یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در کابل می‌گوید که در اثر انفجار ماین در ولسوالی سمکنی ولایت پکتیا دو کودک جان باخته اند. این سازمان در توییتی نوشته است که یونیسف از مرگ این دو کودک که یکی دختر یک‌ساله و دیگر پسری پنج ساله بودند، به شدت ناراحت شده است. در ادامه آمده است که در این رویداد یک کودک دختر شش ماهه‌ی دیگر نیز زخمی شده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در مورد علت و چگونگی این رویداد معلومات بیشتر ارائه نکرده است. یونیسف تاکید کرد که از کودکان باید در هرگونه شرایط حفاظت شود و مسوولیت همگان است که اطمینان حاصل کنند تا کودکان در یک محیط مصون رشد می‌کنند. تا اکنون مسوولان محلی ولایت پکتیا نیز در این مورد اظهار نظر نکرده اند. در تازه‌ترین مورد یک مرد در اثر انفجار یک سرگلوله‌ی به جامانده از جنگ ولایت فاریاب جان باخته و یک کودک خورد سال زخمی است. انفجار ماین‌های منفجرنشده در مناطق مختلف افغانستان همواره از غیرنظامیان بخصوص کودکان قربانی می‌گیرد. گفته می‌شود که نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. همچنین کمیته‌‌ی بین‌المللی صلیب سرخ اعلام کرده که ماین‌ها و مهمات منفجرنشده در افغانستان، سالانه جان هزاران نفر را به ‌خطر می‌اندازد.

هم‌زمان با فرا رسیدن هشت مارچ، روز جهانی همبستگی زنان، یوناما یا دفتر معاونت سازمان ملل متحد در کابل در پیامی خواستار پایان فوری محدودیت‌های «شدید» حکومت سرپرست بر حقوق زنان و دختران در افغانستان شده است. یوناما امروز (چهارشنبه، ۱۷ حوت) با نشر پیامی گفته است که حکومت افغانستان تمرکز تقریبا منحصر به فردی را بر تحمیل قوانینی کرده اند که اکثریت زنان و دختران عملاً در خانه‌های‌شان حبس شدند. روزا اوتنبایوا، نماینده ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان می‌گوید: «افغانستان تحت تسلط حکومت فعلی سرکوب‌کننده‌ترین کشور جهان در عرصه‌ی حقوق زنان باقی مانده است.» او در پیامش اقدامات «قصدی و سیستماتیک» حکومت افغانستان برای منزوی ساختن زنان و دختران افغان از اجتماع را ناراحت‌کننده عنوان کرد. نماینده‌ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل علاوه کرد که حبس کردن نیمی از جمعیت کشور در خانه‌ها یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های انسانی و اقتصادی جهان و اقدامی عظیم از خودآزاری ملی است. وی بیان کرد که این اقدام نه تنها زنان و دختران، بلکه تمام «افغان‌‌ها» را به آینده‌ی توأم با فقر و وابستگی محکوم خواهد کرد. خانم اوتنبایوا به این باور است که فرمان صادر شده افغانستان را از شهروندان خود و سایر نقاط جهان منزوی خواهد کرد. همچنین یوناما در بخشی از پیامش گفته است که از آگست سال ۲۰۲۱ الی اکنون، یک روند دوامدار از احکام و اقدامات تبعیض‌آمیز علیه زنان توسط مقامات حاکم را به ثبت رسانده است. در حال حاضر زنان و دختران در افغانستان اجازه‌ی آموزش، تحصیل و کار را ندارند. به گفته این نهاد، محرومیت از دسترسی به آموزش، پیامدهای فیزیکی و روانی اجتماعی بی‌شماری بالفعل و بالقوه در پی دارد که شامل خودکشی، ازدواج کودکان، بچه‌دار شدن زودرس، زیان‌های ناشی از فقر، کاهش تصمیم‌گیری و افزایش خشونت خانوادگی، استثمار و سوءاستفاده جنسی می‌شود. یوناما در آخر تاکید کرد که محدودیت‌های حکومت فعلی در تضاد با تعهدات حقوق بشری مندرج در اسناد مربوط به حقوق بشر و آزادی‌‌های اساسی است و به دورنمای افغانستان برای بهبود پس از چندین دهه‌ جنگ آسیب می‌رساند. با این وجود بیش از ۵۳۰ روز است که مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم بر روی دختران مسدود است. زنان و دختران اجازه کار در موسسات داخلی و بین‌المللی و آموزش در دانشگاه‌ها را نیز ندارند. همچنین زنان از مراجعه به داکتران مرد، رفتن تفریح به پارک‌های تفریحی، سالون‌ ورزشی، حمام عمومی و سفر بدون محرم منع شده اند.

