نویسنده: گوهرشاد

2 سال قبل - 472 بازدید

در ادامه‌ی وضع محدودیت بر دختران افغان، این‌بار شورای علما و بزرگان قومی در ولسوالی آقچه‌ی ولایت جوزجان با تصویب یک قطع‌نامه‌ی مهریه‌ی عروس و مصارف عروسی را مجموعاً ۴۰۰ هزار افغانی تعیین کرده‌اند. آنان با نشر قطع‌نامه گفته‌اند که این تصمیم به دلیل انتقاد باشندگان این ولسوالی از مصارف گزاف عروسی بوده است. شورای علما و بزرگان قومی ولسوالی آقچه این قطع‌نامه را روز گذشته (چهارشنبه، ۱۸ اسد) تصویب و نشر کرده است. این شورا در ادامه تاکید کرده است که پیش از این مهریه‌ی عروس در این ولسوالی بیش از یک میلیون افغانی بود و با تصمیم آن‌ها حدود ۶۰ درصد مصارف کاهش یافته است. از سویی هم، شماری از جوانان ولسوالی آقچه‌ی ولایت جوزجان از این تصمیم شورای علما و بزرگان قومی استقبال کرده و می‌گویند که ۴۰۰ هزار افغانی نیز برای مهریه‌ی عروس و مصارف عروسی زیاد است. آنان از این شورا خواسته‌اند که این موضوع دوباره بحث کنند تا مصارف بیشتر از این کاهش یابد. همچنین سید صلاح‌الدین، عضو شورای علمای ولسوالی آقچه‌ی جوزجان به رسانه‌ها گفته است که این تصمیم در پی مشوره‌های زیاد و جلوگیری از مهریه‌ی بلند و مصارف گزاف عروسی، گرفته شده است. او افزود که بر اساس این تصمیم، سرپرست دختر مکلف است که مصارف طویانه را نیز از همین ۴۰۰ هزار افغانی هزینه کند. در بخش قطع‌نامه بزرگان قومی و شورای علمای ولسوالی آقچه‌ از ساکنان این ولسوالی خواسته‌اند که در مراسم عروسی افرادی که از این تصمیم سرپیچی می‌کنند، شرکت نکنند. این در حالی است که پیش از این ادارات حکومت سرپرست و شورای علمای ولسوالی سنگ‌تخت‌و‌بندر ولایت دایکندی نیز فیصله‌ای مشابهی را صادر کرده بودند. در آن فیصله‌نامه آمده بود که مبلغ ۲۵۰ هزار افغانی از طرف داماد به‌عنوان بخشش جهت مصارف عروسی برای بستگان عروس پرداخت گردد. در حالی شورای علمای ولسوالی آقچه‌ی جوزجان این فیصله‌نامه را صادر می‌کند که با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان محدودیت‌های شدیدی علیه زنان و دختران در کشور وضع گردیده است. زنان و دختران از آموزش در مکاتب، کار در ادارات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و تحصیل در دانشگاه‌ها منع شدند. قابل ذکر است که گزارش‌های نهادهای بین‌المللی نشان می‌دهند که این محدودیت‌ها باعث شده است که دختران تن به ازدواج اجباری و زودهنگام بدهند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 656 بازدید

