الهه دلاورزی یکی از زنان زندانی و قربانی ازدواج اجباری سعید خوستی، سخنگوی پیشین وزارت امور داخله‌ می‌گوید که زنان در زندان‌های حکومت سرپرست به شدت شکنجه می‌شوند. خانم دلاورزی که چند ماه پیش به زور مورد اسارت و تجاوز از سوی سیعد خوستی قرار گرفته بود، دیروز (سه‌شنبه، ۱۳ سرطان) در برنامه اسپیس توییتر از شکنجه و تجربه سلول‌های انفرادی که در زندان حکومت سرپرست سپری کرده است، سخن گفت. او در این برنامه از مجازات خودش در زندان پرده برداشته و تاکید کرد: «نیروهای حکومت فعلی در زندان به اندام‌های جنسی‌ام شوک برقی می‌دادند.» وی افزود: «من شش ماه زندانی بودم و حکومت فعلی به اندام‌های جنسی‌ام شوک برقی دادند.» این زن زندانی تاکید کرد که در «ریاست ۴۰ استخبارات» حکومت فعلی بارها بازجویی و شکنجه شده و همواره صداهای دلخراش سایر زندانیان تحت شکنجه را می‌شنیده ‌است. او در توییترش نیز نوشته است: «از نومبر ۲۰۲۲ تا اپریل ۲۰۲۳ در زندان استخبارات ریاست ۴۰، حکومت فعلی مرا شکنجه کردند و حتی به اندام‌های جنسی‌ام شوک برقی دادند و از من اعتراف اجباری گرفتند.» خانم دلاورزی دانشجوی طب در ماه سنبله سال گذشته با نشر پیام تصویری گفته بود که در استخبارات حکومت سرپرست به زور به نکاح سخنگوی پیشین وزارت داخله درآمده بود. او می‌گوید که حکومت فعلی قوانین ظالمانه خود را فقط بالای مردم افغانستان تطبیق کرده و برای فرماندهان خودشان هیچ مجازاتی وجود ندارد. وی با انتقاد از برخورد جهان گفته است که جهان چشم‌هایش را بر واقعیت افغانستان بسته و برای حکومت سرپرست فرش سرخ پهن می‌کنند. براساس ادعای خانم دلاورزی، نیروهای حکومت سرپرست از ۱۵اگست ۲۰۲۱ تاکنون هزاران زن را به زور به نکاح خود درآورده‌اند.

یونسکو یا سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد می‌گوید که در برنامه‌ی «آموزش آموزگار» خود در ایران، حدود ۵۰۰ آموزگار زن افغانستانی را در زمینه‌ی مهارت‌های تدریس طی دو سال آموزش داده است. این سازمان در گزارشی تحت عنوان «توانمندسازی آموزگاران زن پناهنده‌ی افغانستان در ایران» نوشته است که مرحله‌ی اول برنامه‌ی آموزش آموزگاران زن اهل افغانستان در ایران در سال ۲۰۲۲ تکمیل و مرحله‌ی دوم آن در سال ۲۰۲۳ آغاز شده است. یونسکو  گفته است که این تعداد از آموزگاران زن پناهندگان افغان در ایران هستند که با همکاری دولت جاپان، صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در ایران و برخی از دانشگاه‌های این کشور با شیوه‌های مدرن تدریس آشنا شدند. این نهاد می‌گوید که هدف از راه‌اندازی این برنامه، حمایت از آموزگاران زن افغانستان در ایران با مهارت‌ها و دانش مورد نیاز آنان برای ارائه‌ی آموزش باکیفیت به دانش‌آموزان می‌باشد. سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد تاکی کرد که در این آموزشی به آموزگاران آموزش داده شده که از کودکان بازمانده از مکتب و متأثرشده از بحران، حمایت روانی کنند و به آنان کمک نمایند که با محیط جدید سازگار شوند. این نهاد بین‌المللی افزود که حدود ۹ هزار دانش‌آموز افغان که در شهرهای مختلف ایران پناهنده هستند، به‌گونه غیرمسقیم از این مهارت‌ها مستفید خواهند شد. سازمان یونسکو علاوه کرد که دوره‌های بعدی این برنامه با تمرکز روی حوزه‌های‌ حیاتی چون سلامت روان، یادگیری اجتماعی-عاطفی، حمایت روان‌شناختی و رفاه عمومی برنامه‌ریزی شده است. با این وجود یونسکو، امروز (چهارشنبه، ۱۴ سرطان) در توییتی گفته است که به‌دلیل محرومیت زنان و دختران افغان از آموزش و تحصیل، رویاهای آنان از بین رفته و این اقدام طالبان غیر قابل‌ قبول است. در حالی ۵۰۰ زن افغانستانی در ایران از برنامه‌ مهارت‌های تدریس متسفید می‌شوند که بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر را از آموزش باز ماند.