وزارت امور خارجه‌ی آمریکا می‌گوید که ذاکره حکمت، داکتر و بنیان‌گذار موسسه‌ی همبسته‌گی مهاجران افغان، یکی از ۱۱ برنده‌ی جایزه‌ی شجاعت زنان در سال ۲۰۲۳ است. وزارت خارجه‌ی آمریکا با نشر اعلامیه‌ای گفته که قرار است آنتونی بلینکن، وزیر خارجه این کشور و جیل بایدن، بانوی نخست ایالات متحده به تاریخ هشتم مارچ، مراسم اهدای جایزه‌ی بین‌المللی شجاعت زنان سال ۲۰۲۳ را میزبانی کنند. در اعلامیه آمده است که ذاکره حکمت در دوره‌ی قبلی حکومت سرپرست بر افغانستان، بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ میلادی دوره‌ی لیسه را مخفیانه تکمیل کرد و سپس برای فراگیری تحصیلات عالی با دریافت بورسیه به ترکیه رفت. در ادامه آمده است که خانم حکمت در سال ۲۰۱۸ از رشته‌ی طب در ترکیه فارغ شد و در جریان تحصیلاتش با سازمان‌های امدادرسان به مهاجران همکاری داشت. به گفته‌ی وزارت خارجه‌ی آمریکا، ذاکره حکمت در سال ۲۰۱۴ با ایجاد موسسه‌ی همبستگی مهاجران افغان به گونه خستگی ناپذیر در بخش حمایت از حقوق مهاجران و زنان تلاش کرده است. در اعلامیه ضمن قدردانی از کارکرد خانم حکمت آمده است: «در اثر تلاش‌های داکتر حکمت، شمار زیادی از افغان‌ها، به ویژه زنان و دختران و اقلیت‌ها به خدمات محافظتی مهاجران و پناه‌جویان دسترسی یافتند.» در ادامه آمده است: «او به‌عنوان یکی از معدود رهبران زن یک سازمان اجتماعی تحت رهبری پناه‌جویان در ترکیه، از دولت و مردم ترکیه خواسته که فراموش نکنند و به کسانی‌ که از درگیری و آزار و شکنجه گریخته‌اند، کمک کنند.» گفتنی است که ۱۰ زن دیگر از کشورهای آرژانتین، جمهوری آفریقای مرکزی، کاستاریکا، اتوپیا، اردن، قزاقستان، مالیزیا، منگولیا، پولند، اوکراین و زنان و دختران معترض ایران نیز از دیگر دریافت‌کننده‌گان این جایزه در سال ۲۰۲۳ هستند. وزارت خارجه امریکا  از سال ۲۰۰۷ به این‌سو، همه‌ساله جوایز بین‌المللی شجاعت را به زنان فعال از سرتاسر جهان اهدا می‌کند که تا کنون بیش از ۱۸۰ زن از ۸۰ کشور جهان به‌ شمول افغانستان این جایزه را دریافت کرده‌اند.

خبرگزاری رویترز گزارش داده است که یک بر چهارم حصه کارمندان زن شاغل در افغانستان، از کارشان بی‌کار شده اند. رویترز به نقل از رامین بهزاد، هماهنگ‌کننده ارشد سازمان بین‌المللی کار برای افغانستان امروز (سه‌شنبه، ۱۶ حوت) نوشته است که این آمار مربوط به سه‌ ماه سوم سال ۲۰۲۲ در مقایسه با سه‌ ماه دوم این سال می‌شود. آقای بهزاد گفته است: «محدودیت‌ها برای زنان و دختران، پیامد‌های شدیدی بر تحصیل و چشم‌انداز بازار کار آنان دارد.» هماهنگ‌کننده ارشد سازمان بین‌المللی کار علاوه کرد که یافته‌های این سازمان نشان می‌دهد که تولید ناخالص داخلی افغانستان بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲ میلادی ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که وزارت تحصیلات و اقتصاد حکومت سرپرست در اواخر سال ۲۰۲۲ ممنوعیت‌های تحصیلی و کاری را نیز بر زنان و دختران افغان وضع کردند. با این همه بیش از ۵۳۰ روز است که دروازه‌های مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم نیز مسدود است. دختران از ثبت نام در دانشگاه های خصوصی نیز منع شده اند.

روزا اوتنبایوا، نماینده‌ ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل در افغانستان می‌گوید که قرار است شورای امنیت سازمان ملل متحد فردا (چهارشنبه، ۱۷ حوت) نشستی درباره‌ی افغانستان برگزار کند. خانم اوتنبایوا گفته است که قرار است در این نشست سازمان ملل صحبت کند. حساب کاربری یوناما‌ در توییترش نوشته است که این نشست در مقر شورای امنیت سازمان ملل متحد در نیویارک برگزار خواهد شد. به گفته یوناما، این نشست ساعت ۱۰:۰۰ پیش از چاشت روز چهارشنبه به‌گونه زنده از طریق تلویزیون سازمان ملل متحد نشر خواهد شد. تا اکنون سازمان ملل درباره‌ی اجندای این نشست چیزی نگفته‌ است. انتظار می‌رود که بحران حقوق بشری، کمک‌های بشردوستانه و محدودیت‌های زنان و دختران در افغانستان از محورهای جلسه‌ی فردا باشد. این در حالی است که ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل در افغانستان در دومین گزارش خود که دیروز به شورای حقوق بشر ارائه شد، گفته است که در شش ماه آخر سال ۲۰۲۲ میلادی، وضعیت حقوق بشر در افغانستان وخیم‌تر شده است.ش

شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان طی گردهمایی به‌مناسبت تجلیل از هشتم مارچ، روز جهانی زنان می‌گویند که حکومت سرپرست، آینده و سرنوشت زنان و دختران افغانستان را به گروگان گرفته است و با حاشیه راندن و منزوی ساختن زنان خواستار رسیدن به خواست‌های نامشروع خود از جامعه‌ی جهانی هستند. اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان امروز(یک‌شنبه، ۱۴ حوت) در یک مکان سر بسته در شهر کابل از هشتم مارچ، روز جهانی همبستگی زن تجلیل کردند. این شبکه با نشر خبرنامه‌ای گفته اند که هشتم مارچ یادآور وقایع تاریخی مبارزات برحق زنان، برای به‌دست آوردن حقوق انسانی‌‌شان و رسیدن به عدالت اجتماعی و برابری جنسیتی است. آنان گفته اند: «زنان در هر برهه‌ای از تاریخ، مورد خشونت‌های متعدد قرار گرفته‌اند و زنانی نیز بوده ‌اند که جان برکف دستان‌‌شان قرار داده و در صف اول مبارزات مدنی قرار گرفتند و هیچ‌گاه از رزمیدن برای رسیدن به خواسته‌های‌شان، دست نکشیدند.» اعضای این شبکه علاوه کردند، هشتم مارچ در حالی در تمام جهان تجلیل می‌شود که زنان افغانستان بیش از 19 ماه است تحت حاکمیت حکومت فعلی از تمامی حق و حقوق انسانی، شهروندی و مدنی‌شان محروم شده اند و کاملاً به حاشیه رانده شدند. در ادامه خبرنامه آمده است که در عصر حاضر جهان با سرعت به سوی تکامل، ترقی و پیشرفت است، اما حکومت سرپرست سرنوشت زنان و دختران افغانستان را به گروگان گرفته اند و با حاشیه راندن و منزوی ساختن زنان خواستار رسیدن به خواست‌های نامشروع خود از جامعه‌ی جهانی هستند. همچنین آنان هشدار داده اند: «وضعیت امروز در افغانستان نه تنها برای مردم افغانستان، بلکه برای منطقه و جهان نیز عواقب خطرناکی در پی خواهد داشت.» این زنان با انتقاد از عمل‌کر جامعه‌ی جهانی گفته اند که سکوت جامعه‌ی جهانی در برابر جنایات حکومت فعلی مهر تاییدی بر سرکوب زنان بوده و این خلاف موازین حقوق بشری است. در ادامه آمده است: «ما زنان معترض و مبارز افغانستان از وضعیت موجود و ظلم و ستم حاکم در افغانستان به ستوه آمده‌ایم و از جامعه‌ی جهانی خواهان یک اقدام فوری و جدی در برابر این نقض علنی حقوق بشری و جنایات آشکار علیه زنان هستیم.» اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان گفته اند که این خواست تمام مردم افغانستان و مخصوصا زنان می‌باشد. آنان در حالی از هشتم مارچ در افغانستان درحالی تجلیل می‌کنند که زنان و دختران از تمامی حقوق انسانی، شهروندی و مدنی‌ شان محروم شده و از حضور در اجتماع و فضاهای عمومی نیز منع شده ‌اند.