نویسنده: گوهرشاد

2 سال قبل - 169 بازدید

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت فاریاب می‌گویند که یک زن جوان در ولسوالی پشتون‌کوت این ولایت خودش را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. فرماندهی پولیس با نشر خبرنامه‌ای گفته است که این زن جوان در روستای «هزارسوم» از مربوطات ولسوالی پشتون‌کوت خودکشی کرده است. در خبرنامه آمده است که این زن کامله نام داشته و ۲۵ ساله بوده است. در ادامه آمده است که این زن به‌دلایل نامعلوم خود را در خانه‌اش حلق‌آویز کرده است. پولیس فاریاب تاکید کرد که در پیوند به این رویداد شوهر کامله را بازداشت شده است. این در حالی است که حدود یک هفته قبل نیز یک زن جوان در ولسوالی گرزیوان این ولایت به‌‌دلیل دعوای خانوادگی خودکشی کرده بود. باید گفت که آمار خودکشی در این اواخر در سراسر افغانستان در میان زنان افزایش یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی خودکشی‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 206 بازدید

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان اعلام کرده است که بیش از ۸۰ تُن تجهیزات صحی و دارو از انبار این نهاد در کپنهاگ برای کمک به زلزله‌زدگان در هرات به کابل به رسیده است. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در شبکه اجتماعی ایکس گفته است که این کمک‌ها شامل دارو و تجهیزات جراحی برای زنان باردار و کودکان است. در ادامه آمده است که بودجه‌ی این کمک‌های صحی از سوی بانک انکشاف آسیایی تمویل شده است. در اعلامیه آمده است که از این کمک‌ها، ۴۳ هزار خانواده‌ی آسیب‌دیده مستفید خواهند شد. یونیسف به نقل از فران اکیزا، نماینده‌ی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در افغانستان نوشته است: «تجهیزات صحی که امروز به کابل رسید، راه نجاتی برای هزاران کودک و خانواده است که به کمک‌های فوری و نجات‌دهنده در پی زلزله‌های ویرانگر نیاز دارند.» آقای اکیزا تاکید کرد که تیم‌های یونیسف در حال ارائه‌ی کمک‌های حیاتی به کودکان و خانواده‌ها اند. او افزود که این نهاد برای کمک به ۹۶ هزار کودک آسیب‌دیده نیاز به کمک اضافی دارد. همچنین در اعلامیه آمده است که بر اساس آخرین به‌روزرسانی‌ها، در زمین‌لرزه‌های اخیر در ولایت هرات و ولسوالی‌های اطراف آن نزدیک به یک‌هزار و ۵۰۰ نفر جان باخته‌اند. یونیسف گفته است که تقریباً ۹۰ درصد از جان‌باختگان زنان و کودکان هستند. همچنین صندوق جمعیت سازمان ملل متحد گفته است که بر اساس تخمین این نهاد، حدود هفت‌هزار و ۵۰۰ زن باردار تحت تأثیر زمین‌لرزه‌های اخیر در هرات قرار گرفته‌اند. این در حالی است که زمین‌لرزه‌ای به قدرت ۶.۳ درجه‌ی ریشتر روز شنبه (۱۵ میزان) ولسوالی زنده‌جان و شماری دیگر از ولسوالی‌های هرات را لرزاند. طی این دو هفته چندین زمین‌لرزه و پس‌لرزه‌ی دیگر نیز هرات را لرزانده است. بر اساس آمار سازمان داکتران بدون مرز، در پی زمین‌لرزه در هرات بیش از دوهزار و ۴۴۵ نفر جان باخته‌اند و دوهزار و ۴۴۰ نفر زخمی شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 235 بازدید

