برچسب: زنان

3 روز قبل - 89 بازدید

یونیسف یا صندوق حمايت از کودکان سازمان مل متحد اعلام کرده است که بيش از ۳.۵ ميليون کودک زير پنج سال در افغانستان دچار سوءتغذيه شديد هستند که از این میان ۱.۴ میلیون تن آن‌ها در وضعیت‌ بدی قراردارند. اين نهاد با نشر اعلامیه‌ای در حساب کاربری ایکس خود نوشته است که افغانستان، در حال حاضر در مرحله‌ی حساسى در بخش مبارزه با سوءتغذيه زنان و کودکان قرار دارد. در اعلامیه آمده است که یونیسف خواستار اقدام فوری و هماهنگِ سازمان ملل در بخش تغذیه شده و بر ضرورت فعالیت‌های چندبخشی و هدفمند برای مقابله با همه‌ی انواع سوءتغذیه و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر تاکید کرده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل افزوده است که اقدام سريع با حمايت محلی، ملی و جهانى براى نجات جان انسان‌ها به‌ویژه زنان و کودکان و كاهش اثرات مخرب اين بحران «ضرورى» است. یونیسف هشدار داده است که از هر ده زن در افغانستان چهار تن آن‌ها دچار سوءتغذيه هستند که اغلب در پاسخ‌دهى به آنان توجه كافى صورت نمی‌گیرد. در اعلامیه آمده است که سطوح بالاى ناامنى غذایی كه عمدتأ ناشى از اقتصاد شكننده و حوادث طبيعى مانند خشكسالی است، ۴۰ ميليون فرد را در وضعيت سوءتغذيه شديد قرار داده است. در بخشی از اعلامیه‌ی یونیسف آمده است که از هر ۱۰ کودک در افغانستان، ۹ تن آن‌ها که حدود ۲.۱ میلیون تن می‌شوند، دچار فقر غذایی هستند و به تنوع غذایی کافی برای رشد و سالم ماندن دسترسی ندارند. همچنین تاج‌الدین اویوالی، نماينده‌ی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان گفته است که بحران تغذيه افغانستان تنها یک وضعيت اضطراری محلى نيست، بلكه آزمونى برای تعهد جهانى به زنان و کودکان است که در شرایط آسیب‌پذیر زندگی می‌کنند. قابل ذکر است که بیماری سوءتغذیه در افغانستان به‌ویژه در میان کودکان یک بحران جدی است و مشکلاتی چون فقر، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و تغذیه‌ای مناسب مانع ارائه درمان‌های ضروری و پیشگیری از این بیماری می‌شود. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است که آمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ میلیون نفر برسد. طبق گزارش‌های ملل متحد این رقم در پنج سال گذشته حدود ۳ میلیون کودک زیر پنج سال بوده است.

