سازمان حقوق کودکان (Kids Rights) با نشر گزارشی اعلام کرده است که افغانستان از رهگذر حقوق کودکان یکی از بدترین کشورهای جهان شناخته شده است. این سازمان که در هالند مستقر است در گزارشش نوشته است که  افغانستان، سودان جنوبی و چاد از رهگذر حقوق کودکان، بدترین کشورهای موجود در جهان می‌باشند. سازمان حقوق کودکان به منع آموزش دختران در افغانستان اشاره کرده و تاکید کرده است که این کشور از میان ۱۹۳ کشور، جایگاه ۱۹۱ را به خود اختصاص داده است. در گزارش آمده است که شاخص سالانه سازمان حقوق کودکان که احترام به حقوق کودکان را سنجش می‌کند، سویدن، فنلند و آیسلند را در میان ۱۹۳ کشور، بهترین کشورها برای کودکان شناسایی کرد. در ادامه آمده است که شاخص حقوق کودکان، تخمین زده می‌شود که در سال ۲۰۲۳ از هر چهار کودک در سراسر جهان، یک کودک زیر خط فقر زند‌گی می‌کند. براساس معلومات این گزارش، جنگ اوکراین سبب شده است تا کودکان بیشتر در سرتاسر جهان در فقر زندگی کنند و گرسنه بمانند. سازمان حقوق کودکان تاکید کرد که بحران‌های متعدد،‌ مانند جنگ اوکراین،‌ تغییرات اقلیمی و همه‌گیری ویروس کرونا فشار‌ها را بر کودکان بیشتر کرده است. در حالی این سازمان افغانستان را از رهگذر حقوق کودکان بدترین کشور دانسته است که پیش از این نیز سازمان‌های حقوق کودکان همواره از وضعیت بد کودکان در کشور ابراز نگرانی کرده‌اند. با این وجود، بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است.

منابع محلی از ولایت پروان می‌گویند که یک مرد در این ولایت دو فرزند جوانش را کشته و دو فرزند نوجوان دیگر خود را زخمی کرده است. منبع به شرط فاش نشدن نامش امروز (دوشنبه، ۵ سرطان) به رسانه گوهرشاد گفت که این مرد یک دختر و یک پسر جوانش را به قتل رسانیده و یک پسر ۱۶ و دختر ۱۷ ساله دیگر خود را با شلیک گلوله زخمی کرده است. منبع تاکید کرد که این رویداد روز گذشته در روستای «مشگن‌خیل» از مربوطات ولسوالی بگرام ولایت پروان رخ داده است. به گفته‌ی منبع، فرد متهم این رویداد عبدالفرید نام دارد، این مرد فرزندانش را با شلیک اسلحه نوع کلاشینکوف کشته و زخمی کرده است. در ادامه آمده است که این مرد راننده موتر باربری بوده و معتاد به موادمخدر نوع چرس نیز می‌باشد. منبع تاکید کرد که تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی این قتل مشخص نیست، اما مقتول از ساحه فرار کرده است. همچنین شماری از رسانه‌ها گزارش داده است که عبدالفرید زمانی فرزندانش را تیرباران کرده است که آنان از او اسرار فراهم کردن لباس و وسایل عیدی داشتند. تا اکنون مسوولان محلی در ولایت پروان در این مورد چیزی نگفته‌اند. همچنین سخنگوی پولیس به تماس‌های مکرر خبرنگار رسانه گوهرشاد نیز پاسخ نداده است. قابل ذکر است که با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، آمار جرایم‌ جنایی و خودکشی در میان زنان و کودکان در بخش‌های مختلف کشور افزایش یافته است. گسترش فقر و بیکاری، فرهنگ‌های ناپسند از جمله عوامل عمده‌ی آمار این‌گونه رویدادها عنوان شده است.

