در ادامه‌ی کاهش بودجه سازمان‌های امدادرسان در افغانستان، برنامه‌ی جهانی غذا هشدار داده است در صورتی که بودجه برای کمک‌های غذایی در افغانستان فراهم نشود، زنان در این کشور «آخرین راه نجات‌شان» را از دست خواهند داد. این سازمان امروز (سه‌شنبه، ۴ میزان) با نشر پیامی در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است که کاهش بودجه به این معناست که یک میلیون مادر و فرزندان‌شان در افغانستان دیگر از حمایت تغذیه برخوردار نخواهند شد. در ادامه آمده است که زنان و دختران در افغانستان هر روز از زندگی عمومی حذف می‌شوند و فرصت‌ها برای امرار معاش و تغذیه فرزندان‌شان را از دست می‌دهند. برنامه جهانی غذا تاکید کرد که این سازمان مجبور شده است که کمک‌های خود را در افغانستان کاهش دهد، در جایی که ۱۵ میلیون نفر نمی‌دانند وعده غذایی بعدی‌ شان از کجا می‌آیند. این برنامه افزود که برنامه کمک‌های غذایی به افغانستان در زمستان سرد و سخت نیاز به یک میلیون دالر دارد. این در حالی است که پیشتر سیندی مک‌کین، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا گفته بود که این برنامه بودجه‌ی کافی برای پشت سر گذاشتن ماه اکتبر در افغانستان ندارد و اگر بودجه تأمین نتواند مجبور است افغانستان را ترک کند. این سازمان در حالی این پیام نشر می‌کند که نهادهای امدادرسان در سال جاری بارها از کمبود بودجه برای کمک به افراد آسیب‌پذیر در افغانستان هشدار داده‌اند. قابل ذکر است که با سلطه‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، این کشور در بحران عمیق بشری فرو رفته است. بساط فقر و گرسنگی گسترده‌تر شده است و بیشتر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی کشور را ترک کرده‌اند.

در ادامه‌ی اذیت و آزار مردم هزاره و شیعیان در افغانستان، این‌بار حزب کنگره ملی افغانستان به رهبری عبداللطیف پدرام خواستار ثبت ۲۵ سپتامبر به‌عنوان «روز نسل‌کشی هزاره‌ها» شده است. این حزب با استناد به کتاب «سراج‌التواریخ» گفته است بر اثر لشکرکشی عبدالرحمان به ارزگان «چهارصد هزار خانواده‌‌ی هزاره بی‌رحمانه قتل‌عام شدند، ملک و مال آن‌ها تاراج و سرزمین‌های‌شان به قبایل پشتون» توزیع گردید. در اعلامیه‌ی این حزب آمده است: «۲۵ سپتامبر روز کشتار هزاران هزار هم‌وطن هزاره‌ی ما به دستور امیر عبدالرحمن جلاد است.» حزب کنگره ملی افغانستان در ادامه تاکید کرده است که در آن زمان هزاره‌ها از سرزمین‌های بومی و اجدادی‌شان کوچ داده شدند و بسیاری از زنان، دختران و جوانان آن‌ها همانند برده، در بازارهای برده‌فروشی کابل، قندوز، قندهار و کویته به فروش رسیدند. در ادامه آمده است که پیامدهای آن «جنایت هولناک» ضربه‌ی مهلکی بر ساختار اجتماعی، قومی، اقتصادی و روانی جامعه‌ی هزاره بود که تا اکنون به گونه‌ی درست جبران نشده است. این حزب افزود: «جنایتی که امیر تبه‌کار و حاکمانش مانند عبدالقدوس خان بر مردم هزاره روا داشتند، مصداق واقعی و انکار‌ناپذیر نسل‌کشی است.» این در حالی است که اسناد تاریخی نشان می‌دهد که نیروهای عبدالرحمان خان، پادشاه سابق افغانستان در ۲۵ سپتامبر ۱۸۹۲ میلادی با شکست آخرین خط مقاومت هزاره‌ها وارد ارزگان شدند و به «قتل‌عام» هزاره‌‌ها اقدام کردند. فعالان قوم هزاره در سال‌های اخیر از این روز به عنوان «روز قتل‌عام» و «نسل‌کشی هزاره‌ها» یاد کرده از قربانیان آن یادبود می‌کنند. با این وجود حزب وحدت اسلامی افغانستان به رهبری محمد کریم خلیلی به قتل‌های اخیر زنجیره‌ای باشندگان منطقه‌ی «جوی‌نو» ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان واکنش نشان داده و اعلام کرده است که این قتل‌ها، ادامه‌ی «نسل‌کُشی» هزاره‌ها است که از گذشته‌های دور تا حال ادامه داشته است. این حزب با نشر اعلامیه‌ای گفته است که قتل‌های ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان ادامه نسل‌کُشی هزاره بوده و نسل‌کُشی هزاره‌ها در افغانستان از «گذشته‌های دور تا حال ادامه داشته و امروز به‌صورت عریان تحت حاکمیت حکومت فعلی» جریان دارد. حکومت سرپرست در بیش از دو سال گذشته بارها متهم به رفتارهای «تبعیض‌آمیز مذهبی» شده‌اند. حکومت فعلی پیش از این نیز محدودیت‌هایی را علیه اقلیت‌های مذهبی به ویژه مذهب شیعه و قوم هزاره وضع کرده بود.

لیلما سدید، خبرنگار و فعال حقوق زنان افغانستان در تبعید، جایزه «لافونتن» را در بلژیک به‌دست آورده است. خانم سدید در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است که امسال یکی از مهم‌ترین جوایز بشردوستی بلژیک به‌دست آورده است. وی نوشته است که جایزه معتبر بین‌المللی هانری لافونتن «انسان‌گرایی» برای دفاع از حقوق بشر و زنان برای او در شهرداری شهر بروکسل با حضور داشت ده‌ها تن از چهره‌های سیاسی و نمایندگان مجلس و احزاب مختلف اعطا شده است. موضوع جایزه بین‌المللی هانری لافونتن ۲۰۲۳ «زنانی که مقاومت می‌کنند» است و هدف آن برجسته کردن مبارزه زنان در افغانستان، ایران و سراسر جهان می‌باشد. این جایزه هر دو سال یک بار به افراد، انجمن‌ها و یا پروژه‌هایی اعطا می‌شود که به گفته هیأت داوران، در عمل و روحیه، کار لافونتن را گسترش می‌دهند. صلح‌طلبی، فمینیسم، عدالت، برادری جهانی، تعهد، برابری حقوق زنان از این جمله فعالیت‌هاست. هانری لافونتن اولین سوسیالیستی بود که جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. او دکترای حقوق داشت و در پارلمان بلژیک به سیاست اجتماعی و امور خارجی علاقه خاصی داشت. بزرگترین کار لافونتن به عنوان یک فعال در جنبش صلح بین‌المللی بود. در حالی لیلما سدید خبرنگار آزاد و فعال حقوق زنان افغان این جایزه‌ را دریافت می‌کند که بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

وزارت صحت عامه حکومت سرپرست اعلام کرده است که کارزار تطبیق واکسن پولیو یا فلج کودکان را در ۳۳ ولایت کشور آغاز کرده است. این وزارت امروز (دوشنبه، ۳ میزان) با نشر خبرنامه‌ای گفته است که کارزار تطبیق واکسن فلج کودکان را از امروز آغاز کرده و برای چهار روز ادامه پیدا می‌کند. در ادامه آمده است که قرار است در این دور حدود ۱۱ میلیون کودک زیر پنج سال واکسن پولیو دریافت کنند. در خبرنامه آمده است که در این کارزار به کودکان بین شش ماه تا پنج سال ویتامین  A داده می‌شود تا معافیت بدن آن‌ها در برابر بیماری افزایش یابد. این در حالی است که چندی قبل نیز دور اول کارزار تطبیق واکسن فلج کودکان در اکثر ولایات کشور به مدت چهار روز آغاز شده بود. این در حالی است که در سال جاری میلادی پنج‌ مورد مثبت بیماری پولیو در افغانستان ثبت شده است که همه‌ در ولایت ننگرهار است. در حال حاضر افغانستان و پاکستان تنها کشورهای جهان هستند که بیماری پولیو را ریشه‌کن نتوانسته‌اند. کارزارهای تطبیق واکسن پولیو در این کشورها با تهدیدات امنیتی مواجه هستند. افغانستان و پاکستان چندین بار به هدف محو کامل ویروس پولیو نزدیک شده‌اند؛ اما تبلیغات نادرست در مورد واکسن و درگیری‌های مداوم در این دو کشور، سبب عقب‌گرد در خصوص رسیدن به این هدف شده است.