سازمان جهانی غذا اعلام کرده که طی ۹ ماه گذشته، به دو هزار و ۵۰۰ خانواده‌ی آسیب‌پذیر در ولسوالی واخان ولایت بدخشان کمک‌های غذایی و غیرغذایی توزیع کرده است. این سازمان امروز (دوشنبه، ۱۹ سرطان) در رشته توییتی نوشته است که برای این خانواده‌ها کمک غذایی فراهم کرده و همچنان آنان را در زمینه‌ی کاشت باغ میوه نیز کمک کرده است. در ادامه آمده است که این کمک‌ها رژیم غذایی این خانواده‌ها و روند مبارزه با ناامنی غذایی و سوءتغذیه را در میان مردم تقویت کرده است. سازمان جهانی غذا تاکید کرد که واخان یکی از محروم‌ترین ولسوالی‌های ولایت بدخشان است و زندگی در این‌جا «دشوار» است. این سازمان در حالی برای باشندگان ولسوالی واخان کمک غذایی توزیع می‌کند که براساس آمارهای سازمان ملل متحد، ۲۸.۸ میلیون نفر در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند. همچنین سازمان جهانی غذا اعلام کرده است که به‌دلیل کمبود بودجه، اکنون سطح کمک‌ها را کاهش داده و از ۱۵ میلیون نفر آسیب‌پذیر، تنها می‌تواند به پنج میلیون نفر کمک کند. این سازمان گفته است که پس از تسلط حکومت فعلی در افغانستان، حدود ۲۳ میلیون افغان با گرسنه‌گی شدید روبه‌رو شدند. سازمان جهانی غذا می‌گوید که برای تامین مالی عملیات کمک غذایی به افراد نیازمند در سال ۲۰۲۳ میلادی، به 2.2 میلیارد دالر بودجه نیاز دارد.

شماری از اعضای جنبش اعتراضی اتحاد و همبستگی زنان افغانستان به سخنان اخیر جو بایدن، رییس‌جمهور آمریکا، مبنی بر کمک حکومت فعلی در سرکوب گروه‌ القاعده در افغانستان واکنش نشان داده و می‌گویند که سران حکومت با حذف زنان و دختران، افغانستان را به قهقرا سوق می‌دهند. این جنبش با راه‌اندازی همایشی اعتراضی در یک مکان سربسته در کابل گفته‌اند: «ما کسب علم و دانش را همسان با کشورهای اسلامی دنیا می‌خواهیم، نه همانند نصاب مدرسه‌های جهادی و دشمنان علم و دانش.» آنان تاکید کردند که حکومت فعلی با خانه‌نشین کردن زنان، کینه‌های آنان را شعله‌ور ساخته که این امر باعث قدرتمند شدن اعتراضات علیه حکومت خواهد شد. آنان از جامعه‌ی بین‌المللی خواسته‌اند که حکومت فعلی را منحیث یک گروه زن‌ستیز به رسمیت نشناسد. اعضای جنبش اعتراضی اتحاد و همبستگی زنان افغانستان شعارهای «زنان خانه‌نشین، کینه‌های آتشین»، «ما در مقابل شما می‌ایستیم، شرایط‌تان را نمی‌پذیریم»، «به رسمیت شناختن حکومت فعلی، ضایع کردن حق زنان» و «ما می‌میریم، ما می‌جنگیم، اما حکومت سرپرست را نمی‌پذیریم» را سر دادند. همچنین این زنان با بلندکردن تابلوهایی مدعی شدند که حمایت مالی آمریکا از حکومت فعلی، منجر به تقویت تروریستان می‌شود و آمریکا منحیث کشور بانی حقوق بشر به جای حمایت از حکومت سرپرست، زنان محروم‌ افغانستان را حمایت کنند. این در حالی است که حکومت فعلی پس از تسلط دوباره بر افغانستان در ماه اگوست سال ۲۰۲۱ میلادی، محدودیت‌های فزاینده‌ای را بر زنان و دختران این کشور وضع کرد. وضع محدودیت‌ حکومت فعلی باعث شده است که بیش از ۶۵۰ روز دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب محروم شوند. همچنین وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. گرچند سازمان‌های بین‌المللی بارها خواستار لغو این محدودیت‌ها شده‌اند، اما حکومت فعلی تا اکنون نه تنها از موضع خود عقب‌نشینی نکرده، بلکه ادعا نیز کرده است که حقوق شرعی زنان در افغانستان تامین است. سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر این اقدامات را تبعیض جنسیتی سیستماتیک علیه زنان خوانده و از حکومت سرپرست خواسته‌اند که تمام این محدودیت‌ها را بردارند.

