ولکر ترک، کمیسار بخش حقوق بشر سازمان ملل، به توشیح قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و تصویب آن را «ظالمانه» توصیف کرده است. آقای ترک این اظهارات را روز (دوشنبه، ۱۹ سنبله) پیش از آغاز پنجاهوهفتمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل مطرح کرده و گفته است که این قانون به دنبال حذف نیمی از جمعیت افغانستان است. وی تاکید کرد که قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست، آزادی تجمعات و بیان عقیده را به شدت محدود میکند. او افزود: «از اینکه به آینده زنان و دختران افغانستان فکر میکنم، به خود میلرزم.» کمیسار حقوق بشر سازمان ملل همچنان اقدامات «سرکوبگرانه» حکومت فعلی علیه زنان را در دنیای امروز بینظیر توصیف کرده است. این مقام سازمان ملل متحد گفت که این قانون ممکن است به «آزار جنسی سیستماتیک» تبدیل شود و زنان را در شرایط بسیار سختی قرار دهد. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
برچسب: قانون امر به معروف
مرکز خبرنگاران افغانستان در تازهترین مورد اعلام کرده است که نشرات محلی تلویزیون ملی در قندهار براساس قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی متوقف شده است. این مرکز با نشر بیانیهای جلوگیری از فعالیت نشرات محلی تلویزیون ملی قندهار را خلاف قانون رسانهها و یک عقبگرد «بسیار جدی در زمینه کار رسانههای تصویری در کشور» دانسته است. در ادامه آمده است، در حالی که تلویزیون ملی در کابل و در واحدهای ولایتی از آزادی عمل و پوشش منصفانه رویدادها برخوردار نبود، اما دیده میشود که فعالیت آن حتی در این سطح نیز در قندهار قابل تحمل نیست. مرکز خبرنگاران افغانستان تاکید کرد که دستور جلوگیری از فعالیت تلویزیون ملی در قندهار در ۲۳ اسد از سوی اداره محلی حکومت به صورت شفاهی به کارمندان این تلویزیون ابلاغ شده بود، اما این دستور در روزهای اخیر رسانهای شد. این مرکز گفت که فعالیت واحد تلویزیون ملی در قندهار سال گذشته پس از دستور ملا شیرین آخوند، والی این ولایت دربارهی منع عکاسی و تصویربرداری از نشستهای رسمی و غیررسمی محدود شده بود، اما این محدودیت از ماه گذشته پس از توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر وارد مرحله تازهای شد. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. در ماده هفدهم این قانون نشر عکسهای زندهجان ممنوع شده است. در ماده بیستونهم نیز آمده است که مأمور امر به معروف وظیفه دارد تا از سوءاستفاده از تیپ (دستگاه پخش صدا)، رادیو و سایر اشیای مانند آن و تماشای عکس و فیلم اشیای زندهجان در کمپیوتر، موبایل و سایر اشیاء مانند آن جلوگیری کند. مرکز خبرنگاران افغانستان از مقامهای تصمیمگیرنده حکومت سرپرست در قندهار خواسته است در دستور جلوگیری از فعالیت تلویزیون ملی در این ولایت تجدیدنظر کنند. این مرکز از مسوولان حکومت فعلی خواسته است که اجازه بدهند رسانهها از آزادی عمل مطابق با قانون رسانهها برخوردار شوند و خبرنگاران بتوانند آزادانه و بدون ترس کار کنند.