سمیرا حمیدی، مسوول جنوب آسیای سازمان عفو بین‌الملل به منع فعالیت آرایشگاه‌‎های زنانه واکنش نشان داده و می‌گوید که حکومت سرپرست به سرکوب زنان ادامه می دهد و آن را به عنوان قانون اسلامی توجیه می‌کند. خانم حمیدی در رشته‌ توییتی نوشته است که سالن‌های زیبایی زنان، تنها فضاهای زنانه هستند و ممنوعیت این سالن‌ها، تنها یک چیز را تایید می‌کند و آن اینکه حکومت فعلی زنان را به‌عنوان دشمنان خود می‌بینند. او تاکید کرد: «من از روزی می‌ترسم که زنان اجازه مراجعه به شفاخانه‌ها را نیز نداشته باشند.» همچنین هیدر بار، معاون بخش امور زنان دیدبان حقوق بشر نیز به منع فعالیت آرایشگاه‌های زنانه واکنش داده و گفت: «حکومت سرپرست روز‌به‌روز محدودیت‌هایی را بر زنان تحمیل می‌کند.» خانم بار در توییترش سوالی را مطرح کرده است: «آیا ما انسان نیستیم؟ آیا ما حق کار یا زندگی نداریم؟» وی همچنان پرسیده است: «شما این احساس را دارید که مقامات حکومت فعلی تمام روز را صرف فکر کردن به این موضوع می‌کنند که فضای زنان افغان برای ادامه یافتن اجتماع، حمایت و شادی در کجا باقی مانده تا بتوانند آن‌ها را در هم بشکنند.» فرمان توقف فعالیت آرایشگاه‌های زنان واکنش گسترده‌ی داخلی و بین‌المللی در پی داشته است، یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان از حکومت سرپرست خواسته است که فرمان تعطیلی آرایشگاه‌های زنانه را فوری متوقف کند. یوناما تاکید کرد که این دستور وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی همچنان با حمایت اعلام‌شده از کارآفرینی زنان در تضاد است. این در حالی است که وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی در آخرین فرمان محدودکننده‌اش، دستور تعطیلی آرایشگاه‌های زنانه در شهر کابل و ولایت‌های کشور را تا سوم ماه اسد، صادر کرده است. در مکتوب آمده است که این دستور براساس هدایت شفاهی هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی صادر شده است. حکومت سرپرست پیش از این نیز بر آرایشگاه‌های زنانه محدودیت و مقررات وضع کرده بودند. از جمله گفته بودند که زنان و دختران پیش از آرایش وضو بگیرند و حجاب اسلامی را رعایت کنند.