مسوولان محلی از ولایت نیمروز می‌گویند که در یک ماه گذشته، ۷۴ هزار و ۳۶ مهاجر افغان از ایران اخراج و یا هم به صورت داوطلبانه به کشور برگشته‌اند. مولوی عبدالله ریاض، رییس امور مهاجرین و عودت‌کنندگان ولایت نیمروز امروز (دوشنبه، ۵ جوزا) به رسانه گوهرشاد گفت که این تعداد از مهاجران از ۱ تا ۳۱ جوزای سال‌ روان، از طریق راه ابریشم این ولایت، وارد کشور شدند. وی تاکید کرد که در میان مهاجران برگشته از ایران یک هزار و ۱۰۶ خانواده نیز شامل هستند که چهار هزار و ۷۷۷ تن می‌شوند. همچنین او افزود که بیشتر این مهاجران از ایران اخراج شده‌اند. اما آمار دقیق تعداد مهاجران اخراج شده را ارائه نکرده است. رییس امور مهاجرین و عودت‌کنندگان نیمروز تصریح کرد که در ماه ثور نیز ۶۴ هزار و ۱۱۵ تن به صورت مجردی از ایران اخراج و یا هم داوطلبانه از راه ابریشم ولایت نیمروز، وارد کشور شدند. دو روز قبل نیز یک‌ مقام ایرانی گفته بود که کشورش حدود ۹۰ هزار مهاجر افغان را در سال جاری به افغانستان فرستاده‌اند. حکومت ایران بارها به‌دلیل اخراج اجباری مهاجران اهل افغانستان از آن کشور، مورد انتقاد نهادهای مدافع حقوق بشر و مهاجرین قرار گرفته است. قابل ذکر است که در روزهای اخیر و پس از افزایش تنش‌ها میان نیروهای حکومت سرپرست و جمهوری اسلامی ایران در ولایت نیمروز و هرات وضعیت پناه‌جویان افغان در آن کشور نیز وخیم‌تر شده است. اداره حمایت از مهاجرین ایران اعلام کرده است که در حال حاضر نزدیک به چهار میلیون مهاجر افغان در ایران زندگی می‌کنند که رسماً ثبت شده اند و بر اساس برخی گزارش‌ها، ممکن بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار مهاجر افغان نیز بدون اسناد قانونی در ایران به سر ببرند. افغانستان یکی از کشورهایی است که بیشترین مهاجر را در جهان دارد. این روند با تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان افزایش یافته است.

همزمان با وضع محدودیت‌های شدید علیه زنان در بخش‌های تحصیل و اشتغال، شماری از زنان معترض از حکومت سرپرست خواسته‌اند که ممنوعیت آموزش و کار زنان و دختران افغان را فوراً لغو کنند. در آستانه‌ی تجلیل از عید سعید قربان، شماری زنان امروز (دوشنبه، ۵ سرطان) با برگزاری یک برنامه‌ی اعتراضی در یک مکان بسته در ولایت بلخ، از حکومت فعلی خواستند که دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها را به‌روی دختران و زنان باز کرده و زمینه‌ی کار را نیز برای آنان فراهم کند. آنان در اعلامیه‌‌ای خطاب به سران حکومت فعلی گفته‌اند: «آموزش و کار را برای ما عیدی بدهید.» در ادامه آمده است: «ما از حکومت سرپرست انتظار داریم تا به منظور برآورده ساختن حقوق اساسی شهروندان، به وضع محدودیت‌ها بر آموزش و کار دختران و زنان پایان دهد.» آنان تاکید کردند که سران حکومت فعلی باید بر اساس ارزش‌های دینی محیط مناسب آموزشی و کاری را برای زنان فراهم کنند. در بخش اعلامیه از حکومت خواسته‌اند که با در نظر داشت اعلامیه‌ی جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، برای حقوق اساسی عموم شهروندان افغانستان به‌ویژه زنان و دختران، به عنوان نیمی از جمعیت کشور احترام بگذارند. همچنین آنان از بی‌توجهی سازمان ملل متحد در مورد بحران بشری در افغانستان انتقاد کرده و می‌گویند که نهادهای امدادرسان مرتبط به این سازمان، توزیع بسته‌های بشردوستانه به اقشار بی‌ضاعت به‌ویژه بیوه زنان، افراد دارای معلولیت و کسانی‌که طی دو سال گذشته کار خود را از دست داده‌اند را سرعت بخشیده و مانع تشدید بحران انسانی در کشور شوند. در حالی این زنان از سران حکومت فعلی خواهان بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها و فرام‌سازی زمینه اشتغال می‌شود که بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی دائمی افغانستان در سازمان ملل می‌گوید که حکومت فعلی برای توجیه «سیاست‌های حذف و استبدادی» خودش به تعصبات قومی و زبانی دامن می‌زند. آقای فایق امروز (دوشنبه، ۵ سرطان) در رشته توییتی نوشته است که دامن زدن تعصبات قومی و زبانی و مسائل اکثریت و اقلیت اقوام در ۲۰ سال گذشته عمدا از سوی یک‌تعداد از سیاستمداران، برای منافع شخصی و گروهی و به حمایت بیگانگان استفاده شده است. او تاکید کرد که دامن زدن به این موارد باعث خونریزی، فقر، عقب‌ماندگی و در نهایت مصیبت امروزی در افغانستان شده است. وی افزود: «فعلا هم عین روش از سوی حکومت سرپرست برای تحکیم نظام کنونی و توجیه سیاست‌های حذف و استبدادی به‌کار