بلخ سرزمین باستانی است که همیشه انسان‌های اهل قلم و دانش‌گرا را در جامعه تقدیم نموده‌اند. از بلخ فرهنگیان و فرهیخته‌گان زیادی قد برفراشتند که از میان شاعران زن، یکی شان فوزیه رهگذر است. فوزیه رهگذر احوال زندگی خویش را در مقدمه مجموعه‌ی شعری‌اش چنین نگاشته‌اند. «من حاصل پیوند دو انسان عزیز، شادروان محمد شفیع رهگذر و فخریه رهگذر می‌باشم که در شهر مزار شریف به دنیا آمدم. بعد از ختم دوازده سال تحصیلم در لیسه رابعه بلخی با پروفیسور راعی برلاس ازدواج کردم و به ترکیه رفتم. در دانشگاه استانبول در رشته زبان و ادبیات انگلیسی و ترکی معاصر به تحصیلات عالی پرداختم و در سال 1985 از طرف رادیو آزادی در شهر مونشن آلمان به حیث (عنوان) متصدی اخبار و برنامه‌های ادبی شعبه تاجیکی به کار گماشته شدم و با نام مستعار رویا بهار تا سال 1995 به کار ژورنالیزم پرداخته و عضو اتفاق ژورنالستان آلمان شدم. به پاس خدماتم در راه آزادی انسان، تقدیرنامه از جانب پریزیدنت ایالات متحده آمریکا، بیل کلینتون دریافت کردم. در سال 1996 از جانب دانشگاه واشینگتن به تحصیلات مافوق لیسانس پذیرفته شده و دیپلم ماستری در رشته زبان و ادبیات فارسی را بدست آوردم. نوشتن را از کودکی‌هایم تحت راهنمایی پدرم که نخستین استاد زندگی من بود آغاز کرده‌ام و تا امروز بی‌توقف به نوشتن ادامه داده‌ام. بیشتر نوشته‌های من برای رادیو بوده است و داستان‌های کوتاه و اشعار زیادی در مطبوعات بیرون از کشور انتشار داده‌ام.» رهگذر شاعری است که اشعار وی از نگاه محتوایی به اشعار فروغ فرخزاد نزدیک است. وی در مضمون و لحن در اشعار خود نکته‌های بسیار ظریف اجتماعی را بیان نموده است که با خواندن اشعار وی، به یاد شعرهای فروغ می‌افتیم. مخصوصاً «دیار شگفتی‌ها» - اثر فوزیه رهگذر، قرابت محتوایی نزدیک به اشعار فروغ دارد که با خواندن این اثر؛ خواننده بی‌اختبار به یاد مجموعه‌های شعری فروغ فرخزاد «شعرهای تولدی دیگر و ایمان بی‌آوریم به آغاز فصل سرد» می‌افتد. به طور کلی می‌توان گفت: اشعار این شاعر خوش‌قریحه و شیرین‌سخن لبریز از احساسات زنانه بوده و شعری شفاف و عریان را سروده است.  نمونه‌های کلام: (۱) در انتهای رهرو طولانی زمان مردی در انتظار عزیزی نشسته است دستان خسته‌اش، بر روی چوب ‌دست قدیمی‌تر از خودش، یادی‌ست، از نوازش ایام رفته‌اش چشمان ساکتش، دنبال نقش پایی‌ست... (۲) زن را در آن دیار نامی نیست ای بانوی عزیز ای دردمند تنها  می‌بینمت شکسته­پر و زرد گونه‌ای عصیان خویش را در کنج پر ز درد قفس کور کرده‌ای می‌بینمت که ساکن یک شهر بی‌فروغ یک شهر بی‌چراغ در ظلمت سیاه چنین شهر بی‌کسان شهری که مرده‌اند همه ساکنان آن‌ هر صبح و شام شاهد پرواز دیگری‌ پرواز قوم بی‌کس و بی‌سرپرست خویش ای مادر مقدس اندیشه‌های سبز ای ناظر عجیب‌ترین مرگ و انتقام می‌بینمت  که وحشت و بیداد جنگ را نفرین می‌کنی لبخند گرم تو، در آئینه مبهم زمان زنگار بسته است چشمان ساکتت، در رقص سایه‌ها که پیام‌آور شب‌اند در انتظار صبحی روشن‌تر ای مادر غمین و شکیبای دردها ای برده بار ساکت اسم تو‌، در دیار پر از بیم مرگ‌ها یک شبح‌ در اسارت درد و شکنحه‌هاست آثار دنیای شگفتی‌ها آسمان‌ها پدر من هستند چشم‌های عجیب نویسنده: محمدرضا رامز