ادامه مطلب


3 روز قبل - 66 بازدید

نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد با نشر یک فراخوان مشترک، خواستار اقدامات فوری، هماهنگ و چندبخشی در زمینه‌ی تغذیه در افغانستان برای مقابله با بحران سوءتغذیه زنان و کودکان شدند. در این فراخوان آمده است که افغانستان در مبارزه‌ی خود با سوءتغذیه زنان و کودکان در نقطه‌ی حساسی قرار دارد و اقدامات فوری با حمایت در سطح جهانی، ملی و محلی برای نجات جان‌ها و کاهش اثرات ویرانگر این بحران ادامه‌دار ضروری است. در اعلامیه آمده است که این فراخوان را یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، سازمان جهانی صحت، برنامه جهانی غذا، سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) و صندوق جمعیت سازمان ملل متحد به صورت مشترک صادر کرده‌اند. صادرکنندگان این فراخوان، نقشه راهی برای تقویت محیط حمایتی در راستای طراحی و اجرای سیاست‌های جامع غذا و تغذیه به‌منظور پیش‌گیری از لاغری، کوتاه‌قدی و سایر اشکال سوءتغذیه ارائه می‌دهد و هدف آن اطمینان از دسترسی زودهنگام به خدمات پیش‌گیرانه، مدیریت یکپارچه سوءتغذیه حاد و بهبود دسترسی به رژیم‌های غذایی سالم و مقوی است. همچنین این سازمان‌ها افزوده‌اند که این فراخوان بر لزوم حساس‌تر و پاسخ‌گوترشدن بخش‌های غذا، صحت، حمایت اجتماعی، آب، حفظ‌الصحه و آموزش نسبت به پی‌آمدهای تغذیه‌ای در میان کودکان و زنان تاکید دارد. در این فراخوان آمده است که دستیابی به این اهداف، نیازمند تقویت ارکان حکمرانی در بخش تغذیه، از جمله رهبری مؤثر، هماهنگی چندبخشی، نیروی کار تخصصی در بخش تغذیه و تولید شواهد محکم برای اطلاع‌رسانی از سیاست‌ها و برنامه‌ها است. نهادهای سازمان ملل متحد گفته‌اند که افغانستان در میان ۱۵ کشور جهان با بالاترین میزان سوءتغذیه شدید کودکان قرار دارد و در حال حاضر، بیش از ۳.۵ میلیون کودک زیر پنج سال در این کشور به سوءتغذیه حاد مبتلا هستند و از این میان ۱.۴ میلیون نفر در معرض خطر مرگ قرار دارند. همچنین در بخشی از این فراخوان آمده است که از هر ۱۰ زن در افغانستان، چهار زن دچار سوءتغذیه هستند و اغلب در پاسخ‌ها به این بحران، نادیده گرفته می‌شوند. در فرخوان نهادهای سازمان ملل متحد آمده است که از هر ۱۰ کودک خردسال در افغانستان، نُه کودک در «فقر غذایی کودکان» به‌سر می‌برند و به تنوع غذایی لازم برای رشد و تکامل خود دسترسی ندارند. نهادهای سازمان ملل متحد گفته‌اند که سطوح بالای ناامنی غذایی که عمدتا ناشی از اقتصاد شکننده و فجایع محیط‌زیستی مانند خشک‌سالی است، ۹.۸ میلیون نفر را در وضعیت ناامنی غذایی حاد قرار داده است. همچنین فراخوان به نقل از ادوین سنیزا سالوادور، نماینده‌ی سازمان جهانی صحت در افغانستان نوشته است: «سوءتغذیه فقط یک مشکل صحی نیست، این یک چرخه است که نسل‌ها را در بر می‌گیرد. زمانی که مادران دچار سوءتغذیه هستند، احتمال تولد نوزادان کم‌وزن بیشتر می‌شود و این موضوع خطر رشد ناکافی و مشکلات رشدی در دوران کودکی، نوجوانی و بزرگ‌سالی را افزایش می‌دهد.» او افزوده است: «شکستن این چرخه نیازمند رویکردی فعال است که هم بر پیش‌گیری و هم درمان در هر مرحله از زندگی تمرکز داشته باشد.» پس از قطع کمک‌های مالی آمریکا و کاهش کمک‌های بشردوستانه‌ی سایر کشورها، نهادهای سازمان ملل متحد بارها از افزایش سوءتغذیه در افغانستان هشدار داده‌اند.

