اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که ۳۴ کارمند بشردوستانه از جمله ۹ زن، توسط نیروهای حکومت سرپرست در یک ماه گذشته بازداشت شدند. این نهاد روز (چهارشنبه، ۱ حوت) با نشر گزارش ماهانه‌ی خود گفته است که ۱۵ نفر از این افراد تا ماه فبروری در بازداشت مانده‌اند. در گزارش آمده است که بازداشت کارمندان بشردوستانه از سوی حکومت فعلی نسبت به ماه گذشته، حدود ۱۶۱ درصد افزایش یافته است. دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد از تعلیق پروژه‌‌های بشردوستانه به دلیل دخالت‌های مختلف ابزار نگرانی کرده است. در ادامه آمده است که در ماه جنوری، ۵۶ پروژه‌ی بشردوستانه به دلیل دخالت‌های مختلف تعلیق شده‌اند و ۴۸ درصد آن‌ها هم‌چنان در حالت تعلیق باقی مانده‌اند. اوچا افزوده است که در همین مدت ۱۲۷ مورد مداخله یا محدودیت در دسترسی به کمک‌های بشردوستانه ثبت شده که ۸۳ درصد آن‌ها از سوی نیروهای حکومت فعلی اعمال شده است. دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه می‌گوید که این دخالت‌ها شامل درخواست فهرست کارمندان و داده‌ها، محدودیت در مشارکت زنان در اقدام‌های بشردوستانه، دخالت در روند استخدام، تاخیر در امضای اسناد و مداخله در امور تدارکاتی بوده است. همچنین گزارش پیشین اوچا نیز نشان داده بود که در ماه نوامبر سال گذشته میلادی، ۱۶۴ مورد اخلال در روند کمک‌رسانی در افغانستان ثبت شده که ۹۹ درصد این مداخلات از سوی مقام‌های فعلی صورت گرفته است. این در حالی است که سازمان‌های مختلف همواره از بحران بشری در افغانستان نگرانی کرده‌اند. براساس گزارش‌ها بیش‌ترین افراد نیازمند زنان و کودکان اند و ممنوعیت کار زنان در نهادهای بشردوستانه، روند امدادرسانی به آنان را دشوارتر کرده است.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ اعلام کرده است که افغانستان یکی از کشورهایی است که بالاترین میزان آلود‌گی به ماین‌ها و مواد منفجره باقی‌مانده از جنگ‌ها را دارد. این نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که به منظور افزایش آگاهی عمومی درباره خطرات ماین‌ها و مهمات منفجرنشده، برنامه‌های حمایتی مختلفی را راه‌اندازی کرده است. قابل ذکر است که پیش از این، سازمان ماین‌روبی «هالوترست» اعلام کرده بود که آلودگی به مواد انفجاری دست‌ساز در افغانستان به بیش از ۶۵ کیلومتر مربع رسیده است. سازمان ماین‌روبی گفته بود که در پایان سال ۲۰۲۲ میلادی، این رقم حدود ۵۳ کیلومتر مربع بوده و تا اکنون در ۲۶ ولایت افغانستان مواردی از این آلودگی شناسایی شده است. افغانستان، یکی از کشورهای آلوده با ماین‌‌ها و مهمات منفجرناشده‌ی جنگی است که از شهروندان آن به ویژه کودکان قربانی می‌گیرد. همچنین اداره ماین‌پاکی سازمان ملل متحد (UNMAS) گزارش داده است که در سال ۲۰۲۴، بیش از ۸۰ درصد از کودکانی که در انفجار ماین در افغانستان کشته شده‌اند، پسر بوده‌اند. در سال ۲۰۲۴ میلادی، ۱۴۰ نفر در انفجار ماین کشته و ۳۴۳ نفر دیگر زخمی شدند که از این تعداد ۱۰۵ نفر طفل به‌ویژه پسر بودند. با متوقف‌شدن کمک‌های اخیر ایالات متحده آمریکا، این نگرانی دوبرابر شده است که فعالیت‌های پروژه ماین‌پاکی در افغانستان محدود و با نابودی روبه‌رو است. سازمان کمک‌های مردمی ناروی که در امور بشردوستانه و ماین‌پاکی فعالیت می‌کرد، اعلام کرده است که فعالیت‌های خود را به دلیل محدودیت کمک‌های آمریکا به حالت تعلیق درآورده است. بر اساس گزارش‌های سازمان ملل متحد، در حال حاضر یک‌میلیون و دو‌صد‌هزار متر مربع زمین در افغانستان پوشیده از ماین‌ها و سایر مهمات منفجر‌نشده است. اگرچه در حال حاضر عملاً در افغانستان جنگ نیست، اما خطر انفجار ماین‌ها و سایر مهمات منفجر‌نشده توسط طرف‌های درگیر در جنگ در رژیم جمهوری در بیست سال گذشته وجود دارد.