ادامه مطلب


2 سال قبل - 242 بازدید

مسوولان صحی در ولایت قندوز می‌گویند که در نتیجه‌ی یک حادثه‌ی ترافیکی در ولسوالی امام‌صاحب این ولایت، یک کودک هشت ساله جان باخته و ۴۵ نفر دیگر به‌شمول کودکان و زنان زخمی شده‌اند. ریاست صحت عامه‌ی قندوز با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این حادثه روز گذشته (چهارشنبه، ۱۸ اسد) در ساحه‌ی «کهنه قلعه» از مربوطات ولسوالی امام‌صاحب به وقوع پیوسته است. در ادامه آمده است که در این حادثه‌ی ترافیکی یک عراده موتر نوع «پیکپ» از جاده منحرف شده است. در خبرنامه آمده است که سرنشینان این موتر قصد رفتن به یک محفل عروسی را داشته‌اند. از سویی هم، جمعه‌الدین خاکسار، سخنگوی فرماندهی پولیس قندوز با تایید این رویداد گفته است که این موتر به‌دلیل سرعت بالا و بی‌احتیاطی راننده از جاده منحرف شده است. در ادامه آمده است که وضعیت صحی برخی از زخمیان وخیم بوده و برای تداوی به شفاخانه مرکزی قندوز منتقل شده‌اند. اخیراً وقوع حادثات ترافیکی در ولایات مختلف کشور افزایش یافته است. این در حالی است که حادثات ترافیکی در افغانستان سالانه جان صدها تن را می‌گیرد و خسارات هنگفت مالی را نیز برجای می‌گذارد. بر اساس آمار ارائه شده از سوی ریاست ترافیک افغانستان، در سال ۱۴۰۱ دست‌کم ۷۰۰ نفر در حوادث ترافیکی کشته و بیش از یک هزار نفر دیگر زخمی شده‌اند. بی‌احتیاطی رانندگان، عدم رعایت قوانین ترافیکی از سوی رانندگان، خرابی و کم‌عرض بودن جاده‌ها از دلایل عمده‌ی وقوع حادثات ترافیکی عنوان می‌شود.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 267 بازدید

مسوولان در وزارت مهاجرین و عودت‌کنندگان می‌گویند که نهادهای کمک‌کننده ۸۰ درصد از کمک‌های بین‌المللی برای مردم افغانستان را حیف‌ومیل می‌کنند. این وزارت با نشر خبرنامه‌ای از دیدار خلیل الرحمان حقانی، سرپرست وزارت امور مهاجرین و عودت کنند‌گان حکومت سرپرست با دانیل اندریس، معاون نماینده‌ی ویژه دبیرکل سازمان ملل و هماهنگ کننده کمک‌های بشردوستانه خبر داده است. آقای حقانی در این دیدار گفته است که ۸۰ درصد کمک‌های بین‌المللی برای مردم افغانستان حیف‌ومیل شده و تنها ۲۰ درصد آن در اختیار مردم قرار می‌گیرد. سرپرست وزارت امور مهاجرین و عودت‌کنندگان با اشاره به بدرفتاری‌های پاکستان و ترکیه با مهاجرین افغانستان گفته است که در کشورهای همسایه و اروپایی، افغان‌ها به مشکلات زیادی مواجه هستند. او گفت: «امیدواریم که مطابق با اصول و قوانین با مهاجرین افغانستانی برخورد شود.» در این دیدار درباره مشکلات و وضعیت پناه‌جویان افغانستان، ایجاد هماهنگی میان ادارات مربوطه در افغانستان و سازمان ملل، جستجوی راه حل برای مشکلات موجود نیز گفتگو شده است. از سویی هم، آقای دانیل نیز در این دیدار بر ارائه کمک‌ها به صورت شفاف تاکید کرده و گفته است: « ما نیز با محدودیت‌ها مواجه هستیم، ما به جدیت کوشش می‌نایم تا راه حل را پیدا نمایم، پیام شما را به دیگران خواهیم رسانید و در موارد یاد شده بحث خواهیم نمود تا با هماهنگی با یک دیگر کار نمایم و درهر حالت آماده همکاری با شما هستیم.» این در حالی ا‌ست که جان ساپکو، بازرس ویژه‌ ایالات متحده برای بازسازی افغانستان چند وقت پیش در مجلس نمایند‌گان آن کشور گفته بود که دسترسی حکومت فعلی به کمک‌های آمریکا به افغانستان را به طور قطعی نمی‌توان رد کرد که در پی این نگرانی، وزارت خارجه آمریکا این اظهارات را بی‌بنیاد خوانده.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 284 بازدید