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که طی هفت ماه اول سال جاری میلادی، به ۲۲.۶ میلیون تن در افغانستان کمک‌ توزیع کرده است. این نهاد با نشر پیامِ در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است این کمک‌های بشردوستانه از ماه جنوری تا جولای سال روان میلادی صورت گرفته است. در ادامه آمده است که این کمک‌های بشردوستانه به ۹.۷ میلیون تن برای فعالیت‌های صحی، ۳.۵ میلیون کودک و زن باردار، ۶.۸ میلیون تن برای آب آشامیدنی، دو میلیون کودک به‌منظور آموزش، ۴۱۳ هزار تن برای سرپناه اضطراری و وسایل خانه و ۱.۸ میلیون تن برای محافظت صورت گرفته است. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد برای افغانستان تاکید کرد که ۸۵۰ میلیون دالر بودجه این کمک‌ها از سال ۲۰۲۲ منتقل شده بود که با بودجه سال ۲۰۲۳ تکمیل شد. این سازمان در حالی این آمار نشر می‌کند که نهادهای امدادرسان در سال جاری بارها از کمبود بودجه برای کمک به افراد آسیب‌پذیر در افغانستان هشدار داده‌اند. همچنین برنامه جهانی غذا هشدار داده بود که این نهاد بودجه‌ی کافی برای پشت سرگذاشتن ماه اکتوبر ندارد و اگر بودجه تأمین نشود، مجبور است افغانستان را ترک کند. قابل ذکر است که با سلطه‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، این کشور در بحران عمیق بشری فرو رفته است. بساط فقر و گرسنگی گسترده‌تر شده است و بیشتر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی کشور را ترک کرده‌اند.

در ادامه‌ی کاهش بودجه سازمان‌های امدادرسان در افغانستان، جان ایلیف، مدیر منطقه‌ای سازمان جهانی غذا اعلام کرده است که در زمستان پیش‌رو برای کمک به ۱۵ میلیون نیازمند در این کشور، به یک میلیارد دالر بودجه نیاز است. جان ایلیف با نشر یک نوار تصویری در ولایت کندز گفته است که وضعیت زندگی شهروندان افغانستان دشوار شده و مردم امکانات بسیار کمی برای خرید مواد غذایی دارند. او تاکید کرد: «برنامه جهانی غذا با بحران مالی بی‌سابقه مواجه است. ما به یک میلیارد دالر برای نگهداری ۱۵ میلیون نفر در زمستان امسال نیاز داریم.» وی افزوده فرصت‌های شغلی در افغانستان محدود بوده و کمک‌های خارجی منبع حیاتی برای مردم تبدیل شده است. مدیر منطقه‌ای سازمان جهانی غذا تصریح کرد: «پول نقدی را که ما توزیع کردیم، راه نجاتی برای این خانواده‌های آسیب‌پذیر است، زیرا بسیاری به آن متکی هستند.» این در حالی است که دو روز پیش برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد (WFP) اعلام کرده بود که افغانستان در حال حاضر یکی از ۱۰ کشور جهان با بیش از یک میلیون نفر در سطح اضطراری گرسنه‌گی است. این سازمان گفته بود که سودان، افغانستان و جمهوری کونگو سه کشوری هستند که با جمعیت بیشتری افرادی در سطح گرسنه‌گی اضطراری نسبت به بیشتر کشورهای جهان قرار دارند. این سازمان در حالی این آمار نشر می‌کند که نهادهای امدادرسان در سال جاری بارها از کمبود بودجه برای کمک به افراد آسیب‌پذیر در افغانستان هشدار داده‌اند. همچنین مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا هشدار داده بود که این نهاد بودجه‌ی کافی برای پشت سرگذاشتن ماه اکتوبر ندارد و اگر بودجه تأمین نشود، مجبور است افغانستان را ترک کند. قابل ذکر است که با سلطه‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، این کشور در بحران عمیق بشری فرو رفته است. بساط فقر و گرسنگی گسترده‌تر شده است و بیشتر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی کشور را ترک کرده‌اند.