ادامه مطلب


3 روز قبل - 95 بازدید

یبوست مزمن در زنان؛ دستگاه گوارش به تجزیه غذاها کمک می‌کند تا بدن مواد مغذی موجود در آن‌ها را جذب کند. در طی این فرآیند، ذرات غیر ضروری غذاها به مدفوع تبدیل و از طریق روده دفع می‌شوند. مختل شدن عملکرد دستگاه گوارش به یبوست منجر می‌شود، یعنی بدن نمی‌تواند به راحتی مدفوع را دفع کند. همه مردم در مقطعی از زندگی خود این مشکل را به طور موقت تجربه می‌کنند، به ویژه اگر رژیم غذایی آن‌ها تغییر کند. اما یبوست مزمن که حداقل چند هفته طول می‌کشد می‌تواند دلایل جدی‌تری داشته باشد. همچنین یبوست مشکلی شایع در دفع مدفوع است که معمولاً به معنای دفع کمتر از سه بار در هفته یا دشواری در دفع مدفوع تعریف می‌شود. این عارضه می‌تواند به دلایل متعددی از جمله کمبود فیبر غذایی، مصرف ناکافی مایعات، کم‌تحرکی یا شرایط پزشکی خاص ایجاد شود. یبوست مزمن به حالتی اطلاق می‌شود که علائم آن برای سه ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد و ممکن است نیاز به مداخلات پزشکی داشته باشد. این مشکل می‌تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد و در صورت عدم درمان، به عوارض جدی منجر شود. شیوع و اهمیت یبوست حدود یک نفر از هر هفت فرد سالم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در زنان جوان و افراد مسن شایع‌تر است. برخی داروها، مانند مسکن‌های اپیوئیدی (مورفین و کدئین)، می‌توانند یبوست را تشدید کنند. برخلاف باور رایج که دفع مدفوع روزانه ضروری است، محدوده طبیعی دفع در افراد سالم بین سه بار در روز تا سه بار در هفته متغیر است. یبوست معمولاً موقتی است و با تغییرات ساده در سبک زندگی بهبود می‌یابد، اما در موارد مزمن ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای مانند مشکلات گوارشی یا عصبی باشد. آگاهی از این موضوع به افراد کمک می‌کند تا به موقع اقدام به پیشگیری یا درمان کنند. علائم یبوست علائم یبوست شامل موارد زیر است: دفع مدفوع کمتر از سه بار در هفته مدفوع سفت، خشک یا توده‌ای که دفع آن دشوار است زور زدن یا احساس درد هنگام دفع مدفوع احساس تخلیه ناکامل روده پس از دفع احساس انسداد در مقعد نیاز به استفاده از انگشت برای کمک به دفع مدفوع یبوست مزمن زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد دو یا چند مورد از این علائم را به مدت سه ماه یا بیشتر تجربه کند. این علائم می‌توانند باعث ناراحتی قابل‌توجهی شوند و در برخی موارد، فعالیت‌های روزمره را مختل کنند. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ مراجعه به پزشک در موارد زیر ضروری است: علائم یبوست بیش از سه هفته ادامه داشته باشد. یبوست فعالیت‌های روزمره را مختل کند. خونریزی مقعدی، خون در مدفوع یا مدفوع سیاه مشاهده شود. تغییرات غیرمعمول در شکل یا رنگ مدفوع رخ دهد. درد مداوم شکمی وجود داشته باشد که متوقف نشود. کاهش وزن بدون دلیل رخ دهد. این علائم ممکن است نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر مانند انسداد روده یا بیماری‌های التهابی روده باشند و نیاز به ارزیابی پزشکی دارند. علل یبوست یبوست اغلب زمانی رخ می‌دهد که مدفوع در روده بزرگ (کولون) بیش از حد آهسته حرکت کند، که باعث جذب آب زیاد توسط بدن و سفت شدن مدفوع می‌شود. علل اصلی یبوست شامل موارد زیر است: عوامل سبک زندگی مصرف ناکافی مایعات: کمبود آب در بدن می‌تواند مدفوع را خشک و دفع آن را دشوار کند. کمبود فیبر غذایی: فیبر موجود در میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل به افزایش حجم مدفوع و تسهیل دفع کمک می‌کند. کم‌تحرکی: عدم ورزش منظم می‌تواند حرکات روده را کند کند. نادیده گرفتن نیاز به دفع: تأخیر در دفع مدفوع می‌تواند به سفت شدن آن منجر شود. داروها برخی داروها یبوست را به عنوان عارضه جانبی ایجاد می‌کنند، از جمله: مسکن‌های اپیوئیدی (مانند مورفین، کدئین) داروهای درمان فشار خون بالا داروهای ضدافسردگی داروهای ضدتشنج داروهای درمان آلرژی یا بیماری‌های عصبی مشکلات عضلات کف لگن عضلات کف لگن برای دفع مدفوع ضروری هستند. ضعف یا ناهماهنگی این عضلات می‌تواند دفع را دشوار کند و به یبوست مزمن منجر شود. این مشکل در زنان پس از زایمان یا در افراد مسن شایع‌تر است. انسداد روده آسیب یا تغییرات بافتی در روده بزرگ یا رکتوم، مانند تومورها یا تنگی‌های روده‌ای، می‌تواند مسیر مدفوع را مسدود کند و یبوست ایجاد کند. بیماری‌های مرتبط برخی بیماری‌ها