نویسنده: گوهرشاد

2 سال قبل - 220 بازدید

حوادث ترافیکی در شش ماه اخیر جان بیش ۱۰۰۰ نفر را گرفته است

مسوولان در وزارت داخله‌ی حکومت سرپرست اعلام کرده که در شش ماه اخیر، حوادث ترافیکی جان یک هزار و ۲۹ نفر را گرفته و سه هزار و ۸۹۰ نفر دیگر در کشور زخمی شدند. عبدالمتین قانع، سخنگوی این وزارت این آمار را در یک کنفرانس خبری در کابل مطرح کرده است. آقای قانع تاکید کرد که در این مدت دو هزار و ۲۸۸ حادثه‌ی ترافیکی در شاهراه‌ها و شهرهای کشور رخ داده است. او افزود که در این رویدادهای ترافیکی حدود یک هزار و ۲۹ جان باخته و سه هزار و ۸۹۰ نفر دیگر زخمی شده‌اند. وی تصریح کرد که این حوادث بر اثر «بی‌احتیاطی» رانندگان رخ داده است. سخنگوی وزارت امور داخله‌ی حکومت سرپرست گفت که ۸۲۱ تن در پیوند به این قضیه‌ها از سوی نیروهای حکومت بازداشت شده‌اند. با این حال، آقای قانع اضافه کرده است که ۱۴۰ تن دیگر در پیوند به این قضیه‌ها تحت تعقیب نیروهای حکومت فعلی قرار دارند. بر اساس آمار‌های رسانه‌ها حوادث ترافیکی پس از قتل‌های مرموز دومین عامل مرگ شهروندان کشور بوده است. بی‌احتیاطی رانندگان، عدم رعایت قوانین ترافیکی از سوی رانندگان، خرابی و کم‌عرض بودن جاده‌ها از دلایل عمده‌ی وقوع حادثات ترافیکی عنوان می‌شود.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 231 بازدید

زنان معترض: وضعیت زنان تحت حاکمیت حکومت افغانستان خفقان‌آور است

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش «زنان به‌سوی آزادی» به بازداشت ژولیا پارسی و ندا پروانی واکنش نشان داده می‌گویند که می‌گویند که حکومت سرپرست با تطبیق سیاست‌ سرکوب‌گرایانه به‌دنبال کسب مشروعیت می‌باشد. این جنبش امروز (یک‌شنبه، ۳۰ میزان) با نشر اعلامیه‌ای وضعیت حقوق‌ بشری و زنان و دختران افغان تحت حاکمیت حکومت فعلی را «خفقان‌آور» توصیف کرده‌اند. زنان معترض تاکید کردند که طی دو سال گذشته، تمامی شهروندان کشور به‌ویژه زنان و فعالان مدنی، توسط حکومت فعلی با اشکال گوناگون سرکوب شده و زندگی مشقت‌باری را در سایه‌ی فقر، ناامنی، اختطاف، شکنجه، زندان، قتل و ترور سپری می‌کنند. آنان علاوه کردند: «حکومت فعلی با اتخاذ و تطبیق سیاست‌های سرکوب‌گرایانه علیه زنان، فعالان مدنی و حقوق‌ بشر و اقوام مختلف کشور، با بی‌شرمی تمام به دنبال کسب مشروعیت بین‌المللی برای حاکمیت تک‌قومی و تک‌جنسیتی شان هستند.» اعضای جنبش زنان به‌سوی آزادی افزوده‌اند که با آن‌که عواقب مبارزات زنان، همواره با پاسخ خشن حکومت فعلی همراه بوده است؛ اما زنان افغانستان به‌طور خستگی‌ناپذیر به مبارزات و عدالت‌خواهی شان ادامه داده‌اند. آنان به بازداشت زنان معترض اشاره کرده و گفته‌اند که بازداشت و زندانی کردن ژولیا پارسی و ندا پروانی، نمونه‌‌هایی بارز از سیاست حذف حکومت سرپرست است. این جنبش از جامعه‌ی جهانی می‌خواهد که به حاکمیت استبدادی حکومت فعلی در افغانستان پایان داده و برای ایجاد یک حکومت فراگیر و دموکراتیک در افغانستان که در آن تمامی اقشار جامعه و به‌خصوص زنان جایگاه معنادار داشته باشند، اقدام کنند. این در حالی است که نیروهای حکومت سرپرست ندا پروانی را همراه با کودک و همسرش به‌تاریخ ۲۸ ماه سنبله و ژولیا پارسی را به‌تاریخ پنجم میزان از شهر کابل بازداشت کردند. نهادهای امنیتی و سخنگویان حکومت سرپرست تا اکنون در مورد بازداشت این فعالان حقوق زن اظهار نظر نکرده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 258 بازدید

