نویسنده: گوهرشاد

2 سال قبل - 174 بازدید

شماری از فعالان حقوق بشر و مدافعان حقوق زنان، از پنج روز به این طرف، در شهر کلن آلمان در واکنش به آنچه بی‌توجهی جهان به زنان افغانستان می‌دانند، دست به اعتصاب غذایی ۱۲ روزه زده‌اند. تمنا زریاب پریانی، یکی از فعالان حقوق زن اهل افغانستان در آلمان امروز (سه‌شنبه، ۱۴ سنبله) در پنج‌مین روز اعتصاب غذایی خود گفته است که افغانستان باید به عنوان کشوری که در آن آپارتاید جنسیتی وجود دارد، به رسمیت شناخته شود. او در یک پیام دیگر از عمل‌کرد سازمان ملل متحد در مورد وضعیت کنونی افغانستان به شدت انتقاد نموده و گفته است که این سازمان باید محافظه‌کاری را کنار بگذارد و آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسد. خانم پریانی در پلتفرم ایکس خود نوشته است که ملاقات‌های رسمی یا غیررسمی با زنان خارج از افغانستان چیزی را در زندگی میلیون‌ها «زن اسیر» در داخل افغانستان تغییر نمی‌دهد. وی و چند زن دیگر از اول سپتامبر ماه جاری میلادی در شهر کلن آلمان در اعتراض به بی‌توجهی جهان به وضعیت زنان در افغانستان دست به اعتصاب غذایی زده‌اند. این فعال حقوق زن در ادامه تاکید کرده است: «سازمان ملل متحد باید محافظه‌کاری را کنار بگذارد و آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسد.» با این وجود، کشورها و سازمان ملل متحد، از جمله ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل متحد در افغانستان تا اکنون درباره‌ی اعتصاب غذایی فعالان حقوق زن در آلمان چیزی نگفته‌اند. آقای بنت اخیراْ در برخی از کشورها، از جمله ترکیه با فعالان حقوق زن در خارج درباره‌ی وضعیت حقوق بشر گفتگو کرده است. افغانستان پس از حاکمیت حکومت فعلی با بحران حقوق بشری مواجه شده است. در حال حاضر زنان و دختران اجازه‌ی تحصیل و کار را ندارند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست با وجود واکنش‌های جهانی و اعتراضات گسترده‌ی دختران در بسیاری از ولایت‌های کشور، بر تصمیم خود مبنی بر ممنوعیت تحصیل دختران پافشاری کرده‌ و هیچ توجهی به خواسته‌های شهروندان کشور نکرده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 372 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که به کمپاین صدای دختران افغانستان با هشتگ «#AfghanGirlsVoices»  پیوسته‌است. این دفتر در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است که با پیوستن به این کمپاین می‌خواهند که محرومیت دختران افغانستان از حق اولیه‌شان که تحصیل است را برجسته ساخته و توجه جهان را بیشتر به سمت آن جلب نمایند. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل تاکید کرد که این‌بار صدای دختران افغانستان بلندتر از همیشه خواهد بود. اوچا نوشته است: «من روزی را می‌بینم که هر دختر افغان بال‌هایی برای اوج گرفتن دارد و از زنجیرهای جهل و تعصب رها می‌شود.» این دفتر از نهادهای بین‌المللی خواسته است که به این کمپاین بپیوندند و به آن‌ها کمک کنید تا صدای زنان و دختران افغان را در سطح جهانی بلند کند. باید گفت که دختران افغانستان از زمان قدرت‌گیری مجدد حکومت فعلی در افغانستان از حق تحصیل محروم شده‌اند، علاوه بر آن حکومت فعلی زنان و دختران را از کار محروم و حضور آن‌ها در اجتماع را نیز محدود کرده‌اند. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست با وجود واکنش‌های جهانی و اعتراضات گسترده‌ی دختران در بسیاری از ولایت‌های کشور، بر تصمیم خود مبنی بر ممنوعیت تحصیل دختران پافشاری کرده‌ و هیچ توجهی به خواسته‌های شهروندان کشور نکرده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 312 بازدید

