مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت قندوز می‌گویند که افراد ناشناس یک زن را در این ولایت ذریعه‌ی پیچکش به قتل رسانده‌اند. جمعه‌الدین خاکسار امروز (سه‌شنبه، ۱۷ اسد) به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد در ساحه مسجد «غلام حسن» از مربوطات ناحیه‌ی دوم شهر امام صاحب این ولایت رخ داده است. آقای خاکسار تاکید کرد که افراد ناشناس در «روز روشن» وارد خانه‌ی این زن شده و او را «بی‌رحمانه» و به‌صورت «فجیع» به قتل رسانده‌اند. او می‌گوید که از این زن یک کودک یک ساله نیز به‌جا مانده است. وی افزود که این رویداد حوالی ساعت ۶:۰۰ بعد از ظهر روز شنبه رخ داده و این زن جوان توسط افراد ناشناس ذریعه‌ی پیچکش به قتل رسیده است. سخنگوی پولیس قندوز گفت که این زن مهدیه نام داشته و ۲۸ ساله بوده است. او افزود که تلاش‌ها برای شناسایی و بازداشت عاملان قتل این خانم آغاز شده است. قتل‌های مرموز، به‌ویژه قتل مرموز زنان در این اواخر در شماری از ولایت‌های کشور افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، حکومت سرپرست تمامی فرصت‌های کاری و شغلی زنان و دختران را از آنان گرفته و آن‌ها را خانه‌نشین کرده‌اند. در آخرین مورد، حکومت سرپرست فعالیت‌ آرایشگاه‌های زنانه را در سراسر کشور ممنوع اعلام کرد که در پی آن، هزاران زن در سراسر کشور شغل خود را از دست داده‌اند.

شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان، حکومت سرپرست را به جنایت‌های «پاکسازی قومی»، «نسل‌کشی» و «نابودسازی فرقه‌ای»  در سال ۱۳۷۷ در شهر مزارشریف متهم کرده و گفته است که حکومت فعلی در حال حاضر نیز مصروف تصفیه قومی در کشور می‌باشد. شورای مقاومت ملی امروز (سه‌شنبه، ۱۷ اسد) با نشر اعلامیه‌ای به مناسب یادبود از قربانیان نسل‌کشی ۱۷ اسد ۱۳۷۷ شهر مزارشریف، مرکز بلخ، گفته است که حکومت فعلی ۲۵ سال پیش در چنین روزی دست به جنایات بشری زده بود. در ادامه آمده است که حکومت فعلی با تسلط بر شهر مزارشریف در سال ۱۳۷۷ خورشیدی،  به اهالی غیرنظامی شهر حمله‌ور شده و چندین روز به قتل‌عام مردم ملکی، به‌شمول زنان و کودکان پرداخته‌اند. شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان تاکید کرد که حکومت فعلی آن وقت، بدترین جنایت ضد بشری را علیه مردم هزاره و شیعه انجام داده بود. در اعلامیه‌ی این شورا آمده است: «یکی از مسوولان بلندپایه‌ی حکومت فعلی در آن زمان هزاره‌ها را نامسلمان دانسته و فتوای قتل‌عام آنان را صادر نموده بود که مصداق عینی پاکسازی قومی، نسل‌کشی و نابودسازی فرقه‌ای در کشور ما بوده است.» این خاطرنشان کرده است که حکومت فعلی اکنون نیز در نقاط مختلف کشور مصروف تصفیه قومی هستند. این شورا با استناد به گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر نوشته است که در آن زمان در جستجوی خانه‌به‌خانه، صدها مرد و پسر هزاره اعدام شدند و گزارش‌هایی مبنی بر کشته‌شدن هزاران نفر در این شهر نیز وجود دارد. شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان تاکید کرده است که حکومت فعلی اکنون و پس از ۲۵ سال، در مناطق مختلف کشور، از جمله ولایت‌های شمال، کابل، مناطقی از ولایت‌های جنوب و ولایت‌های مرکزی «جنایات مشابهی» را مرتکب شده و شهروندان کشور را در مقابل چشمان خانواد‌های‌شان به رگبار بسته‌اند. در ادامه آمده است که حکومت فعلی به‌دلیل ارتکاب «جنایات ضدبشری»، از جمله «سرکوب، شکنجه، قتل، حذف سیاسی، قومی و مذهبی» مستوجب مجازات و تحریم‌های بیشتر هستند، نه این‌که با آنان تحت عنوان‌های مختلف «تعامل پنهانی» صورت گیرد. این درحالی است که براساس گزارش نهادهای معتبر حقوق بشری، حکومت سرپرست در آن وقت با تصرف دوباره شهر مزارشریف در سال ۱۳۷۷ خورشیدی دست به «کشتار هزاران غیرنظامی به ویژه به مردم هزاره و شیعه » ساکنان شهر زد. دیدبان حقوق بشر در گزارشی که در ۱۰ نوامبر ۱۹۹۸ میلادی منتشر کرده بود، از کشتار غیرنظامیان توسط حکومت فعلی در مزارشریف سخن گفته بود و طبق این گزارش، «حکومت فعلی تا توانستند دست به کشتار مردم زدند» و آنچه در شهر مزارشریف رخ داد، «وحشتناک» بود