که عملکرد عضلات، اعصاب یا هورمون‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، می‌توانند یبوست مزمن ایجاد کنند، از جمله: سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) دیابت بیماری پارکینسون پرکاری تیروئید بیماری ام‌اس بارداری در برخی موارد، علت یبوست مزمن ناشناخته باقی می‌ماند که به آن یبوست ایدیوپاتیک گفته می‌شود. عوامل خطر عوامل افزایش‌دهنده خطر یبوست مزمن شامل: سن بالا: با افزایش سن، حرکات روده کندتر می‌شود. جنسیت زن: تغییرات هورمونی و بارداری می‌توانند خطر را افزایش دهند. کم‌تحرکی: عدم فعالیت بدنی منظم عملکرد روده را مختل می‌کند. بیماری‌های روانی: افسردگی یا اختلالات خوردن می‌توانند بر حرکات روده تأثیر بگذارند. عوارض یبوست مزمن می‌تواند منجر به عوارض زیر شود: بواسیر: تورم بافت‌های اطراف مقعد به دلیل فشار زیاد هنگام دفع شقاق مقعد: پارگی بافت مقعد ناشی از دفع مدفوع سفت فشردگی مدفوع: بازگشت مدفوع سفت به روده بزرگ پرولاپس رکتوم: بیرون‌زدگی بافت رکتوم از مقعد این عوارض می‌توانند ناراحتی قابل‌توجهی ایجاد کنند و نیاز به درمان پزشکی داشته باشند. پیشگیری برای پیشگیری از یبوست، رعایت نکات زیر توصیه می‌شود: مصرف غذاهای پرفیبر: میوه‌ها (مانند آلو، کیوی، انجیر)، سبزیجات، لوبیا و غلات کامل به افزایش حجم مدفوع و بهبود حرکات روده کمک می‌کنند. کاهش غذاهای کم‌فیبر: غذاهای فرآوری‌شده، لبنیات و گوشت قرمز باید محدود شوند. نوشیدن مایعات کافی: حداقل ۸ لیوان آب در روز برای نرم نگه داشتن مدفوع ضروری است. ورزش منظم: فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، یوگا یا دوچرخه‌سواری (۳۰ دقیقه در روز) حرکات روده را بهبود می‌بخشد. پاسخ فوری به نیاز دفع: نادیده گرفتن این نیاز می‌تواند به یبوست منجر شود. مدیریت استرس: استرس می‌تواند عملکرد روده را مختل کند؛ تکنیک‌های آرام‌سازی مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق مفید هستند. درمان یبوست درمان یبوست معمولاً با تغییرات سبک زندگی آغاز می‌شود و در صورت نیاز شامل مداخلات دارویی یا پزشکی است: تغییرات سبک زندگی رژیم غذایی: مصرف منظم غذاهای پرفیبر و مایعات کافی از مهم‌ترین اقدامات است. افزودن آلو خشک، آب آلو یا کیوی به رژیم غذایی می‌تواند به بهبود حرکات روده کمک کند. برای مثال، آلو به دلیل داشتن سوربیتول اثر ملین طبیعی دارد. ورزش: فعالیت بدنی منظم، مانند پیاده‌روی یا ورزش‌های هوازی، عملکرد روده را بهبود می‌بخشد. روال منظم دفع: ایجاد زمان مشخص برای دفع مدفوع (مثلاً صبح‌ها) می‌تواند به تنظیم روده کمک کند. درمان‌های دارویی ملین‌ها: ملین‌های بدون نسخه مانند لاکتولوز، پلی‌اتیلن گلیکول یا بیزاکودیل می‌توانند مدفوع را نرم کنند. داروهای تجویزی: در موارد شدید، پزشک ممکن است داروهایی مانند لیناکلوتید یا پروکالوپراید تجویز کند. تغییر داروها: اگر یبوست ناشی از دارویی خاص باشد، پزشک ممکن است دوز یا نوع دارو را تغییر دهد. درمان‌های مکمل بیوفیدبک: این روش برای بهبود هماهنگی عضلات کف لگن در افرادی که مشکل دفع دارند، مؤثر است. ماساژ شکمی: ماساژ ملایم شکم می‌تواند حرکات روده را تحریک کند. طب سوزنی: برخی مطالعات نشان داده‌اند که طب سوزنی می‌تواند به بهبود یبوست مزمن کمک کند. جراحی: در موارد نادر، مانند انسداد شدید یا پرولاپس رکتوم، جراحی ممکن است لازم باشد. مشاوره با پزشک اگر یبوست مزمن به درمان‌های اولیه پاسخ ندهد، پزشک ممکن است آزمایش‌هایی مانند کولونوسکوپی، تصویربرداری یا تست‌های عملکرد روده را توصیه کند تا علل زمینه‌ای مانند بیماری‌های التهابی روده یا انسداد شناسایی شوند. همچنین، در مواردی که یبوست با بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا پرکاری تیروئید مرتبط است، درمان بیماری اصلی ضروری است. توصیه‌های عملی برای مدیریت یبوست برنامه غذایی متعادل: روزانه ۲۵ تا ۳۰ گرم فیبر مصرف کنید. می‌توانید با افزودن سبوس گندم به وعده‌های غذایی یا خوردن میوه‌های خشک فیبر دریافتی را افزایش دهید. هیدراتاسیون: علاوه بر آب، مصرف چای‌های گیاهی ملایم (مانند چای نعناع) می‌تواند به هیدراتاسیون و آرامش روده کمک کند. فعالیت روزانه: حتی پیاده‌روی کوتاه روزانه می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی ایجاد کند. مشاوره روان‌شناختی: در مواردی که استرس یا افسردگی به یبوست کمک می‌کند، مشاوره می‌تواند مفید باشد. نویسنده: داکتر معصومه پارسا

ادامه مطلب


1 هفته قبل - 107 بازدید

یونیسف یا دفتر صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که در ایران برای حمایت از کودکان و زنان مهاجر اهل افغانستان با اداره‌ی امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله‌ی این کشور تفاهم‌نامه‌ی همکاری امضا کرد. خبرگزاری ایسنا با نشر گزارشی گفته است که نادر یاراحمدی، رییس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله‌ی ایران این تفاهم‌نامه را گامی مهم در راستای ارتقای شرایط زندگی و فراهم آوردن فرصت‌های بهتر برای کودکان و زنان مهاجر افغانستانی خوانده است. آقای یاراحمدی وضعیت کودکان پناهنده را «بسیار نگران‌کننده» عنوان کرده و تاکید کرده است که زنان در خانواده‌های افغانستانی به‌خاطر جمعیت زیاد تحت فشار هستند. همچنین خبرگزاری ایسنا به نقل از مونیکا اولدزکا نیلسن، نماینده‌ی موقت یونیسف نوشته است که تفاهم‌نامه‌ی مورد نظر ظرفیت‌های مشترک را در حوزه‌های آموزش، بهداشت، حمایت از کودکان و آمادگی در برابر شرایط اضطراری در میان پناهندگان و جامعه‌ی میزبان، تقویت می‌کند. وی در ادامه ابراز امیدواری کرده است که دفتر صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد و مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت داخله‌ی ایران بتوانند با همکاری یک‌دیگر تضمین کنند که هر کودک در ایران، صرف‌نظر از مبدأ و محل تولدش، فرصت زندگی و بالندگی داشته باشد. خانم نیلسن ادامه داد: «این توافق ظرفیت‌های مشترک ما را در حوزه‌هایی از قبیل آموزش، ارتقاء بهداشت، حمایت از کودکان و آمادگی در برابر شرایط اضطراری برای پاسخگویی به نیازهای فزاینده کودکان و خانواده‌های آنان، چه در میان جامعه پناهندگان و چه در میان جامعه میزبان، تقویت می‌کند.» او افزود که یونیسف در همکاری با مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی و سایر نهادهای ملی همکار، خود را متعهد به تداوم حمایت از اقدامات بشردوستانه دولت ایران می‌داند. در حالی این تفاهم‌نامه امضاء می‌شود که ایران از چند دهه به این‌طرف میزبان میلیون‌ها مهاجر افغانستانی است. مهاجران، به‌ویژه کودکان با محرومیت‌ها و محدودیت‌هایی مواجه‌ هستند. این در حالی است که ایران در سال جاری خورشیدی اخراج مهاجران افغانستانی را به‌صورت چشم‌گیر افزایش داده و مدارک اقامتی میلیون‌ها مهاجر را باطل کرده است. جمهوری اسلامی ایران «برگه سرشماری» حدود دو میلیون مهاجر افغانستانی را باطل اعلام کرده و به این افراد پس از دو بار مراجعه به دفاتر موسوم به «دفتر کفالت» کارت خروج می‌دهد. اخراج مهاجران افغانستانی از ایران در یک ماه اخیر شدت بیشتری گرفته است و اکثر اخراج‌شدگان خانواده‌هایی هستند که سال‌ها در ایران زندگی کرده‌اند.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 62 بازدید

سازمان پزشکان بدون مرز درتازه‌ترین مورد اعلام کرده است که بسیاری از باشند‌گان مناطق کوهستانی و دورافتاده ولایت بامیان توانایی دسترسی به خدمات درمانی در زمان مناسب را ندارند. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که نبود دسترسی به خدمات درمانی، به‌ویژه برای زنان باردار و کودکان خطرات جدی برای سلامتی آنان ایجاد می‌کند. در گزارش آمده است که از سال ۲۰۲۲ میلادی تا اکنون، بیش از ۸۰ هزار مشاوره سرپایی، هشت هزار و ۵۰۰ مشاوره پیش و پس از زایمان و بیش از ۱۵۰ زایمان ایمن در کلینیک‌های ساخته‌شده توسط این نهاد در بامیان ثبت شده‌اند. سازمان پزشکان بدون مرز تاکید کرده است که با تأسیس این کلینیک‌ها هزاران تن از باشند‌گان مناطق کوهستانی و دورافتاده ولایت بامیان از خدمات رایگان بهداشتی و درمانی بهره‌مند شده‌اند. همچنین گزارش به نقل از فاطمه منصورعلی، هماهنگ‌کننده پروژه سازمان پزشکان بدون مرز در بامیان، نوشته است: «مردم مناطق دورافتاده اغلب یا توان مالی سفر به شفاخانه را ندارند یا اصلاً نمی‌توانند به‌ موقع خود را به مراکز درمانی برسانند.» این در حالی است که چندی پیش نورجلال جلالی، وزیر صحت عامه حکومت سرپرست، ایجاد مراکز صحی جدید در مناطق دورافتاده کشور را ضروری دانسته بود. در حالی پزشکان بدون مرز از عدم دسترسی باشندگان بامیان به خدمات صحی انتقال می‌کند که حکومت سرپرست آموزش رشته‌های طبی برای دختران را منع کرده است.