مسوولان در یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گویند که حدود ۱۰ ‌هزار کارمند زن در این کشور تحت پوشش کمک‌های مالی نهادهای بین‌المللی قرار دارند. فیروزه شفیق، مسوول برنامه‌های صحی یونیسف در توییتی نوشته است که این زنان در مراکز صحی و جوامع سراسر افغانستان فعالیت دارند تا خدمات نجات‌بخش را برای زند‌گی زنان و کودکان افغان ارائه کنند. او تاکید کرد که بودجه مورد نظر را، بانک انکشاف آسیایی، بانک جهانی و یونیسف فراهم می‌کنند. وی می‌افزاید که در حال حاضر ۲۰ میلیون افغان در سراسر افغانستان به مراقبت‌های صحی ابتدایی و ثانوی دسترسی دارند. مسوول برنامه‌های صحی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که این موضوع تنها از طریق حمایت از کارکنان صحی، به‌ویژه زنان، فعال نگه‌داشتن زنجیره‌های تامین و باز نگه‌داشتن مراکز صحی و درمانی و شفاخانه‌ها ممکن شده است. قابل ذکر است که با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان شماری زیادی از داکتران متخصص به ویژه داکتران زن از کشور مهاجرت کرده و کمک‌های صحی نهادهای بین‌المللی نیز کاهش چشم‌گیری داشته است. همچنین عدم دسترسی مردم به داروهای باکیفیت و داکتران متخصص باعث شده است که شماری زیادی از باشندگان افغانستان جهت تداوی به کشورهای همسایه به ویژه به ایران و پاکستان سفر کنند. باید گفت که محدودیت حکومت فعلی در برابر کار زنان باعث شده است تا آنان نیز با مشکلات فراوانی دست‌وپنجه نرم کنند.

عبدالباقی حقانی، سرپرست اداره‌ ملی امتحانات می‌گوید که پس از این آزمون کانکور در سه بخش شامل علوم اجتماعی، طبی و ساینسی برگزار می‌شود. آقای حقانی به تازه‌گی که سرپرست اداره ملی امتحانات نیز مقرر گردیده است، این اظهارات را امروز (یک‌شنبه، ۱۸ سرطان) در گفتگو با خبرگزاری باختر که تحت کنترل حکومت فعلی نشرات دارد، مطرح کرده است. وی هدف از این بخش‌بندی را جذب بیشتر فارغان صنوف دوازدهم مکاتب به رشته‌های دلخواه شان در دانشگاه‌های سراسر کشور عنوان کرد. با این وجود، او در مورد این بخش‌بندی جزییات بیشتر ارائه نکرده است. در حالی این بخش‌بندی صورت می‌گیرد که وزارت تحصیلات عالی حکومت سرپرست، پیش از این انتخاب رشته‌ی تحصیلی را برای دختران محدود کرده‌ بود. همچنین بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. گرچند طی سال گذشته، دختران در کانکور به صورت کم‌رنگ اشتراک کرده بودند. اما روشن نیست که دختران امسال هم می‌توانند در آزمون کانکور شرکت کنند یا خیر. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

سید کریم‌الله سعید، آمر کشف نیروهای حکومت فعلی در گذرگاه تورخم می‌گوید که که نیروهای آنان دو کودک دختر را حین انتقال مواد مخدر به خاک پاکستان بازداشت کردند. آقای سعید امروز (یک‌شنبه، ۱۸ سرطان) گفت که این دو کودک دختر هنگام عبور از مرز، به همراه یک هزار گرام مواد مخدر نوع «شیشه» بازداشت شدند. او تاکید کرد که این رویداد حوالی ساعت ۸:۰۰ صبح روز گذشته (شنبه، ۱۷ سرطان) رخ داده است. وی افزود که این کودکان هر یک به نام‌های «سلما فرزند تحصیل» و «شازیه فرزند طاووس» بوده که تلاش داشتند این مقدار مواد مخدر را به خاک پاکستان انتقال دهند. آمر کشف نیروهای حکومت فعلی می‌گوید که این کودکان حین انتقال مواد شناسایی و بازداشت شدند. آقای سعید گفت که این دختران به دلیل این‌که زیر ۱۸ سال سن داشتند، به قید ضمانت آزاد شده‌اند. او علاوه کرد که در صورت ضرورت، خانواده‌های