حسین ابراهیم طاهه، دبیر کل سازمان همکاری اسلامی در سفری به جاکارتا، پایتخت اندونیزیا بر دسترسی زنان و دختران افغانستان به آموزش، کار و کمک‌های بشری تاکید کرده است. سازمان همکاری اسلامی با نشر اعلامیه‌ای گفته است که جوکو ویدودو، رییس جمهور اندونیزیا روز گذشته (دوشنبه، ۱۶ اسد) در کاخ ریاست جمهوری در جاکارتا از دبیر کل سازمان همکاری اسلامی استقبال کرده است. در ادامه آمده است که ابراهیم طاهه در این سفر در مورد دسترسی زنان و دختران افغانستان به کار، آموزش و اهمیت کمک‌های بشردوستانه و مسایل توسعه جهانی اسلام، از جمله حوادث سوزاندن قرآن در سویدن و دنمارک صحبت کرده است. همچنین در اعلامیه آمده است که در این دیدار، در مورد طرح اندونیزیا برای ارسال واکسن فلج اطفال به افغانستان که قبلاً با مقامات افغانستان توافق شده بود، نیز صحبت شده است. در حالی حسین ابراهیم طاهه در مورد دسترسی زنان و دختران به کار و آموزش صحبت می‌کند که   نزدیک به دو سال است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. همچنین افغانستان یگانه کشور در جهان است که دختران و زنان در آن از رفتن به مکتب‌های متوسطه و لیسه و همچنان دانشگاه‌ها محروم شده‌اند.

مسوولان از فرماندهی پولیس ولایت ننگرهار می‌گویند که در پی پرتاب نارنجک بر یک خانه در این ولایت، دو کودک جان باختند و سه تن دیگر به‌شمول یک کودک زخمی شده‌اند. عبدالبصیر زابلی، سخنگوی پولیس ننگرهار امروز (سه‌شنبه، ۱۷ اسد) به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد شب گذشته در شهرک شیخ مصری ولسوالی سرخ‌رود این ولایت رخ داده است. آقای زابلی تاکید کرد که در این رویداد یک دختر و پسر کشته شدند و پدر و مادر آنان به‌شمول یک کودک دیگر زخمی شد‌ه‌اند. او گفت که قربانیان و زخمیان این رویداد همه اعضای یک خانواده می‌باشند. وی در مورد انگیزه این رویداد چیزی نگفت. سخنگوی پولیس ننگرهار گفت که زخمیان این رویداد جهت به شفاخانه مرکزی این ولایت منتقل شده است. آقای زابلی می‌گوید که تحقیقات برای دستگیری عاملان این رویداد آغاز گردیده است. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، قتل‌های هدفمند، وقوع انفجار و جرایم جنایی در این ولایت افزایش یافته است. این در حالی است که چند روز پیش نیز یک غیرنظامی به اتهام جاسوسی به حکومت فعلی در ولسوالی سوکی کنر در هم‌جواری ننگرهار از سوی افراد داعش تیرباران شد.