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت تخار می‌گویند که افراد ناشناس در ولسوالی درقد این ولایت، یک مرد را به قتل رسانده و همسر وی را زخمی کرده‌اند. عبدالمبین صافی، سخنگوی پولیس تخار امروز (چهارشنبه، ۱۸ اسد) به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد در روستای «پخل‌قشلاق» از مربوطات ولسوالی درقد این ولایت رخ داده است. آقای صافی تاکید کرد که این رویداد حوالی ساعت ۱۱:۴۵ دقیقه‌ی شب گذشته (سه‌شنبه، ۱۷ اسد) رخ داده است. وی افزود که مردی به‌نام اکرم در خانه‌اش به‌گونه‌ی «مرموز» به قتل رسیده و همسر وی زخم برداشته است. به گفته‌ی او، نیروهای حکومت سرپرست چهار مظنون را در پیوند به این قتل بازداشت کرده‌ است. سخنگوی پولیس تخار گفت که تا اکنون انگیزه‌ و دلیل قتل این مرد روشن نیست. قتل‌های مرموز، به‌ویژه قتل مرموز زنان در این اواخر در شماری از ولایت‌های کشور افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 281 بازدید

در ادامه‌ی وضع محدودیت‌های شدید بر کار و آموزش زنان و دختران افغان، گوردون براون، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا می‌گوید زمان آن فرا رسیده است که سرکوب زنان افغانستان توسط حکومت سرپرست را «جنایت علیه بشریت» اعلام کنیم و دادگاه کیفری بین‌المللی باید تحقیقاتی را درباره‌ی این سرکوب‌ها آغاز کند. آقای براون در مقاله‌ای در روزنامه گاردین نوشته است که جهان باید برای پایان‌دادن به سرکوب زنان و دختران در افغانستان متحد شود. وی نوشته است که در آستانه‌ی دوسالگی سقوط دولت پیشین، باید محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش مورد توجه جهانی قرار گیرد. او تاکید کرد: «هیچ‌کس نباید شک داشته باشد، آنچه که دختران در افغانستان تجربه می‌کنند، یک اختلال موقتی نیست. این چیزی کم‌تر از آپارتاید جنسیتی نیست، اصطلاح وحشتناکی که اخیراً نماینده‌ی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد به‌کار برده است.» نخست‌وزیر پیشین بریتانیا در ادامه بر محرومیت زنان و دختران در افغانستان از آموزش و کار تمرکز کرده و آن را نقض قوانین الزام‌آور بین‌المللی دانسته است. این مقام بریتانیایی از قاضیان دادگاه کیفری بین‌المللی خواسته است که در مورد «سرکوب جنسیتی» زنان و دختران افغانستان و احتمال ارتکاب «جنایت علیه بشریت توسط حکومت سرپرست» تحقیق کنند. وی تاکید کرد که بر اساس مفاد اساس‌نامه‌ی رم، ممکن است شماری از اعضای حکومت فعلی به‌دلیل ارتکاب جنایت ضدبشری آزار و شکنجه‌ی جنسیتی، مورد پی‌گرد قرار گیرند. او از تلاش دختران در افغانستان برای آموزش ستایش کرده و افزوده است که آنان با وجود ترس از بازداشت و شکنجه، در مکاتب زیرزمینی یا به‌صورت آنلاین تحصیل می‌کنند. آقای براون به محکومیت گسترده‌ی ممنوعیت آموزش زنان و دختران از سوی کشورهای مسلمان در خاورمیانه اشاره نموده و گفته است که ممنوعیت آموزش آنان توجیه دینی ندارد. همچنین او در این مقاله خواستار گسترش زمینه‌ی آموزش‌های آنلاین برای زنان و دختران افغانستان شده است. وی افزوده است که یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل نیز باید منابعی در اختیار داشته باشد که فرصت‌های آموزشی را برای زنان و دختران در داخل افغانستان و در بیرون از این کشور، به‌ویژه در پاکستان افزایش دهد. نخست‌وزیر پیشین بریتانیا پیشنهاد کرده است که در صورت فراهم‌شدن زمینه‌ی بازگشت زنان و دختران افغانستان به مکاتب و دانشگاه‌ها، جهان باید آماده‌ی تامین هزینه‌ی مالی آن باشد. در حالی آقای براون بر آموزش دختران افغانستانی تاکید می‌کند که نزدیک به دو سال است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. همچنین افغانستان یگانه کشور در جهان است که دختران و زنان در آن از رفتن به مکتب‌های متوسطه و لیسه و همچنان دانشگاه‌ها محروم شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 246 بازدید