منابع محلی می‌گویند که نیروهای حکومت سرپرست یک زن معترض را از کابل بازداشت کرده‌اند و او از حدود ۱۵ روز به این طرف در بند به‌سر می‌برد. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این زن معترض منیژه صدیقی نام دارد و عضو «جنبش خودجوش زنان معترض» است. به گفته‌ی منبع، وی در تاریخ ۱۷ میزان از ساحه‌ی کارته نو شهر کابل توسط نیروهای حکومت سرپرست بازداشت شده است. در ادامه آمده است که خانواده‌ی منیژه صدیقی پس از ۱۵ روز بازداشت وی را رسانه‌ای کرده است. باید گفت که منیژه صدیقی تا پیش از تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، در یکی از شفاخانه‌های کابل پرستار بوده، اما پس از تسلط حکومت فعلی بر کشور، بی‌کار شده و در جنبش اعتراضی خودجوش زنان معترض، به فعالیت‌های اعتراضی پرداخته است. همچنین «جنبش خودجوش زنان معترض» با نشر اعلامیه‌ای گفته است که بازداشت خانم صدیقی ادامه‌ی آپارتاید جنسیتی در افغانستان است. براساس معلومات موجود منیژه صدیقی سومین نفر از اعضای «جنبش خودجوش زنان معترض» است که اخیراً توسط نیروهای استخبارات بازداشت شده‌اند. این در حالی است که نیروهای حکومت سرپرست ندا پروانی را همراه با کودک و همسرش به‌تاریخ ۲۸ ماه سنبله و ژولیا پارسی را به‌تاریخ پنجم میزان از شهر کابل بازداشت کردند. نهادهای امنیتی و سخنگویان حکومت سرپرست تا اکنون در مورد بازداشت این فعالان حقوق زن اظهار نظر نکرده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 439 بازدید