شماری از پناه‌جویان اهل افغانستان در پاکستان در یک تجمع اعتراضی از وضعیت موجود و بی‌سرنوشتی‌شان به شدت انتقاد نموده و خواستار رسیدگی به پرونده‌های‌شان از سوی دولت ایالات متحده آمریکا شدند. این تجمع اعتراضی روز گذشته (دوشنبه، ۱۳ سنبله) از سوی شماری از متقاضیان ویزای مهاجرتی آمریکا موسوم به «پی۱ و پی۲» در شهر راولپندی پاکستان برگزار شده بود. معترضان تاکید کردند که بیش از دو سال است که منتظر دریافت ویزای آمریکا هستند؛ اما تا اکنون در بی‌سرنوشتی کلان به‌سر می‌برند. آنان افزوده‌اند که طی دو سال گذشته سه نفر از پناه‌جویان در پاکستان دست به خودکشی زده‌اند که آخرین مورد آن دختری به‌نام مریم بوده است. قابل ذکر است که مریم با پرتاب خود از طبقه‌ی پنجم یک ساختمان، به زندگی‌اش پایان داد. این پناه‌جویان از دولت آمریکا به شدت انتقاد نموده و گفته‌اند که آنان به دعوت رسمی برنامه‌ی پذیرش پناهندگان ایالات متحده(USRAP) برای پروسس پرونده‌های‌شان به کشور سوم رفته هستند؛ اما تا اکنون هیچ‌گونه پیشرفتی در پرونده‌های‌شان دیده نمی‌شود. همچنین آنان در بخش برنامه‌ی اعتراضی‌شان، از مشکلات اقتصادی، عدم تمدید ویزاهای‌شان در پاکستان، نبود مکان مناسب برای زندگی، عدم سهولت‌های بهداشتی و فرصت‌های کاری و تحصیلی انتقاد کردند. آن‌ها از کشورهای مهاجرپذیر، به‌خصوص وزارت خارجه‌ی آمریکا خواسته‌اند که طی مراحل پرونده‌های مهاجرین را سرعت دهند. بر اساس گزارش آسوشیتدپرس، بیش از ۱۵۰ هزار نفر از متقاضیان ویزای ویژه‌ی مهاجرت به آمریکا، در پاکستان در «بلاتکلیفی» به‌سر می‌برند. اداره‌ی بازرس ویژه‌ی آمریکا در امور بازسازی افغانستان (سیگار) نیز اخیرا گزارش داده که ۸۴۰ هزار نفر از متقاضیان ویزای آمریکا هنوز در افغانستان به‌سر می‌برند و منتظر دریافت نتیجه‌ی درخواست خود هستند. باید گفت که پولیس پاکستان مهاجرین غیر قانونی و آن‌هایی که مدت اقامت‌شان در این کشور ختم شده را بازداشت می‌کنند. همچنان اخیراً صدور ویزای پاکستان و تمدید آن برای مهاجرین بسیار دشوار شده و بهای آن پس از روی‌کار آمدن حکومت سرپرست در افغانستان، افزایش یافته است.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 332 بازدید

در ادامه‌ی وضع محدودیت بر آموزش و کار دختران و زنان در افغانستان، هیات سازمان همکاری‌های اسلامی در دیدار با سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله‌ی حکومت سرپرست گفته‌اند که تعلیم و آموزش حق یک‌سان مرد و زن است. عبدالمتین قانع، سخنگوی وزارت امور داخله‌ی حکومت فعلی با نشر پیامی در شبکه اجتماعی ایکس از این دیدار خبر داده است. هیات سازمان همکاری‌های اسلامی در این دیدار گفته‌اند که تعلیم حق یک‌سان مرد و زن است. برعلاوه تعلیم دینی، علوم عصری به پیشرفت و ترقی افغانستان راه را هموار می کند.در ادامه آمده است که سراج‌الدین حقانی نیز در این دیدار گفته است که مشکل تعلیم و آموزش دختران در افغانستان حل خواهد شد. با این وجود، آقای حقانی در این دیدار در مورد این که چی زمانی این مشکل خواهد شد، جزییات ارائه نکرده است. باید گفت که پیش از حاکمیت حکومت فعلی، برای دو سال متوالی سلگی و شمسیه از دختران، اول ‌نمره شده بودند و همچنین ۱۰ نفر برتر کانکور هم عمدتاً دختران بودند. در آزمون کانکور سال گذشته دختران اشتراک کرده بودند؛ اما وزارت تحصیلات عالی برای دختران در انتخاب رشته محدودیت زیادی وضع کرده بود. باید گفت که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست با وجود واکنش‌های جهانی و اعتراضات گسترده‌ی دختران در بسیاری از ولایت‌های کشور، بر تصمیم خود مبنی بر ممنوعیت تحصیل دختران پافشاری کرده‌ و هیچ توجهی به خواسته‌های شهروندان کشور نکرده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 278 بازدید