کمیته بین‌المللی نجات (IRC) اعلام کرده است که از زمان تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، ۳۰ میلیون شهروند عوایدشان را از دست داده و به‌شدت نیازمند دریافت کمک‌های بشردوستانه فوری هستند. این کمیته آخرین گزارش خود را از وضعیت بشری در افغانستان منتشر کرده و گفته است ۸۰ درصد از افراد نیازمند به کمک‌ها را زنان و دختران در افغانستان تشکیل می‌دهند. در ادامه آمده است که نیازهای بشری در سراسر کشور بیش از هر زمان دیگر به صورت چشم‌گیر افزایش یافته است. کمیته بین‌المللی نجات در بخش این گزارش هشدار داده است که کاهش کمک‌های بشردوستانه برای افغانستان به افزایش ۶۰ درصدی تعداد افراد نیازمند در کنار فروپاشی اقتصادی و تغییرات آب‌و‌هوایی کمک کرده است. این کمیته به نقل از سلما بن آیسا، مسوول بخش افغانستان نوشته است: «افرادی که قبلاً شغل داشتند و خودکفا بودند، اکنون به کمک‌های بشردوستانه متکی هستند و بسیاری از خانواده‌ها دیگر توانایی تامین غذای خود را ندارند.» همچنین این نهاد در بخشی هشدار داده است که تنها ۲۳ درصد از بودجه مورد نیاز برای کمک‌های بشردوستانه امسال دریافت شده است. قابل ذکر است که این نگرانی در حالی مطرح می‌شود که پیش‌تر اوچا یا اداره هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد گفته بود که به‌دلیل کمبود بودجه بیش از ۱۶۶ هزار کودک در افغانستان از آموزش محروم می‌شوند. این نهاد تاکید کرده بود که اگر سطح بودجه که در حال حاضر کمتر از یک چهارم نیازها است ثابت بماند، تخمین زده می‌شود که ۷.۶ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های صحی حیاتی دسترسی نخواهند داشت. براساس پیشبینی نهادهای بین‌المللی، وضعیت انسانی در زمستان تا اواسط بهار در افغانستان به خاطر سرما تا برداشت محصولات کشاورزی وخیم‌تر می‌شود. با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، فقر و گرسنگی در کشور افزایش یافته است.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 323 بازدید