سفارت حکومت سرپرست در اسلام‌آباد اعلام کرده است، مقام‌های پاکستانی گفته‌اند که دولت این کشور تصمیم گرفته است تا تمام مهاجران افغانستان، از جمله دارندگان کارت‌های «آسی‌سی» و «پی‌‌اوآر» را بلافاصله از شهرهای اسلام‌آباد و راولپندی و در آینده‌ی نزدیک از سراسر پاکستان اخراج کند. این سفارت‌خانه امروز (چهارشنبه، ۱ حوت) با نشر اعلامیه‌ای گفته است: «مقام‌های وزارت امور خارجه‌ی پاکستان تایید کردند که برنامه‌ی اخراج «تمامی مهاجران افغانستان از اسلام‌آباد و راولپندی و همچنین از سراسر پاکستان در آینده‌ی نزدیک قطعی و نهایی است.» در اعلامیه آمده است که مسوولان این سفارت در نشست‌های خود با مقام‌های پاکستانی و سازمان‌های بین‌المللی نگرانی جدی خود را نسبت به اخراج تمام مهاجران در چنین مدت کوتاهی و تصمیم یک‌جانبه‌ی پاکستان ابراز داشته‌اند. این سفارت‌خانه تاکید کرده است: «این موضوع را با کابل هم در میان گذاشته است تا درباره‌ی بازگشت با عزت هم‌وطنان و چالش‌های موجود در این زمینه بررسی‌های لازم صورت گیرد.» دست‌کم دو منبع از میان مهاجران در اسلام آباد در صحبت با رسانه گوهرشاد گفته‌اند که در حال حاضر بازداشت و تفتیش خانه‌ها برای اخراج شهروندان افغانستان از شهرهای اسلام‌آباد و راولپندی جریان دارد. سفارت افغانستان در اسلام‌آباد نیز گفته است که این روند به‌طور اعلام‌نشده آغاز شده و نهادهای سازمان ملل نیز اطلاع ندارند. اعلامیه به نقل از مقام‌های پاکستانی، نوشته است که این تصمیم رسمی حکومت پاکستان است که از این پس تنها افغان‌هایی که ویزه‌ی قانونی دارند، می‌توانند در اسلام‌آباد و راولپندی اقامت داشته باشند. همچنین به‌تازگی کمیساری عالی پاکستان در امور پناهندگان افغانستان (سی‌‌سی‌‌ای‌آر) اعلام کرده است که ۲.۹ میلیون شهروند افغانستان در پاکستان حضور دارند که از این تعداد ۱.۴ میلیون نفر ثبت‌نام شده و ۰.۷ میلیون نفر دیگر ثبت‌نام نشده‌اند. پیش از این رسانه‌های پاکستانی گزارش داده بودند که ۱.۴۵ میلیون مهاجر اهل افغانستان در پاکستان کارت‌های پی‌اوآر دارند که تا ۳۰ جون ۲۰۲۵ اعتبار خواهند داشت. کارت‌های «پی‌اوآر» یک سند هویتی حیاتی است که برای پناهندگان ثبت‌نام‌شده‌ی افغانستانی صادر شده است. علاوه بر این کارت، ۸۰۰ هزار نفر دیگر کارت شناسایی «شهروندی افغانستان» دارند. پاکستان از اواخر سال ۲۰۲۳ به این‌طرف اخراج مهاجران افغانستان را آغاز کرده است.