این این کودکان مکلف هستند تا آن‌ها را برای تحقیقات بیش‌تر به آمریت کشف گذرگاه تورخم حاضر کنند. قابل ذکر است که با تسلط حکومت فعلی افغانستان، در اثر گسترش دامنه‌ی فقر و بیکاری در میان خانواده‌ها، به‌ویژه ولایت‌های نزدیک به گذرگاه تورخم، اکثر خانواده‌ها کودکان خود را برای کار به این گذرگاه می‌فرستند. همچنین در بعضی مواقع این کودکان در گذرگاه‌ها از سوی مافیای قاچاق مواد مخدر مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند.

نانایا ماهوتا، وزیر امور خارجه‌ی نیوزیلند به محدودیت‌های وضع شده بر حقوق زنان و دختران افغان واکنش نشان داده و از مقامات حکومت فعلی خواست که محدودیت‌های آموزشی و شغلی بر زنان را به صورت فوری لغو کنند. خانم ماهوتا در توییتی نوشته است که نیوزیلند با نقض مداوم حقوق بشر در افغانستان قاطعانه مخالف است و محدودیت‌های حکومت فعلی بر حقوق و آزادی‌های زنان و دختران افغان را محکوم می‌کند. وی در مورد  بسته کمکی ۱۱ میلیون دلار نیوزیلندی به افغانستان معلومات ارائه کرده و گفت که در مورد ارسال این بسته کمکی پس از اعلامیه‌ی سازمان ملل متحد در مورد وضعیت وخیم انسانی در افغانستان تصمیم گرفته شده است. وزارت خارجه‌ی نیوزیلند تاکید کرد: «افغانستان درگیر یکی از بدترین بحران‌های بشردوستانه در جهان است. بیش از دو سوم جمعیت آن اکنون به کمک نیاز دارند. جوامع آسیب‌‌پذیر دچار ناامنی غذایی بی‌سابقه‌ای‌اند و نیاز مبرمی به خدمات صحی، آب سالم، و آموزش دارند.» در ادامه آمده است که نیوزیلند متعهد به حمایت از مردم افغانستان و در کنار متحدان بین‌المللی‌اش می‌باشد. این وزارت تاکید بر حق آموزش و کار زنان افغان نیز تاکید کرده و افزود: «ما وضع محدودیت‌های حکومت فعلی را که دسترسی زنان و دختران افغان به آموزش متوسطه، تحصیلات عالی، فضاهای عمومی و سیاسی، و فرصت‌های شغلی را محدود می‌کند محکوم می‌کنیم. چنین محدودیت‌هایی نیاز به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان را تشدید می‌کند.» خانم ماهوتا بیان کرد که منع کار زنان افغان در دفترهای سازمان ملل متحد و سازمان‌های غیردولتی در افغانستان، سبب اختلال در رساندن کمک‌های بشردوستانه فوری، موثر، و اصولی به نیازمندان است. ماهوتا تصریح کرده است: «ما از حکومت فعلی می‌خواهیم که به همه مردم افغانستان احترام بگذارد و تمام تصمیم‌ها و اقدام‌هایی را که توانایی زنان و دختران را برای برخورداری از حقوق بشر و آزادی‌های اساسی محدود می‌کند لغو کنند.» در حالی این مقام نیوزیلندی خواهان رعایت حقوق زنان و دختران افغان می‌شود که  بیش از ۶۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

منابع محلی از ولایت بامیان می‌گویند که کار ساخت شهرک مغاره‌نشین‌های این ولایت بنا به دستور ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی متوقف شده است. منبع امروز (یک‌شنبه، ۱۸ سرطان) به رسانه گوهرشاد گفت که کار ساخت این شهرک از چندین روز به این طرف به دستور رهبر حکومت فعلی به دلایل نامعلوم متوقف شده است. منبع در ادامه تاکید کرد که ملا هبت‌الله آخوندزاده دستور داده است که تا اطلاع ثانوی کار ساخت این شهرک متوقف شود. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تا اکنون به‌گونه رسمی در این مورد اظهار نظر نکرده است. قابل ذکر است که کار ساخت شهرک مغاره‌نشین‌ها در ولایت بامیان حدود دو ماه قبل با حضور جیلیان تریگز، معاون کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان و عبدالله سرحدی، والی این ولایت، آغاز شد. کمیساریای عالی سازمان ملل گفته بود که قرار است در این شهرک برای ۱۴۴خانواده مغاره‌نشین سرپناه دایمی ساخته شود. قرار بود که این شهرک در مساحت ۶۰ جریب زمین ساخته شود و هر خانه دارای دو یا سه اتاق داشته باشد. با این وجود، صبور فرزان سیغانی، سخنگوی والی بامیان در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت: «ما از صحبت در مورد این موضوع خودداری می‌کنیم.» آقای سیغانی تاکید کرد که مقام‌های ولایت بامیان برای حل مشکلات مردم همواره خدمت نموده و خدمت می‌کنند. سخنگوی والی بامیان در مورد دلیل توقف کار ساخت این شهرک جزییات نداده و گفت: «حتمی وقت این شهرک بهره‌برداری شد رسانه‌ها آگهی می‌یابند.» از سویی هم، شماری از رسانه‌ها گزارش داده‌اند، زمینی که برای ساخت این شهرک رهایشی از سوی ریاست مهاجرین حکومت فعلی و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، در تپه «جلال» واقع در شمال-غرب شهر بامیان در نظر گرفته شده، مالکیت ریاست شهرداری این ولایت است. در ادامه آمده است که ریاست شهرداری بامیان از آمریت مهاجرین و عودت کنندگان این ولایت و دفتر ساحه‌‌ای UNHCR در بامیان خواسته است که قیمت زمین را به این ریاست پرداخت کند و بعد شهرک را بسازند. ولایت بامیان یکی از ولایات محروم در قلب افغانستان می‌باشد که موسسات انکشافی و سازمان‌های کمک‌رسان کمتر به این ولایت توجه نموده است. مردم این ولایت همواره از عدم توجه و رسیدگی به مشکلات‌شان شکایت دارند. خواستیم در این گزارش، نظر ریاست شهرداری ولایت بامیان را نیز داشته باشیم، اما این ریاست به تماس‌های مکرر خبرنگار ما پاسخ نداد.

حسین نیکونام، رییس جامعه حرفه‌ای گردشگری سلامت ایران می‌گوید که پاکستان با صدور ویزا برای بیماران افغانستانی حدود یک میلیارد دالر را سالانه به حساب خود می‌ریزد. خبرگزاری ایسنا به نقل از آقای نیکونام نوشته است که او پیشنهاداتی به وزارت امور خارجه‌ی ایران داده تا درصد بالایی از سود یک میلیارد دالری پاکستان را به‌سوی این کشور جذب کند. او تاکید کرد: «وزارت امور خارجه‌ی ایران اجازه صدور هیچ ویزایی به بخش خصوصی نمی‌دهد و عمدتا خود وزارت‌خانه از طریق کارگزارانش در افغانستان ویزا صادر می‌کند. این موضوع، لطمه زیادی به صنعت گردشگری سلامت ایران وارد کرده است.» وی افزود که در گذشته منفعت یک میلیارد دالری گردشگری سلامت افغانستان به هند و ترکیه می‌رسید، اما در حال حاضر این منفعت بزرگ به پاکستان رسیده است. آقای نیکونام به وزارت امور خارجه‌ی ایران پیشنهاد داد: «اگر برای گردشگران سلامت افغانستان لغو روادید کنیم، درصد بالایی از این سود یک میلیارد دالری به ایران تعلق پیدا خواهد کرد. چون ایران از نظر تجهیزات پزشکی نسبت به پاکستان پیشرفته‌تر است و قیمت‌های پایین‌تری نیز ارائه می‌دهد.» سال گذشته وزیر صحت عامه‌ی حکومت فعلی اعلام کرد که سالانه حدود نیم میلیارد دالر برای درمان بیماران در بیرون از افغانستان مصرف می‌شود. قابل ذکر است که با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان شماری زیادی از داکتران متخصص به ویژه داکتران زن از کشور مهاجرت کرده و کمک‌های صحی نهادهای بین‌المللی نیز کاهش چشم‌گیری داشته است. همچنین عدم دسترسی مردم به داروهای باکیفیت و داکتران متخصص باعث شده است که شماری زیادی از باشندگان افغانستان جهت تداوی به کشورهای همسایه به ویژه به ایران و پاکستان سفر کنند.