همزمان با نزدیک‌شدن به دوسالگی تسلط حکومت فعلی بر کشور، معترضان افغانستانی در سراسر جهان می‌گویند که با تسلط حکومت سرپرست، بنیاد زندگی مردم به‌شکل سرسام‌آوری فرو ریخته است، شیرازه‌ی امید برای دوام زندگی معمولی واژگون شده و آزادی‌های جمعی و فردی از بین رفته است. این معترضان با نشر قطع‌نامه‌ای به مناسبت «هفته‌ی همبستگی مردم افغانستان علیه حکومت سرپرست، حکومت فاشیستی و تک‌جنسیتی» گفته‌اند که در دو سال حاکمیت حکومت فعلی بر افغانستان، شیرازه‌ی امید برای دوام زندگی معمولی در افغانستان واژگون شده، آزادی‌های جمعی و فردی از میان رفته و تاریکی و جهالت، جای روشنایی و امید را پر کرده است. در ادامه آمده است: « در دوسالگی تسلط حکومت فعلی بر افغانستان قرار داریم و دو سال است که جهان با چشمان باز شاهد همه‌ی جنایت‌های جنگی، جنایت‌های ضد انسانی، اعمال آپارتاید جنسیتی و قومی، جابه‌جایی‌ها و کوچ‌های اجباری، نسل‌کشی و تبعیض‌ نژادی از سوی حکومت فعلی هستند.» آنان افزودند که جهانیان به خوبی می‌بینند که مردم افغانستان حتی بدون دستور حکومت فعلی نفس هم کشیده نمی‌توانند و هیچ تنوعی در منطق حکومت سرپرست قابل پذیرش نیست. در قطع‌نامه به سرکوب دسته‌های عزاداری زنان در روز عاشورا در کابل و تیراندازی نیروهای حکومت فعلی به عزاداران در غزنی اشاره شده و تاکید شده است، دیری نگذشته است که مراسم مذهبی مردم هزاره‌ از سوی حکومت سرپرست مورد حمله قرار گرفت و ده‌ها انسان عزادار کشته و زخمی شدند. در ادامه آمده است که پیروان مذهبی «اسماعیلیه» در بدخشان به زور تفنگ و شلاق از سوی نیروهای حکومت سرپرست مجبور به ترک مذهب و تغییر عقاید شده‌اند. همچنین در بخشی از قطع‌نامه‌ی معترضان تاکید شده است: «تجاوز جنسی به زنان در زندان‌ها، سنگ‌سار، اعدام، کشتار، شکنجه، شلاق، خودکشی، فشار سنگین و کشنده‌ی روانی، محرومیت از کار و آموزش و افزایش ازدواج‌های اجباری، زندگی روزمره‌ی مردم افغانستان، به‌ویژه زنان را حلقه زده‌ است.» معترضان با ابزار تاسف گفته‌اند که افغانستان به صحرای بی‌قاعده و بدون قانونی می‌ماند که مردمش از شدت ناامیدی، فقط به خودکشی و فرار فکر می‌کنند. در ادامه آمده است، زنان که نصف پیکر جامعه‌ی افغانستان را تشکیل می‌دهند، توسط حکومت فعلی به کلی حذف شده‌اند، می‌خواهند که کشور از وجود حکومت سرپرست پاک‌سازی شده تا دیگر هیچ زنی در افغانستان قربانی جنسیت و هیچ‌نوع تبعیض نباشد و خود تصمیم گیرنده‌ی سرنوشت شان باشند. آن‌ها از جامعه‌ی جهانی، سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری می‌خواهند، توافق‌نامه‌ی دوحه که بین حکومت سرپرست و آمریکا امضاء شده و نتیجه‌اش تسلط حکومت بر کشور و «آوارگی میلیون‌ها انسان، گرسنگی و آپارتاید جنسیتی و قومی» شده است، باید لغو شود. زنان و پایان حکومت فعلی معترضان در ادامه گفته‌اند که وقت آن رسیده است که سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق‌ بشری بین‌المللی، مسوولیت خود در قبال افغانستان را به‌طور واقعی انجام دهند و به جنایت‌های جنگی، جنایت‌های ضد انسانی و نسل‌کشی‌ها از سوی حکومت فعلی در افغانستان پایان دهند. در اخیر این قطع‌نامه آمده است که خواست همه‌ی مردم، به‌ویژه زنان و دختران افغانستان چیزی غیر از پایان بی‌قید و شرط رژیم فعلی نیست. همچنین   نزدیک به دو سال است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. همچنین افغانستان یگانه کشور در جهان است که دختران و زنان در آن از رفتن به مکتب‌های متوسطه و لیسه و همچنان دانشگاه‌ها محروم شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 244 بازدید