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد برای افغانستان اعلام کرده است که به سه میلیون و ۵۰۰ هزار دانش‌آموز در ولایات مختلف افغانستان مواد آموزشی توزیع کرده است. این نهاد با نشر خبرنامه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که این مواد آموزشی در سال گذشته‌ی میلادی به دانش‌آموزان در ولایت‌های گوناگون افغانستان توزیع شده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد تاکید کرد که مواد توزیع‌شده شامل قلم، کتابچه، کتاب‌، بیک و دیگر مواد آموزشی، می‌شوند. به گفته‌ی بخش افغانستان صندوق از کودکان سازمان ملل متحد، توزیع این مواد در روند یادگیری دانش‌آموزان سهولت ایجاد می‌کند. در حالی یونیسف از توزیع مواد آموزشی به دانش‌آموزان خبر می‌دهد که با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، محدودیت‌های شدیدی بر آموزش دختران اعمال شد. بر اساس گزارش‌ها، بیش از ۱.۴ میلیون دختر بالاتر از صنف ششم از حق تحصیل محروم شده‌اند. این ممنوعیت‌ها نه تنها دسترسی به آموزش را محدود کرده؛ بلکه پیامدهای اجتماعی و روانی گسترده‌ای نیز به همراه داشته است. طبق معلومات سازمان‌های بین‌المللی افزایش افسردگی، ازدواج‌های اجباری و زیر سن و کاهش حمایت خانواده‌ها از تحصیل دختران از جمله این پیامدها هستند. بربنیاد گزارش‌های یونسکو، افغانستان در میان ده کشوری است که بیش‌ترین تعداد دختران محروم از مکتب را دارد و ۷۵ درصد دختران در این کشور از آموزش محروم مانده‌اند.

دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که در سال ۲۰۲۴ میلادی از ۸ صد و ۳۲ خانواده، از جمله ۵ صد و ۶۶ خانواده تحت رهبری زنان در ولایت‌های ننگرهار و لغمان، حمایت کرده است. یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری فیس‌بوک خود نوشته است که این حمایت‌ها شامل توزیع دام‌هایی چون بز، خوراکی‌های حیوانی و وسایل تولید لبنیات می‌باشد. در اعلامیه آمده است که با فراهم‌سازی بزهای شیری، مواد خوراکی برای مواشی و تجهیزات پروسس لبنیات، این زنان اکنون در تولید محصولات لبنی فعالیت دار‌ند و به یک منبع پایدار درآمد دست یافته‌‌اند. این در حالی است که زنان و دختران، نزدیک به سه سال می‌شود از کار در بیرون منزل توسط حکومت سرپرست منع شدند. آنان در این مدت برای تامین نیازهای ابتدایی‌شان بیش‌تر به کارهای که شامل محدودیت‌های حکومت فعلی نیست رو آورده‌اند. قابل ذکر است زنان در کارهای چون تولید لبنیات، صنایع‌دستی، قالین‌بافی، خیاطی، کشاورزی، تجارت‌های کوچک و متوسط رو آورده‌اند. نهادهای مختلف سازمان ملل نیز تلاش دارد که از این طریق بر توان‌مدسازی زنان و دختران در افغانستان کار کند.