اوایل فصل پاییز بود، چند روز دیگر دختری به زیبایی مرجان هجده ساله می‌شد. پدر و مادرش از داشتن تنها دخترشان نهایت خرسند بود، به او عشق می‌ورزید؛ چون  دل‌بندی بود برای قلب تنهای مادر و گیرنده‌ی  بود برای دستان لرزان پدر پیر. مرجان یک برادر خوردتر از خودش هم داشت، ولی به قول مادرش دختر با احساس‌تر و عاشق‌تر از پسر است. برادر مرجان صنف هفتم مکتب بود و مرجان صنف دهم؛ البته دو سال قبل صنف دهم بود (بخاطر قوانین گروه جهل و تاریکی ) مرجان نازنین دو سال بود، مکتب نمی‌رفت. شب جمعه بود، خانواده چهار نفری مرجان شامِ  خوش‌طعمِ درست کرده بوده‌اند تا کنار هم اوقات خانوادگی خوشی را بگذرانند و لحظات را ماندگار بسازند. غذا صرف شد و پدرش با شوق گفت: فردا تاریخ تولد تک دختر من است. گل و سنبل پدر بزرگ‌تر شده، از فردا رقم هجده ساله‌گی به عمرش اضافه می‌شود. مرجان با لبخندی عمیقی به پدر نگاه کرد و گفت: پس حالا به ما کیک تولد نمی‌گیری؟ مادر و برادرش گفتند: بلی، بلی فردا، بخیر محفل خانوادگی داریم . و همه کنار هم می‌گفتند و می‌خندیدند. کسی چه می‌دانست این خنده‌های قهقهه آخری است. آیا مرجان می‌دانست که فردا (روز تولدش)چه روزی زشتی است؟ وقتی مادر می‌گفت: خوب هر کسی باید برود بخوابد که فردا کورس می‌روید، به خواب نمانید. ولی مرجان هی اسرار داشت نه مادر، هنوز زود است، بیا کنار هم به افتخار تولد دخترت فلم بی‌بینیم. شاید قلب کوچک مرجان گواهی بدی می‌داد، انگار حس می‌کرد؛ فردا چه روزی بدی است و می‌خواست بیدار بماند، نخوابد که اگر بخوابد این شب را صبحی‌ست خراب‌تر از تمام این هجده سال عمرش . سرانجام در نصف‌شب او و همه اعضای خانواده خوابید، شبی بدی بود، شبی بود که فردایش تاریخ برای زنده‌جان وحشت‌ناک رقم می‌خورد .شبِ تاریک و سردی در زنده‌جان سحر شد . صبح روز شنبه، در ولسوالی زنده‌جان، قریه سیاه‌آب، مرجان و برادرش رفتند طرف مرکز آموزشی‌ای که همه روزه می‌رفتند. پدر چون قول محفل کوچکی خانوادگی را داده بود، می‌خواست آمادگی بگیرد و رفت به دکان‌های محلی که در نزدیکی خانه‌ی‌شان قرار داشت. مادر مرجان در منزل برای شام تولد، آمادگی غذاهای لذیذ را می‌گرفت. خانواده چهارنفری که زیر سقف عشق و محبت زندگی می‌کردند . ساعت ده و پنجاه دقیقه‌ی قبل‌ازظهر مرجان و برادرش به خانه برگشتند. می‌خواستند صبحانه میل کنند، مادر دعوا کرد و گفت :دیشب گفتم زودتر چشم بِبندید تا سحر به خواب ناز نمانید؛ ولی شما خنده‌کنان به من نگاه می‌کردید و حالا صبحانه را در این ساعت می‌خواهید بخورید. باز هم مرجان و برادرش می‌خندیدند، ساعت یازده شد و پدرشان آمد، هر چهار نفر بی‌خبر از آینده، خنده‌کنان آخرین لحظات با‌همی‌شان را جشن می‌گرفتند. پدر کیک خوش‌رنگ و خوش‌مزه‌ی آورده بود، ولی از مرجان پنهان کرد، می‌خواست به قول  آدم‌های شهری؛ مرجان را سورپرایز کند. کسی چه می‌دانست، فردا کیک بریده نمی‌شود، مرجان آرزوی برای تولدش نمی‌کند، شمع‌های هجده ساله‌گی فوت نمی‌شود و همه‌چیز دگرگون می‌شود . دقایقی بعد اتفاقی که نباید بیفتد؛ می‌افتد. ساعت یازده و یازده دقیقه قبل از ظهر است زمین آرامش خود را از دست می‌دهد، تکان می‌خورد، بسیار و بسیار، آن‌قدر که هر ثانیه درجه آن بلند‌تر می‌شود، روستایی سیاه آب «زنده‌جان» ویران می‌شود، آن‌قدر که آدمی‌زاد نَفَسَش بند می‌آید. شور و هلهله وحشتناکی خانه مرجان را فرا می‌گیرد، آن قدر ترسناک که خنده‌های قهقه خانواده را فراری می‌دهد. لحظاتی بعد زلزله ترسناک زنده‌جان آرام می‌گیرد، ولی ای‌کاش آدم‌های چند دقیقه قبل می‌بودند و زندگی بر روال سابق ادامه می‌داشت، ولی نه . ویرانی بود، ویرانی، همه‌ی اعضای خانواده نا‌پدید شدند‌، صدای آهی بلندی ساعتی بعد از زیر کهنه‌خانه‌های سیاه آب شنیده شد، کسی نبود جز مادر مرجان. چیزی نمی‌گفت؛جز مرجان و سهراب . ولی کسی نبود که پاسخ بدهد. مادر ویران و آشفته بود، دست راستش شکسته و پاهایش نایی راه‌رفتن  را نداشت. ویران و شکسته بود. هم خودش شکسته بود، هم قلبش. هنوز نمی‌دانست چه بلایی بر سرِ اولادهایش آمده است .حرفی که از شوهر به یادش نیامده بود هنوز .فقط مرجان و سهراب می‌گفت و گریه می‌کرد، صدای گریه و ویرانی تمام سیاه آب را گرفته بود. خانه‌ها ویران شده بودند  و سیاه‌آب به خاک آوار شده بود. آن‌قدر صحنه وحشتناکی بود که مادر مرجان در تمام عمرش ندیده بود، با پاهای افگار و دست شکسته، اسم فرزندهای دُردانه‌اش را ندا می زد .نمی‌دانست که شوهرش و دو فرزندش  دیگر دم نمی‌زنند. تمامی رویاهایی کودکانه مرجان زیر آوار گیرمانده بود، او نتوانست شمع تولدش را فـوت کند. هجده ساله‌شدن و یک عالمه آزادی دخترانه، آرمانی ماند به گور سیاه و تاریک دسته جمعی در حوالی دورتر از منزل شان. مادر می‌تپید میان درد و آه آه سهراب، آه مرجان مادر کجا هستین نفس‌های مادر فقط با یک دستش که توان تکان‌دادن آن‌را داشت خاک و آوار را پس می‌زد هی با خود می‌گفت پیدا می‌کنم‌تان می‌دانم زنده‌اید می‌دانم جان مادر من و پدرت امشب تولدت را جشن می‌گیریم، برایت کیک گرفته‌ایم جان مادر بلند شو دستم را بگیر لطفاً مرجانم، رهایم نکن. نویسنده: هدیه ارمغان