یونسکو یا سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد از ادامه‌ی محرومیت دختران و زنان افغان از آموزش و تحصیل به شدت انتقاد نموده و گفت که رویاها و امیدهای دختران و زنان در افغانستان از بین رفته است. یونسکو امروز (چهارشنبه، ۱۴ سرطان) در رشته توییتی نوشته است که حق اساسی دختران و زنان برای آموزش و تحصیل زیر پاگذاشته شده است و این موضوع غیرقابل قبول است. این سازمان تاکید کرد: «همه حق تحصیل دارند، اما در افغانستان، دختران و زنان از این حق اساسی محروم شده‌اند. آنان دیگر اجازه ندارند در مکاتب متوسطه و تحصیلات عالی شرکت کنند.» در ادامه آمده است که این تصمیم ویرانگر، علیرغم چالش‌های بزرگ، دستاوردهای عظیمی را که در 20 سال گذشته در قسمت آموزش و پرورش افغانستان به دست آمده است، از بین خواهد برد. یونسکو خواستار دسترسی فوری و غیرقابل مذاکره دختران به آموزش و بازگشت به مکتب شده است. در حالی یونسکو از وضع محدودیت‌های حکومت فعلی علیه زنان و دختران افغان انتقاد می‌کند که بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر را از آموزش باز ماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان همچنان ادامه دارد و در آخرین مورد، وزارت امر به معروف و نهی از منکر فعالیت آرایشگاه‌های زنانه را ممنوع کرده است.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان به فرمان عدم فعالیت آرایشگاه‌های زنانه واکنش نشان داده و از حکومت سرپرست خواسته است که فرمان تعطیلی آرایشگاه‌های زنانه را فوری متوقف کند. این سازمان در توییتی نوشته است که این محدودیت جدید حکومت فعلی بر حقوق زنان، بر اقتصاد کشور نیز تاثیر منفی می‌گذارد. یوناما تاکید کرد که این دستور وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی همچنان با حمایت اعلام‌شده از کارآفرینی زنان در تضاد است. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان افزود: «با ذ‌ینفعانی که به‌دنبال لغو محدودیت‌ها هستند، در تعامل است.» همچنین بخش زنان سازمان ملل متحد نیز در توییتی دستور تعطیلی آرایشگاه‌های زنان را «آخرین سرکوب حقوق، کارآفرینی و فرصت‌های شغلی زنان» عنوان کرده است. این سازمان بین‌المللی افزوده است: «زنان باید بخشی از اقتصاد هر کشوری باشند تا راهی پایدار برای خروج از بحران ترسیم کنند و نتایج توسعه را بهبود بخشند.» این در حالی است که وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی در آخرین فرمان محدودکننده‌اش، دستور تعطیلی آرایشگاه‌های زنانه در شهر کابل و ولایت‌های کشور را تا سوم ماه اسد، صادر کرده است. در مکتوب آمده است که این دستور براساس هدایت شفاهی هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی صادر شده است. حکومت سرپرست پیش از این نیز بر آرایشگاه‌های زنانه محدودیت و مقررات وضع کرده بودند. از جمله گفته بودند که زنان و دختران پیش از آرایش وضو بگیرند و حجاب اسلامی را رعایت کنند. حکومت فعلی در کنار بستن آرایشگاه‌های زنانه، بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر را از آموزش باز ماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت سرپل می‌گویند که یک دختر جوان که‌ به‌تازگی عروسی کرده بود، با ضرب گلوله خودکشی کرده است. دین‌محمد نظری، سخنگوی پولیس این ولایت امروز (سه‌شنبه، ۱۳ سرطان) به رسانه گوهرشاد گفت که این زن باشنده‌ی روستای «زنجان» ولسوالی سانچارک ولایت سرپل بوده که با سلاح گرم به‌ زندگی‌اش پایان داده است. آقای نظری تاکید کرد که این دختر ۱۹ سال سن داشت و چهل روز پیش بدون حضور شوهرش مراسم عروسی‌اش را برگزار کرده بود. او افزود که این زن «عقده‌ای شده» و با شلیک گلوله به زندگی‌اش پایان داده است. همچنین یک منبع دیگر به رسانه گوهرشاد گفت که داماد در کشور ایران برای کارگری رفته است و باگذشت ۴۰ روز از عروسی‌اش، هنوز هم به افغانستان نیامده است. این در حالی است که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