محمود، دانش‌آموز اهل ولایت فراه که اول‌ نمره عمومی آزمون کانکور سراسری افغانستان را کسب کرده است، به منع آموزش زنان و دختران واکنش نشان داده و می‌گوید که وقتی یک زن تحصیل کند، گویا یک جامعه تحصیل کرده است و باید به آموزش دختران توجه جدی صورت گیرد. اول نمره کانکور به خبرنگاران گفته است که اگر دختران در آزمون کانکور امسال شرکت می‌کردند، قطعاً اول نمره یک دختر می‌بود. محمود تاکید کرد: «در سال‌های گذشته از پسران کرده دختر بیشتر اول نمره داشتیم، طبعن امکان داشت که آن‌ها اول نمره شوند اگر شرکت می‌کردند.» وی افزود: «وقتی یک مرد تحصیل می‌کند، او فقط یک مرد تحصیل کرده است؛ اما وقتی یک زن تحصیل کند، گویا یک جامعه تحصیل کرده است. پس خواهش داریم که به طبقه اناث توجه جدی صورت بگیرد.» او بیان کرد که اگر افغانستان داکتر، انجنیر و معلم زن نداشته باشد، جامعه به رکود مواجه خواهد شد. گفتنی است که کانکور امسال بدون حضور دختران در افغانستان برگزار و دیروز نتایج عمومی آن اعلام شد. در آزمون کانکور امسال محمود، دانش‌آموز یک مکتب خصوصی در فراه با کسب ۳۵۹ نمره، نفر اول اعلام شده است. گفته می‌شود که محمود قاری قرآن نیز است. باید گفت که پیش از حاکمیت حکومت فعلی، برای دو سال متوالی سلگی و شمسیه از دختران، اول ‌نمره شده بودند و همچنین ۱۰ نفر برتر کانکور هم عمدتاً دختران بودند. در آزمون کانکور سال گذشته دختران اشتراک کرده بودند؛ اما وزارت تحصیلات عالی برای دختران در انتخاب رشته محدودیت زیادی وضع کرده بود. باید گفت که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست با وجود واکنش‌های جهانی و اعتراضات گسترده‌ی دختران در بسیاری از ولایت‌های کشور، بر تصمیم خود مبنی بر ممنوعیت تحصیل دختران پافشاری کرده‌ و هیچ توجهی به خواسته‌های شهروندان کشور نکرده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 352 بازدید

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرد که به‌دلیل کمبود بودجه‌ی نهادهای امدادرسان، ۶.۳ میلیون نفر در افغانستان به آب پاک و سالم دسترسی نخواهند داشت. این نهاد امروز (دوشنبه، ۱۳ سنبله) این موضوع را در پستی در پلتفرم ایکس خود مطرح کرده است. در ادامه آمده است که در حال حاضر ۴.۳ میلیون نفر به تشناب بهداشتی، ۳.۵ میلیون نفر به خدماتی برای دفع ایمن فضولات، دو میلیون نفر دیگر به آب، سرویس بهداشتی و خدمات حفظ‌الصحه دسترسی ندارند. اوچا هشدار داد که با کاهش بودجه سازمان‌های امدادرسان، از جمله افرادی که دسترسی به خدمات بهداشتی و صحی را از دست خواهند داد یک میلیون زن و دختر هستند. این نهاد در ادامه تاکید کرد که ۱.۴ میلیون زن، ۳.۴ میلیون کودک و یک میلیون فرد دارای معلولیت در قسمت دسترسی به خدمات صحی و بهداشتی با چالش جدی مواجه خواهند شد. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد پیش از این نیز از پی‌آمدهای کمبود بودجه برای ارائه‌ی خدمات بشردوستانه به افغانستان هشدار داده بود. سازمان‌های امدادرسان بشردرستانه می‌گویند که به‌دلیل کمبود بودجه مجبور شده‌اند که سطح ارائه‌ی خدمات به مردم افغانستان را کاهش دهند. این در حالی است که نهادهای کمک‌رسان بشردوستانه برای امدادرسانی در نیمه‌ی دوم سال جاری میلادی در افغانستان، ۲.۲۶ میلیارد دالر بودجه درخواست داده بودند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 264 بازدید