ادامه مطلب


2 سال قبل - 209 بازدید

محمدقاسم خالد، والی حکومت سرپرست در کابل برای رسیدگی به چالش کم‌آبی در پایتخت خواستار همکاری سازمان ملل متحد شده است. آقای خالد این درخواست را در دیدار با آنیت لیت، رییس‌دفتر زون مرکزی یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان مطرح کرده است. در ادامه آمده است که والی کابل با اشاره به مشکل کمبود آب پاک در پایتخت، گفته است که پایتخت‌نشینان با بحران کمبود آب پاک و سالم مواجه هستند. او در این دیدار از یوناما خواسته است که برای رسیدگی به بحران کم‌آبی در کابل کمک کند. همچنین رییس‌دفتر زون مرکزی یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان در این دیدار گفته است که این دفتر می‌خواهد پروژه‌هایی در بخش‌های مختلف کابل اجرا کند. وی تاکید کرد که سازمان ملل متحد در زمینه‌ی حکومت‌داری خوب و حل مشکلات اجتماعی مردم نیز نشست‌هایی را برگزار می‌کند. در عین حال اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی امور بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد در آغاز ماه اسد اعلام کرده بود که از ۳۴ ولایت افغانستان ۲۵ ولایت آن با شرایط شدید خشکسالی مواجه‌اند. بر اساس آمار این نهاد، افغانستان در میان ده کشوری که با پی‌آمدهای شدید تغییرات اقلیمی مواجه‌اند، در جایگاه چهارم قرار دارد. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد می‌گوید که دو تا سه میلیارد تن در جهان با کمبود آب آشامیدنی پاک مواجه‌اند و آب تمیز برای آنان یک امتیاز نیست. آقای گوترش گفته بود که بشریت در شاه‌راهی به‌سوی جهنم آب‌و‌هوایی روان است. همچنین اوچا گفته بود که به‌‌دلیل کمبود بودجه‌ی نهادهای امدادرسان، ۶.۳ میلیون نفر در افغانستان به آب پاک و سالم دسترسی نخواهند داشت. این در حالی است که پایتخت افغانستان به خصوص دشت برچی، غرب کابل با مشکل جدی کمبود آب آشامیدنی روبه‌رو است و باشندگان این ساحه ساعت‌های متوالی در صف توزیع آب منتظر دریافت چند بشکه آب در طول روز هستند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 260 بازدید

سیگار یا اداره بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان اعلام کرده در ماه‌های اخیر ازدواج‌های اجباری و زیر سن دختران در افغانستان افزایش یافته است. این اداره با نشر گزارشی به نقل از سازمان ملل متحد گفته است که پس از سال ۲۰۲۱ میلادی، ۳۵ درصد دختران در افغانستان پیش از رسیدن به ۱۸ سالگی و ۱۷ درصد پیش از رسیدن به سن ۱۵ سالگی وادار به ازدواج شده‌اند. در ادامه آمده است: «۵۷۸ مورد ازدواج اجباری بین ماه دسامبر ۲۰۲۲ تا فبروری ۲۰۲۳ ثبت شده که از این تعداد ۳۶۱ مورد مربوط ازدواج در سنین پایین بوده است.» قابل ذکر است که ازدواج اجباری دختران در سنین پایین از دیر زمانی در افغانستان رواج داشته است، اما برخی از سازمان‌های حامی حقوق زنان افغان اعلام کرده‌اند که پس از تسلط دوباره حکومت سرپرست بر افغانستان، محدودیت‌های شدید بر زنان و دختران، به ویژه ممنوعیت آموزش دختران، عامل افزایش ازدواج اجباری و زیر سن دختران شده است. گروهی از حامی حقوق زنان موسوم به «جنبش زنان برای صلح و آزادی» چندی پیش گفته بود که زنان و دختران افغان در دو سال اخیر با مجازات‌ شدیدی چون اعدام، سنگسار، شلاق، ازدواج اجباری و محرومیت از آزادی مواجه استند. همچنین یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل نیز ماه گذشته با نشر گزارشی گفته بود که پس از شیوع ویروس کرونا در جهان، در جنوب آسیا از جمله افغانستان، ازدواج زیر سن قانونی دختران به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده‌ها و محرومیت از آموزش افزایش یافته است. این نهاد تاکید کرده است که بیشتر مادران و پدران دختران را بار دوش می‌پندارند و ازدواج را بهترین گزینه برای آن‌ها می‌دانند. تا اکنون حکومت سرپرست به گزارش سیگار واکنش نشان نداده است، اما برخی از مقامات حکومت فعلی پیش از این گفته بودند که آن‌ها به حقوق قانونی زنان و دختران افغان پابند هستند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 203 بازدید