ادامه مطلب


2 هفته قبل - 103 بازدید

سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان اقدام اخیر حکومت سرپرست مبنی ‌بر ممنوعیت حضور خبرنگاران زن بدون «محرم» در محل کارشان در ننگرهار را «زن‌ستیزانه» خواند و آن را به شدت محکوم کرده است. این سازمان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این تصمیم نقض آشکار حقوق اساسی زنان و همچنان ضربه‌ای جدی به آزادی رسانه‌ها و مشارکت زنان در اطلاع‌رسانی است. سازمان حمایت از خبرنگاران تاکید کرده است: «زنان خبرنگار با وجود تمامی چالش‌ها و تهدیدها، همواره نقش برجسته‌ای در انعکاس صدای مردم، به‌ویژه زنان و اقشار آسیب‌پذیر ایفا کرده‌اند.» «کمیته دادخواهی بانوان خبرنگار» سازمان حمایت از خبرنگاران، افزوده است که منع زنان از حضور بدون «محرم» در محل کارشان، زمینه حذف تدریجی آنان از صحنه رسانه‌ای کشور را فراهم می‌کند. این سازمان از ملل متحد و نهادهای حامی رسانه‌ها خواسته است در برابر سیاست‌های «زن‌ستیزانه» سکوت نکنند و برای حمایت از حضور آزاد، مؤثر و امن زنان در رسانه‌ها اقدام کنند. سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان می‌گوید: «ما از مقامات می‌خواهیم تا به جای اعمال محدودیت‌های خودسرانه و تبعیض‌آمیز، زمینه مشارکت برابر و محترمانه زنان را در تمامی عرصه‌ها، به ویژه در رسانه‌ها، فراهم سازند. ادامه این روند تنها موجب انزوای بیشتر افغانستان در سطح بین‌المللی خواهد شد.» این در حالی است که منابع محلی می‌گویند که ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت ننگرهار گفته است که خبرنگاران زن نمی‌توانند بدون محرم به محل کار خود بروند. ریاست اطلاعات و فرهنگ در ننگرهار علاوه بر ممنوعیت حضور زنان خبرنگار بدون محرم در محل کار، محدودیت‌هایی را برای حضور آنها در برنامه‌های زنده با مردان نیز وضع کرده است. حکومت سرپرست به تدریج محدودیت‌ها بر رسانه‌ها، خبرنگاران به ویژه خبرنگاران زن را افزایش داده است. در برخی ولایت‌ها، نشر تصاویر زنده از رسانه‌ها ممنوع شده که در نتیجه آن، شماری از تلویزیون‌های محلی فعالیت خود را متوقف کردند.

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 107 بازدید

منابع محلی از ولایت ننگرهار می‌گویند که یک پسر جوان در شهر جلال‌آباد، مرکز این ولایت ابتدا مادر و پدرش را به شکل فجیع به قتل رسانده و سپس خودش خودکشی کرده است. دست‌کم دو منبع به رسانه گوهرشاد گفته‌اند که این رویداد شام روز گذشته (جمعه، ۹ جوزا) در حوزه پنج امنیتی شهر جلال‌آباد از مربوطات مرکز ولایت ننگرهار رخ داده است. منبع تاکید کرده است که این رویداد به دلیل خشونت خانوادگی رخ داده است. در عین حال، سیدطیب جواد، سخنگوی فرماندهی پولیس ننگرهار با تایید این رویداد گفته است که یک جوان در این ولایت ابتدا مادر و پدرش را با ضربات چاقو به قتل رسانده و سپس خودکشی کرده است. آقای جواد افزوده است که این رویداد در حوزه پنجم امنیتی شهر جلال آباد رخ داده است. سخنگوی پولیس ننگرهار گفته است که بررسی‌ها در مورد این رویداد جریان دارد. قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره‌ی حکومت سرپرست بر افغانستان، قتل‌های مرموز زنان، کودکان و جوان در در سراسر کشور افزایش کم‌پیشینه یافته است. بیماری‌های روانی، خصومت شخصی، ازدواج‌های اجباری، خشونت خانوادگی و فشار‎های روحی ناشی از فقر و بیکاری عوامل اصلی این قتل‌ها بیان شده است. همچنین با تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند. براساس گزارش‌ها، عاملان قتل‌های مرموز غالبا «افراد مسلح ناشناس» دانسته می‌شود و حکومت فعلی کم‌تر از شناسایی و مجازات آنان خبر می‌دهند.