اوچا یا اداره هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرد که به‌دلیل کمبود بودجه بیش از ۱۶۶ هزار کودک در سراسر افغانستان از آموزش محروم شده‌اند. اوچا در رشته توییتی نوشته است که شش هزار و ۱۰۰ صنف محلی تا ماه اکتوبر ۲۰۲۳ میلادی در سراسر افغانستان از فعالیت باز می‌مانند. این نهاد شب گذشته (سه‌شنبه‌، ۱۷ اسد) این موضوع را در توییتی مطرح کرده است. در ادامه آمده است که حدود دو هزار و ۸۰۰ صنف تا پایان ماه آگوست و سه هزار و ۳۰۰ صنف آموزشی محلی دیگر تا ماه اکتوبر متوقف می‌شوند. اداره هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاکید کرد که از میان ۱۶۶ هزار و ۲۲۰ کودک که در این صنف‌ها آموزش می‌بینند، ۵۰ درصد آنان را دختران تشکیل می‌دهد. این در حالی است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان و وضع محدودیت آموزشی و تحصیلی از سوی حکومت بر زنان و دختران، نهادهای مددرسان به‌ویژه یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل با ایجاد صنف‌های محلی زمینه آموزش را برای کودکان افغان مهیا کرده است. با این حال، اوچا در ماه گذشته نیز اعلام کرده بود که به‌دلیل کمبود بودجه در قسمت عملیات بشردوستانه، میلیون‌ها افغان نیازمند از دریافت خدمات صحی محروم شده‌اند. این نهاد تاکید کرده بود که اگر سطح بودجه که در حال حاضر کمتر از یک چهارم نیازها است ثابت بماند، تخمین زده می‌شود که ۷.۶ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های صحی حیاتی دسترسی نخواهند داشت. براساس پیشبینی نهادهای بین‌المللی، وضعیت انسانی در زمستان تا اواسط بهار در افغانستان به خاطر سرما تا برداشت محصولات کشاورزی وخیم‌تر می‌شود. با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، فقر و گرسنگی در کشور افزایش یافته است.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 249 بازدید

مسوولان موسسه بین‌المللی مبارزه با گرسنه‌گی در ولایت هلمند می‌گویند که ۲۰ مرکز صحی را در هشت ولسوالی این ولایت تکمیل و افتتاح کرده‌اند. بصیراحمد شینواری، مسوول ولایتی این موسسه گفت که این مراکز در ولسوالی‌های کجکی، نوزاد، سنگین، باغران، ناوه، نادعلی، واشیر و خانشین ولایت هلمند ساخته شده است. آقای شینواری تاکید کرد که این مراکز روز گذشته (سه‌سنبه، ۱۷ اسد) افتتاح شده بود، توسط سازمان بین‌المللی مبارزه با گرسنه‌گی ساخته شده است. او علاوه کرد که این مراکز صحی به مدت دو سال برای مردم این ولسوالی‌ها در بخش‌های تغذیه مادر و کودک و واکسیناسیون خدمات رایگان ارائه خواهد کرد. وی تعهد کرد که در آینده نیز برای باشنده‌گان این ولایت در حوزه صحی تسهیلاتی ایجاد کند. قابل ذکر است که طی سال‌های اخیر ولسوالی‌ها و روستاهای دوردست افغانستان از امکانات صحی محروم بوده‌اند. این در حالی است که با سلطه‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، این کشور در بحران عمیق بشری فرو رفته است. بساط فقر و گرسنگی گسترده‌تر شده است و بیشتر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی کشور را ترک کرده‌اند. همچنین داکتران متخصص زنان و کودکان نیز به کشورهای مختلف پناهنده شده اند.

ادامه مطلب