در ادامه‌ی وضع محدودیت‌های شدید بر کار و آموزش زنان و دختران در افغانستان، این‌بار شیرمحمد عباس استانکزی، معین سیاسی وزارت امور خارجه‌ی حکومت سرپرست می‌گوید که تحصیل چیزی است که هیچ فردی نمی‌تواند آن را از شما بگیرد. آقای استانکزی این اظهارات را روز (یک‌شنبه، ۳۰ میزان) در صفحه اجتماعی ایکس خود مطرح کرده است. وی تاکید کرد: «یک آموزش خوب می‌تواند هر کسی را تغییر دهد و یک معلم خوب می‌تواند همه چیز را تغییر دهد.» شیرمحمد عباس استانکزی از طرف‌داران برجسته آموزش دختران و زنان در میان مقامات حکومت فعلی است. او پیش از این نیز از عدم بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی دختران انتقاد کرده بود و اظهار امیدواری کرده بود که مکاتب «بدون تبعیض» به‌روی همه باز شوند. باید گفت بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. قابل ذکر است که در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 266 بازدید

با وجود وضع محدودیت بر آموزش و کار دختران و زنان، فریدون سینیرلی اوغلو، هماهنگ‌کننده‌ی ویژه‌ سازمان ملل متحد در امور افغانستان در سفرش به کابل با سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت داخله‌ی دیدار کرده و خواستار رفع ممنوعیت آموزش دختران و زنان شده است. وزارت داخله‌ی حکومت سرپرست امروز (دوشنبه، ۱ عقرب) با نشر اعلامیه‌‌ای در شبکه اجتماعی ایکس خود، از این دیدار خبر داده است. در ادامه آمده است که آقای سینیرلی اوغلو راه‌حل مشکلات کنونی افغانستان را «رفع محدودیت بر آموزش دختران» و «جلوگیری از تهدیدات علیه سایر کشورها از خاک افغانستان» عنوان کرده است. وزارت داخله‌ی حکومت سرپرست در اعلامیه نوشته است که هماهنگ‌کننده‌ی ویژه سازمان ملل در امور افغانستان در دیدار با نمایندگان کشورهای مختلف دریافته است که هیچ کشوری خواستار و حامی جنگ در افغانستان نیست. در ادامه آمده است که وی افزوده، یوناما مایل است تا در زمینه‌ی ارتباط افغانستان و جهان، بازسازی و مبارزه با مواد مخدر همکاری کامل کند. از سویی هم سراج‌الدین حقانی، وزیر امور داخله‌ی حکومت سرپرست در این دیدار گفته است که جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های بین‌المللی باید به‌جای تصمیمات یک‌جانبه، بر تفاهم و روابط دیپلماتیک تأکید کنند. آقای حقانی تصریح کرد که مشکلات و موانع را باید از طریق گفتگو حل کرد. وی افغانستان را یک عضو مسوول جامعه‌‌ی جهانی دانسته و گفت که این عضو جامعه‌ی جهانی نباید نادیده گرفته شود. با این وجود در اعلامیه‌ی وزارت داخله‌ی حکومت سرپرست به مسأله‌ی آموزش دختران به نقل از آقای حقانی اشاره نشده است. قابل ذکر است که فریدون سینیرلی اوغلو به‌تازگی به افغانستان سفر کرده است. او پیش از این با حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین و عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحه ملی در حکومت پیشین دیدار کرده است. این در حالی است که بیش از دو سال می‌شود حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند. همچنین در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 183 بازدید