شبکه تحلیلگران افغانستان در گزارشی نوشته است که حکومت سرپرست بر این باور است که آن‌ها درگیر یک جنگ فکری‌ می‌باشند و به نظر آنان، یک روند تاریخی طولانی بر افغانستان تحمیل شده و به این دلیل در دو سال گذشته به‌دنبال بازسازی و نوآوری در سیستم تحصیلات عالی بوده‌اند. در این گزارش که زیر نام «دانشگاه تعریف شده توسط حکومت فعلی» نشر شده، آمده که چنین ذهنیت تغییرات سریع و بنیادی را به هدف بازنگری و شکل‌دهی مجدد تحصیلات عالی پس از سال ۲۰۰۱ ضروری نشان می‌دهد. در ادامه آمده است که حکومت فعلی در دو سال گذشته به‌دنبال بازسازی و نوآوری سیستم تحصیلات عالی بوده است. در گزارش آمده است که حکومت سرپرست از آغاز حاکمیت دوباره‌شان بر افغانستان، نهادهای جدیدی را برای ترویج موسسات دینی و برنامه‌های درسی را با تمرکز بر مطالعات دینی تغییر شکل داده‌اند. شبکه تحلیل‌گران افغانستان تاکید کرد که حکومت فعلی به هدف تقویت نظام‌شان به‌دنبال آن است که با دین سالاری و ابزاری ساختن ساختار و برنامه‌های درسی و نظارت از دانشجویان، استادان و کارکنان در این بخش، حاکمیت خود را گسترش دهند. این شبکه افزوده است که به این ترتیب آزادی محدودی که پس از سال ۲۰۰۱ ایجاد شده بود، در دانشگاه‌های تحت حاکمیت حکومت فعلی به‌ سرعت ناپدید شده است. در گزارش آمده است که حکومت فعلی قبل از ممنوعیت زنان از تحصیلات عالی در دسامبر ۲۰۲۲، نظارت بر رفتار و قوانین سخت‌گیرانه‌ای را در مورد ظاهر و رفتار دانشجویان دختر و پسر وضع کرده‌اند. این در حالی است که ایجاد مدارس جهادی در دستور کار حکومت حکومت سرپرست قرار دارد. مسوولان وزارت معارف حکومت فعلی گفته بودند که در هر ولایت یک «مدرسه بزرگ جهادی» و در سطح هر ولسوالی سه تا ده مدرسه ابتدایی جهادی بخشی از برنامه این وزارتخانه است. پس از آغاز دوباره حاکمیت حکومت فعلی در افغانستان تاسیس و ساخت مدارس جهادی به یکی از فعالیت‌های اصلی رسمی دولتی و غیررسمی مبدل شده است. همچنین نزدیک به دو سال است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت تخار می‌گویند که دو زن و هفت مرد را به اتهام داشتن «رابطه‌ی نامشروع» بازداشت کرده‌اند. مبین صافی، سخنگوی پولیس تخار گفت که یک زن و سه مرد متأهل از ولسوالی دشت‌قلعه و یک زن و چهار مرد مجرد از ناحیه‌ی دوم شهر تالقان، مرکز تخار بازداشت شدند. آقای صافی تاکید کرد که این افراد به «داشتن رابطه‌ی نامشروع» اعتراف کرده‌اند و در حال حاضر تحت نظارت فرماندهی پولیس این ولایت قرار دارند. به گفته‌ی وی، پرونده‌های این افراد برای تحقیقات بیشتر به ارگان‌های عدلی و قضایی سپرده شده است. پیش از این نیز افراد حکومت سرپرست طی ماه‌های اخیر چندین زن و مرد را به اتهام‌های مختلف از جمله، ایجاد ارتباط خارج از ازدواج و فرار از منزل بازداشت کرده ‌اند. بر اساس گزارش‌های موجود تنها در ولایت تخار، نیروهای حکومت سرپرست از ماه حوت ۱۴۰۱ خورشیدی تا اکنون ۱۷۶ زن و مرد را به اتهام فرار از منزل و داشتن «رابطه‌ی نامشروع» از مرکز و ولسوالی‌های این ولایت بازداشت کرده‌اند. این در حالی است که شماری از فعالان حقوق بشر می‌گویند که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان در ماه آگست ۲۰۲۱ میلادی، بازداشت‌های زنان و دختران به بهانه‌های ارتباط خارج از ازدواج و فرار از منزل افزایش چشم‌گیری داشته است. قابل ذکر است که زنان و دختران در سراسر کشور به این اتهام‌های ذکر شده از سوی افراد حکومت فعلی بازداشت و در حضور مردم شلاق زده شده‌اند.

یونسکو یا سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد اعلام کرد که در سراسر جهان به شمول افغانستان بیش از ۱۱۸ میلیون دختر از آموزش محرم هستند. این سازمان در رشته توییتی نوشته است که نیاز است تا بودجه برای برابری آموزشی میان مردان و زنان افزایش یابد و باید چنین اقدام، همین حالا به اجرا گذاشته شود. در حالی سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل این ارقام را منتشر می‌کند که  نزدیک به دو سال است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. همچنین افغانستان یگانه کشور در جهان است که دختران و زنان در آن از رفتن به مکتب‌های متوسطه و لیسه و همچنان دانشگاه‌ها محروم شده‌اند.