مسوولان در وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی می‎‌گویند که از ماه حمل سال جاری خورشیدی تا اکنون، ۱۵۱ نفر در سراسر کشور بر اثر حوادث طبیعی جان باختند. شفیع‌الله رحیمی، سخنگوی این وزارت امروز (سه‌شنبه، ۱۳ سرطان) با نشر ویدیویی گفت که در این حوادث ۲۲۵ نفر دیگر نیز زخمی شدند. وی تاکید کرد که در میان قربانیان این رویدادها، زنان و کودکان نیز شامل هستند. وی می‌افزاید که در این حوادث دو هزار و ۱۲۲ خانه‌ی مسکونی به‌صورت کامل یا قسمی تخریب شدند. همچنین در بخشی این ویدیو آمده است که در این مدت سه هزار و ۲۷۹ مواشی از بین رفته‌اند. آقای رحیمی گفت که در این حوادث ۱۵ هزار و ۲۷۰ جریب زمین زراعتی و باغ‌های میوه نیز تخریب شده‌اند. قابل ذکر است که این افراد در اثر سیلاب، باران‌های شدید، زلزله و طوفان‌ها کشته و زخمی شدند. سخنگوی وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادت طبیعی علاوه کرد که این وزارت به همکاری موسسه‌های داخلی و بین‌المللی، از اول ماه حمل تا اکنون به بیش از ۷۸ هزار خانواده‌ی آسیب‌دیده از حوادث طبیعی، کمک‌های بشری فراهم کرده است. حوادث طبیعی در فصل‌های بهار و زمستان، همه ساله به شهروندان کشور در ولایت‌های مختلف، خسارات هنگفت مالی و جانی وارد می‌کند. افغانستان در جمع کشورهای با آسیب‌پذیری بالا ناشی از تغییرات اقلیمی می‌باشد. پیش از این اوچا یا دفتر سازمان ملل برای هماهنگی کمک‌های بشردوستانه نیز گفته بود که با آغاز فصل بهار، باران‌های شدید و جاری‌شدن سیلاب بیش از هزار خانواده را در افغانستان متأثر کرده است. این سازمان تاکید کرد که نهادهای کمک‌رسان در حال ارزیابی تاثیرات و ارائه‌ی کمک‌ها در صورت نیاز اند. این نهاد افزود، بودجه‌ی محدود، توانایی نهادهای کمک‌ کننده را محدود کرده است.

مارکس پوتزل، معاون یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که اگر محدودیت‌ها بر زنان و دختران همچنان ادامه یابد، روابط جامعه‌ی جهانی با حکومت سرپرست بهبود نخواهد یافت. آقای پوتزل امروز (سه‌شنبه، ۱۳ سرطان) به رسانه سازمان ملل متحد گفت که افغانستان تنها کشوری در جهان است که به دختران اجازه نمی‌دهد بیشتر از صنف ششم به مکتب یا به دانشگاه بروند. وی هشدار داد که این موضوع قابل بحث و ابزاری برای چانه‌زنی نیست، بنابرین باید این محدودیت‌ها به صورت فوری برداشته شود. او افزود: «من مطمئن هستم که اکثر مردم افغانستان، از جمله اعضای حکومت فعلی، مخالف این احکام هستند. آن‌ها طرفدار تحصیل دختران هستند. من با هیچ مقامی از مقامات رسمی که موافق احکام منع دختران از رفتن به مکتب یا دانشگاه باشند، ملاقات نکرده‌ام.» معاون یوناما تاکید کرد که این احکام حکومت فعلی برای پیشرفت اقتصادی افغانستان مضر است و از همین‌رو باید دختران و زنان نظر بدهند و در جامعه‌ی افغانستان حرفی برای گفتن داشته باشند. این مقام سازمان ملل می‌گوید: «مقامات حاکم باید این ممنوعیت را در اسرع وقت لغو کنند، در غیر این صورت همیشه سایه‌ای بر روابط افغانستان با جامعه‌ی جهانی وجود خواهد داشت.» آقای پوتزل گفت که ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی در قندهار و حلقه نزدیک وی «ترکیبی از استدلال‌های مذهبی و روایت‌های فرهنگی» را برای اجرایی‌شدن دستورات ارائه می‌دهند، در حالی که بر اساس استدلال‌های مذهبی هیچ کشور دیگر اسلامی چنین ممنوعیت را بر زنان وضع نکرده‌اند. او می‌افزاید: «قران می‌گوید اقرآ یعنی بخوان. این ]امر[ همه مردم، مردان، زنان، پسران و دختران را به خواندن، نوشتن و یادگیری تشویق می‌کند و از نظر فرهنگی در این کشور سنتی وجود دارد که دختر و پسر آموزش می‌بینند.» به گفته‌ی وی، در زمان حکومت جمهوری، در مناطق دورافتاده دختران به مکتب رفته نمی‌توانستند، اما قانون اساسی و سایر قوانین به آن‌ها این حق را داده بود که تحصیل کنند که اکنون دیگر چنین حقی نیز وجود ندارد. در حالی معاون خواهان رفع محدودیت‌ها بر زنان و دختران می‌شود که بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر را از آموزش باز ماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.