پدر شکنجه‌گر؛ روایت خانواده‌ای که دو دهه مرگ تدریجی را سپری کرده‌اند(۹)

در یکی از همان روزها اداره‌ی‌ مکتب از من خواست که مادرم را با خود به مکتب ببرم. من نیز ناگزیر شدم از مادربزرگم بخواهم که به مکتب من بیاید. چون مادرم حق بیرون شدن از خانه را نداشت و خواهرو برادر کوچکم نیز به او احتیاج داشتند. هنگامی که مادربزرگم وارد اداره شد معاون مکتب‌مان که زن جوانی بود با چند تن از معلمان‌مان در اداره‌ی مکتب نشسته بودند. از من خواستند که اداره را ترک کنم تا در مورد بعضی موضوعات با مادربزرگم به تنهایی صحبت کنند. کنجاو بودم که چرا از مادربزرگم خواسته‌اند به مکتب بیاید زیرا درس من خوب بود و من هیچ مشکلی هم ایجاد نکرده بودم. اکثرا دختر آرام و گوشه گیری بودم و بخاطر زندگی تلخی که داشتم و نمی‌خواستم آن را با کسی شریک سازم، با افراد کمی حرف می‌زدم. هنوز از اداره خیلی دور نشده بودم که بعضی حرف‌ها را شنیدم و بشدت شوکه شدم. وقتی شنیدم که معاون مکتب‌مان از مادربزرگم پرسید که آیا نازنین دوست پسر دارد یا خیر؟ گوش‌هایم صوت کشید و ضربان قلبم چند برابر افزایش یافت. او دوباره خطاب به مادربزرگم پرسید که آیا نواسه‌ی شما باردار است؟ و در ادامه افزود که ممکن است نازنین  با کسی رابطه داشته باشد و شما از آن اطلاعی نداشته باشید. نمی‌توانستم پاسخ مادربزرگم را بشنوم شاید او نیز چون من شوکه از پرسش‌های اداره بود. من دیگر نایستادم تا پاسخ مادربزرگم را بشنوم. به اندازه‌ی کافی شنیده بودم و آنقدر بود که رمقی در تن من نماند و تلو تلو خوران از دهلیز خارج شدم. از این تشت رسوایی که بر سرم کوبانده بودند آشفته و عاصی بودم. دلم شکسته بود و با تمام وجود از خودم ناامید شده بودم، حس می‌کردم دیگر غروری ندارم که بتوانم باقی زندگی را با آن سپری کنم. آنان چه ظالمانه پاکدامنی‌ام را نشانه گرفته بودند. خورد شده بودم و ازگریه‌ی زیاد چشمانم قرمز شده بود. هنگامی که مادربزرگم از اداره برگشت بسیار تلاش کرد که حرف‌های معلمان را از من پنهان کند و قبل از اینکه من سوالی بپرسم گفت در مورد درس‌هایت سوال کردند و خواستند که بیشتر متوجه درس‌هایت باشی. با اینکه تا قبل از بیرون شدن مادربزرگم از اداره حسابی گریه کرده بودم و فکر می‌کردم که دیگر گریه‌ام نگیرد اما با شنیدن حرف‌های مادربزرگم بار دیگر بغض کردم. می‌دیدم که او چقدر تلاش دارد تا با عوض کردن حرف اداره‌ی مکتب، دلم نشکند. اشکم ریخت و او متوجه شد که من از اصل ماجرا خبر دارم. سرم را در آغوشش گرفت و با تمام مهربانی‌ای که همیشه در کلامش وجود داشت از من خواست که با این حرف‌ها ذهنم را درگیر نسازم و به درس و مشقم تمرکز کنم. چند روز طول کشید تا به حالت عادی برگردم. هرباری که به یاد حرف‌هایی که در اداره‌ی مکتب‌مان تبادله شده بود، می‌افتادم دلم خون می‌شد و باز گریه‌ام را از سر می‌گرفتم و باز این پدربزرگ و مادربزرگم بودند که مرا دلداری می‌دادند و تلاش می‌کردند با نرم‌ترین حالت ممکن  و به گونه‌ی منطقی مرا قناعت دهند. آن‌ها تاکید می‌کردند که معلمان و اداره‌ی مکتب نیت بدی نداشته اند، وظیفه‌ی آنان این را ایجاد می‌کند که هر احتمالی را در نظر بگیرند. مادربزرگم به من این اطمینان خاطر را می‌داد که معلمانم به فکر من هستند و حرف‌های آن‌ها به این دلیل بوده که من در وضعیت صحی خوبی قرار نداشته‌ام و آنچه از حالم برداشت کرده بودند را بیان کردند. طبق معمول همیشه در برابر منطق و مهربانی مادربزرگم تسلیم بودم. او خوب بلد بود که چگونه با من حرف بزند تا راه درست را تشخیص دهم