نویسنده: مهدی مظفری اخیرا وزارت عدلیه حکومت سرپرست افغانستان متنی با عنوان «قانون امر به معروف و نهی از منکر» را تنظیم و تأکید کرده است که نیروهای مسوول در این زمینه باید آن دستورات را در جامعه اعمال کنند. وزارت عدلیه اعلام کرده که این متن در چهار فصل و ۳۷ ماده بر اساس فقه حنفی تنظیم شده و ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت فعلی آنرا به عنوان قانون تایید کرده است. از این پس، وزارت امر به معروف و نهی از منکر مسوولیت اجرای این قانون را برعهده خواهد داشت. با توجه به اینکه تمام مواد و بندهای این لایحه به امر خطیر ارشاد و هدایت جامعه مربوط میشود، لازم است که کارشناسان دینی و اندیشمندان به نقد و بررسی آن بپردازند تا درستی و نادرستی و خالصی و ناخالصی این قوانین مشخص و پیامدهای آن بر همهگان روشن شود. این قانون در چهار فصل و ۳۷ ماده به موضوعات مختلفی پرداخته است، از جمله رفتار مردان و زنان و حتی شخصیترین مسائل آنها. با این حال، در این لوح قانون، بسیاری از موارد مثل کرامت انسانی، حقوق افراد و احترام به اقوام و مذاهب متأسفانه نادیده گرفته شده است. بررسی جامع و نقد دقیق این لایحه نیاز به زمان و شهامت فراوان دارد. اما نگارنده وظیفه انسانی و اسلامی خود میداند که حداقل به یک مورد مشخص این قانون بپردازد. در این مختصر صرفاً به آن بندها و مادههای قانون متذکره میپردازد که در حوزه زنان است و ساحه اجرایی آنها جامعه زنان و قشر اناث جامعه میباشد. در ماده سیزدهم این قانون که مربوط به زنان است، آورده شده: «ستر تمام بدن زن الزامی است»، «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است»، «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است»، «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، «زنان مسلمان مکلّفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند»، «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب است»، «نظر کردن مردان بالغ بیگانه به بدن و روی زنان و نظر کردن زنان بالغ به مردان بیگانه حرام است» و «هرگاه زن بالغ برای حاجت ضروری از خانهی خویش بیرون شد، مکلف است که صدا، روی و بدن خود را ستر نماید». در این بند تمام رفتار و سکنات و حتی به زیر و بم صدای زنان پرداخته شده است. تمام زنان و جامعه اناث افغانستان با تنفیذ و تصویب این بند از قانون امر به معروف و نهی از منکر، تکلیفشان روشن میشود و هیچ بلاتکیفی نخواهند داشت. قانون به شدت و با خشونت تمام اذعان داشته است که «صدای زن، عورت» است؛ «آشکار بودن صورت زن، حرام»؛ «راحت بودن زنان حتی با همنوعانش، خلاف شریعت»؛ اگر هم زنی خدای ناکرده قصد بیرون رفتن از خانه داشت، هیچ نقطهای از بدنش حتی مواضع وضو(دستها و صورت) و صدایشان کاملا پنهان و پوشیده باشد. این پینوشت مختصر از بند سیزدهم قانون ارشادی حکومت، برداشت شخصی نیست، نقطهنظرات و دستورات واقعیست که رهبر دولت به مسوولان امر، امر داده است که در صدد اجرای آنها باشند. تمام این دستورات بهادعای توشیحکنندگان، مطابق شریعت اسلامی(فقه حنفی) است و همان چیزی میباشد که اسلام از آمران به معروف و ناهیان از منکر خواسته است. اما آیا ما هم با این ادعای حکومت، بیاندیشه و تأمل، تمام این مواد و دستورات را اسلامی بخوانیم؛ به صرف اینکه حکومت بهاصطلاح اسلامی توشیح کرده است! و در پی آن خودمان را در اختیار مجریان این قانون قرار دهیم چون میخواهیم مسلمان واقعی باشیم! عقل سلیم میگوید ما نباید به صرف اینکه فلان دستور یا کلامی که برچسپ اسلامی خورده، آنرا موافق شریعت نبوی بدانیم؛ آن هم در زمانهای که طبل اسلام و شریعت از هر کوی و برزن شنیده میشود. لذا بررسی قانون امر به معروف و نهی از منکر بهخصوص بند سیزدهم آن از کارهای مهم و ضروری است که میباید از سوی شرعشناسان و حقوقدانان و کارشناسان دینی انجام شود. ماده ۱۳ قانون ارشادی دولت برخلاف ادعای قرص و محکم آن، کاملاً مطابق و موافق فقه محمدی و ادبیات اسلامی نیست. اولا- در میان فقیهان و مفتیان و شرعشناسان مشهور است که پوشش کامل طوری که دستها و صورت پیدا نباشد، لازم نیست. صاحبان رأی و فتوا بالاتفاق بر این باورند که ضرورتی ندارد مواضع وضو(دست از مچ و صورت کامل) از غیر پنهان باشد. ابن قیم جوزیه، این فقیه مشهور اسلامی در آثار خود به این نکته اشاره کرده که پوشاندن مواضع وضو در شرایط عادی لازم نیست. ثانیا- مفتیان همیشه در فتوا و حکم دادن با تمسک به شرع مقدس اسلام جانب اجتماعی بودن زن را نادیده نمیگیرند و اینطور نیست که احکام صادره از سوی آنان ضعفی بر زندگی اجتماعی زنان وارد آورد!. حال آنکه قوانین ارشادی حکومت اصلاً حضور زن را در بیرون از خانه برخلاف قواعد اسلامی میشمرد. از زمان پیغمبر تا حال حاضر زنان دوشادوش مردان فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی داشتند. در تاریخ اسلام مشهود است که حتی زن و دختر پیغمبر بهشدت در پی اصلاح اجتماعی و سیاسی بودند و حتی در صدد آن در مسجد خطبههای غرائی قرائت میکردند. علاوه بر آن، زنان، صاحبان کرسی تدریس بودند و بعضا هم نقل احادیث میکردند. تنها با بررسی این فعالیتهای بیشمار زنان مسلمان، فقیهان عصر حاضر به خود اجازه نمیدهند که زندگی اجتماعی زنان را محدود کنند تا آنان را از تحول و روحیه ترقیخواهانه به انفعال و سکون وادارند. ثالثا- ادبیات ارشادی قانون امر به معروف و نهی از منکر دولت، مطابق استانداردهای امر به معروف و نهی از منکر پیغمبر و بزرگان دین نیست. این قوانین با لحن خشن و دور از کرامت و احترام انشا شده است. همین یک جمله آن که میگوید: «صدای زن عورت است.» میرساند که توشیحکنندگان اینگونه قوانین از روح رحمت و تربیتی اسلام بهکل بیخبر میباشند. حضرت رحمت اللعالمین هیچوقت نه مرد و نه زن را به بدی و به زشتی یاد نکردهاند بلکه برعکس، همیشه مردان و زنان را به نیکویی و زیبایی یاد فرمودند.
خبرگزاری فرانسه در نشر مطلبی نوشته است که کشورهای غربی به رهبری ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا قوانین جدید حکومت سرپرست افغانستان را محکوم کرده، اما به نظر میرسد به این دولت تسلیم شدهاند. خبرگزاری فرانسه با نشر مطلبی نوشته است که ظلم و ستم بر زنان افغان در برابر چشمان جهانیان همچنان ادامه دارد. خبرگزاری فرانسه در ادامه نوشته است که سه سال پس از بازگشت حکومت فعلی به قدرت، زنان افغان همچنان شاهد کاهش اندک حقوق باقیماندهشان هستند. این خبرگزاری از قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی انتقاد کرده است. در همین حال، شکیبا هاشمی، رییس سازمان افغانستان آزاد گفته است: «مردم دیگر حق ندارند صدای یک زن را بشنوند و به یک زن نگاه بکنند. انگار آنها (حکومت فعلی) به ما میگفتند میخواهیم آهسته شما را بکشیم.» خانم هاشمی تاکید کرد که قوانین جدید به موجودیت آنها حمله میکند. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. روز گذشته کارشناسان سازمان ملل متحد نیز گفته بودند که قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر نشاندهنده «عقبگرد جدی» حقوق بشر در افغانستان است. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد به شمول ریچارد بنت، گزارشگر ویژه این سازمان در امور افغانستان به واکنش به قانون امر به معروف و نهی از منکر قویاً ابراز نگرانی کرده و گفتهاند که این قانون نشاندهنده عقبگرد جدی در زمینه حقوق بشر در افغانستان، تشدید حکومت سرکوبگر و یادآوری حکومت دهه نود حکومت فعلی است. این کارشناسان با نشر بیانیهای مشترک گفتهاند: «قانون جدید تسلط ظالمانه حکومت فعلی بر زندگی افغانها را عمیقتر میکند و سیاستهای تبعیضآمیز مانند قوانین پوشش اجباری، الزام زنان به داشتن محرم مرد و جداسازی زن و مرد در فضاهای عمومی را تقویت و گسترش میدهد.» در ادامه آمده است که قانون امر به معروف اقدامات سرکوبگرانه جدید و حتی بیشتر را معرفی میکند. آنان تاکید کردند که براساس این قانون زنان به دلیل آوازخواندن یا صحبتکردن در خارج از خانه مجازات میشوند. کارشناسان سازمان ملل گفتهاند که این قانون اقلیتهای جنسی و مذهبی را نیز مورد آزار و اذیت قرار میدهد و محدود میکند. در بیانیه آمده است که اقدامات حکومت فعلی بهطرز نگرانکنندهای شبیه به حکومت «ظالمانه» این گروه در دهه ۱۹۹۰ است و شواهد بیشتری ارائه میکند که نشان میدهد حکومت فعلی رویکرد خود را تعدیل نکرده است. در ادامه آمده است که قانون امر به معروف محدودیتهای شدیدی بر آزادی بیان اعمال میکند، خبرنگاران را در معرض خطر بیشتری قرار میدهد، گزارشهای مستقل را خفه و جریان اطلاعات را در داخل و خارج از افغانستان به شدت محدود میکند. در بخشی از بیانیه آمده است که بر اساس قانون جدید حکومت فعلی، مأموران این گروه اختیارات گستردهای را برای بازداشت و مجازات خودسرانه افراد برای به اصطلاح جرایم اخلاقی، بر اساس سوء ظن، بدون نیاز به مدرک یا روند قانونی دارند. به گفته کارشناسان سازمان ملل، قانون امر به معروف به مأموران این اداره اجازه ورود به خانههای مردم را میدهد که حق حریم خصوصی نقض و فضای ترس و نظارت را در جامعه افغانستان تشدید میکند. همچنین آنان افزوده که جامعه بینالمللی خواستار رعایت کامل تعهدات بینالمللی افغانستان در زمینه حقوق بشر و پاسخگویی در قبال نقضهای جاری است. کارشناسان از همه بازیگران بینالمللی و به ویژه کشورهای عضو سازمان ملل خواستند تا یک استراتژی قوی، اصولی و هماهنگ را در مورد افغانستان ایجاد کنند که حقوق بشر از جمله حقوق زنان و برابری جنسیتی در مرکز آن باشد.
بخش زنان سازمان ملل متحد در واکنش به قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست گفته است که این دولت باید بهگونه فوری قانون «زنستیزانه» خود را لغو کند و به تعهدات بینالمللی پایبند باشد. این سازمان با نشر بیانیهای گفت که بخش زنان سازمان ملل به شدت نگران تصویب قانون جدید حکومت فعلی در افغانستان است که محدودیتهای گستردهای را بر رفتار شخصی اعمال میکند و عملاً زنان را از زندگی عمومی حذف میکند و اختیارات اجرایی گستردهای را به محتسبان میدهد. در ادامه آمده است که این قانون جدید به طور خاص زنان را هدف قرار داده و مجموعهای از محدودیتهای سنگین را بر آنها تحمیل میکند. بخش زنان سازمان ملل میگوید که زنان اکنون ملزم به پوشاندن کامل بدن و چهره خود در تمامی مکانهای عمومی هستند و همچنین صدای آنها در محیطهای عمومی ممنوع اعلام شده است. در بیانیه تاکید شده است که این قوانین عملاً زنان را از حضور و مشارکت در جامعه محروم کرده و آنان را به حاشیه رانده است. بخش زنان سازمان ملل متحد با استناد به دادههای خود، اعلام کرده که این محدودیتها تأثیرات ناگواری بر زندگی زنان و دختران افغانستان داشته است. این نهاد با ابراز نگرانی شدید از این وضعیت، خواستار لغو فوری این قوانین سرکوبگرانه شده و از حکومت فعلی میخواهد به تعهدات بینالمللی پایبند باشند و حقوق کامل زنان و دختران افغانستان را تضمین کنند. این سازمان همچنین متعهد شده که با همکاری شرکای خود، به تلاشها برای حمایت از حقوق زنان در افغانستان ادامه میدهد و به دنبال تحقق حقوق کامل آنها است. به گفتهی این سازمان، حکومت فعلی در سه سال گذشته بیش از ۷۰ فرمان محدودکننده بر زندگی و کار زنان صادر کرده است که منجر به نقض فاحش حقوق بشر آنان شده است. بخش زنان سازمان ملل تصریح کرده که این محدودیتها تاثیر مخربی بر زندگی زنان در افغانستان داشته است. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجهی سابق ایالات متحدهی آمریکا به قانون جدید امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست واکنش نشان داده و میگوید که جهان باید در برابر این افتضاح اعتراض کند. خانم کلینتون با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود در مورد قانون امر به معروف حکومت فعلی که زنان را از صحبت در خارج از خانههایشان منع میکند، واکنش نشان داده است. وی تاکید کرد که این قانون نمونهای از «بنیادگرایی افراطی» میباشد. او افزود که جهان باید در برابر «افتضاح اخیر» حکومت فعلی موضعگیری کند. وزیر امور خارجهی سابق آمریکا گفت: «آیا میخواهید ببینید که بنیادگرایی افراطی به کجا میرود؟ به قانون جدید حکومت فعلی نگاه کنید که زنان را از صحبت کردن در خارج از خانههایشان منع میکند. جهان باید علیه این افتضاح اخیر اعتراض کند.» این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. زنان و دختران افغانستان در اعتراض علیه این قانون و عورت خواندن صدای زنان، بهگونهی نمادین با زمزمهی سرودهها و اشعار، اعتراض خود را ابراز کردند. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
شماری از زنان معترض و اعضای «شبکهی زنان جمهوریخواه»، قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست را «محکوم» کرده و میگویند که این قانون، خلاف همهی اصول و مقررات بینالمللی است. «شبکهی زنان جمهوریخواه» با نشر اعلامیهای گفته است که سران حکومت فعلی، «فهم و درکی» از قانونها و تعهدهای بینالمللی ندارند. در اعلامیه آمده است: «گروه حاکم در حدی نیستند که فهم و درکی از قوانین بینالمللی و تعهدات آن داشته باشند. برای تفُرهرفتن از تعهدات جهانی، بهانههای مسائل داخلی، فرهنگ ملی و شریعت اسلامی را پیش میکشند و خود برای ایجاد جزیرهی جدا از روابط بینالملل قانون وضع مینمایند و آنرا به اجرا میگذارند.» اعضای جنبش زنان جمهوریخواه، همچنان نوشتهاند که حکومت فعلی در سه سال گذشته، هیچ گونه میکانیزم معمول مدنی را برای کسب مشروعیت داخلی و جهانی را نپذیرفته است. در بخشی از این اعلامیه آمده است: «حکومت سرپرست ساکنان این جغرافیا را با این افتضاحات به سخره میگیرند و مضحکترین مواد این به اصطلاح قانون، همان بخشهای زنستیزانه اوست که صدای زن را تا سطح عورت او تقلیل داده است و چهرهی مقدس زن را فتنهبرانگیز خوانده است.» آنان تاکید کردند که زنان و دختران مانند همیشه در برابر این قانون نیز اعتراض کرده و یکی از شیوههای اعتراضی آنان آوازخوانی در برابر این گروه بوده است. این در حالی است که حکومت فعلی در بیش از سه سال حاکمیتشان، قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را در چهارشنبهی هفتهی گذشته توشیح و تنفیذ کرد. این قانون با واکنشهای تندی در داخلی و بیرون از کشور مواجه شده است. زنان معترض و فعالان حقوق زن به گونهی مختلف در برابر این قانون اعتراض کردهاند. قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت فعلی که اکنون در سراسر کشور نافذ شده است، به موضوعهای مختلف چون ستر مردان، زنان و صلاحیتهای کارکنان وزارت امر به معروف و نهی از منکر، پرداخته است. این قانون دارای چهار فصل و ۳۵ ماده است و در جریدهی رسمی نیز منتشر شده است. مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند میباشد به مسایل مربوط به زنان و دختران پرداخته است. براساس این قانون محدودیتهای جدیدی بر زنان و دختران اعمال میشود از جمله محدودیتهای جدید این است که صدا و صورت زنان نیز «عورت» شمرده شده است.