حزب وحدت اسلامی افغانستان به رهبری محمد کریم خلیلی به قتل‌های زنجیره‌ای باشندگان منطقه‌ی «جوی‌نو» ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان واکنش نشان داده و اعلام کرده است که این قتل‌ها، ادامه‌ی «نسل‌کُشی» هزاره‌ها است که از گذشته‌های دور تا حال ادامه داشته است. این حزب با نشر اعلامیه‌ای گفت که قتل‌های ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان ادامه نسل‌کُشی هزاره بوده و نسل‌کُشی هزاره‌ها در افغانستان از «گذشته‌های دور تا حال ادامه داشته و امروز به‌صورت عریان تحت حاکمیت حکومت فعلی» جریان دارد. در ادامه آمده است که از زمان تسلط حکومت فعلی بر افغانستان تا اکنون حدود ۱۷ نفر در ولسوالی خاص ارزگان به گونه‌ی «سیستماتیک» و «هدفمند» کشته شده‌اند. حزب وحدت اسلامی افغانستان گفت که آخرین مورد آن قتل یک پدر و پسر است. این حزب افزود که نیروهای محلی حکومت فعلی در جریان تمامی «حوادث و فجایع» در این منطقه قرار دارند؛ اما تا هنوز هیچ اقدامی برای تعقیب عاملان و تامین امنیت مردم «جوی‌نو» انجام نداده‌اند. در اعلامیه آمده است: «بدون شک، حکومت فعلی به‌عنوان اداره‌ی حاکم، در قبال این فجایع انسانی مسوول می‌باشند و باید در برابر مردم افغانستان پاسخ بگویند.» در ادامه تذکر داده شده است: «آنان (حکومت فعلی) باید بدانند که هر نوع بی‌توجهی به خواست‌های مشروع مردم برای دادخواهی و تامین امنیت، موجب خواهد شد که آن‌ها به عنوان ادامه‌دهنده‌ی روند نسل‌کُشی هزاره‌ها در حافظه‌ی تاریخی مردم افغانستان ثبت شوند.» همچنین حزب وحدت اسلامی افغانستان از کشورها و سازمان‌های مدافع حقوق بشر، به‌ویژه سازمان ملل متحد خواسته است که برای جلوگیری از وقوع یک چنین حوادث اقدامات عاجل روی دست بگیرند. این حزب هشدار داده است: «بدون شک، تداوم این وضعیت زخم عمیقی را بر پیکر ملت افغانستان وارد می‌کند و پیامدهای فاجعه‌باری دارد.» قابل ذکر است که منطقه‌ی هزاره‌نشین «جوی‌نو» در ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان موقعیت دارد که در این اواخر شاهد قتل‌های زنجیره‌ای بوده است. در آخرین مورد حاجی حسن از ساکنان این منطقه همراه با پسرش علی‌خان در منطقه‌ی پشتون‌نشین «تنگی سبزچوب» به قتل رسیدند. ساکنان این منطقه با قطع درختان میوه، تخریب مزارع و آتش‌زدن خرمن‌ها، خانه‌ها و موتر‌های شان مواجه بوده‌اند. حکومت سرپرست در بیش از دو سال گذشته بارها متهم به رفتارهای «تبعیض‌آمیز مذهبی» شده‌اند. حکومت فعلی پیش از این نیز محدودیت‌هایی را علیه اقلیت‌های مذهبی به ویژه مذهب شیعه و قوم هزاره وضع کرده بود.