و نگرانی‌ها را از خودم دور بسازم. تصمیم گرفتم دیگر متوجه درس‌هایم باشم. اما این اتفاق ازعلاقه‌ام نسبت به مکتب کاست. دیگر آنجا نیز برایم محیط امنی نبود. هرچند با این حال به خاطر خانواده‌ام و نیم بند علاقه‌ای که در من باقی مانده بود، به درس‌هایم ادامه دادم زیرا در زندگی به اندازه‌ی کافی درگیری ذهنی داشتم که دیگر جایی برای موضوع جدیدی نبود. از آن روز به بعد به درس‎‌هایم بیشتر بها دادم و تلاش کردم با علاقمندی زیاد به مکتب بروم و خوب درس بخوانم. کم چیزی نبود؛ مکتب تمام دلخوشی زندگی من بود. اما هرچقدر که من برای درس و مشقم تلاش می‌کردم پدرم در مقابل کوشش می‌کرد مرا از رفتن به مکتب باز دارد. او هر کاری می‌کرد تا من نتوانم به مکتب بروم. چندین بار در مسیر راه مکتب مرا لت و کوب کرد و دستم را گرفت و کشان کشان مرا به خانه برد و فریاد زد که دختر را چه به درس خواندن و این حرف‌ها و آنقدر مرا کتک زد تا فکر درس خواندن را از سرم بیرون کنم.. او بارها گفته بود که باید بجای درس خواندن، عروسی کنم و من می‌گفتم که دوست دارم درس بخوانم و از پدرم خواهش می‌کردم که اجازه بدهد به مکتب بروم و درسم را ادامه دهم. دشوار بود اما در برابر ازدواج اجباری سرسختانه مقاومت کردم و به خودم این جرأت را دادم تا نظر قطعی‌ام را با پدرم در میان بگذارم. من صریح به پدرم گفتم که هر آنچه تاکنون خواسته است من بدون چون و چرا پذیرفته و آن را انجام دادم. بارها بدون دلیل لت و کوب شدم و هر نوع شکنجه را به جان خریدم ولی از پدرم خواهش کردم که حرف ازدواج اجباری را دیگر مطرح نکند زیرا من نمی‌پذیرم. به پدرم استدلال کردم که مادرم با ازدواج چیزی حاصلش نشد و تاکید کردم که نمی‌خواهم به سرنوشت مادرم دچار شوم. به پدرم گفتم که من عروسی نمی‌کنم. یادم می‌آید یک روز که به خانه‌ی پدربزرگم رفته بودم. وقتی به خانه برگشتم، پدرم تمام وسایل مکتبم به شمول کتاب‌ها، کتابچه‌ها و قلم‌هایم را به کوچه انداخته بود. پدرم خواسته بود با این کار به من بفهماند که از این به بعد درس و مکتبی در کار نیست. همسایه‌ها تعدادی از آن‌ها را جمع کرده بودند و تعدادی هم دیگر قابل استفاده نبود. شوکه شده به آن‌ها نگاه می‌کردم. در دلم خطاب به پدرم گفتم مرا به خیابان پرت کردی کافی نبود؟ چگونه توانستی تمام زحمت‌هایم را بی آنکه من اطلاعی از آن داشته باشم به بیرون اندازی. افسوس خوردم و گفتم ای کاش پدرم این کار را نمی‌کرد. من غرق در بدبختی‌های خودم بودم و همسایه‌ها درآن لحظه کتابچه‌هایم را ورق می‌زدند و از سلیقه و دست‌خط‌ام تعریف می‌کردند. این نخستین باری نبود که فردی از تمیزی و سلیقه‌‌ام در نوشتن تعریف می‌کرد؛ بارها معلم‌ها و صنفی‌هایم به من گفته بودند که کتابچه‌های تو همیشه ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. یادم می‌آید از همان کودکی پول جیبی‌هایم را جمع می‎کردم و با آن کاغذ رنگی می‌خریدم و در تزئین کتابچه‌هایم استفاده می‌کردم. یکی از همسایه‌ها اسمم را بلند صدا زد. از افکارم خارج شدم. برایم گفت چقدر تو با سلیقه هستی کاش دختر بچه‌های ما اینقدر با سلیقه بودند. از من پرسید که چرا پدرت این‌ها را به کوچه انداخته و به کتاب‌ها و کتابچه‌هایم اشاره کرد. چه می‌گفتم اصلا مگر پاسخی داشتم که بدهم. با کمک همسایه‌ها همه را به هر نحوی بود جمع کردم. تعدادی از آن‌ها کثیف و شماری ورق ورق و پاره شده بود. خلاصه همه را جمع کردم و با بغض وارد خانه شدم. آنجا اما موضوع عجیب‌تری انتظارم را می‌کشید. نویسنده: طیبه مهدیار بازنویسنده: علیزاده