می‌رود.» سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد گفته است که مردم افغانستان باید هوشیار باشند تا به دام دسیسه‌های بیگانگان نیفتند. آقای فایق علاوه کرد که تمام اقوام افغانستان قربانی سیاست‌های قومی، زبانی و افراطی بوده و هستند. همچنین او در بخشی از توییتش نوشته است که ۲۸ میلیون نفوس افغانستان از تمام اقوام با فقر مواجه است. زنان افغانستان از سراسر کشور به عنوان نیم‌پیکر جامعه از حق تحصیل و کار محروم هستند. ظاهراً این سخنان آقای فایق در واکنش به اظهارات اخیر ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت فعلی در مصاحبه با تلویزیون آمو مطرح شده است. آقای مجاهد گفته بود که حکومت فعلی پشتون است چون اکثریت مردم افغانستان پشتون هستند. او گفته بود: «از نظر محاسبه، اکثریت ملت ما پشتون هستند، این یک چیز طبیعی است.» در حالی‌که تا اکنون، در افغانستان هیچ‌گونه سرشماری نشده است و این کشور با تنوع قومی شناخته می‌شود. آقای مجاهد، در ادامه گفته بود: «حکومت آنان، به تقسیم قدرت براساس قومیت باور ندارد.» در حالی سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد این موضوع را مطرح می‌کند که زنان و دیگر اقوام افغانستان از ساختار حکومت فعلی، نهادهای آموزشی، نهادهای تصمیم‌گیری و موسسات خدماتی به صورت کامل حذف شدند. قابل ذکر است که چندی پیش یک نهاد نظارتی حقوق بشر موسوم به «رواداری» با نشر گزارشی اعلام کرده بود که حکومت سرپرست تمام قضات شیعه را برکنار کرده و در حال حاضر در دستگاه عدلی و قاضی افغانستان هیچ فردی از شیعیان حضور ندارد. با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، آنان همواره محدودیت‌هایی را علیه اقلیت‌های مذهبی به ویژه مذهب شیعه و قوم هزاره وضع کرده اند. در تازه‌ترین مورد چندی قبل وزارت تحصیلات عالی حکومت سرپرست درخواست شورای علمای شیعه افغانستان برای شامل‌ساختن فقه جعفری در نصاب آموزشی دانشگاه‌های کشور را رد کرده است. وزارت تحصیلات عالی گفته بود: «تقاضای شورای علمای شیعه به دلیل این ‌که یک نظام واحد، نیازمند نصاب و قانون واحد است، عملی نیست.» با این وجود اعضای حکومت سرپرست همواره گفته اند که حکومت آنان همه‌شمول است.

بارونس هلنا کندی، عضو مجلس اعیان و یکی از کارشناسان حقوق بشر بریتانیا، وضعیت زنان و دختران افغانستان را غم‌انگیز توصیف کرده و می‌گوید که هنوز «پیام‌های خیلی دلخراش از زنان افغان» دریافت می‌کند. خانم هلنا کندی این موضوع را شب گذشته (یک‌شنبه، ۴ سرطان) در مصاحبه با روزنامه مترو بریتانیا مطرح کرده و گفته است: «هنوز هم زنانی هستند که غم‌انگیزترین و وحشتناک‌ترین پیام را برای من ارسال می‌کنند و در تمام ساعات با من تماس می‌گیرند و می‌گویند که لطفاً کمک کنید.» او با ابراز تاسف تاکید کرد که این زنان نمی‌توانند از افغانستان ویزه‌ی را بریتانیا بگیرند و مجبورند تا به پاکستان بروند. قابل ذکر است که پس از حاکمیت حکومت فعلی در افغانستان زنان از حق کار، تعلیم، تحصیل و فعالیت‌های سیاسی محروم شده‌اند. همچنین او در بخشی از صحبت‌هایش از کمبود فرصت‌های قانونی برای رسیدن افراد در معرض خطر به بریتانیا انتقاد کرده است. او افزود که به همین دلیل بسیاری از پناه‌جویانی ‌که می‌خواهند با قایق‌های کوچک از طریق کانال مانش به بریتانیا برسند، افغان‌ها و حتی همکاران سابق این کشور هستند. وی تصریح کرد: «بعضی اوقات آن‌ها افغان‌هایی هستند که برای ما کار کرده‌اند. بعضی اوقات، آن‌ها افغان‌ها از یک اقلیت خاص به نام هزاره هستند که به محض این‌که نیروهای حکومت فعلی به آن‌ها نگاه می‌کنند سلاخی می‌شوند.» نگرانی از وضعیت افغان‌ها از جمله هزاره‌ها قبلاً در پارلمان بریتانیا مطرح شده بود. شماری از نمایندگان پارلمان بریتانیا در ماه سنبله سال ۱۴۰۱، از «خطر نسل‌کشی هزاره‌ها» در افغانستان هشدار داده بودند. پنج عضو پارلمان بریتانیا شامل مجلس عوام و اعیان با نشر گزارش «وضعیت هزاره‌ها در افغانستان» گفته بودند: «هزاره‌ها در افغانستان، به عنوان یک اقلیت مذهبی و قومی، در معرض خطر جدی نسل‌کشی توسط اعضای حکومت فعلی و شاخه خراسان داعش قرار دارند.» براساس آمارهای ارائه شده، در سال ۲۰۲۲ بیش از هشت هزار و ۶۰۰  افغان با قایق و به گونه غیرقانونی از طریق کانال مانش وارد بریتانیا شدند. همچنین ریشی سوناک، نخست‌وزیر بریتانیا در ماه مارچ گفته بود هر کسی که به طور غیرقانونی از جمله از طریق کانال مانش وارد بریتانیا شود، از ماندن منع خواهد شد.