هیسائو وی‌لی، مسوول بخش افغانستان سازمان جهانی غذا  (WFP)، وضعیت معشیتی در کشور را ناامید کننده توصیف کرده و می‌گوید که این سازمان بودجه کافی برای کمک به ۱۰ میلیون افغان که زیر خط فقر زند‌گی می‌کنند را ندارد. سازمان جهانی غذا امروز (یک‌شنبه، ۱۸ سرطان) در رشته توییتی به نقل از خانم وی‌لی نوشته است که پس از تسلط حکومت فعلی در افغانستان، حدود ۲۳ میلیون افغان با گرسنه‌گی شدید روبه‌رو شدند. در ادامه آمده است که در حال حاضر حدود ۱۵ میلیون افغان دچار قحطی شدید هستند که سازمان جهانی غذا به‌دلیل کمبود بودجه توان رساندن کمک به ۱۰ میلیون تن آنان را ندارد. مسوول بخش افغانستان سازمان جهانی غذا تاکید کرد: «بزرگترین نگرانی من این است در حالی که این نیازها اندکی کاهش یافته، اما تا حد زیادی برآورده نشده‌اند.» وی افزود که سازمان جهانی غذا برای تامین مالی عملیات کمک غذایی به افراد نیازمند در سال ۲۰۲۳ میلادی، به 2.2 میلیارد دالر بودجه نیاز دارد. او می‌گوید که در کنار بیماری کویید ۱۹، تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی و خشک‌سالی، جنگ اوکراین نیز بر قیمت مواد غذایی در افغانستان تاثیر داشته است. خانم علاوه کرد: «قبل از بیماری کویید ۱۹، ما شاهد بودیم که کارگران روزمزد می‌توانستند سه روز در هفته کار کنند، اکنون آن‌ها بین یک‌ونیم تا دو روز در هفته کار می‌کنند.» وی هشدار می‌دهد که به دلیل مشکلات روزافزون شمار زیادی از دهقانان در افغانستان به‌هدف تامین مصارف خانوده‌های خود اقدام به فروش اجناس ضروری‌شان می‌کند. این در حالی است که سازمان جهانی غذا چند روز پیش هشدار داده بود که پس از ماه اکتبر یعنی آغاز زمستان پیش‌رو، پولی برای کمک به مردم نیازمند در این کشور ندارد. این سازمان گفته بود که براساس برآوردهای سازمان جهانی غذا با بودجه فعلی و کمک‌های مالی وعده داده شده‌ی کشورهای کمک کننده به بحران بشردوستانه در افغانستان، کاهش ارائه خدمات از ماه آگوست شروع می‌شود، در سپتامبر بیشتر کاهش می‌یابد و در ماه اکتبر به آخر می‌رسد که مصادف با آغاز زمستان در افغانستان است. همچنین پیش از این دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل در افغانستان (اوچا) اعلام کرده بود که برای کمک به مردم افغانستان تا پایان سال جاری میلادی به ۲.۲۶ میلیارد دالر بودجه نیاز است. این نهاد همچنین گزارش داده است که در حال حاضر ۲۸.۸ میلیون نفر در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند.