با وجود ادامه‌ی کاهش بودجه سازمان امدادرسان در بخش ارائه خدمات صحی به نیازمندان، این‌بار سازمان جهانی صحت اعلام کرده است که جاپان ۶.۹ میلیون دالر به این نهاد برای تقویت ظرفیت پاسخ‌گویی به بیماری‌های عفونی در افغانستان کمک کرده است. این سازمان با نشر اعلامیه‌‌ای گفت که این مقدار کمک از طریق آژانس همکاری بین‌المللی جاپان (جایکا) برای افغانستان صورت گرفته است. در ادامه آمده است که هدف از این کمک، ارائه خدمات صحی با کیفیت به بیماران مبتلا به بیماری‌های عفونی، تشخیص دقیق بیماری‌ها و اطمینان از ظرفیت کامل عملیاتی شفاخانه‌ی افغان–جاپان و شفاخانه‌ی انتانی در کابل است. در اعلامیه آمده است، انتظار می‌رود که از این پروژه حدود ۷۶ هزار نفر مستفید شوند و باعث پیشرفت در زمینه‌ی جلوگیری و کاهش‌ بیماری‌های عفونی شود. سازمان جهانی صحت به نقل از تاکاشی کورومیا، سفیر جاپان در افغانستان نوشته است که کشورش متعهد است که از تلاش‌ها برای کاهش اثرات منفی بیماری‌های عفونی در افغانستان حمایت کند. سفیر جاپان تاکید کرد: «من امیدوارم که افغانستان با کاهش بیماری‌های واگیر و جلوگیری از این‌گونه بیماری‌ها، به کشوری تبدیل شود که در آن همه‌ی کودکان، زنان و مردان بتوانند به راحتی زندگی کنند.» از سویی هم، لو داپینگ، مسوول سازمان جهانی صحت در افغانستان، از حمایت و همکاری جاپان در زمینه‌ی پاسخ‌گویی به بیماری‌های عفونی در افغانستان سپاسگزاری کرده است. سازمان جهانی صحت افزود که شفاخانه‌هایی‌که در افغانستان به بیماری‌های عفونی اختصاص یافته‌اند، برای افزایش توانایی پاسخ‌گویی مؤثر، به حمایت اساسی نیاز دارند. قابل ذکر است که در حال حاضر در افغانستان شفاخانه‌های انتانی و شفاخانه‌ی افغان-جاپان به درمان بیماری‌های عفونی اختصاص یافته‌اند. در شفاخانه‌های ولایتی کشور نیز بخش‌هایی به درمان بیماری‌های عفونی اختصاص داده شده و در شماری از ولسوالی‌ها نیز کلینیک‌های اختصاصی در این زمینه وجود دارد. در عین حال، شهروندان کشور بارها از کیفیت پایین خدمات در مراکز صحی و کلینیک‌های سطح کشور، از جمله مراکز درمان بیماری‌های عفونی شکایت کرده‌اند.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت تخار می‌گویند که یک دختر جوان در ولسوالی «اشکمش» این ولایت توسط پدرش خفه و به قتل رسیده است. مبین صافی، سخنگوی فرماندهی پولیس حکومت سرپرست در تخار گفت که این دختر در روستای «ترسک‌قندهار» از مربوطات ولسوالی اشکمش ولایت تخار به قتل رسیده است. آقای صافی گفت که این دختر جوان «بی‌بی‌نوریه» نام داشت و ۱۹ ساله بود. وی تاکید کرد که این دختر جوان توسط پدرش خفه شده و به قتل رسیده است. او دلیل و انگیزه‌ی این قتل را مشکلات خانوادگی عنوان نموده و افزوده است که پدر مقتول بازداشت شده است. این در حالی است که در سه روز گذشته این دومین رویداد قتل زنان در تخار است. باید گفت که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان در ولایت‌های شمال کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

سازمان نجات کودکان (Save The Children) اعلام کرده است که حدود هشت میلیون کودک در افغانستان یا از هر سه کودک یک کودک، در حالی وارد سال ۲۰۲۴ میلادی می‌شوند، با سطح بحرانی گرسنگی مواجه هستند. این سازمان با نشر گزارشی نوشته است، پیش‌بینی می‌شود که قبل از ماه مارچ سال آینده‌ی میلادی، ۱۵.۸ میلیون نفر در افغانستان ناامنی غذایی شدید را تجربه کنند که از این میان حدود ۷.