ادامه مطلب


2 سال قبل - 218 بازدید

سیگار: حکومت افغانستان مکاتب دولتی را به مدارس جهادی تبدیل کرده است

سیگار یا اداره بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان اعلام کرده که حکومت سرپرست مکاتب دولتی را به مدارس جهادی تبدیل کرده و حدود ۱۰۰۰ مدرسه دینی جدید در وزارت حج و اوقاف نیز ثبت شده است. این اداره با نشر گزارش گفته است که حکومت سرپرست مکاتب دولتی را به مدرسه جهادی تمام‌وقت تبدیل کرده و از بودجه دولتی و «کمک‌ها»، این مدارس را حمایت می‌کند. در گزارش سیگار آمده که حکومت فعلی از «کمک‌ها» برای حمایت مدارس جهادی استفاده کرده است، اما توضیح داده نشده که آیا منظورش کمک‌های بشردوستانه‌ای است که جامعه‌ی جهانی برای رسیدگی به بحران بشری به آژانس‌های تحت مدیریت سازمان ملل می‌فرستد یا خیر. اداره بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان اخیراً گزارش تازه‌ای را منتشر کرده که در بخشی از آن به افزایش شمار مدارس جهادی در افغانستان پرداخته است. با این وجود وزارت معارف حکومت سرپرست پیش از این نیز اعلام کرده بود که در دو سال گذشته حدود ۱۴ هزار مدرسه جهادی در چارچوب وزارت معارف ثبت شده و تقریبا ۲۰۰ میلیون افغانی برای این مدارس کمک گردیده است. همچنین سیگار به نقل از کارمندان مکاتب ابتدایی و متوسطه در افغانستان نوشته است که وزارت معارف حکومت سرپرست توجه ویژه‌ به ایجاد مدارس دینی دارد. بر اساس این گزارش، حکومت سرپرست در چندین ولایت ساختمان‌ها و تاسیسات تربیت معلم و مکاتب ابتدایی و متوسطه را به مدرسه جهادی تبدیل کرده و فرایند جذب معلم برای مدارس را نیز آغاز کرده‌اند. این در حالی است که وزیر معارف پیش از این اعلام کرده بود که ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی۱۰۰ هزار بست جدید را برای گماشتن معلم مدارس جهادی در سراسر افغانستان تایید کرده است. همچنین سیگار دریافته که پس از ممنوعیت آموزش دختران، برخی از آنان در مدارس دینی، ثبت‌نام کرده‌اند. در حالی سیگار این گزارش را نشر می‌کند که بیش از دو سال می‌شود حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 208 بازدید