بانک جهانی درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که افغانستان با بحران شدید امنیت غذایی مواجه است و ۲.۹ میلیون نفر در این کشور در آستانه‌ی قحطی قرار دارند. این بانک با نشر گزارشی گفته است که ۱۲.۶ میلیون نفر در افغانستان که معادل یک سوم جمعیت آن می‌شود با ناامنی غذایی مواجه هستند. در گزارش آمده است که بی‌ثباتی اقتصادی، شوک‌های اقلیمی و اختلال در بهره‌وری زراعت این کشور را در تأمین نیازهای اساسی‌، دچار مشکل کرده است. همچنین این بانک شوک‌های اقلیمی را یک عامل مهم ناامنی غذایی در افغانستان عنوان کرد و تاکید کرده است که این شوک‌ها به‌طور قابل توجهی بر اقتصاد مبتنی بر زراعت در این کشور جنگ زده، تأثیر می‌گذارد. در ادامه آمده است که سیلاب و خشکسالی چرخه‌ی زراعت در افغانستان را مختل و حفظ بهره‌وری را برای کشاورزان دشوار کرده است. بانک جهانی در گزارش تاکید کرده است، داده‌های جدید که از مطالعه ماهانه ۱۵ ساله بدست آمده است نشان می‌دهد که ناهنجاری اقلیمی، از جمله سرازیرشدن سیلاب‌ها، استرس غذایی را ۲۳.۴ درصد و بحران غذایی را ۵.۹ درصد افزایش داده است. بانک جهانی افزوده است که این تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد خشکسالی کمبود مواد غذایی را بدتر کرده است. در گزارش آمده است که جهان درنظر دارد که تا سال ۲۰۳۰ میلادی گرسنگی را به صفر برساند، اما چالش‌های افغانستان تصویر متفاوتی از رسیدن به این هدف ارائه می‌دهد. قابل ذکر است که پیش از این اوچا یا دفتر هماهنگ کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد گفته بود که در سال جاری میلادی ۱۴.۸ میلیون نفر در افغانستان با ناامنی شدید غذایی مواجه هستند و ۷.۸ میلیون زن و کودک به کمک غذایی نیاز دارند. نهادهای سازمان ملل متحد نیز بارها نگرانی خود را از ناامنی غذایی در افغانستان ابراز کرده‌اند و خواستار افزایش کمک‌ها بشردوستانه برای مقابله با این بحران شده‌اند. با تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان فقر و بیکاری در افغانستان به‌طور بی‌پیشینه‌ای افزایش یافته‌ است‌.

تاج‌الدین اویواله، نماینده‌ی یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که با مسوولان بانک توسعه آسیایی درباره حمایت از زنان و کودکان در افغانستان گفتگو کرده است. آقای اویواله با نشر پیامی در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که دو طرف خدمات اساسی و فرصت‌های ضروری را در افغانستان گسترش می‌دهد و این گفتگو را در راستای «تقویت مشارکت برای آینده‌ی روشن» توصیف کرده است. نماینده‌ی یونیسف در افغانستان تاکید کرده است: «دیدار با مسوولان بانک توسعه آسیایی برای حمایت از کودکان و زنان در افغانستان خوشحال‌کننده بود.» او افزوده است که یونیسف و بانک توسعه آسیایی در حال گسترش خدمات اساسی و ایجاد فرصت‌های بیشتر برای کمک‌رسانی به افراد نیازمند هستند. همزمان با دیدار نماینده یونیسف و مسوولان بانک توسعه آسیایی، بخش کمک‌های بشردوستانه اتحادیه‌ی اروپا نیز اعلام کرده که در سال ۲۰۲۴ میلادی حدود ۶۰۰ هزار کودک در افغانستان از سوی یونیسف کمک‌های نجات‌بخش دریافت کرده‌اند. این نهاد افزوده است که تغذیه‌ی خوب زندگی کودکان را نجات می‌دهد. در در اعلامیه آمده اس: «با مراقبت صحیح، کودکان می‌توانند از بیماری سوءتغذیه بهبود یافته و قدرت خود را بازیابند.» این در حالی است که چندی پیش سازمان ملل متحد در گزارشی گفته بود که در سال جاری میلادی، حدود ۲۳ میلیون تن از جمله بیش از ۱۲ میلیون کودک، در افغانستان نیازمند کمک‌های بشردوستانه هستند. بارها سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی از وقوع بحران بشری در افغانستان زیر سلطه‌ی حکومت سرپرست هشدار داده‌اند. با تسلط دوباره‌ی حکومت فعلی بر افغانستان فقر و بیکاری در افغانستان به‌طور بی‌پیشینه‌ای افزایش یافته‌ است‌.