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 122 بازدید

در گوشه‌ای از شهر هرات، جایی میان کوچه‌های نیمه خاکی و دیوارهای فرسوده، خانواده‌ای زندگی می‌کند که هر روزشان با درد آغاز می‌شود و با نگرانی به پایان می‌رسد. مرد خانواده، حسیب‌الله، ۴۰ سال دارد، اما سال‌هاست که دیگر رمقی در تن ندارد. کلیه‌هایش از کار افتاده‌اند، و برای زنده ماندن، باید هر دو روز یک‌بار خود را به مرکز صحی برساند و دیالیز شود. ماشین دیالیز برایش مثل طناب نجاتی‌ست در دریایی متلاطم، اما همین طناب هم هزینه دارد، انرژی می‌برد، و تن رنجورش را هر بار ضعیف‌تر از قبل به خانه برمی‌گرداند. اما دیالیز پایان ماجرا نیست. هر شش ماه، به دلیل پیچیدگی وضعیت کلیوی و عفونت‌های داخلی، باید عمل جراحی انجام دهد. این عملیات نه فقط جسم او را زخمی‌تر می‌کند که جیب خانواده را نیز تهی‌تر از قبل می‌گذارد. هر بار، خانواده مجبور می‌شوند قرض بگیرند، وسایل خانه را بفروشند، یا از خویشاوندان کمک بخواهند؛ و هر بار بازپرداخت این کمک‌ها مانند باری سنگین‌تر بر دوششان می‌نشیند. همسرش، مریم، زنی‌ست ۳۵ ساله، اما خطوط عمیق روی صورتش گویی از زن سالخورده‌ای خبر می‌دهد. روزی نبود که به‌سلامت همسرش فکر نکند. اما از وقتی بیماری حسیب‌الله شدت گرفته، خودش هم به‌شدت بیمار شده است. شکمبه‌پاکی‌های مکرر، جارو و شست‌وشوی خانه‌های مردم، برداشتن سطل‌های آب سنگین، و پاک‌کاری خانه‌های اعیان‌نشین، ریه‌هایش را بیمار کرده. پزشک‌ها گفته‌اند که دچار مشکلات تنفسی مزمن شده، اما وقتی نانی برای خوردن نیست، استراحت و دارو تبدیل به یک رؤیای دور و دراز می‌شود. مریم می‌گوید: «وقتی شوهرم از شفاخانه برمی‌گرده، نیمه‌جان است. من اگر استراحت کنم، کی نان بیاره؟ دخترم ۸ ساله است، هنوز باید درس بخوانه، نه که کمک نفقه بده.» مریم صبح‌ها زود از خانه بیرون می‌زند، با سطل و جارو و پارچه‌های کهنه. در خانه‌های مردم کار می‌کند، و با مزد ناچیز روزانه‌ای که به دست می‌آورد، نانی، بوره‌ای، یا کمی روغن به خانه می‌آورد. اما این درآمد اندک حتی هزینه دوای شوهرش را هم تأمین نمی‌کند. گاهی خویشاوندانشان دست‌به‌دست می‌دهند و چند بوجی آرد یا چند قوطی روغن برای‌شان می‌فرستند. اما شرم این کمک‌ها مریم را در خودش مچاله می‌کند. با صدایی لرزان می‌گوید: «پدرم خدابیامرز همیشه می‌گفت، نان اگر با عرق پیشانی باشه، بوی خوش داره. حالا ما نه عرق داریم، نه پیشانی بلند. فقط دست دراز کرده‌ایم، هر روز.» دخترشان، سمیرا، ۸ ساله است. روزگاری کتاب‌های درسی را با شوروشوق ورق می‌زد، اما حالا بیشتر وقت‌ها باید در خانه بماند تا از پدر مراقبت کند. گاهی وقتی مادرش دیر می‌رسد، اوست که باید برای پدر دارو بیاورد، یا برنج را دم کند. روزهایی هست که حتی نان خالی هم در خانه نیست، و سمیرا تنها با آب‌قند روز را سپری می‌کند. او با لحنی کودکانه اما غمگین می‌گوید: «در مکتب همه دوستایم صنفی‌های نو دارن، کتاب نو، چپنای نو... من دیگه مکتب هم دوست ندارم. معلم همیشه میگه باید غذا بخورین تا یاد بگیرین. من وقتای زیاد گشنه هستم.» خانه‌شان کوچک است، با سقفی چوبی که در زمستان‌ها از سرما نفوذ می‌کند و در تابستان از گرمای خفه‌کننده پر می‌شود. هیچ وسیله‌ای برای راحتی ندارند، تنها یک فرش کهنه، یک بخاری زنگ‌زده، و یک پتوی پاره. در گوشه‌ای از خانه، چند داروی استفاده‌نشده که تاریخ مصرفش گذشته، به یادگار مانده‌اند؛ داروهایی که هیچ‌وقت نتوانستند تهیه‌اش کنند. بارها به نهادهای دولتی و خیریه‌ها مراجعه کرده‌اند. یک‌بار کمکی ناچیز دریافت کردند، اما دیگر هیچ‌کس صدایشان را نشنیده است. مریم می‌گوید: «ما صدای آهسته‌ایم. فقط وقت‌هایی که صدا بلند میشه، مردم می‌بینند. اما ما از فریاد زدن خسته‌ایم، فقط نفس می‌کشیم، با درد.» با وجود همه سختی‌ها، هنوز رشته‌ای از امید در دلشان هست. مریم آرزو دارد روزی شوهرش دوباره توان راه رفتن داشته باشد. سمیرا هنوز بعضی شب‌ها کتاب‌های کهنه‌اش را ورق می‌زند و برای خودش بلند می‌خواند و حسیب‌الله، با لبخند کم‌رنگی که به‌سختی روی لبان خشکیده‌اش می‌نشیند، گاهی می‌گوید: «خدا اگر دردی داده، صبرش را هم می‌دهد.» اما تا آن زمان، این خانواده باید در میان گردباد بیماری، فقر، و رنج، هر روز برای زنده‌ماندن بجنگند و شاید، فقط شاید، روزی کسی صدای آهسته‌شان را بشنود... نویسنده: سارا کریمی