مسوولان محلی در ولایت قندهار می‌گویند که یک کودک پسر در ولسوالی میوند این ولایت خودش حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. مولوی حافظ صابر، سخنگوی پولیس قندهار به رسانه گوهرشاد گفت که این کودک احمدالله نام داشته و از روستای «خاک چوپان» از مربوطات ولسوالی میوند بوده که دست به خودکشی زده است. او گفت که این ۱۴ سال سن داشته و شب (شنبه، ۳ سرطان) خودش را حلق‌آویز کرده است. وی علت و انگیزه‌ی این خودکشی «بیماری روانی» عنوان کرده است. سخنگوی پولیس قندهار تاکید کرد که چندی پیش یک برادر این کودک نیز به‌دلیل «بیماری روانی» خودکشی کرده بود. آمار خودکشی در قندهار طی ماه‌های اخیر در بین کودکان و زنان به‌گونه‌ی کم‌سابقه افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان و کودکان متوقف شده است. زنان و کودکان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

کلیسای کاتولیک در فیلیپین گفته است از روند پذیرش مهاجران افغان در این کشور حمایت می‌کند. ایالات متحده‌ی آمریکا از فیلیپین تقاضا کرده است که حدود ۵۰ هزار پناه‌جوی افغان را موقتاً بپذیرد. اسقف‌های کلیسای کاتولیک با نشر اعلامیه‌ای گفته است که فیلیپین به عنوان یک کشور کاتولیک و نیز امضاء کننده‌ی کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان سازمان ملل متحد، از نگاه اخلاقی مکلف است که به پناه‌جویان کمک نماید. روپرتو سانتوس، معاون رییس کمیسیون استقف‌ها در امور مراقبت روحی مهاجران گفت: «تعهد ما به عنوان امضا کننده این کنوانسیون سازمان ملل متحد حاکی از آن است که به پناه‌جویان کمک کنیم و به آن‌ها پناه بدهیم.» روپرتو سانتوس که قرار است یک ماه بعد به کارش در مقام اسقف جدید منطقه انتیپلو آغاز کند، وعده نموده که کلیسا کاتولیک در راستای حفاظت و حراست از زندگی انسانی با حکومت همکاری می‌کند. آمریکا از فیلیپین تقاضا کرده است که حدود ۵۰ هزار پناه‌جوی افغان را تا صدور ویزای ویژه برای سفر به ایالات متحده، به صورت موقتاً بپذیرد. این پناه‌جویان پیش از خروج سربازان ایالات متحده‌ی آمریکا از افغانستان، برای این کشور کار کرده بودند. نمایندگان حکومت فیلیپین اما در مورد پذیرش پناه‌جویان افغان اتفاق نظر ندارند. خانم سارا دوترته، معاون رییس‌جمهور این کشور، مخالفت‌اش را در مورد پذیرش پناه‌جویان افغان به دلیل خطرات امنیتی اظهار کرده است. این در حالی است که جو بایدن، رییس‌جمهور آمریکا در ماه می سال روان میلادی از فردیناند مارکوس، رییس‌جمهور فیلیپین در کاخ سفید خواسته بود که پناه‌جویان را به صورت موقت بپذیرد. مارکوس از آغاز کارش در مقام ریاست‌جمهوری از یک سال قبل به این‌سو، سیاست خارجی اش را با روی آوردن به ایالات متحده آمریکا تغییر داده است. با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، موجی از مهاجرت شهروندان افغانستانی شروع گردید. اکثر پناه‌جویان در تلاش رسیدن به اروپا هستند، اما این مسیر بی‌نهایت دشوار و زمان‌بر می‌باشد.