رسانه‌های پاکستانی گزارش داده‌اند که پس از تعیین ضرب‌الاجل یک‌ماهه برای خروج مهاجران غیرقانونی از پاکستان، حدود ۵۹ هزار و ۵۶۱ مهاجر افغانستانی به صورت اختیاری و یا هم اجباری به کشورشان بازگشته‌اند. رادیو پاکستان در گزارش نوشته است که در مجموع ۵۹ هزار و ۵۶۱ مهاجر افغانستانی تا اکنون به‌ کشورشان بازگشته که این تأثیر مثبتی بر منطقه خواهد داشت. در گزارش آمده است که کمیسیون امور پناهندگان افغانستان تسهیلات مناسبی را برای تسهیل بازگشت به شهروندانش انجام داده است. قبل از این وزارت امور داخله‌ی پاکستان به مهاجران غیرقانونی افغانستانی تا اول نوامبر مهلت داده است که این کشور را ترک کنند. همچنین در گزارش رادیو پاکستان آمده است که نیروهای امنیتی پاکستان نیز برای بازگشت ایمن شهروندان افغانستانی به‌طور فعال در مرز مشغول کار هستند. قابل ذکر است که تصمیم پاکستان برای اخراج مهاجران و پناه‌جویان افغانستان با انتقادهای نهادهای حقوق بشری مواجه است. فعالان حقوق بشر ونهادهای بین‌المللی از پاکستان می‌خواهند که در تصمیم خود تجدید نظر کند. سران حکومت سرپرست نیز این تصمیم پاکستان را «غیر قابل قبول» خوانده و خواستار تجدید نظر در آن کشور شده‌اند. با این حال، پاکستان تاکید کرده که این فیصله برگشت‌ناپذیر است. در این حال، کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد در یک بیانیه‌‌ای مشترک گفته‌اند که تصمیم پاکستان برای اخراج مهاجران غیرقانونی، بر بیش از ۱.۴ میلیون شهروند افغانستان تأثیر می‌گذارد. این کارشناسان در مورد خطر بازگرداندن شهروندان افغانستان، از جمله بسیاری از خانواده‌ها، زنان و کودکان ابراز نگرانی کرده و تاکید کرده‌اند که بسیاری از آنان در معرض آسیب‌های جبران‌ناپذیری چون نقض جدی حقوق بشر در کشورشان مواجه خواهند شد.

ادامه مطلب


2 سال قبل - 222 بازدید

مسوولان محلی حکومت سرپرست در ولایت هرات می‌گویند که سنگ تهداب یک شهرک ۳۵ فامیلی برای زلزله‌زدگان در ولسوالی زنده‌جان این ولایت گذاشته شده است. نثاراحمد الیاس، سخنگوی والی هرات گفت که این شهرک در روستای «ناوک» ولسوالی زنده‌جان با کمک مالی اداره‌ی استخبارات حکومت سرپرست ساخته می‌شود. وی تاکید کرد که این شهرک ۳۵ خانه‌ای قرار است و در مدت ۴۵ روز به گونه‌ی پخته ساخته و به بهره‌برداری سپرده شود. همچنین پیش از این نیز مسوولان حکومت فعلی از ساخت دوهزار خانه برای زلزله‌زدگان در زنده‌جان خبر داده بودند. در کنار این موارد، شرکت برادران خوافی نیز در هرات قرار است ۱۰۰ خانه مسکونی برای زلزله‌زدگان بسازد. این در حالی است که از دو هفته به این طرف، ولایت هرات شاهد چندین زمین‌لرزه قوی و پس‌لرزه بوده است. زمین‌لرزه‌ای نخست به قدرت ۶.۳ درجه‌ی ریشتر روز شنبه (۱۵ میزان) ولسوالی زنده‌جان و شماری دیگر از ولسوالی‌های هرات را تکان داد. اوچا یا دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل برای افغانستان اعلام کرده بود که ارزیابی‌های تکمیل‌شده تا به امروز نشان می‌دهند که بیش از ۲۱ هزار و ۵۰۰ خانه به‌طور کامل ویران شده‌اند. اوچا تاکید کرده بود که حدود ۱۵۴ هزار نفر نیز تحت تأثیر زمین‌لرزه‌ی اخیر قرار گرفته‌اند. آمارها نشان می‌دهند که در پی زمین‌لرزه در هرات بیش از دو هزار و ۷۰۰ نفر جان باخته و دو هزار و ۴۴۰ نفر زخمی شده‌اند.

ادامه مطلب