رسانه‌های آلمانی گزارش داده‌اند که نمایندگان سه حزب سیاسی مطرح این کشور گفته‌اند که روند اخراج پناه‌جویان مجرم و خطرناک به افغانستان باید از سر گرفته شود، زیرا اکنون بازگرداندن این پناه‌جویان به کشورشان امکان‌پذیر است. دویچه‌وله گزارش داده است که شماری از اعضای حزب‌ دموکرات آزاد آلمان، اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن و اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان در پارلمان آن کشور، خواستار از سرگیری اخراج پناه‌جویان به افغانستان شده‌اند. دویچه‌وله به نقل از الکساند تروم، سخنگوی سیاست داخلی گروه پارلمانی احزاب همکار اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان و اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن، نوشته است که آنان خواسته‌اند که زمینه‌های لازم برای اخراج افغان‌ها، دست‌کم اخراج مجرمانی که جرائم جدی مرتکب شده‌اند و نیز افراد خطرناک به افغانستان فراهم شود. الکساندر تروم افزود: «میدان هوایی کابل باز است و در اصل اخراج به افغانستان امکان‌پذیر است.» وی به اخراج حدود ۶۵۰ مهاجر افغان در نیمه اول سال جاری از آلمان به کشورهای هم‌مرز با افغانستان اشاره کرد و گفت: «این موضوع که آیا افغانستان برای جنایت‌کاران، مجرمان اسلام‌گرا، جهادی‌ها یا سلفی‌ها هم ناامن است یا خیر، باید موردی ارزیابی شود.» همچنین اشتیفن تومای، رییس فراکسیون پارلمانی دموکرات آزاد آلمان نیز گفته است: «هر شخص خارجی که به‌دلیل ارتکاب جرائم جنایی به‌طور قانونی محکوم و به‌عنوان یک فرد خطرناک طبقه‌بندی شده است، باید آلمان را ترک کند.» در عین حال، دیرک ویزی، معاون جناح پارلمانی حزب سوسیال دموکرات آلمان، در مخالفت با این درخواست‌ها گفت که پیشنهادها باید قابل‌اجرا باشند و وضعیت امنیتی باید امکان اخراج به کشور مقصد را امکان‌پذیر کند. او افزود: «پناهجویان پذیرفته‌نشده که جنایات جدی در آلمان مرتکب شده‌اند، اجازه اقامت خود را از دست داده‌اند. ما نمی‌توانیم مردم را به سوی مرگ احتمالی بفرستیم.» این در حالی است که دبیرکل حزب دموکرات‌های آزاد آلمان در ماه ژوئن خواسته بود پس فرستادن پناه‌جویان ردشده به کشورهای‌شان بیشتر شود و اخراج‌ها به کشورهایی مانند افغانستان نیز شروع شود. دولت آلمان پیش‌تر از این، در ماه مارس امسال اعلام کرده بود که طرح اخراج پناه‌جویان مجرم افغان در دست بررسی است.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 362 بازدید

رسانه‌های ایرانی به نقل از مسوولان آموزش و پرورش گزارش داده‌اند که دانش‌آموزان اتباع «افغانستانی» با پرداخت شهریه می‌توانند در مقاطع مختلف سال تحصیلی جدید از خدمات آموزشی این اداره برخوردار شوند. نقی سیاهکالی، مدیرکل آموزش و پرورش ولایت قزوین ایران به رسانه ایرنا گفته است که دانش‌آموزان خارجی همانند دانش‌آموزان ایرانی ملزم به پرداخت شهریه ثبت‌نام در مکاتب خواهند بود. آقای سیاهکالی تاکید کرد: «این دانش‌آموزان در مقاطع تحصیلی ابتدایی،‌ متوسطه اول و دوم در نواحی ۱ و ۲ با پرداخت شهریه می‌توانند از خدمات تحصیلی این اداره کل برخوردار