۸ میلیون آنان کودکان هستند. سازمان نجات کودکان به نقل از ارشاد ملک، رییس‌دفتر این سازمان در افغانستان نوشته است: «گرسنگی همراه با هوای بسیار سرد در بخش وسیعی از افغانستان، وضعیت خطرناکی را برای این کشور ایجاد می‌کند.» وی تاکید کرد که نیازهای غذایی آنان باید فوراً برآورده شود. او از کمبود بودجه در افغانستان هشدار داده و گفته است که بر اثر کمبود بودجه، هر روز زندگی افراد به خطر می‌افتد. در گزارش آمده است که «شرایط فزاینده‌ی یخبندان» جوامعی را که قبلا از خشک‌سالی، زمین‌لرزه و دشواری‌های اقتصادی آسیب دیده‌اند، تهدید می‌کند. سازمان نجات کودکان با استناد به گزارش سیستم جهانی نظارت بر گرسنگی (‌آی‌پی‌سی) گفت که پیش‌بینی‌ می‌شود که در طول ماه‌های زمستان در افغانستان، شمار افرادی که با بحران یا سطوح اضطراری گرسنگی مواجه می‌شوند، افزایش یابد؛ هرچند که وضعیت نسبت به زمان مشابه در سال گذشته بهبود یافته است. این نهاد تاکید کرد: «علاوه بر تأمین مالی فوری برای رفع نیازهای اساسی بشردوستانه، ما باید شاهد تلاش‌های هماهنگ برای رسیدگی به علل ریشه‌ای بحران گرسنگی در افغانستان باشیم؛ بحران ماشینی‌ای که ترکیبی از تغییرات اقلیمی، بی‌ثباتی اقتصادی، کمبود شغل و قیمت بالای مواد غذایی است.» ارشاد ملک هشدار داده است که افغانستان «فاجعه‌ی پس از فاجعه» را تجربه می‌کند؛ سیل، زمین‌لرزه و خشک‌سالی زندگی کودکان را «ریشه‌کن» کرده است. این در حالی است که از زمان تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، این کشور با بحران شدید اقتصادی مواجه بوده و نهادهای امدادرسان بارها از افزایش سطح گرسنگی و سوءتغذیه در میان کودکان هشدار داده‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که این سازمان تا کنون به حدود ۲۶۷ هزار تن از قربانیان زمین‌لرزه در هرات کمک‌های مختلف توزیع کرده است. این سازمان امروز (یک‌شنبه، ۲۶ قوس) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل تا اکنون ۵.۱ میلیون دالر به زلزله‎‌زد‌گان هرات کمک‌های نقدی توزیع کرده است. اوچا تاکید کرد که بیش از ۲۱ هزار خانواده در هرات نیز از سوی این نهاد کمک‌های غیرنقدی دریافت کرده‌اند. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد گفت که در این میان به زنان و کودکان کمک‌های ویژه توزیع کرده است. قابل ذکر است که پیش از این نیز شماری از کشورها کمک‌های نقدی و غیرنقدی به آسیب‌دیدگان هرات ارسال کرده‌اند. باید گفت که ولایت هرات از حدود دو ماه به این‌طرف گواه‌ زمین‌لرزه و پس‌لرزه‌های متعدد بوده است. اولین زمین‌لرزه به‌تاریخ هفتم اکتبر با چندین پس‌لرزه‌ی قدرتمند به وقوع پیوست و ویرانی گسترده برجای گذاشت. براساس معلومات موجود در این زمین‌لزره بیش از دو هزار و ۷۰۰ نفر در هرات جان باخته و دو هزار و ۴۴۰ نفر دیگر زخمی شده‌اند. همچنین هزاران خانه کامل ویران شده یا آسیب‌دیده است.

منابع محلی از ولایت خوست می‌گویند که یک زن در این ولایت توسط برادرزاده شوهرش با ضرب چاقو به قتل رسیده و دو تن دیگر زخمی شده‌اند. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد در ساحه مانی از مربوطات شهر خوست رخ داده است. منبع تاکید کرد که در این رویداد دو تن دیگر به‌شمول شوهر، زن مقتول نیز به شدت زخمی شده است‌. به گفته‌ی منبع، این رویداد پس از یک مشاجره لفظی بین این پسر جوان کاکایش رخ داده است. منبع افزود که در این رویداد پسری به‌نام حفیظ‌الله فرزند نازی‌خان پس از مشاجره لفضلی با کاکایش با تبر به کاکایش حمله کرده و زن کاکایش را کشته، همسر مقتول و یک کاکای دیگرش را زخمی کرده است. منبع می‎‌گوید که در هنگام درگیری بین آنان، تبر به سر زن اصابت کرده و جان باخته است. این خانواده باشندگان اصلی ولسوالی اسپیره‌ی ولایت خوست است که از مدتی بدین سو در مرکز شهر خوست زندگی می‌کردند. از سویی هم، مدیریت مبارزه با جرایم جنایی حکومت سرپرست در خوست با نشر خبرنامه‌ای رویداد را تایید و گفته که فرد متهم به قتل را بازداشت کرده است. مسوولان محلی در ولایت خوست دلیل این رویداد را خشونت خانواد‌گی عنوان کرده و گفته‌اند که فرد متهم دو کاکایش‌ را نیز با ضربات چاقو زخمی کرده است. این در حالی است که خشونت‌های خانوادگی در این اواخر در کشور افزایش یافته و هرازگاهی از مردم قربانی‌ می‌گیرد. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است.