سازمان ملل: ۷۵۰۰ زن باردار در هرات به حمایت روانی فوری نیاز دارند

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد اعلام کرده است که هفت هزار و ۵۰۰ زن باردار از زلزله‌ی ولایت هرات متاثر شده و به حمایت روانی و اجتماعی فوری نیاز دارند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که هفت هزار و ۵۰۰ زن باردار در مناطق زلزله‌زده هرات به حمایت روانی و اجتماعی نیاز دارند و بسیاری از آن‌ها بستگان خود را از دست داده‌اند. صندوق جمعیت سازمان ملل برای ارائه خدمات سلامت باروری ۱۱.۵ میلیون دالر درخواست کرده است. این سازمان در گزارشش از پیامدهای صحی زلزله در غرب افغانستان نیز هشدار داده است. از سویی هم، اوچا یا دفتر هماهنگ کننده کمک‌های بشری سازمان ملل متحد گفته است که در زمین‌لرزه غرب افغانستان بیش از ۲۱ هزار و ۵۰۰ خانه ویران شده و حدود ۱۷ هزار خانه نیز به شدت آسیب دیده است. اوچا با ارزیابی دو سوم مناطق آسیب‌دیده دریافته که بیش از ۱۵۴ هزار نفر از زمین‌لرزه غرب افغانستان متاثر شده‌اند. در ادامه آمده است که دسترسی به مراقبت‌های صحی در مناطق زلزله‌زده به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و حداقل ۴۰ مرکز آسیب دیده است. همچنین سازمان جهانی صحت هشدار داده است که ارائه خدمات برای حدود ۵۸۰ هزار نفر به شدت مختل شده است. این در حالی است که ولایت هرات از حدود دو هفته به این‌طرف گواه‌ زمین‌لرزه و پس‌لرزه‌های متعدد بوده است. اولین زمین‌لرزه به‌تاریخ هفتم اکتبر با چندین پس‌لرزه‌ی قدرتمند به وقوع پیوست و ویرانی گسترده برجای گذاشت. براساس معلومات موجود در این زمین‌لزره بیش از دو هزار و ۷۰۰ نفر در هرات جان باخته و دو هزار و ۴۴۰ نفر دیگر زخمی شده‌اند. همچنین هزاران خانه کامل ویران شده یا آسیب‌دیده است.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 200 بازدید

ساختمان ۲۰ باب مکتب در لغمان از سوی یونیسف بازسازی شد

مسوولان محلی از ولایت لغمان می‌گویند که ساختمان دست‌کم ۲۰ باب مکتب در این ولایت که در پی جنگ‌های چندین سال گذشته تخریب شده بود، با کمک مالی یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در افغانستان بازسازی شده‌اند. مولوی شاه جهان، رییس معارف لغمان گفت که کار بازسازی ساختمان‌های این مکتب‌ها از سه ماه پیش آغاز شده بود. او تاکید کرد که این مکاتب روز (شنبه، ۲۹ میزان) به بهره‌برداری سپرده شدند. در ادامه آمده است که کار بازسازی ساختمان‌های این مکتب‌ها دست‌کم دو میلیون ۸۰۰ هزار افغانی هزینه داشته است که توسط یونیسف تمویل شده است. این در حالی است که در پی جنگ‌های چندین ساله میان حکومت سرپرست و نظامیان حکومت‌های پیشین، ساختمان‌های هزاران باب مکتب در سراسر افغانستان تخریب شدند. همچنین شماری از دانش‌آموزان ولایت لغمان با ابراز خرسندی از این اقدام، از نهادهای امدادرسان بین‌المللی می‌خواهند که کمک‌های‌شان را به بخش معارف کشور گسترش دهند. در حالی این مکاتب بازسازی می‌شود که بیش از دو سال می‌شود حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 238 بازدید