شوند.» او از افزایش ۹۰۰ دانش‌آموز «اتباع» از سال گذشته تا اکنون در ولایت قزوین خبر داد و افزود: «ارائه این خدمات در شرایطی صورت می‌گیرد که ولایت قزوین با تنگناهای بسیاری در فضاهای آموزشی روبه‌رو است که شرایط را برای آموزش دشوار می‌کند.» وی گفت که شیوه‌نامه جدید ثبت‌نام دانش‌آموزان خارجی و مراحل ثبت اطلاعات در سامانه‌های سهما، مای مدیو و سیدا قرار داده شده تا نحوه سنجش نوآموزان و دانش‌آموزان در بدو ورود به مکاتب هم اطلاع‌رسانی شود. این در حالی است که مسوولان وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی پیش از این اعلام کرده بودند که این مجموعه با کسری بودجه روبه‌رو است. مهدی فیاضی، رییس مرکز امور بین‌الملل و مکاتب خارج از ایران وزارت آموزش و پرورش، گفته بود که پنج درصد از آموزش و پرورش ایران (۲۲ هزار کلاس درس) در خدمت اتباع است و سالانه  ۳۳۵ میلیون دلار معادل ۱۰ هزار میلیارد تومان برای دانش‌آموزان اتباع و ۵۲۷ دلار معادل ۱۵ میلیون تومان برای هر دانش‌آموز اتباع هزینه می‌شود. آمارهای وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تعداد ۶۷۰ هزار دانش‌آموز افغان در مکاتب دولتی ایران تحصیل کرده‌اند که بیش از ۹۰ درصد هزینه‌های آن را دولت ایران پرداخته و کمتر از ۹.۳ درصد کمک‌های بین‌المللی بوده است. در حال حاضر بیش از ۵ میلیون مهاجر افغان در ایران به سر می‌برند. در حالی که همه روزه صدها مهاجر از ایران اخراج و به وطن بازمی‌گردند، هنوز بازار قاچاق انسان به ایران پررونق است و روزانه صدها نفر از مرز غیرقانونی رد می‌شوند تا به ایران برسند. ایران در حالی از افزایش اخراج مهاجران خبر می‌دهد که پس حاکمیت حکومت فعلی بر افغانستان، مهاجرت شهروندان کشور افزایش یافته است. مقصد بخش بزرگی از مهاجران افغانستانی ایران و پاکستان است.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 1237 بازدید

با سقوط حکومت جمهوری افغانستان و روی کارآمدن حکومت سرپرست، وضعیت آموزش و پرورش در افغانستان خراب شده و با وضع محدودیت‌ها، زنان و دختران از آموزش و فعالیت‌های ادبی و فرهنگی منع شدند. با این وجود وضعیت شاعران و نویسندگان در افغانستان در هاله‌‌ی از ابهام بوده و  طرد شدن آنان از مراکز فرهنگی و ادبی نگران‌کننده است. اکثریت شاعران و نویسندگان افغانستانی با روی کارآمدن این حکومت مجبور به ترک وطن شده و در دیار مهاجرت پناه‌گرفته است که ضربه‌ی بزرگی برای آموزش‌ زبان‌های ملی افغانستان حساب می‌شود. وضعیت دانش و آموزش در این دو سال اخیر در افغانستان نگران‌کننده بوده، کتاب‌فروشی‌ها و کتاب‌خانه‌ها در حال بسته‌شدن است. کتاب‌‌خانه‌های دانشگاه‌ها تفکیک شده و منابع مطابق با رشته‌ی تحصیلی دانش‌جویان در کتاب‌خانه‌ها موجود نیست. البته در دوره‌ی جمهوریت نیز منابع کافی در کتاب‌خانه‌های دانشگاه‌ها موجود نبود، ولی در شرایط زمانی حال؛ همان منابع محدود نیز بلوکه‌شده و دانش‌جویان حق دسترسی به آن را ندارد. با این وجود شاعران و نویسندگان زن افغانستانی که فعلاً در افغانستان زندگی می‌کنند، از شرکت در هرگونه برنامه‌های علمی، فرهنگی، ادبی و... که در انظار عمومی برگزار می‌شود، منع شده است. آنان اشعار و نوشته‌های شان را از طریق فضای مجازی به علاقه‌مندان شعر و ادب نشر می‌کنند. در این اواخر سایت‌ها و حساب‌های زیادی در فضایی مجازی از آدرس مجموعه‌ها، کانون‌ها، مراکز فرهنگی و ادبی و... آغاز به فعالیت نموده و اشعار و نوشته‌های شاعران و نویسندگان