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 123 بازدید

شورای علمای ولایت غزنی با نشر یک فیصله‌نامه‌ی تازه دستور داده است که از طلاق زنان بدون «ضرورت مبرم و عاجل» در این ولایت جلوگیری شود. این شورا به‌تازگی یک فیصله‌نامه‌ی ۱۵ ماده‌ای را درباره‌ی ازدواج، طویانه و مهر زنان منتشر کرده و این در فیصله‌نامه آمده است: «از تمام حلال‌ها، حلال بد در اسلام طلاق است. مگر تنها به‌خاطر ضرورت جواز دارد. به همین خاطر، باید بدون ضرورت مبرم و عاجل، از طلاق‌دادن پرهیز شود.» در ماده پنجم این فیصله‌نامه آمده است که اخیراً برخی افراد به‌دلیل نافرمانی و مخالفت زن، شوهر را وادار به «طلاق خلع» می‌کند، اما پول خلع برای مرد ناجایز است و باید از این کار غیرمشروع جلوگیری شود. شورای علمای غزنی گفته است که هم‌زمان با وضعیت بد اقتصادی، طویانه‌ی دختران افزایش یافته و مردم با مشکلات مواجه شده‌اند. در ادامه آمده است که برای رفع مشکلات جوانان و حفظ عزت زنان این فیصله‌نامه را ابلاغ کرده‌ است. در ماده اول این فیصله‌نامه آمده است که مهر حق شرعی زن است و به او باید داده شود. در ماده دوم آمده است که مهر زیاد سبب اعمال ناجایز می‌شود و شورای علما و متنفذان هر ولسوالی باید با توجه به مصلحت مردم میزان مهر را تعیین کنند. همچنین در ماده سوم شورای علمای غزنی آمده است که در نکاح باید با زن مشوره شود و او راضی باشد. در ماده‌های هفتم و هشتم این فیصله‌نامه آمده است که عروسی باید مطابق شریعت باشد و چیزی که بیرون از مهر باشد ممنوع است، مانند خریدن و پرداخت پول. در ماده نهم آمده است که زن بیوه حق تعیین مهر دارد و با هرکسی که بخواهد می‌تواند نکاح کند. در فیصله‌نامه آمده است که نکاح بدل نشود، اگر می‌شود برای هر یکی مهر تعیین شود. همین‌طور در ماده یازدهم آمده است که شلیک‌کردن و کشیدن چادر زن برای وادارکردن او به ازدواج غیرشرعی است و مترتکبان این اعمال مجازات می‌شود. شورای علمای غزنی همچنان بددادن زن را ممنوع کرده است. در ماده چهاردهم فیصله‌نامه‌ی این شورا آمده است اگر زنی بدون رضایت بر انباق داده شود، نکاح‌اش منعقد نیست. همچنین در ماده پانزدهم شلیک کردن، عکس گرفتن و فیلم‌برداری در عروسی ممنوع شده و اگر کسی در این کارها گرفتار شود، مجازات می‌شود. قابل ذکر است که حکومت فعلی پس از سلطه‌ی خود بر افغانستان محدودیت‌ بر حقوق زنان وضع کرده است.

ادامه مطلب


3 هفته قبل - 115 بازدید

مسوولان ریاست صحت عامه ولایت خوست می‌گویند که در سه ماه گذشته، نزدیک به ۱۰ هزار مادر و کودک در این ولایت به سوءتغذیه مبتلا شده‌اند. احمد مجاهد، رییس صحت عامه خوست گفته است که اخیراً نزدیک به ۳۰ مرکز صحی در برخی مناطق دوردست این ولایت که در زمینه سلامت مادر و کودک خدمات ارائه می‌کردند، مسدود شده‌اند. وی ضمن اشاره به موجودیت امکانات در این بخش، نسبت به توقف کمک‌های نهادهای بین‌المللی ابراز نگرانی کرده و گفته است که این امر ممکن است آن‌ها را با مشکلات جدی رو‌برو کند. آقای مجاهد تاکید کرده است: «تلاش ما این است که با همکاری وزارت مربوطه، این مراکز صحی بسته‌شده را دوباره فعال کنیم.» او افزوده است که بر بنیاد ارقام ثبت‌شده، طی سه ماه گذشته نزدیک به ده هزار نفر که بیش از نصف آنان کودکان هستند، دچار سوءتغذیه شده‌اند. همچنین رییس صحت عامه ولایت خوست در بخشی از صحبت‌هایش تاکید کرد: «کلینیک‌هایی که مسدود شده است باعث شده گزارش‌هایی از مرگ‌ومیر مادران و کودکان برای ما برسد.» قابل ذکر است که بیماری سوءتغذیه در افغانستان به‌ویژه در میان کودکان یک بحران جدی است و مشکلاتی چون فقر، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و تغذیه‌ای مناسب مانع ارائه درمان‌های ضروری و پیشگیری از این بیماری می‌شود. اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است که آمار کودکان مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ میلیون نفر برسد. طبق گزارش‌های ملل متحد این رقم در پنج سال گذشته حدود ۳ میلیون کودک زیر پنج سال بوده است.

ادامه مطلب