بیش از ۶ هزار مهاجر افغان از پاکستان به کشور بازگشتند

در ادامه‌ی روند بازداشت و اخراج پناه‌جویان افغانستانی از پاکستان، وزارت امور مهاجرین حکومت سرپرست اعلام کرده است که در سه روز گذشته بیش از شش هزار مهاجر از کشور پاکستان به کشور بازگشته‌اند. این وزارت با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این افراد تنها از گذرگاه تورخم وارد افغانستان شده‌اند. در ادامه آمده است که در روزهای ۲۷ و ۲۸ میزان، یک‌هزار و ۶۲ خانواده که مجموعاً ۶هزار و ۴۵ پناه‌جوی افغان، از پاکستان وارد کشور شدند. وزارت امور مهاجرین حکومت فعلی در مورد این‌که این افراد به‌صورت داوطلب به کشور بازگشته و یا اخراج شده‌اند، جزییات ارائه نکرده است. این در حالی است که وزارت داخله‌ی پاکستان به مهاجران و پناه‌جویان غیرقانونی افغانستان تا اول نوامبر مهلت تعیین کرده است که آن کشور را ترک کنند. وزارت داخله‌ی پاکستان هشدار داده است که اگر مهاجرین غیرقانونی افغان، آن کشور را ترک نکنند، اخراج خواهند شد. قابل ذکر است که این تصمیم پاکستان واکنش‌هایی را به همراه داشته است. نهادهای حقوق بشری نگران نقض حقوق بشری مهاجران و پناه‌جویان پس از برگشت به زیر حاکمیت حکومت سرپرست در افغانستان هستند. با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان موج تازه‌ای از مهاجرت شکل گرفت که بیشتر این افراد به ایران و پاکستان مهاجر شدند. ترکیه یکی از مسیرهای اصلی مهاجران افغان برای رسیدن به اروپا بوده است. بیشتر این مهاجران از طریق ایران وارد ترکیه می‌شوند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 221 بازدید

یک زن و مرد در بامیان در ملاءعام مجازات شدند

دادگاه عالی حکومت سرپرست اعلام کرده است که یک زن و مرد در ولایت بامیان به اتهام «زنا» در ملاءعام مجازات شده‌اند. این دادگاه با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این زن و مرد بر اساس حکم محکمه‌ ابتدائیه‌ی ولسوالی شیبر ولایت بامیان و تایید ریاست دیوان جزایی عمومی دادگاه عالی مجازات شده‌اند. در ادامه آمده است که در گردهمایی که به‌منظور مجازات این افراد برگزار شده بود، مسوولان محاکم و ادارات حکومت محلی در بامیان و «تعداد کثیری از باشندگان محل» حضور داشتند. دادگاه عالی حکومت سرپرست تاکید کرد که در این گردهمایی نخست خلص قضایای متهمین خوانده شد و بعدا بالای هر یک آنان حکم جزای تعزیری تطبیق گردید. دادگاه عالی در این اعلامیه مشخص نکرده است که این افراد را چگونه مجازات کرده است. قابل ذکر است که حکومت فعلی پس از تسلط‌‌اش بر افغانستان، تا اکنون بارها افراد را در ملاءعام شلاق زده‌ است. علاوه بر این، بر اساس گزارش‌های منتشر شده نیروهای حکومت فعلی تا اکنون دست‌کم چهار نفر را به جرم‌های مختلف در ولایت‌های فراه، هرات و لغمان اعدام کرده‌اند. سال گذشته یک مرد به‌نام تاج‌میر، باشنده‌ی ولایت فراه به اتهام قتل در مرکز شهر فراه در ملاءعام اعدام شد. همچنین بار دیگر نیروهای این گروه سه مرد متهم به تجاوز جنسی بر یک زن باردار و قتل دو کودک را در ولسوالی زاول ولایت هرات در ملاءعام تیر باران کردند. در سومین مورد در ولایت لغمان، نیروهای حکومت فعلی یک مرد را به اتهام قتل پنج نفر از باشندگان ولسوالی قرغی این ولایت«قصاص» کرده‌اند. نهادهای بین‌المللی حقوق بشری و سازمان ملل متحد، مجازات علنی افراد را نقض حقوق بشر دانسته‌ و خواستار توقف آن شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 215 بازدید