را به دست نشر می‌سپارد. در رابطه به همین موضوع با خانم مژده احمدی مسوول «کانون ادبی پر» مصاحبه‌ی در مورد زنان، شعر، فعالیت‌های ادبی و فرهنگی در شرایط کنونی افغانستان، ترتیب داده‌ایم. محمدرضا رامز: تشکر از این‌که وقت‌تان را در اختیار ما قرار دادید، در نخست برای ما از خودتان بگویید؛ از تحصیلات، فعالیت‌ها اجتماعی و رسانه‌ی، کارکردهای ادبی، و... تان! خانم احمدی: سلام و درود خدمت شما و خواننده‌گان محترم رسانه‌ی‌تان. مژده احمدی، دانش‌آموخته‌ی رشته زراعت و دیپلوم در طراحی هستم که با وصف مسوول بودن در خبرگزاری و هفته نامه عقاب، در بنیاد جهانی سبزمنش نیز فعالیت دارم. همچنان علاقه خاصی به ادبیات مخصوصاً شعر دارم که قطعات شعری متعددی از تراوش‌های ذهنی‌ام در بنیاد سبزمنش به نشر رسیده است. همچنان یک اثر داستانی تحت عنوان «پروانه» دارم و نیز در محتوای اشعارم توجه جدی به وضعیت زنان شده است. همچنین نسبت علاقه‌ی که به زبان و ادبیات فارسی دارم؛ کانونی را بنام کانون ادبی پر بنیان‌گذاری نموده که چتری برای نویسنده‌گان، شاعران و صلح آفرینان باشد. من باورمند به این هستم که با کار کردن در حوزه حقوق بشر و مخصوصاً زن و رسانه به یکی از مدافعان دارای اندیشه در عرصه احیای دموکراسی و آزادی بیان می‌باشم. مؤسس‌ بودن در مرکز نوآوری دریچه و تاسیس شرکت “شاداب طراوت” از جمله دست‌آوردهای بزرگ من در عرصه فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی است. همچنان داوطلبانه در سازمان عفو بین‌الملل، آیسک افغانستان و جنبش محیط زیستی جمعه‌ها برای برجسته‌سازی که بیان‌گر توجه به حقوق بشر، محیط‌زیست و رهبری جوانان است؛ فعالیت می‌نمایم. مقاله‌های علمی و پژوهشی من در تارنماهای مختلف به نشر رسیده و همچنین در حال انجام تحقیقات علمی در بخش‌های فرهنگی و حقوق بشری به شکل مستمر هستم. مدتی را به‌حیث شخص فعال رسانه‌ی در خبر گزاری باختر نیز مصروف فعالیت بوده و نقش مهمی در موفقیت رسانه‌ مذکور داشته‌ام. همچنان در حال حاضر گرداننده تلویزیون « اندیشه افغان» و «جوایز پارسی» در آلمان هستم که هر دو به صورت آنلاین نشرات دارد. در کنار این دو رسانه با رسانه‌های دیگر نیز در بخش‌های متعدد هم‌کاری می‌کنم. در این اواخر با تیم speak در شهر برلین آلمان و جنبش محیط زیستی جمعه‌ها در شهر کلن آلمان مصروف هم‌کاری هستم. هم‌چنان بنده معتقد به این هستم که ما باید تلاش کنیم تا برگشت ما رویایی یک وطن آباد را بی‌آفریند. محمدرضا رامز: انگیزه‌ی تاسیس کانون ادبی پر چه بوده و در رأس این کانون چه کسانی قرار دارند؟ خانم احمدی: در بیست سال اخیر و دوره جمهوریت همه شاهد فعالیت‌های متعددی در زمینه‌‌های ادبی، فرهنگی و  اجتماعی بوده‌ایم. اما بعد از سقوط حکومت جمهوری و تبعید شدن شاعران، نویسندگان،  فعالان فرهنگی و اجتماعی و همچنان کم‌رنگ‌شدن این برنامه‌ها و دل‌سردشدن جوانان؛ انگیزه‌‌ي  تاسیس کانون ادبی پر به وجود آمد. به امید این که ما بتوانیم روزنه‌‌‌ی امید برای این‌گونه فعالیت‌ها و زنده نگهداشتن فرهنگ باشیم. در کنار این نیز خواستیم تا مجرای رشد جوانان در بخش‌های مختلف باشیم. کانون ادبی پر متشکل از یک تیم متعهد است که در راستای پیش‌برد این کانون زحمت و تلاش به خرج می‌دهند؛  در راس این کانون "مژده احمدی" قرار دارد. به باور من هیچ‌کاری به تنهایی صورت نمی‌گیرد و به صراحت می‌خواهم بیان کنم که "پر" متشکل از یک تیم است و ما به موفقیت یک گروه باورمند هستیم. محمدرضا رامز:  این کانون چی وقت به فعالیت آغاز نموده است؟ خانم احمدی: ما معتقد هستیم همان‌جایی که چراغ خاموش می‌شود شمعی باید روشن کرد. بعد از سقوط حکومت جمهوریت و آمدن حکومت سرپرست، کانون ادبی "پر" را ایجاد کردیم که از مدت ایجاد و فعالیت های کانون ادبی پر الی کنون نزدیک به دوسال می‌شود. اعضای این کانون در افغانستان و آلمان تلاش بر پیش‌برد فعالیت‌های موثر در این کانون دارند.  تا کنون ما توانسته‌ایم با برگزاری صنوف مختلف درسی، برنامه‌ها، سمینار‌ها و... جوانان و بانوان زیادی را از آموزش رایگان بهره‌مند بی‌سازیم. هم‌زمان با ایجاد دوره‌های کتاب‌خوانی و قصه‌خوانی برای اطفال در رشد و پرورش کودکان افغانستان نیز سهیم هستیم. محمدرضا رامز: اهداف و ساحه فعالیت کانون ادبی‌ پر چیست؟ خانم احمدی: ساحه فعالیت این کانون بیشتر در بخش‌های فرهنگی، ادبی، اجتماعی و پژوهشی است و هم‌چنین قرار است  که در رشد فرهنگ و فعالیت‌های مثمر داخل افغانستان و همچنان بیرون مرز موفقانه عمل کند. اهداف کانون ادبی پر ابتدا حمایت از جوانان و رشد استعداد‌های آن‌ها بوده و به تعقیب آن  کانون ادبی پر ترویج‌کننده و گسترش‌دهنده‌ی آموزش است. این کانون می‌کوشد تا با جمع از فرهنگیان و ادیبا برای ترویج صلح که هدف دور کانون بوده نیز فعالیت‌های موثر را انجام دهد. هم اکنون فعال صلح که در کانون ادبی پر حضور دارند نهایت تلاش به خرچ می‌دهند تا در ترویج صلح شکوفا شده و مایه هم‌دیگر پذیری باشند. محمدرضا رامز: اعضای برجسته‌ی کانون ادبی پر کی‌ها بوده و با چی دیدگاهی به این کانون پیوسته اند، اعضای مجموعی این کانون چند نفر است؟ خانم احمدی: کانون ادبی پر متشکل از یک گروه بزرگ که در بخش‌های مختلف مشغول فعالیت هستند، می‌باشد. خوشبختانه اعضای برجسته این کانون شامل نویسندگان و شاعران جوان و فعالان اجتماعی؛ کسانی که برای فردای بهتر تلاش می‌کنند، بوده و با دیدگاه مشترک، رویای مشترک و هدف مشترک کنار هم برای یک فردای روشن کار کرده و مبارزه می‌کنند. کانون ادبی پر بیشتر از صد عضو رسمی دارد و تعدادی در بخش‌های مختلف با ما هم‌کار هستند. همچنان در افغانستان با حضور یک نماینده از کانون در بسیاری از ولایات زمینه حضور بیشتر اعضا را گسترده‌تر ساخته است. محمدرضا رامز: وضعیت ادبیات و فرهنگ را در جامعه افغانستان چگونه بررسی می‌کنید؟ خانم احمدی: بعد از سقوط حکومت جمهوریت، سرزمین ما جمعِ عظیمِ از نخبه‌ها را از دست داد و فرار مغزها باعث نگرانی گسترده شده است. در کنار این وضعیت ادبیات و فرهنگ هم‌چنان تضعیف شده است. نبود انگیزه و وضعیت ناهنجار که اکنون شاهد آن هستیم؛ مردم را به گونه‌ی ناامید ساخته است که ادب و فرهنگ یک درگیری ذهنی نخواهد بود. این‌جاست که ما یک ارزش بزرگ را آهسته آهسته از دست خواهیم داد و فراموش خواهیم کرد. نبود برنامه‌ها و فعالیت‌های فرهنگی و ادبی، خاموشی این جمع بزرگ، فراموشی روزهای خاص، بسته‌شدن مراکز آموزشی و کتاب‌خانه‌ها و... حالت اسف‌بار فرهنگی و زبانی را به صراحت بیان می‌کند. محمدرضا رامز: در رابطه به کارهای مثمر این کانون و برنامه‌های ادبی مستمر کانون برای ما بگویید! خانم احمدی: کانون ادبی پر مدتی‌است که به دلایل متعدد به صورت آنلاین با برگزاری صنوف مختلف آموزشی، ویبنارها، جلسات و سمینار‌ها و... فعالیت می‌کنند که تعداد زیادی از هم‌وطنان ما توانستند از این فعالیت‌ها مستفید شوند. در کنار این؛ ما تلاش می‌کنیم تا به صورت حضوری آغاز به فعالیت کنیم که هم‌چنان آغاز شده و تمرکز ما بیشتر