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش «شنبه‌های ارغوانی» می‌گویند که حکومت سرپرست با بستن دروازه‌های مکاتب، دانشگاه‌ها، ورزشگاه‌ها، مکان‌های تفریحی، وضع محدودیت بر کار و آموزش زنان و دختران، به گونه‌ی وحشتناکی زنان را در خانه‌های‌شان زندانی کرده است. اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی با نشر اعلامیه‌ای و با ارسال نوارهای ویدیویی در پیوند به گزارش اخیر سازمان ملل متحد گفته‌اند که حکومت فعلی زنان افغانستان را تحت عنوان «محافظت» از خشونت‌های جنسیتی بازداشت و زندانی می‌کنند. آنان با استناد به گزارش سازمان ملل متحد تاکید کرد که حکومت سرپرست زنان را به بهانه‌ی «محافظت» از خشونت جنسیتی به زندان‌ها می‌فرستند. زنان معترض تاکید کردند که به زندان انداختن زنانی‌که قربانی خشونت‌های جنسیتی اند علاوه بر اینکه خلاف دین است، در حقیقت نوع وحشناک «آزار و اذیت روحی، روانی» زنان است که باید فوراً توقف داده شود. اعضای جنبش «شنبه‌های ارغوانی» افزوده‌اند که حکومت فعلی با به زندان انداختن زنان افغانستان به بهانه «محافظت از خشونت‌های جنسیتی» می‌خواهند تا زنان در جامعه سنتی افغانستان از ترس زندانی شدن، انواع و اقسام خشونت‌ها را تا «سرحد مرگ» تحمل کنند و در برابر آن اعتراض نکنند. آنان تداوم سیاست‌های زن‌ستیزانه‌ی حکومت فعلی را نهادینه ساختن خشونت‌ علیه زنان در افغانستان عنوان کرده و آن را محکوم می‌کنند و بر توقف خشونت‌های سیستماتیک حکومت سرپرست علیه زنان تاکید می‌کنند. آنان وضعیت زندان‌های حکومت سرپرست را «اسفناک» عنوان کرده و خواستار نظارت کامل سازمان‌های حقوق بشری از زندان‌های حکومت فعلی شده‌اند. اعضای این جنبش گفت که مسوولیت سازمان ملل متحد تنها با نشر چنین گزارشات خلاصه نمی‌شود و باید این سازمان در همکاری و مشورت با حرکت‌های اعتراضی زنان در افغانستان و نهادهای مدافع حقوق بشر جهت محافظت از زنان قربانی خشونت، مکانیزم‌های عملی و فوری را روی دست گیرد. این در حالی است که یوناما یا هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده است که قضات حکومت سرپرست زنان قربانی خشونت را برای «حفاظت»، به زندان‌های زنانه فرستاده‌ است. یوناما با نشر گزارشی نوشته است که برخی از مسوولان از جمله یک قاضی حکومت فعلی گفته‌اند که در موارد خشونت علیه زنان، قربانی که ممکن است با خطر جانی مواجه باشد به «زندان‌های زنانه» فرستاده شده است.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت تخار می‌گویند که یک زن جوان در ولسوالی «درقد» این ولایت توسط شوهرش به شکل خیلی فجیع به قتل رسیده است. مبین صافی، سخنگوی پولیس تخار گفت که این رویداد در روستای «قغنی» از مربوطات ولسوالی درقد تخار رخ داده است. آقای صافی تاکید کرد که این رویداد حوالی ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه‌‌ی (جمعه شب، ۲۴ قوس) رخ داده است. وی افزود که این زن جمیله نام داشته و  ۲۷ سال سن داشته است. به گفته‌ی او، جمیله مادر سه فرزند نیز بوده است. سخنگوی پولیس ولایت تخار می‌گوید که این زن از سوی شوهرش به ضرب گلوله‌ اسلحه‌ی «چره‌ای» به قتل رسیده است. آقای صافی دلیل و انگیزه‌ی این قتل را مشکلات خانوادگی عنوان نموده و گفت که شوهر این زن از سوی نیروهای حکومت سرپرست بازداشت شده و اکنون تحت نظارت قرار دارد. باید گفت که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان در ولایت‌های شمال کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.