یک دختر جوان در فاریاب به قتل رسید

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت فاریاب می‌گویند که «افراد مسلح ناشناس» در ولسوالی چهل‌گزی این ولایت، یک دختر جوان را کشته و مادرش را زخمی کرده‌اند. پولیس فاریاب با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این رویداد در منطقه‌ی «چهارشنبه» از مربوطات ولسوالی تازه‌تاسیس چهل‌گزی اتفاق افتاده است. در خبرنامه آمده است که این رویداد روز جمعه (۲۸ میزان) رخ داده است. پولیس فاریاب گفت که افراد ناشناس وارد خانه‌ی یک زن بیوه به‌نام زلیخا شده، دختر ۲۰ ساله‌ی وی را به قتل رسانده و خودش را زخمی کرده‌اند. در ادامه آمده است که افراد مسلح موفق به فرار شده‌اند و تحقیقات در این مورد جریان دارد. طبق معلومات این خبرنامه تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی قتل روشن نیست. همچنین یک منبع محلی در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این مادر و دختر از باشندگان اصلی ولسوالی تگاب ولایت بادغیس بودند و از مدتی به این‌سو در ولسوالی چهل‌گزی زندگی می‌کردند. قتل‌های مرموز، به‌ویژه قتل مرموز زنان در این اواخر در شماری از ولایت‌های کشور افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 188 بازدید

اتحادیه اروپا: ۱۰ میلیون دالر برای حمایت از دانش‌آموزان افغان کمک می‌کنیم

رافائلا آیودیس، سرپرست نمایندگی اتحادیه اروپا در کابل اعلام کرده است که این اتحادیه ۱۰ میلیون دالر به برنامه جهانی غذا اختصاص می‌دهد تا برای دو میلیون دانش‌آموز دختر و پسر در مکاتب ابتدایی، میان‌‌وعده‌های غذایی فراهم کند. خانم آیودیس امروز (شنبه، ۲۹ میزان) در شبکه اجتماعی ایکس خود نوشته است که برنامه تغذیه‌ی مکاتب در افغانستان به افزایش ثبت‌نام و حضور در مکتب نیز کمک می‌کند. همچنین اتحادیه اروپا روز گذشته برای حمایت از آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه در هرات و جوامع روستایی نیز کمک‌های مالی اعلام کرده است. در حالی این اتحادیه برای میان‌وعده‌های غذایی دانش‌آموزان ۱۰ میلیون دالر کمک می‌کند که نهادهای کمک‌رسان، از جمله برنامه جهانی غذا می‌‍‌گوید که با کمبود بودجه مواجه است. سازمان جهانی غذا گفته است که در سال جاری میلادی ۱۰ میلیون نفر را از فهرست دریافت‌کنندگان کمک حذف کرده‌ است. قابل ذکر است که اخیراْ زمین‌لرزه‌ی ویرانگر در هرات وضعیت بشری در کشور را وخیم‌تر کرده است. آسیب‌دیدگان زمین‌لرزه نیز به مواد اولیه ضرورت دارند. همچنین نهادهای سازمان ملل نیز پس از تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، در خصوص افزایش فقر، بیکاری و گرسنگی هشدار دادند. همچنین پس از تسلط دوباره حکومت فعلی بر کشور، شمار زیادی از جوانان بیکار شده‌اند و این امر سبب افزایش آمار خودکشی‌ به‌ویژه در میان جوانان شده است.

ادامه مطلب