روی ذهنیت‌سازی اطفال و نسل نو است که می‌خواهیم فضای بهتر آموزشی را برای این نوباوه‌گان ایجاد کنیم. ما جلسات آموزشی، کتاب‌خوانی و قصه‌خوانی را به اطفال در مکاتب به پیش خواهیم برد؛ تا انگیزه‌ و راهی باشد برای رشد بیشتر و مثمر در بخش آموزش و پرورش برای نسل فردای افغانستان. همچنان در این وضعیت، چاپ کتاب یکی از اعضای برجسته‌ی کانون ادبی پر، یک دست‌آورد بزرگ برای این کانون و مردم افغانستان در وضعیت کنونی است که شجاعت این بانو را ستایش می‌کنیم. محمدرضا رامز: آیا کانون ادبی پر در قبال فعالیت‌های ادبی اعضای خود مسوول است یاخیر؟ و چرا! خانم احمدی: من معتقد هستم یک گروه در کنار فعالیت و با همی مسوول هم‌دیگر هستند و قطعاً کانون ادبی پر برای فعالیت‌های مثمر اقدام نموده است و در تمام فعالیت‌های خود حامی هم‌دیگر بوده و خواهند بود. محمدرضا رامز: با وجود که چند وقت پیش یکی از اعضای برجسته حکومت سرپرست گفته بود. «افغانستان به زبان فارسی نیاز ندارد.»، نظر شما در این‌باره چیست و پیام تان برای اهل ادب و قلم چیست؟ خانم احمدی: زبان وسیله افهام و تفهیم بوده و هم‌زمان منحیث هویت و فرهنگ قشر خاص جامعه درخور احترام و ستایش است. ما نه تنها مکلف به حفظ ارزش‌های زبانی و هویتی هستیم؛ بلکه احترام به تمامی زبان‌ها، به‌خصوص زبان‌های ملی کشور الزامی بوده و دل‌خواه نیست. احترام گذاشتن به زبانِ تکلمِ سایر هم وطنان ما نه تنها زمینه هم‌دیگر‌پذیری را فراهم می‌آورد؛ بلکه به تعقیب آن سبب اتحاد و اتفاق ما نیز می شود.  اما با بی‌ارزشی و بی‌مفهوم جلوه‌دادن زبان رایج یک کشور؛ خالق بی‌اتفاقی و کینه‌توزی می‌شویم. هر انسان مجبور به رعایت آداب اجتماعی از جمله پذیرفتن زبان، هویت و فرهنگ دیگران می‌باشد. این دست‌آورد اجداد و زحمات بی‌پیشینه‌ی آنان بدون شک حفظ‌شدنی و قابل رشد است. ما ملزم به رعایت احترام و حفظ حقوق هر شهروند افغانستان هستیم، چه این زبان فارسی باشد و یا زبان دیگری. پیام من برای همه پذیرفتن تفاوت های ماست. #پایان

ادامه مطلب


2 سال قبل - 296 بازدید

در ادامه‌ی وضع محدودیت‌ها و منع اشتراک دختران در آزمون سراسری کانکور، اداره‌ی ملی امتحانات که تحت مدیریت حکومت فعلی است، نتایج آزمون کانکور سال ۱۴۰۲ را اعلام کرده است. این اداره امروز (دوشنبه، ۱۳ سنبله) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که محمود ولد عبدالجمیل، دانش‌آموز یک مکتب خصوصی در فراه با 359 نمره، نفر اول شده است. در ادامه آمده است که عباس ولد محمدغنی از لیسه غازی کابل با 357 نمره، دوم نمره و عبدالباعث ولد محمد نذیر از لیسه حبیبیه کابل با 355 نمره، سوم نمره کانکور امسال شناخته شده‌اند. براساس معلومات اداره‌ی ملی امتحانات هر سه نفر اول به دانشگاه طبی کابل راه یافته‌اند. در حالی نتایج آزمون کانکور اعلام می‌شود که کانکور امسال بدون حضور دختران برگزار شده است. پیش از حاکمیت حکومت سرپرست، برای دو سال متوالی دختران اول‌نمره عمومی کانکور شده بودند. در آزمون کانکور سال گذشته دختران اشتراک کرده بودند؛ اما وزارت تحصیلات عالی برای دختران در انتخاب رشته محدودیت زیادی وضع کرده بود. باید گفت که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند. قابل ذکر است که حکومت سرپرست با وجود واکنش‌های جهانی و اعتراضات گسترده‌ی دختران در بسیاری از ولایت‌های کشور، بر تصمیم خود مبنی بر ممنوعیت تحصیل دختران پافشاری کرده‌ و هیچ توجهی به خواسته‌های شهروندان کشور نکرده‌اند.

ادامه مطلب