات بالقوه ابتلا به بیماری‌های مقاربتی و علائم آن‌ها توضیح دهید تا در صورت داشتن علائم، فرد مقابل نیز آزمایش دهد. اگر به ابتلا به این بیماری مشکوک هستید، بهتر است آزمایش بیماری‌های مقاربتی مانند آزمایش تریکوموناس، آزمایش HPV و تست پاپ اسمیر را انجام دهید. با یک شریک جنسی وارد یک رابطه تک همسری شوید. تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید. عفونت تریکومونیازیس چگونه تشخیص داده می‌شود؟ این عفونت مانند سایر بیماری‌های مقاربتی ازطریق معاینه فیزیکی و گرفتن شرح حال بیمار ممکن است. پزشک دستگاه تناسلی را معاینه می‌کند و در مورد علائم با شما صحبت خواهد کرد. این آزمایش از طریق گرفتن نمونه از تشرحات واژن و یا آلت تناسلی انجام می‌شود. درمان عفونت تریکومونیازیس تریکومونیازیس یک بیماری قابل درمان است که بعد از تشخیص درمان آن با آنتی بیوتیک انجام می‌شود. این درمان تا زمانی ادامه می‌یابد تا انگل، عامل آن از بین برود. نکته مهم در روند درمان این بیماری این است که حتما باید دوره مصرف داروها تکمیل شود. آیا تریک به شکل کامل، قابل درمان است؟ بله، تریک قابل درمان است. پزشک عفونت تریک را با آنتی بیوتیک درمان می‌کند. آیا تریکومونیازیس به خودی خود از بین می‌رود؟ خیر، تریک به خودی خود از بین نمی‌رود. برای درمان عفونت به آنتی بیوتیک نیاز دارید. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ اگر علائم تریکومونیازیس را دارید یا اگر متوجه شدیده‌اید که شریک جنسی شما به این عفونت مبتلا شده است، به پزشک مراجعه کنید.  نویسنده: داکتر معصومه پارسا