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اعلام کرده است که شمار زنان شاغل در افغانستان به‌ طور نامتناسب کمتر از میزان پیش از حاکمیت دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان است. این سازمان به نقل از سازمان غیرانتفاعی (ACAPS) که مرکزش در ژینو است و در زمینه‌ی ارزیابی امور بشردوستانه کار می‌کند، گفته است که با توجه به محدودیت‌های حکومت فعلی بر زنان در افغانستان، تعداد کسب‌وکارهای ثبت‌شده که توسط زنان اداره می‌شود، بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ چهار برابر شده است. در ادامه آمده است که تخمین زده می‌شود، تعداد کسب‌وکارهای بدون‌مجوز تحت مدیریت زنان بیش از دو برابر افزایش یافته باشد. برخی از زنان و دختران کارآفرین افغان در گفت‌وگو با رادیو آزادی گفته‌اند که باوصف محدودیت‌های موجود، توانسته‌اند برای خود و سایر زنان فرصت‌های شغلی فراهم کنند. در این گزارش آمده است که بسیاری از زنان در افغانستان به‌ دلیل سیاست‌های حکومت فعلی، با موانع متعدد مبتنی بر جنسیت روبرو استند. در گزارش از مواجه‌ بودن زنان با چالش‌های جدی در بخش دسترسی به بازار، سرمایه‌گذاری، دریافت مجوزهای تجاری و ثبت فعالیت‌های‌شان خبر داده و آمده است که حتی در برخی موارد، زنان بدون همراهی محرم یا در محیط‌های کاری مختلط از فعالیت منع شده‌اند. حکومت فعلی تا اکنون به این گزارش واکنش نشان نداده‌ است. اما پیش‌ از این بارها ادعا کرده است که براساس شریعت اسلامی، متعهد به حفظ حقوق تمامی زنان و دختران است و تلاش می‌کند که زمینه‌ی فعالیت‌های تجاری را برای زنان، «مشروط بر اینکه با ارزش‌های اسلامی در تضاد نباشد»، فراهم کند. با این وجود، در این گزارش هشدار داده شده که از سال ۲۰۲۱ به‌ این‌ سو، حکومت فعلی با صدور فرمان‌ها و دستورهای مختلف، زنان و دختران را از زندگی عمومی، فعالیت‌های اقتصادی، تحصیل، رفت‌وآمد و کار در بخش خصوصی ممانعت و عملاً آن‌ها را خانه‌نشین کرده‌اند. در بخشی از گزارش همچنان آمده است که در مناطق روستایی افغانستان، بسیاری از زنان از امکان دریافت مجوزهای تجاری، عضویت در اتاق‌های بازرگانی، استفاده از خدمات بانکی و دریافت حمایت مالی از نهادهای سازمان ملل بی‌اطلاع هستند و به‌ طور غیررسمی به فعالیت اقتصادی ادامه می‌دهند.

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق‌‌بشر سازمان ملل متحد به مناسبت «روز جهانی مبارزه با کودک سربازی» اعلام کرده است که استخدام کودکان بخشی از یک بحران گسترده‌تر حقوق کودک در افغانستان است. آقای شب گذشته (چهارشنبه‌شب، ۲۴ دلو) در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که ممنوعیت آموزش، کار کودکان و مشکلات اقتصادی آنان را بیشتر در معرض خشونت مسلحانه قرار می‌دهد. آقای بنت تاکید کرده است که حفاظت از آموزش و معیشت، حمایت از کودکان است. وی خواستار پایان دادن به کودک سربازی در افغانستان شده است. این در حالی است که سازمان ملل متحد در ۱۲ فبروری سال ۲۰۰۲ میلادی پروتکل الحاقی کنوانسیون حقوق کودک را که در آن استفاده از کودکان زیر ۱۵ سال در جنگ و فعالیت‌های مسلحانه منع شده، تصویب کرد. همچنین سازمان ملل متحد از روز جهانی مبارزه با کودک سربازی به‌عنوان «روز دست سرخ» نیز یاد می‌کند. «دست سرخ» به منزله نماد مخالفت جهانی با استفاده کودکان در جنگ عنوان شده است. ملل متحد می‌گوید که ده‌ها هزار کودک در سراسر جهان مجبور به شرکت در درگیری‌های مسلحانه شده‌اند که این امر نقض شدید حقوق آن‌ها محسوب می‌شود. سازمان‌های حقوق‌‌بشری از این روز به‌عنوان روز جهانی مبارزه با کودک سربازی یاد می‌کنند و تلاش می‌کنند که برای حقوق کودکانی که به‌عنوان سرباز استخدام شده‌اند، دادخواهی کنند. در افغانستان نیز گزارش‌هایی از استخدام کودکان از سوی حکومت سرپرست به‌عنوان سرباز منتشر شده است.