اتحادیه‌ی زنان متحد ایتالیا در بیستوپنجمین سال‌روز تاسیس خود، تندیس رناتا فونته را به هدف تشویق و حمایت از زنان و دختران افغان به چهار زن افغانستانی اهدا کرده است.
تندیس رناتا فونته(Renata Fonte) روز (دوشنبه، ۸ جوزا) از سوی نهاد دون اینسیم (Donne Insieme) یا زنان متحد ایتالیا، طی محفلی در شهر«لچه» این کشور به صدیقه مشتاق، بتول حیدری، نساء محمدی و راضیه احسانی، فعالان حقوق زن افغانستانی اهدا شده است.
صدیقه مشتاق، فعال حقوق زن در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که تندیس رناتا فونته به هدف ترویج قانون منع خشونت، به افرادی اهدا می‌شود که در زمینه‌ی مبارزه با خشونت، برابری جنسیتی و آزادی بیان فعالیت می‌کنند.
او گفت که خانم رناتا فونته یک سیاستمدار ایتالیایی بود که در برابر مافیا مبارزه می‌کرد و توسط گروه‌های مافیایی نزدیک خانه‌اش به ضرب گلوله کشته شد.
خانم مشتاق تاکید کرد که زنان و دختران افغانستانی نماد شجاعت و جسارت هستند و در مدت پسا سقوط حکومت قبلی، تنها سردمداران اعتراضات علیه حکومت فعلی بوده اند.
وی گفت: «این مایه فخر تمام ماست و آنها با وجود تحمل تمام خطرات و تهدیدات از مبارزه دست بر نمی‌دارند در عوض من و دوستانی که بیرون از کشور هستیم مبارزه می‌کنند.»
این فعال حقوق زن تاکید کرد: «ما تعهد داریم که به هر دری بکوبیم و صدای عدالت خواهی زنان داخل افغانستان باشیم و نگذاریم مردم دنیا آنها را فراموش کنند.»
صدیقه مشتاق افزوده است: «ما در تمام فرصت‌ها از زنان و دختران افغان صحبت می‌کنیم و به‌دنبال راه‌هایی خواهیم بود تا نگذاریم صدای اعتراضات زنان افغانستان خاموش شود.»
او علاوه کرد که اتحادیه «زنان متحد» متشکل از وکلا، داکتران، حقوق‌دانان و روانشناسان مختلف اند که آنان با الهام از فعالیت‌های رناتا فونته، اتحادیه را تشکیل دادند و هر ساله در یک مراسم خاص این تندیس را به افراد مختلف اهدا می‌کنند.
قابل ذکر است که این تندیس در بیستوپنجمین سال‌روز تاسیس اتحادیه‌ی«دون اینسیم» یا زنان متحد در مقر فرماندهی شهر لچه، با حضور مقامات محلی و شخصیت‌های برجسته‌ی ایتالیایی این چهار زن افغانستانی اهدا شده است.
خانم مشتاق در زمان حکومت پیشین عضو هیات رهبری اتاق‌های تجارت و صنعت کشور بوده و نزدیک به دو دهه فعالیت در زمینه‌ی حقوق بشر و حقوق زنان را در کارنامه‌ی خود دارد. با تسلط حکومت فعلی، او با خانواده‌اش به ایتالیا مهاجرت کرده است.
رناتا فونته یک سیاستمدار ایتالیایی بود که در سال ۱۹۸۴ میلادی از سوی یک باند مافیایی در نزدیکی خانه‌اش به قتل رسید و پس از آن، اتحادیه‌ی زنان متحد ایتالیا او را به عنوان اولین زن قربانی خشونت خود ثبت کرده است.
این اتحادیه همه ساله تندیس به نام او را به افرادی که در زمینه‌ی حقوق بشر و ترویج قانون منع خشونت فعالیت می‌کنند، تقدیم می‌کند.
در حالی این تندیس به چهار زن افغانستانی اهدا می‌شود که بیش از ۶۴۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.
در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار کردن در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌الملی منع شده‌اند.