سازمان عفو بینالملل در واکنش به قانون امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست، میگوید که این قانون حملهای آشکار بر حقوق بشر است و باید فوراً لغو شود. این سازمان (سهشنبهشب، ۶ سنبله) با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود بار دیگر قانون امر به معروف و نهی از منکر را محکوم کرده و خواستار لغو این قانون از سوی حکومت فعلی شده است. سازمان عفو بینالملل تاکید کرده است که قانون امر به معروف و نهی از منکر، با نقض آشکار تعهدات بینالمللی افغانستان همراه است، محدودیتهای سختگیرانهای را بر زنان و دختران تحمیل و نهادینه میکند. عفو بینالملل افزود که این قانون صدای زنان را در مکانهای عمومی به عنوان یک «تخلف اخلاقی» توصیف کرده است. در ادامه آمده است که زنان و دختران افغانستان در حال حاضر تحت حاکمیت حکومت فعلی با محدودیتهای شدیدی مواجه هستند که تمام جنبههای زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. در پیام آمده است که قانون امر به معروف محدودیتهای گستردهتری را نیز در سطح جامعه اعمال میکند که شامل نحوه اصلاح ریش یا موی مردان و پسران میشود. سازمان عفو بینالملل میگوید که این قانون به ماموران امر به معروف و نهی از منکر، اختیارات گستردهای داده است تا افرادی که به نقض «قانون امر به معروف» این گروه متهم میشوند را تهدید کرده و حتا بازداشت و مجازات کنند. این این اقدام حکومت فعلی را به عنوان نقض آشکار تعهدات افغانستان تحت معاهدات بینالمللی حقوق بشری خوانده است. همچنین سازمان عفو بینالملل و کمیسیون بینالمللی حقوقدانان، تحقیقات گستردهای را انجام داده و مستنداتی را جمعآوری کردهاند که نشان میدهد محدودیتهای شدید حکومت فعلی بر حقوق زنان و دختران، همراه با استفاده از زندان، ناپدید شدن اجباری، شکنجه و دیگر انواع بدرفتاری، میتواند به عنوان جنایت علیه بشریت در قالب تعقیب جنسیتی تحت اساسنامه رم محسوب شود. این سازمان گفته است که قانون امر به معروف که به نظر میرسد هدفش تحکیم کنترل این گروه بر جامعه و سرکوب بیشتر زنان و دختران است، باعث نگرانیهای گستردهای در سطح ملی و بینالمللی شده است. در ادامه آمده است که بسیاری از نهادهای حقوق بشری و سازمانهای بینالمللی از حکومت فعلی خواستهاند تا فوراً این فرمان را لغو کرده و به تعهدات حقوق بشری افغانستان احترام بگذارند. این در حالی است که ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر حکومت سرپرست بهتازگی قانون «امر به معروف و نهی از منکر» را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. این قانون شامل یک مقدمه، چهار فصل و ۳۵ ماده است. باید گفت که مادهی سیزدهم این قانون که دارای هشت بند است به «احکام مربوط به حجاب زن» اختصاص داده شده است. براساس قانون اعلام شده، در بند اول این ماده آمده است که «ستر تمام بدن زن لازمی است»، در بند دوم هم ذکر شده است که «پنهان کردن روی زن به سبب ترس از فتنه، ضروری است و در بند سوم آن تاکید شده که «صدای زنان (بلند خواندن آهنگها، نعتها و قرائت در مجمع) عورت است.» همچنین در بند چهارم این ماده آمده است که «لباس زنان نازک، کوتاه و چسپ نباشد»، در بند پنجم آمده است که «زنان مسلمان مکلفاند که بدن و روی خویش را از مردان نامحرم پنهان کنند» و در بند ششم هم آمده است که «ستر زنان مسلمان و صالح از زنان کافر و فاسق از ترس فتنه واجب» است. این قانون واکنشهایی را نیز در پی داشته است. با این وجود، مسوولان حکومت فعلی واکنشهای بینالمللی نسبت به تصویب این قانون را «گستاخی» خواندند.
یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان از توشیح قانون امر به معروف و نهی از منکر توسط رهبر حکومت سرپرست ابراز نگرانی کرده و آن را «یک دیدگاه ناراحتکننده برای آیندهی افغانستان» عنوان کرد. یوناما امروز (یکشنبه، ۴ سنبله) با اعلامیهای گفته است که در این قانون محدودیتهای گسترده بر رفتار شخصی وضع شده و به محتسبان اختیارات وسیع اجرایی داده شده است. این نهاد در بخشی از اعلامیه تاکید کرد که محدودیتهایی که در این قانون بر مردم افغانستان وضع شده است، دارای مکانیسمهای اجرایی «خودسرانه» و شدید است. اعلامیه به نقل از رزا اوتنبایوا، فرستادهی ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد و رییس یوناما نوشته است: «این یک دیدگاه ناراحتکننده برای آیندهی افغانستان است؛ جایی که محتسبان برای تهدید و بازداشت افراد براساس لیستهای وسیع و گاه مبهم از تخلفات، اختیارات نامحدودی دارند.» خانم اوتنبایوا تاکید کرد: «این موضوع محدودیتهای غیرقابل تحمل موجود علیه زنان و دختران افغانستان را گسترش میدهد، حتا صدای زن در بیرون از خانه، ظاهرا یک نقض اخلاقی تلقی میشود.» هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرد که این قانون با نادیدهگرفتن تنوع کامل جوامع مذهبی افغانستان، تأثیرات نگرانکنندهای بر آزادیهای مذهبی دارد و محدودیتهای بیشتری بر کار خبرنگاران و رسانهها میگذارد. او افزود: «پس از دههها جنگ و در بحبوحهی یک بحران انسانی وحشتناک، مردم افغانستان برای مواردی چون دیر رسیدن به نماز، نگاه کردن به جنس مخالف، که عضوی از خانوادهیشان نیستند، و یا داشتن عکسی از عزیزانشان، مستحق تهدید و یا زندانیشدن نیستند.» وی میگوید که جامعهی بینالمللی با حسن نیت، دنبال تعامل سازنده با حکومت سرپرست است و میخواهد افغانستان را در مسیر صلح و رفاه ببیند؛ جایی که همهی مردم افغانستان در آیندهی خود سهم داشته باشند و شهروندان دارای حقوق باشند، نه اینکه صرفا تحت انضباط باشند. رییس یوناما گفت که محدودکردن بیشتر حقوق مردم و نگهداشتن آنان در ترس دائمی، دستیابی به این هدف را دشوارتر میکند. همچنین یوناما در بخشی از اعلامیه گفته است که براساس بررسی اولیه، دو مادهی این قانون، که شامل غیرقانونی ساختن بدرفتاری با کودکان بیسرپرست و ممنوعیت «بچهبازی» است، دارای «گام مثبت» است. دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد گفته است که تعهدات افغانستان در هفت سند بینالمللی حقوق بشر و دستور قطعنامهی ۲۶۸۱ (۲۰۲۳) شورای امنیت سازمان ملل متحد را به حکومت سرپرست یادآوری کرده است. در این قطعنامه از حکومت فعلی خواسته شده بود که به سرعت سیاستها و اقداماتی را که زنان و دختران را از دسترسی به حقوق بشری و آزادیهای اساسیشان محدود میکند، لغو کنند. این در حالی است که وزارت عدلیه بهتازگی اعلام کرده که هبتالله آخوندزاده، رهبر این گروه قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کرده و این قانون اکنون نافذ است. توشیح این قانون واکنشهای گستردهای را در پی داشته است و کشورهای مختلف از حکومت سرپرست خواستهاند که محدودیتها علیه زنان و دختران را لغو کنند.